(:*บางทีเราอาจรู้คุณค่าไอแดดเมื่อฝนมา*:")

(:บางทีเราอาจรู้คุณค่าไอแดดเมื่อฝนมา:")

กระทู้คำถาม

^{เหมือนคนที่หลงทาง..ท่ามกลางผู้คนมากมาย..ยังคงมองออกไปไกลจนสายตาสามารถมองไปถึงได้..."ความรัก"

...เราไม่รู้เลยมันจะจบเเบบไหน..คนที่ดีกว่าจะรอเค้าอยู่เสมอ(เเต่สำหรับผม..ไม่มีใครที่เคยรอผมอยู่ด้วยซ้ำ)...

...ตัวคนเดียว...เดินคนเดียว...บนทางที่มีเเค่รอยร้าวของถนนที่มีเเค่คำว่า.."เสียใจอีกเเล้วสินะ".....

..ถ้าความผิดเกิดขึ้นผมก็คงไม่โทษใคร..ผมคงโทษที่ตัวผมเอง..ที่ไม่สามารถเสกของวิเศษให้เหมือนคนอื่น(ที่มีพร้อมทุกอย่างเเบบคนในอนาคตของเค้า)...

...บ่อยครั้งที่ใจเดินออกไปเเบบคนไม่มีค่าอะไร...โดนดูถูกเเละดูหมิ่นจากเสียงผู้คน..(ทางกลับกัน=ผมมองเสียงผู้คนดูถูกคือเสียงเชียร์ให้ผลักดันตัวผมให้เดินไปข้างหน้าอีกครั้ง)....

...วันที่ฝนตกเเล้วพาความรักเข้ามาในชีวิต...ผมน้ำตาไหล..ที่เป็นครั้งเเรกที่คำทำนายจากการอ่านดวงผมมันเป็นจริง...ความจริงผมอ่านเเบบผ่านๆหน่ะ...วันที่เค้าเข้ามาผม..ก็เริ่มเกิดความกลัว...

...สิ่งที่เรียกว่าความรัก..ของผมคือ..สุดท้ายเค้าก็เจอคนที่ดีกว่า...นั้นคือวันที่ผมกลัว..วันที่คนในอยาคตตัวจริงเขาเลือกเธอเเละจบด้วยผมนั่งร้องไห้..."คนเดียว"

....ผมเจอรักมาหลายรูปแบบพอสมควร..อย่างนึ่งที่ผมเห็นตรงกันคือ...ความจริงที่ว่า...ถ้าเราไม่ไช่..มันก็คือไม่ไช่...

..ผมเป็นพวกความมุมานะสูง..มักทำอะไรที่เป็นไปไม่ได้ให้มันเป็นไปได้...

..ผมคิดนะ"ถึงวันนี้จะไม่ไช่..พรุ้งนี้ก็อาจจะเป็นคนที่ใช่ก็ได้.....

...สุดท้ายอยากฝากให้คิดอย่างนึ่งคือ..

คงไม่มีใครอยากจะลำบากไปกับเรานักหรอก..เเต่ถ้าหากมีคนที่พร้อมจะลำบากไปกับเราได้...เราควรจะรักเค้าให้มากๆที่สุดเท่าที่เราจะรักเลย^^.....

^{^{^{By.ทราย}}}^^}