ค่ะ จขกท สังเกตว่าบางที วัยรุ่นไทยหลายคน(เยอะมากกกกกกก)หมกมุ่นกับเรื่องความรัก เรื่องหาแฟนไปหน่อยน่ะคะ สังเกตได้จากการแชร์ คำคมด้านความรักที่ฮอตฮิตแชร์กระหน่ำซัมเมอร์saleยิ่งกว่าการแชร์ความรู้ใหม่ๆ การตั้งสเตตัสพรำเพ้อถึงความรัก ความชอกช้ำระกำทรวง ความโสดอยากมีคู่สะเหลือเกิ๊นน จนบางครั้ง จขกท ก็รู้สึกว่าวัยรุ่นเราโฟกัสที่เรื่องความรักมากเกินไป เลยอยากให้วัยรุ่นหลายๆคนทั้งตอนต้นและตอนปลายได้อ่านกระทู้นี้ค่ะ
ฮะแฮ่มม ก่อนอื่น จขกท ยังเป็นวัยรุ่นอยู่ ยังเรียนอยู่ในรั้วมหาลัยค่ะ และ จขกท ไม่ได้บูชาลัทธิ "รักไม่ยุ่ง มุ่งแต่เรียน" นะคะ ไม่ได้หัวใจตายด้าน 5555
เก๊าก็เจ็บมาเย๊อะะะะ จขกท ก็เคยมีแฟน มีโมเม้นท์อกหักทำใจเป็นปีเหมือนกันค่ะ มีโมเม้นดราม่าน้ำตาไหลพรากก จขกท ไม่ได้บอกว่าความรักไม่ดีนะคะ ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม แต่ประเด็นที่ จขกท อยากจะบอกคือ ความรัก "ควร" เป็นองค์ประกอบที่ทำให้ชีวิตเราสมบูรณ์แบบขึ้น แต่ไม่ใช่หลักสำคัญที่สุดที่เราใช้ดำเนินชีวิต การที่เราไม่ยังเจอคนที่ใช่ ยังไม่มีแฟน ชีวิตเราก็สามารถสมบูรณ์แบบในตัวของมันเองได้ มองหาคนที่ใช่นั้นได้ค่ะ แต่อย่ามองหาคนที่ใช่ตลอดเวลา
จขกท ไม่อยากให้หลายๆคนหมกมุ่นมุ่งหาแฟนราวกับว่ามันคือเป้าหมายสูงสุดของชีวิตเรา ไม่อยากให้หลายๆคนวิ่งตามความรักกันจนไม่มีเวลามองไปรอบๆว่าโลกก็มีสิ่งสวยงามอื่นๆอีกมากมายให้เราได้เรียนรู้และได้ชื่นชมกับมัน เราวิ่งหาความรักภายนอก จนลืมสังเกตรึเปล่าว่าตัวเรารักอะไร ชอบอะไร หลงใหลศาสตร์ด้านไหน? เราอยากเจอคนรักแต่รู้จักตัวตนของเรารึยังว่าตัวตนภายในเรารักอะไร? บางคนรักกีฬา บางคนหลงใหลภาษา บางคนรักการทำอาหาร บางคนรักศิลปะ กุญแจสำคัญของความสุขในชีวิตคือการตอบตัวเราเองได้ว่าเรารักอะไร มีความสุขกับอะไร สิ่งนี้ต่างหากที่เราควรจะยึดเป็นหลักในการดำเนินชีวิตของเราก่อน
บางครั้งเราอาจจะมัวมองหาแต่คนที่จะมาดูแลเราจนลืมไปว่า เฮ้ยยย เราก็ดูแลตัวเองได้นะ การที่มีคนรักมาดูแลเป็น option เสริมเท่านั้น ถ้าหากเราดูแลตัวเองได้ มันก็เป็นเครื่องการันตีว่า ต่อให้ความรักที่เคยเชื่อว่าดี หรือ ดีอยู่ในขณะนี้ ก็ตาม บังเอิญมีเหตุให้มันต้องจากหัวใจของเราไป เราก็จะไม่ชอกช้ำตายเพราะไม่มีใครดูแล อาจจะเสียศูนย์กันบ้าง เสียใจบ้าง แต่ไม่นานแน่นอน
สำหรับใครที่ยังโสด ไม่มีแฟนสักทีก็ถือเป็นโอกาสดีนะคะ ตอนที่โสดนี่เป็นช่วงเวลาที่เราใช้เวลากับตัวเองได้เต็มที่มากที่สุด อยากไปไหนก็ได้ อยากทำอะไรก็ทำ อยากลองทำโน้นทำนี่ดูก็ทำได้เลย ลองคิดดูนะคะ บางคนมีแฟนแป๊บๆ แต่งงาน มีลูกมีครอบครัวสะแล้วว ยังใช้ชีวิตโสดไม่คุ้มเลย รู้ตัวอีกทีก็กลับมาโสดไม่ได้สะแล้วเพราะต้องเลี้ยงลูก 5555 ช่วงชีวิตคนๆนึงสมมติอายุขัย 80 ปี มีแฟนตอน 25 ปี แต่งงานตอน 30 ปีเนี่ย 55 ปีเนี่ยหมดไปกับชีวิตคู่แล้วนะคะ ชีวิตโสดมีไม่กี่ปีเอง
สำหรับคนที่อกหัก เลิกกับแฟน ดราม่าเรื่องความรักอยู่ จขกท อยากฝากไว้ว่า "ถ้ารักไม่รุ่ง มามุ่งเรียนดีกว่า" 5555 บอกตัวเองเลยค่ะ ตรูจะประชดความรักครั้งนี้ด้วยการเรียน 55555 แล้วก็ประชดไปเลยค่ะ อย่ากรีดแขน อย่ากินเหล้าค่ะ อย่าเอาเวลาไปตั้งสเตตัสเพ้อพกพเนจร ไปฟังเพลงเศร้าๆให้ตัวเองเจ็บใจเล่น จบคือจบค่ะ ตัดคือตัด จขกท ไม่ได้เป็นคนเข้มแข็งเวลาอกหักมากหรอกค่ะ มันเหมือน aftershock เนอะ มาเป็นระลอก เคยไม่มีสมาธิทำข้อสอบไฟนอลเพราะเรื่องความรักเหมือนกัน แต่อยากบอกทุกคนที่อกหักเสียใจว่า จขกท เข้าใจความรู้สึกค่ะ แต่เราต้องคุมให้อยู่ ชีวิตเราอาจจะพังบ้าง แต่ต้องให้พังน้อยที่สุด อย่าปล่อยตัวไปตามอารมณ์มาก อย่าปล่อยให้ตัวเองพร่ำเพ้อจนไม่ได้สติจนชีวิตเดินต่อไปไม่ได้ เราต้องเล่นชักกะเย่อกับมันค่ะ เป็นชักกะเย่อที่มีชีวิตเราเป็นเดิมพันค่ะ ความรักที่เสียไปทำเราเจ็บแล้ว อย่าทำให้ตัวเองเจ็บเพราะคุมตัวเองไม่อยู่เลย ถ้าเราชนะความรู้สึก aftershock ยังไม่ได้ ให้ยื้อไว้ค่ะ อย่าให้มันดึงเราจนแพ้ ยื้อให้ชักกะเย่อมันเสมอๆไว้ก่อน บอกมันว่า ตรูอ่อนให้ก่อนนะ 5555 ไม่ต้องรีบชนะก็ได้ค่ะ แต่ทุกครั้งที่มันดึงเราไปมากเกินไป ให้ดึงกลับมา ประคองไว้ที่เส้นเสมอๆ พอเข้มแข็งเมื่อไหร่ กระชากให้มันแพ้ ถอนรากถอนโคนจากชีวิตเราไปเลยค่ะ อย่าง ขจกท ก็ใช้เวลาเหมือนกันค่ะกว่าจะชนะใสๆสวยๆมาได้ ชีวิตไม่พังค่ะ จขกท เอาอยู่ 5555555555555
สุดท้ายนี้ จขกท อยากจะบอกว่า
อย่าลืมเอาเวลาที่เหลือเรียนรู้สิ่งอื่นๆที่น่าสนใจบนโลกใบนี้ด้วยนะคะ
ความรักน่ะ ถ้ามันจะมา ก็ให้มันมาแบบเซอไพรซ์ดีกว่าค่ะ ดีกว่าเราได้ความรักมาเพราะเรา หา มันมา หัวใจมันพองโตต่างกันค่ะ
ตุ๊กตาเดินได้
ดึงสติเรื่องความรักกันหน่อยน่าาาาาาา
ฮะแฮ่มม ก่อนอื่น จขกท ยังเป็นวัยรุ่นอยู่ ยังเรียนอยู่ในรั้วมหาลัยค่ะ และ จขกท ไม่ได้บูชาลัทธิ "รักไม่ยุ่ง มุ่งแต่เรียน" นะคะ ไม่ได้หัวใจตายด้าน 5555
เก๊าก็เจ็บมาเย๊อะะะะ จขกท ก็เคยมีแฟน มีโมเม้นท์อกหักทำใจเป็นปีเหมือนกันค่ะ มีโมเม้นดราม่าน้ำตาไหลพรากก จขกท ไม่ได้บอกว่าความรักไม่ดีนะคะ ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม แต่ประเด็นที่ จขกท อยากจะบอกคือ ความรัก "ควร" เป็นองค์ประกอบที่ทำให้ชีวิตเราสมบูรณ์แบบขึ้น แต่ไม่ใช่หลักสำคัญที่สุดที่เราใช้ดำเนินชีวิต การที่เราไม่ยังเจอคนที่ใช่ ยังไม่มีแฟน ชีวิตเราก็สามารถสมบูรณ์แบบในตัวของมันเองได้ มองหาคนที่ใช่นั้นได้ค่ะ แต่อย่ามองหาคนที่ใช่ตลอดเวลา
จขกท ไม่อยากให้หลายๆคนหมกมุ่นมุ่งหาแฟนราวกับว่ามันคือเป้าหมายสูงสุดของชีวิตเรา ไม่อยากให้หลายๆคนวิ่งตามความรักกันจนไม่มีเวลามองไปรอบๆว่าโลกก็มีสิ่งสวยงามอื่นๆอีกมากมายให้เราได้เรียนรู้และได้ชื่นชมกับมัน เราวิ่งหาความรักภายนอก จนลืมสังเกตรึเปล่าว่าตัวเรารักอะไร ชอบอะไร หลงใหลศาสตร์ด้านไหน? เราอยากเจอคนรักแต่รู้จักตัวตนของเรารึยังว่าตัวตนภายในเรารักอะไร? บางคนรักกีฬา บางคนหลงใหลภาษา บางคนรักการทำอาหาร บางคนรักศิลปะ กุญแจสำคัญของความสุขในชีวิตคือการตอบตัวเราเองได้ว่าเรารักอะไร มีความสุขกับอะไร สิ่งนี้ต่างหากที่เราควรจะยึดเป็นหลักในการดำเนินชีวิตของเราก่อน
บางครั้งเราอาจจะมัวมองหาแต่คนที่จะมาดูแลเราจนลืมไปว่า เฮ้ยยย เราก็ดูแลตัวเองได้นะ การที่มีคนรักมาดูแลเป็น option เสริมเท่านั้น ถ้าหากเราดูแลตัวเองได้ มันก็เป็นเครื่องการันตีว่า ต่อให้ความรักที่เคยเชื่อว่าดี หรือ ดีอยู่ในขณะนี้ ก็ตาม บังเอิญมีเหตุให้มันต้องจากหัวใจของเราไป เราก็จะไม่ชอกช้ำตายเพราะไม่มีใครดูแล อาจจะเสียศูนย์กันบ้าง เสียใจบ้าง แต่ไม่นานแน่นอน
สำหรับใครที่ยังโสด ไม่มีแฟนสักทีก็ถือเป็นโอกาสดีนะคะ ตอนที่โสดนี่เป็นช่วงเวลาที่เราใช้เวลากับตัวเองได้เต็มที่มากที่สุด อยากไปไหนก็ได้ อยากทำอะไรก็ทำ อยากลองทำโน้นทำนี่ดูก็ทำได้เลย ลองคิดดูนะคะ บางคนมีแฟนแป๊บๆ แต่งงาน มีลูกมีครอบครัวสะแล้วว ยังใช้ชีวิตโสดไม่คุ้มเลย รู้ตัวอีกทีก็กลับมาโสดไม่ได้สะแล้วเพราะต้องเลี้ยงลูก 5555 ช่วงชีวิตคนๆนึงสมมติอายุขัย 80 ปี มีแฟนตอน 25 ปี แต่งงานตอน 30 ปีเนี่ย 55 ปีเนี่ยหมดไปกับชีวิตคู่แล้วนะคะ ชีวิตโสดมีไม่กี่ปีเอง
สำหรับคนที่อกหัก เลิกกับแฟน ดราม่าเรื่องความรักอยู่ จขกท อยากฝากไว้ว่า "ถ้ารักไม่รุ่ง มามุ่งเรียนดีกว่า" 5555 บอกตัวเองเลยค่ะ ตรูจะประชดความรักครั้งนี้ด้วยการเรียน 55555 แล้วก็ประชดไปเลยค่ะ อย่ากรีดแขน อย่ากินเหล้าค่ะ อย่าเอาเวลาไปตั้งสเตตัสเพ้อพกพเนจร ไปฟังเพลงเศร้าๆให้ตัวเองเจ็บใจเล่น จบคือจบค่ะ ตัดคือตัด จขกท ไม่ได้เป็นคนเข้มแข็งเวลาอกหักมากหรอกค่ะ มันเหมือน aftershock เนอะ มาเป็นระลอก เคยไม่มีสมาธิทำข้อสอบไฟนอลเพราะเรื่องความรักเหมือนกัน แต่อยากบอกทุกคนที่อกหักเสียใจว่า จขกท เข้าใจความรู้สึกค่ะ แต่เราต้องคุมให้อยู่ ชีวิตเราอาจจะพังบ้าง แต่ต้องให้พังน้อยที่สุด อย่าปล่อยตัวไปตามอารมณ์มาก อย่าปล่อยให้ตัวเองพร่ำเพ้อจนไม่ได้สติจนชีวิตเดินต่อไปไม่ได้ เราต้องเล่นชักกะเย่อกับมันค่ะ เป็นชักกะเย่อที่มีชีวิตเราเป็นเดิมพันค่ะ ความรักที่เสียไปทำเราเจ็บแล้ว อย่าทำให้ตัวเองเจ็บเพราะคุมตัวเองไม่อยู่เลย ถ้าเราชนะความรู้สึก aftershock ยังไม่ได้ ให้ยื้อไว้ค่ะ อย่าให้มันดึงเราจนแพ้ ยื้อให้ชักกะเย่อมันเสมอๆไว้ก่อน บอกมันว่า ตรูอ่อนให้ก่อนนะ 5555 ไม่ต้องรีบชนะก็ได้ค่ะ แต่ทุกครั้งที่มันดึงเราไปมากเกินไป ให้ดึงกลับมา ประคองไว้ที่เส้นเสมอๆ พอเข้มแข็งเมื่อไหร่ กระชากให้มันแพ้ ถอนรากถอนโคนจากชีวิตเราไปเลยค่ะ อย่าง ขจกท ก็ใช้เวลาเหมือนกันค่ะกว่าจะชนะใสๆสวยๆมาได้ ชีวิตไม่พังค่ะ จขกท เอาอยู่ 5555555555555
สุดท้ายนี้ จขกท อยากจะบอกว่า
อย่าลืมเอาเวลาที่เหลือเรียนรู้สิ่งอื่นๆที่น่าสนใจบนโลกใบนี้ด้วยนะคะ
ความรักน่ะ ถ้ามันจะมา ก็ให้มันมาแบบเซอไพรซ์ดีกว่าค่ะ ดีกว่าเราได้ความรักมาเพราะเรา หา มันมา หัวใจมันพองโตต่างกันค่ะ
ตุ๊กตาเดินได้