สวัสดีคะเพื่อนๆ
ตอนนี้เราไม่รู้ว่าเราเป็นอะไรกันเเน่ เรามีเเฟนล่าสุด ตอนม.5คะ ตอนนี้เราชึ้นปี3แล้ว เราไม่มีใครอีกเลยหลังจากนั้น ตอนเรามีเเฟน ตอนนั้นเราเหมือนปลวก มากเราทั้งดำทั้งสิวทั้งอ้วนทั้งเตี้ย เเต่เรามีเเฟนเเต่พอตอนนี้เรากับไม่มีใครเลยค่ะ ทั้งๆที่เราเปลี่ยนเเปลงขึ้นในทางที่ดี มันเเน่นอนอยุ่เเล้วว่าเข้ามหาลัยมันก็ต้องเปลี่ยนตนเองใช่ปะ เรื่องมีอยู่ว่า พอเราเลิกกับเเฟนตอนม.5ก็มีคนเข้ามาคุยกับเรา เราก็เข้าไปคุยกับคนอื่นบ้าง ก็เหงาหนิ.พอคุยๆ เหมือนจะใช่เเต่ก็ไม่ เข้ามาคุยเรื่อยๆ ทำให้รู้สึกดีบ้าง สุดท้ายก็บอกว่ามีเเฟนเเล้ว สุดท้ายเหมือนจะเลือกเราเเต่ก็ป่าว เขาเลือกเเฟน ผ่านไปกี่คนๆเหมือนจะดีเเต่ก็ไม่ จนตอนนี้ เราบอกเลิกทุกคนที่เราคุย เราเลือกที่จะปิดโลกออนไลน์ทุกชนิด ขนาดคนที่เราคุยเราเคยร้องไห้เคยเสียใจ เคยคิดว่าอยู่ไม่ได้ จนตอนนี้เรารู้สึกเฉยๆกับทุกคนที่เข้ามา ผ่านมาเเละออกไป เราคิดว่าเราไม่อยากคุย เพราะคนที่เราคุย ทุกคน เรารู้สีกเหมือนเขาก็เหงาเหมือนที่เราเป็นคือคุยเรื่อยๆไม่ว่าจะนานเเค่ไหน เเต่ความสัมพันธ์เท่าเดิม เราว่ามันไม่เเฟร์ จนวันนี้เราไม่คุยกับใครเราหันเวลาเอามาใส่ใจกับครอบครัว อยุ่กับเพื่อน โดนที่ไม่สนใจอะไรกับใคร ปิดโลกออนไลน์เลิกไปร้านเหล้า คือเราอยากถามเพื่อนๆว่า เราเป็นอะไร เรายังปกติดีไหม.ส่วนคนที่เราเคยคุยนะพอเราหายไป เขาก็ไม่โทรศัพท์หาเราเลยนะ คือเราไม่ได้บล๊อคเบอร์เขา.เรา งง กับชีวิตตนเองมากตอนนี้
ฉันเป็นบ้า หรือฉันยังปกติ
ตอนนี้เราไม่รู้ว่าเราเป็นอะไรกันเเน่ เรามีเเฟนล่าสุด ตอนม.5คะ ตอนนี้เราชึ้นปี3แล้ว เราไม่มีใครอีกเลยหลังจากนั้น ตอนเรามีเเฟน ตอนนั้นเราเหมือนปลวก มากเราทั้งดำทั้งสิวทั้งอ้วนทั้งเตี้ย เเต่เรามีเเฟนเเต่พอตอนนี้เรากับไม่มีใครเลยค่ะ ทั้งๆที่เราเปลี่ยนเเปลงขึ้นในทางที่ดี มันเเน่นอนอยุ่เเล้วว่าเข้ามหาลัยมันก็ต้องเปลี่ยนตนเองใช่ปะ เรื่องมีอยู่ว่า พอเราเลิกกับเเฟนตอนม.5ก็มีคนเข้ามาคุยกับเรา เราก็เข้าไปคุยกับคนอื่นบ้าง ก็เหงาหนิ.พอคุยๆ เหมือนจะใช่เเต่ก็ไม่ เข้ามาคุยเรื่อยๆ ทำให้รู้สึกดีบ้าง สุดท้ายก็บอกว่ามีเเฟนเเล้ว สุดท้ายเหมือนจะเลือกเราเเต่ก็ป่าว เขาเลือกเเฟน ผ่านไปกี่คนๆเหมือนจะดีเเต่ก็ไม่ จนตอนนี้ เราบอกเลิกทุกคนที่เราคุย เราเลือกที่จะปิดโลกออนไลน์ทุกชนิด ขนาดคนที่เราคุยเราเคยร้องไห้เคยเสียใจ เคยคิดว่าอยู่ไม่ได้ จนตอนนี้เรารู้สึกเฉยๆกับทุกคนที่เข้ามา ผ่านมาเเละออกไป เราคิดว่าเราไม่อยากคุย เพราะคนที่เราคุย ทุกคน เรารู้สีกเหมือนเขาก็เหงาเหมือนที่เราเป็นคือคุยเรื่อยๆไม่ว่าจะนานเเค่ไหน เเต่ความสัมพันธ์เท่าเดิม เราว่ามันไม่เเฟร์ จนวันนี้เราไม่คุยกับใครเราหันเวลาเอามาใส่ใจกับครอบครัว อยุ่กับเพื่อน โดนที่ไม่สนใจอะไรกับใคร ปิดโลกออนไลน์เลิกไปร้านเหล้า คือเราอยากถามเพื่อนๆว่า เราเป็นอะไร เรายังปกติดีไหม.ส่วนคนที่เราเคยคุยนะพอเราหายไป เขาก็ไม่โทรศัพท์หาเราเลยนะ คือเราไม่ได้บล๊อคเบอร์เขา.เรา งง กับชีวิตตนเองมากตอนนี้