ยินดีในเสนาสนะที่จัดให้?

หลังจากรอมาสักพักให้พระชุดเก่าที่ไม่ได้อยู่จำพรรษาสึกออกไปก็ได้พักในกุฎิส่วนตัวหลังแรก กุญแจที่ได้รับระบุหมายเลข 26 สอบถามเส้นทางคร่าวๆ รู้ว่าอยู่ใกล้กับหอฉันหน้าวัด ทันใดนั้นจึงเก็บสัมพาระอันน้อยนิดเตรียมตัวย้ายเข้าไปกุฎิหลังใหม่ ในใจตื่นเต้นมากเพราะจะเป็นคืนแรกที่ต้องจำวัดโดยลำพัง ว่าแต่กุฎิ26 อยู่ไหนเนี่ย เห็นแต่กุฎิ24 กับ 25 นี่เดินวนมาหลายรอบแล้วนะ ทำไมยังหาไม่เจออีก เดินไปเดินมาจนเจอแผนผังของวัดที่ไม่เคยได้สนใจดูมาก่อนก็ทำให้รู้ว่า มันมีทางเดินขึ้นไปอีกระหว่างกุฎิ24 และ25

แต่ทว่า.......ไหนล่ะทางเดิน?

เนี่ยนะ! ช่วงนั้นมีใบปาล์มหล่นมาขวางทางพอดี ทำให้มองไม่เห็นทางเดินขึ้นไป แต่ถึงเห็นทางก็ไม่คิดว่าจะมีกุฎิอยู่ด้านบน เพราะมันช่างชันและรก มีทั้งเถาวัลย์ ทั้งรากไม้ระโยงระยาง เต็มไปหมด แต่เอาน่านึกออกได้อย่างเดียวว่า ”ยินดีในเสนาสนะที่จัดให้” ตามคำแนะนำในหนังสือคู่มือพระใหม่ท่านว่าไว้ จึงพอมีกำลังใจเดินขึ้นไปพร้อมอาการหอบแฮ่กๆ และนี่คือภาพที่เห็นตรงหน้า



อาคารไม้ใต้ถุนสูงดูอายุน่าจะเก่าแก่ แต่ยังคงรักษาสภาพให้ใช้การได้ ตั้งอยู่อย่างโดดเดี่ยวในป่าอันสงัด นี่มันช่างเป็นบรรยากาศที่เหมาะสำหรับปลีกวิเวกที่จะพักผ่อน ไม่ใช่สิสำหรับการภาวนาเสียจริง

แต่เดี๋ยวก่อน.........ก่อนจะขึ้นไปถึงกุฎิ  เอ๊ะนี่มันตัวอะไรล่ะเนี่ย!


ภาพที่เห็นคือกองทัพมดยักษ์ ที่มีลำตัวใหญ่กว่ามดคันไฟเล็กน้อย แต่หัวกับปากทรงกรรไกรของมันนี่สิ ซึ่งใหญ่กว่าตัวมันเกือบ 2 เท่าเห็นจะได้ ในหัวตอนนี้มีแต่คำถาม แล้วเราจะขึ้นไปได้อย่างไรล่ะ? แล้วตอนเช้าล่ะ เราจะเหยียบมันมั้ย? โห้! นี่เราจะอยู่ที่นี่ได้นานมั้ย? เอาล่ะ! ตัดสินใจกระโดดข้ามมัน ผ่านการคำนวณเส้นทางที่เห็นว่าลัดสั้นที่สุด โอ้ย! พลาด! โดนมันกัดจนได้ เจ็บจี๊ดแบบสุดๆ แต่นึกขึ้นได้ว่าเป็นพระฆ่าสัตว์ไม่ได้ ได้แต่จับมันสลัดไปให้พ้นจากตัว
เห้อ! ในที่สุดก็ผ่านมันไปได้ มือก็รีบขว้าเข้าไปหากุญแจ เพื่อจะเก็บสัมภาระ เก็บกวาดเช็ดถูให้เรียบร้อย แล้วพักผ่อนสักครู่ จนกระทั่ง....

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้กลับมาค้นดูน่าจะเป็นมดง่าม เพราะหน้าตามันคล้ายแบบนี้ หัวตัวๆ กรามใหญ่ๆ คล้ายในรูป

http://www.isan.clubs.chula.ac.th/insect_sara/index.php?transaction=insect_1.php&id_m=26562

เสียงระฆังแหว่วๆดังแผ่วมาแต่ไกล แสดงถึงความวิเวกของกุฏิหมายเลข26 ได้เป็นอย่างดี เวลานี้คือเวลาบ่าย 3 โมงคือเวลาที่พระทุกรูปจะต้องปฏิบัติกิจส่วนรวม ตามแต่ได้รับมอบหมายในแต่ละพื้นที่ โดยเราได้รับมอบหมายให้ดูแลโบสถ์ซึ่งอยู่บนเนินเขาท้ายวัด แต่นี่เราอยู่บริเวณหน้าวัด ทางลัดที่ใกล้ที่สุดก็คือการเดินเลาะป่า ผ่านโรงย้อม แต่เส้นทางนี้ต้องขึ้นบันไดไปอีกหลายขั้น แค่คิดก็เหนื่อยแล้ว แต่ก่อนเราจะไปถึงโบสถ์ได้นั้น เราต้องผ่านกองทัพมดยักษ์ให้ได้เสียก่อน.............แล้วก็ผ่านไปได้ด้วยดี จนกระทั่งกลับมาจากทำกิจส่วนรวม และฉันน้ำปานะแล้วเสร็จก็ใกล้เย็น แต่กองทัพมดยักษ์ยังไม่ไปไหน จะมืดแล้วทำไงดี?

เมื่อคิดได้ดังนั้น จึงคิดได้ว่าเราควรทำสัญลักษณ์อะไรสักอย่างไว้ที่พื้น ไว้เป็นจุดเริ่มต้นและจุดหมายของการกระโดดข้าม ว่าแล้วก็คว้าด้ามไม้กวาดพลาสติกสีเหลืองขัดกับรากไม้ที่มี หมายว่ามันคงสะท้อนแสงได้ดีในตอนกลางคืนไว้เป็นจุดเริ่มต้น ส่วนจุดปลายนั้นได้ใช้ขวดพลาสติกวางไว้ข้างรากไม้เป็นจุดเฉยๆ จากนั้นจึงทำภาระกิจส่วนตัว รีบออกไปทำวัตรเย็นก่อนที่จะมืดเกินไปจนมองทางลำบาก จนทำวัตรเสร็จแล้วจึงเดินกลับกุฏิ แต่ทว่าไฟฉายที่ใช้อยู่นั้นมันช่างริบหรี่เหลือเกิน ส่วนที่ไม่ยอมเปลี่ยนเพราะว่าเป็นของที่แม่ให้ไว้ เห็นว่ามันยังพอใช้ได้อยู่ ไม่อยากรบกวนของทางวัดมากจึงยังไม่เปลี่ยน จนกระทั่งการเดินทางขากลับเนี่ยแหละที่ต้องเผชิญหน้ากับ"ความกลัว"

เรามองเห็นเพียงลางๆ นั่นใช่รากไม้ หรือตัวงู แล้วเงาไหวๆนั้นคือตัวอะไร แล้วจะไปเดินเหยียบตะขาบ แมงป่องไหม แล้วเราจะเดินไปชนรังต่อ รังแตนรึเปล่า มันเป็นช่วงเวลาที่เห็นความรักตัว กลัวตาย ของตัวเองมากที่สุด แต่มันก็มีทางเลือกไม่มากแล้วในตอนนี้ เนื่องจากอยู่กุฏิไกลสุด เพื่อนพระก็กลับกุฏิไปก่อนหน้านี้แล้ว เหลือเพียงเราเท่านั้นที่จะต้องเผชิญหน้ากับความกลัวเพียงคนเดียว มีทางเลือกเดียวเท่านั้นคือ เดินหน้าต่อไปด้วยแสงไฟที่ริบหรี่ เอาล่ะ! เดินมาซะขนาดนี้แล้ว แค่ข้ามเนินนี้ไปได้ก็จะถึงกุฏิเราแล้ว ว่าแล้วก็เร่งฝีเท้า พยายามกระทืบเท้าดังๆ โดยคิดว่าพวกสัตว์มันอาจตกใจหนีไป มาจนถึงยอดเนิน พักเหนื่อยที่ด้ามไม้กวาดที่มาร์คจุดเอาไว้ เอาล่ะ! เพียงเรากระโดดข้ามจุดๆนี้ไป เราก็จะได้ไปพักผ่อนแล้ว ทันใดนั้นเองเรารวบรวมกำลัง แล้วกระโดดข้าวไป แต่แล้วต้องร้อง "จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก"

ทำไมนั่นหรอ???
ก็เพราะว่ามดเปลี่ยนเส้นทาง

แล้วตอนเช้าจะทำอย่างไร? แล้วจะอยู่ที่นี่ได้กี่วัน? แล้วจะอยู่รอดไหม?
โปรดติดตามตอนต่อไป

------------------------------------------------------------------------
โปรดติดตาม บวชวัดป่า พรรษาแรก
ตอนที่1 กว่าจะได้เป็นพระ http://pantip.com/topic/33859230
ตอนที่2 ชั่วโมงบิณฑ(บาตร) http://pantip.com/topic/33867020