สวัสดีค่ะ จขกท. อยากรู้ว่าใครเป็นแบบจขกท.บ้าง มาแชร์กัน จะได้ไม่รู้สึกว่าเราโดนอยู่คนเดียว(จขกท.ขอแทนตัวเองว่า เรา นะ)
พ่อแม่ของเราเนี่ย ดีมากเลยนะคะ ดูแลลูกดีมาก ใครๆก็ชมกันทั้งนั้น ว่าพ่อแม่ของเราเนี่ย เลี้ยงลูกดี เลี้ยงลูกเก่ง (แต่ลูกไม่ดีเอง เราแอบดื้อเป็นบางครั้งนะ คือ ไม่เถียง แต่ก็ไม่ทำ หนีไปเงียบๆ หุหุ) ไม่มีใครรู้เบื้องหลังชีวิตของใครหรอกค่ะ.
       เราเป็นคนที่จัดว่า เรียนดีค่ะ ไม่ได้เก่งไรมาก แค่เรียนดีเพื่อนก็หมั่นไส้จะแย่อยู่ละ5555 (เอ๊ะ! หรือเรามโน?) เพราะงั้นพ่อแม่ก็ยิ่งหวังในตัวเราสูงค่ะ เรามีพี่มีน้องนะ แต่พ่อแม่หวังในตัวเรามากสุด เพราะคิดว่าต่อไป เรานี่แหละที่น่าจะพึ่งพาได้ เราก็รู้สึกกดดันสิ พ่อแม่เราไม่ได้บังคับอะไรเรามากหรอกนะ แต่แค่เค้าพูดใส่หูเราทุกวันๆ จนมันซึมซับเข้าสู่สมองว่าเราต้องทำตามที่เค้าต้องการ ในสายตาคนอื่นมองว่าตามใจเรามากๆด้วยซ้ำ หารู้ไม่ ว่า รร.ที่เราเรียนอยู่ทุกวัน เค้าบังคับให้เรียน เพราะเค้าเชื่อว่า ไม่ว่า รร.ไหนก็เหมือนๆกันทั้งนั้น มันอยู่ที่ตัวเรา แต่ในความคิดของเรา มันไม่ใช่อยู่ที่ตัวเราอย่างเดียว แต่มันอยู่ที่คุณภาพการศึกษาของแต่ละรร.ด้วย เพราะงั้นเราก็กดดันมากๆ เราต้องขยันมากๆ เพราะรร.ที่เราอยู่ เราว่าคุณภาพมันยังไม่โอเคสักเท่าไหร่ เกรดเราลดซักนิด เราก็โดนดุแล้ว แล้วที่บ้านก็กำหนดมาแล้วด้วยว่า "ต้องเรียนไปเป็นหมอ ถ้าไม่เป็นหมอก็ต้องอาชีพใกล้เคียงกัน !" เราก็ยิ่งกดดันเข้าไปใหญ่สิ เราหนื่อย เราท้อมากๆเลย สภาพจิตใจเราไม่โอเลย ตอนนี้ในสมองเราคิดแค่ว่า "เป้าหมายในชีวิตเรา คือต้องทำตามใจพ่อแม่" แล้วถ้าไม่มีพ่อ ไม่มีแม่ขึ้นมาล่ะ? ถึงตอนนั้น เราก็คงเหมือนพวกไม่มีเป้าหมายในชีวิตสินะ  คงเหมือนฝุ่นในอากาศที่ลอยเคว้งคว้างอยู่เรื่อยไป........



ใครเป็นยังไงก็มาแชร์ๆกันนะ

(ถ้าแท็กผิด ขออภัยด้วยค่ะ)