ตื่นเช้ามากำลังจะออกจากบ้าน เจอคุณวีโก้ ฆย7XXX จอดขวางหน้าบ้านเต็มๆประตู (บ้านผมเล็กเอง) ในใจผมคิดแล้วว่า ซวยแระกรู ของบ้านไหนไม่รู้ จะได้ไปทำงานมั้ยเนี้ย ไอ้ครั้นจะไปกดออดถามทุกบ้านตอนตีห้าสี่สิบห้าก็กลัวว่าไอ้บ้านที่ไม่ใช่เจ้าของรถจะเทิดทูนบุพการีเอา

แต่เดชะบุญ พี่เค้าใส่เกียร์ว่าง (อันนี้สุดยอดเลยพี่ มีจิตสำนึกมาก) เลยยังพอเข็นหลบได้ ถึงแม้ว่าหลายๆบ้านจะจอดรถหน้าบ้านตัวเองทำให้การเข็นมีความยากลำบากเล็กน้อย แต่ก็ยังทำให้ผมพอที่จะออกจากบ้านมาทำงานได้ ไม่งั้นไปทำงานสายโดนหักเงิน เดี๋ยวจะไม่มีตังกินข้าวกันพอดี

ตอนนี้เป็นห่วงแต่พี่เค้าว่าเมื่อคืนเค้าได้นอนรึเปล่า กลับถูกบ้านมั้ย เพราะเห็นที่เค้าจอดหน้าบ้านผม น่ากลัวจะจำบ้านตัวเองไม่ได้ เกิดเข้าบ้านผิดเมียเพ้นกบาลล่ะแย่เลยนะพี่

ปล. หวังว่าพี่เค้าจะไม่โกรธผมที่เขียนโน้ตเหน็บที่ปัดน้ำฝนว่า "อย่าจอดรถขวางหน้าบ้านคนอื่น" นะครับ มั่นใจว่ารถพี่คงไม่ใช่ของบ้านข้างๆผมแน่ๆ แต่คราวที่แล้วพี่จอดขวางบ้านผมกะบ้านข้างๆอย่างละครึ่งคันพอดี ยังไงก็ขอบคุณและชื่นชมนะครับ ที่ยังใส่เกียร์ว่างให้พอเข็นรถ (หนักๆ) ของพี่ได้