หน้าแหกที่สุดในชีวิตมันเป็นอย่างงี้นี่เอง......................
เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา ผมมีนัดที่เซนทรัลลาดพร้าว เวลาก็ใกล้แล้ว เลยรีบมากครับ รีบอาบน้ำ รีบแต่งตัวแล้วออกจากบ้านเลย
ด้วยความรีบจึงวิ่งออกจากบ้าน และ ขึ้นวิน จนถึงบีทีเอสอ่อนนุช พอขึ้นบีทีเอสก็มีที่นั่งประปราย
แต่ด้วยความที่ใส่เรดวิง(พึ่งซื้อครับเห่อมาก555)+กับความที่เป็นสุภาพบุรุษอยู่แล้ว(อันนี้เอามาเป็นข้ออ้างให้ดูหล่อๆไปงั้นแหละครับ อิอิ)
เลยไม่อยากนั่ง เพราะต้องการจะยืน (เก๊กครับบอกเลย) 555555555555
พอผ่านไปซักพัก ไอเราก็สังเกตุว่าเหมือนมีคนมองๆแล้วยิ้มๆให้
ในใจเราก็แบบ เค้ามองเราเท่แน่เลยแต่งตัวดีแน่ๆเลย เลยยิ่งไปกันใหญ่ เอามือล้วงกระเป๋า+เอามือเสยผมเล็กน้อย
ก้ยืนไปเรื่อยๆ บอกตรงๆครับ พอสถานีหลังๆไม่ค่อยมีคนยืนใกล้เลย (ลงหมอชิต) 555555 ก็ยืนมาตลอดทาง
พอลงเสร็จ ก็ต่อรถเมล์ ถึงห้างก็ลงครับ แล้วก็เดินเล่นห้างไปพลางๆรอถึงเวลานัด (เดินยืดด้วยครับ เด็กมัธยมเยอะ) 555555
ซักพักเริ่มปวดชิ้งฉ่องครับเลยเข้าไปในห้องน้ำ ก็ปัสสาวะตามปกติจนไปล้างหน้าล้างมือที่อ่าง แล้วก็มองดูกระจกเสริมหล่อ ทันใดนั้นเอง
.........................................................................................................................................................
เหมือนท้องฟ้าวิปริตแปรปรวนทันใด อังกออออออออออออออออออร์!!!!!
ใส่เสื้อกลับด้านนนนนนนนนครับบบบบบบบบบ!!!!! ใส่เสื้อกลับด้านนน!!!!! รอยยงรอยเย็บนี่ไม่ต้องสืบครับ ยี่ห้อ ป้าย เห็นหม้ดด
ไม่ต้องไปถึงโคนัน โคขุนก็ยังรู้
ผมนี่รีบกลับด้านเสื้อให้ไวที่สุด ความเร็วเข้าใกล้แสงมากตอนนั้น
พอกลับด้านเสื้อเสร็จ ยังทำใจไม่ได้ครับ ยังไม่กล้าออกไปพบเจอโลกแห่งความจริง ในใจตอนนี้มันด้านชาเหลือเกินจะทนไหว
ขอดมกลิ่นขี้ให้มันสลบแล้วตื่นมาเป็นความฝันจะได้ไหม
ตอนนี้ไม่กล้าเดินออกจากห้องน้ำเลยครับ นึกถึงเรื่องคนมองตอนบีทีเอสแล้ว เจ็บนี้มันลึก ลึกลงกลางใจเลย
จนถึงเวลานัด ผมก็ออกไปแบบใจสั่นๆ ความมั่นใจตอนแรกมา1แสน ตอนเดินออกนี่เหลือไม่ถึง0.00000000001ครับ T-T
ปล.1 อยากจะเอาถุงในห้องน้ำมาคลุมหัวแล้วหนีไปดาวพลูโตเลยทีเดียวเชียว
ปล.2 ผมเสียใจนะครับที่ไม่มีใครสะกิดเลย น้ำหลำจะไหล T-T
*มันเลยคำว่าน้ำตาไปแล้ววว T-T
พึ่งตั้งกระทู้ครั้งแรกครับ ไม่รู้แท็กห้องถูกไหม
*ขอแก้ไขนะครับ นับวันผิด555555555555 ต้องเป็นวันพฤหัส (หน้าแตกอีกแล้ว)
หน้าแหกเป็นที่สวดดดด......ขอพื้นที่เล็กๆระบายนิสนุงครับ T-T
เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา ผมมีนัดที่เซนทรัลลาดพร้าว เวลาก็ใกล้แล้ว เลยรีบมากครับ รีบอาบน้ำ รีบแต่งตัวแล้วออกจากบ้านเลย
ด้วยความรีบจึงวิ่งออกจากบ้าน และ ขึ้นวิน จนถึงบีทีเอสอ่อนนุช พอขึ้นบีทีเอสก็มีที่นั่งประปราย
แต่ด้วยความที่ใส่เรดวิง(พึ่งซื้อครับเห่อมาก555)+กับความที่เป็นสุภาพบุรุษอยู่แล้ว(อันนี้เอามาเป็นข้ออ้างให้ดูหล่อๆไปงั้นแหละครับ อิอิ)
เลยไม่อยากนั่ง เพราะต้องการจะยืน (เก๊กครับบอกเลย) 555555555555
พอผ่านไปซักพัก ไอเราก็สังเกตุว่าเหมือนมีคนมองๆแล้วยิ้มๆให้
ในใจเราก็แบบ เค้ามองเราเท่แน่เลยแต่งตัวดีแน่ๆเลย เลยยิ่งไปกันใหญ่ เอามือล้วงกระเป๋า+เอามือเสยผมเล็กน้อย
ก้ยืนไปเรื่อยๆ บอกตรงๆครับ พอสถานีหลังๆไม่ค่อยมีคนยืนใกล้เลย (ลงหมอชิต) 555555 ก็ยืนมาตลอดทาง
พอลงเสร็จ ก็ต่อรถเมล์ ถึงห้างก็ลงครับ แล้วก็เดินเล่นห้างไปพลางๆรอถึงเวลานัด (เดินยืดด้วยครับ เด็กมัธยมเยอะ) 555555
ซักพักเริ่มปวดชิ้งฉ่องครับเลยเข้าไปในห้องน้ำ ก็ปัสสาวะตามปกติจนไปล้างหน้าล้างมือที่อ่าง แล้วก็มองดูกระจกเสริมหล่อ ทันใดนั้นเอง
.........................................................................................................................................................
เหมือนท้องฟ้าวิปริตแปรปรวนทันใด อังกออออออออออออออออออร์!!!!!
ใส่เสื้อกลับด้านนนนนนนนนครับบบบบบบบบบ!!!!! ใส่เสื้อกลับด้านนน!!!!! รอยยงรอยเย็บนี่ไม่ต้องสืบครับ ยี่ห้อ ป้าย เห็นหม้ดด
ไม่ต้องไปถึงโคนัน โคขุนก็ยังรู้
ผมนี่รีบกลับด้านเสื้อให้ไวที่สุด ความเร็วเข้าใกล้แสงมากตอนนั้น
พอกลับด้านเสื้อเสร็จ ยังทำใจไม่ได้ครับ ยังไม่กล้าออกไปพบเจอโลกแห่งความจริง ในใจตอนนี้มันด้านชาเหลือเกินจะทนไหว
ขอดมกลิ่นขี้ให้มันสลบแล้วตื่นมาเป็นความฝันจะได้ไหม
ตอนนี้ไม่กล้าเดินออกจากห้องน้ำเลยครับ นึกถึงเรื่องคนมองตอนบีทีเอสแล้ว เจ็บนี้มันลึก ลึกลงกลางใจเลย
จนถึงเวลานัด ผมก็ออกไปแบบใจสั่นๆ ความมั่นใจตอนแรกมา1แสน ตอนเดินออกนี่เหลือไม่ถึง0.00000000001ครับ T-T
ปล.1 อยากจะเอาถุงในห้องน้ำมาคลุมหัวแล้วหนีไปดาวพลูโตเลยทีเดียวเชียว
ปล.2 ผมเสียใจนะครับที่ไม่มีใครสะกิดเลย น้ำหลำจะไหล T-T
*มันเลยคำว่าน้ำตาไปแล้ววว T-T
พึ่งตั้งกระทู้ครั้งแรกครับ ไม่รู้แท็กห้องถูกไหม
*ขอแก้ไขนะครับ นับวันผิด555555555555 ต้องเป็นวันพฤหัส (หน้าแตกอีกแล้ว)