มีอย่างที่ไหน หล่ะครับ
มีหมูอยู่สองตัว หมูตัวเล็ก กับ หมูตัวใหญ่
เวลาให้อาหาร เจ้าหมูตัวใหญ่ ไปแย่งอาหารเจ้าหมูตัวเล็ก
แต่แทนที่จะแก้ปัญหาโดย เพิ่มปริมาณอาหาร ให้เพียงพอกับหมูทั้งสองตัว
เพื่อจะได้ไม่แย่งอาหารกันกิน
แต่กลับเอาหมูตัวใหญ่มาผูกขาล่ามไว้กับเล้า
ทีนี้ พอได้เวลาจับขาย
ก็เลยได้หมูตัวใหญ๋สภาพผอมบักโกรก เพราะอดอาหาร กับ หมูตัวเล็กที่ตัวโตขึ้นมาติ๊ดดด
เลี้ยงอย่างนี้ คิดหรือว่ามันจะมีกําไร
จริงๆน่ะ...ผมว่า ถ้าเอาพวกสภาร่างรัฐธรรมนูญชุดนี้มาเป็น คนงานเลี้ยงหมู
ก็มีแต่เจ๊งลูกเดียว...
-------------
เมื่อมีพรรคการเมืองหนึ่งโต
ก็อ้างว่าโตเกินไป ตรวจสอบยาก เป็นเผด็จการเสียงข้างมาก
สุดท้าย เมื่ออับจนหนทาง
ก็แก้ปัญหาด้วยวิธีฮ่าวๆ โดยจับพรรคใหญ่มาล่ามขาไว้
( พรรคการเมืองน่ะครับ ไม่ใช่หมู )
แทนที่จะไปแก้ปัญหาตรงพรรคเล็ก
แล้วก็ตั้งคําถาม ทําไมพรรคนี้ ถึงไม่ยอมโต ทั้งที่มีอายุเยอะกว่าใครเพื่อน
แต่เรื่องนี้ อย่าไปถาม นายหัวชวนเจ้าหลักการ...น่ะ
( ขอร้อง )
ถ้าไปถามแก แกก็คงตอบว่า
เอ่อ...เพราะพวกเราไม่ได้ใช้เงินกวาดต้อน สส.มาเข้าคอก เสียงทุกเสียงเราได้มาด้วยความบริสุทธิ
ที่จริงนายหัวชวน กับ พลพรรคนั่นแหละครับตัวดี เจ้าบิดเบือนหลักการตัวพ่อ
วาทะกรรมต่างๆที่คิด ประดิษฐ์ ประดอย กันขึ้นมา
ไม่ว่า
เผด็จการเสียงข้ามมาก
พวกมากลากไป .... ก็ล้วนบิดเบือนหลักการทั้งสิ้น
แต่ถ้ามาถามผม ทําไมพรรคนี้ถึงไม่ยอมโต ผมจะตอบให้ก็ได้ว่า
เพราะวัฒนธรรมภายในพรรค ไม่เอื้อให้พรรคนี้เติบโตครับ
วัฒนธรรมของคนใต้ ที่ครอบงําพรรคอยู่เต็มเปี่ยม
คือเอาแต่พวกพ้อง เหมือนสโลแกนที่ใช้ล้างสมองคนใต้ ด้วยกัน
" พรรคของเรา คนของเรา "
นอกจากนี้
พรรคนี้ยังเก่งในเรื่อง วิธีการประดิษฐ์วาทะกรรม บิดเบือน ใส่ร้าย ป้ายสี ขยันสร้างแต่ศัตรู
แม้จะมีอายุพรรคที่ยาวนาน ก็ไม่มีนโยบายอะไรเป็นชิ้นเป็นอันพอที่จะนํามาขายได้
ตรงกันข้าม
เวลาทื่ผ่านมายาวนาน กลับสะสมแต่เล่ห๋เหลี่ยม ประสพการณ์ด้านมืดทางการเมือง เพื่อเอาไว้ใช้ทําลายฝ่ายตรงข้าม
เมื่อนานๆเข้า มันก็ไม่เหลือมิตร ที่จะเข้ามาร่วมไม้ร่วมมือ ทําให้พรรคเติบโตได้
ถ้าไม่แก้ปัญหาตรงนี้ ก็อย่าหวังว่าพรรคนี้ จะเติบโต
หากอยากมีอํานาจ ก็ต้องรํ่าร้องหาตัวช่วย จากอํานาจเผ็จการนอกระบบอย่างนี้ อยู่รํ่าไป
--------------
...อย่าว่าเข้ามาร่างรัฐธรรมนูญให้คนใช้เลยครับ พวกคุณเป็นไม่ได้ แม้แต่....คนงานเลี้ยงหมู
มีหมูอยู่สองตัว หมูตัวเล็ก กับ หมูตัวใหญ่
เวลาให้อาหาร เจ้าหมูตัวใหญ่ ไปแย่งอาหารเจ้าหมูตัวเล็ก
แต่แทนที่จะแก้ปัญหาโดย เพิ่มปริมาณอาหาร ให้เพียงพอกับหมูทั้งสองตัว
เพื่อจะได้ไม่แย่งอาหารกันกิน
แต่กลับเอาหมูตัวใหญ่มาผูกขาล่ามไว้กับเล้า
ทีนี้ พอได้เวลาจับขาย
ก็เลยได้หมูตัวใหญ๋สภาพผอมบักโกรก เพราะอดอาหาร กับ หมูตัวเล็กที่ตัวโตขึ้นมาติ๊ดดด
เลี้ยงอย่างนี้ คิดหรือว่ามันจะมีกําไร
จริงๆน่ะ...ผมว่า ถ้าเอาพวกสภาร่างรัฐธรรมนูญชุดนี้มาเป็น คนงานเลี้ยงหมู
ก็มีแต่เจ๊งลูกเดียว...
-------------
เมื่อมีพรรคการเมืองหนึ่งโต
ก็อ้างว่าโตเกินไป ตรวจสอบยาก เป็นเผด็จการเสียงข้างมาก
สุดท้าย เมื่ออับจนหนทาง
ก็แก้ปัญหาด้วยวิธีฮ่าวๆ โดยจับพรรคใหญ่มาล่ามขาไว้ ( พรรคการเมืองน่ะครับ ไม่ใช่หมู )
แทนที่จะไปแก้ปัญหาตรงพรรคเล็ก
แล้วก็ตั้งคําถาม ทําไมพรรคนี้ ถึงไม่ยอมโต ทั้งที่มีอายุเยอะกว่าใครเพื่อน
แต่เรื่องนี้ อย่าไปถาม นายหัวชวนเจ้าหลักการ...น่ะ ( ขอร้อง )
ถ้าไปถามแก แกก็คงตอบว่า
เอ่อ...เพราะพวกเราไม่ได้ใช้เงินกวาดต้อน สส.มาเข้าคอก เสียงทุกเสียงเราได้มาด้วยความบริสุทธิ
ที่จริงนายหัวชวน กับ พลพรรคนั่นแหละครับตัวดี เจ้าบิดเบือนหลักการตัวพ่อ
วาทะกรรมต่างๆที่คิด ประดิษฐ์ ประดอย กันขึ้นมา
ไม่ว่า เผด็จการเสียงข้ามมาก
พวกมากลากไป .... ก็ล้วนบิดเบือนหลักการทั้งสิ้น
แต่ถ้ามาถามผม ทําไมพรรคนี้ถึงไม่ยอมโต ผมจะตอบให้ก็ได้ว่า
เพราะวัฒนธรรมภายในพรรค ไม่เอื้อให้พรรคนี้เติบโตครับ
วัฒนธรรมของคนใต้ ที่ครอบงําพรรคอยู่เต็มเปี่ยม
คือเอาแต่พวกพ้อง เหมือนสโลแกนที่ใช้ล้างสมองคนใต้ ด้วยกัน " พรรคของเรา คนของเรา "
นอกจากนี้
พรรคนี้ยังเก่งในเรื่อง วิธีการประดิษฐ์วาทะกรรม บิดเบือน ใส่ร้าย ป้ายสี ขยันสร้างแต่ศัตรู
แม้จะมีอายุพรรคที่ยาวนาน ก็ไม่มีนโยบายอะไรเป็นชิ้นเป็นอันพอที่จะนํามาขายได้
ตรงกันข้าม
เวลาทื่ผ่านมายาวนาน กลับสะสมแต่เล่ห๋เหลี่ยม ประสพการณ์ด้านมืดทางการเมือง เพื่อเอาไว้ใช้ทําลายฝ่ายตรงข้าม
เมื่อนานๆเข้า มันก็ไม่เหลือมิตร ที่จะเข้ามาร่วมไม้ร่วมมือ ทําให้พรรคเติบโตได้
ถ้าไม่แก้ปัญหาตรงนี้ ก็อย่าหวังว่าพรรคนี้ จะเติบโต
หากอยากมีอํานาจ ก็ต้องรํ่าร้องหาตัวช่วย จากอํานาจเผ็จการนอกระบบอย่างนี้ อยู่รํ่าไป
--------------