ขอใช้พื้นที่กระทู้นี้ระบายความรู้สึกที่มันทั้งเจ็บปวด ทั้งทรมานเอาไว้ในนี้แล้วกันเนอะ...
เรามีโอกาสได้รู้จักกับหนุ่มในเครื่องแบบคนนึงในช่วงต้นเดือนกุมภา รู้จักเขาผ่านเฟสบุ๊คเนี่ยแหละคุยในแชทสักพักเขาก็เริ่มขอไลน์ แล้ววันนั้นที่คุยกันเขาบอกกับเราว่าเขาต้องไปฝึกต่างจังหวัดต้องเก็บโทรศัพท์ เราก็บอกเขาว่าจะรอนะรีบกลับมา (คือ
ไปรอเขาซะงั้นทั้งๆที่เขาไม่ได้ขอให้รอ)
เวลาผ่านไป...เขาคนนั้นก็กลับมา..หลังจากที่เขากลับมาเราก็ได้คุยกันเกือบจะตลอด แต่ส่วนใหญ่แล้วเราและเขาจะว่างช่วงดึกๆเพราะเป็นช่วงที่เขาเรียกรวมเสร็จ แล้วเราก็ซ้อมดนตรีเสร็จ เรื่องราวที่คุยกันก็เรื่อยเปื่อยมากกกก แต่ก็มีบอกคิดถึง มีคุยแบบหวานๆกุ๊กกิ๊กๆบ้าง จนทำให้เรานึกในใจว่า เห้ยยเขาต้องมีใจให้ตูบ้างแหละว๊า มีส่งเพลงนั้นเพลงนี้ให้ฟัง ตอนเช้าก็จะทักมา กลางวันก็ทักมา เย็นก็ทักมา เนี่ยแหละทักมาบ่อยขนาดนี้คนนี้แหละใช่แน่ๆ คือตอนนั้นเรารู้สึกดีกับเขาไปแล้วแต่ก็ไม่เคยบอกเขาเลย...........คือพูดง่ายๆแบบตรงตามสเปคที่เราชอบเลย เป็นหนุ่มในเครื่องแบบ ด้วยความที่เราสูง แล้วเขาก็สูงกว่าเรา คือชอบคนสูงกว่า แต่จริงๆแล้วมันก็มีหลายๆอย่างที่ชอบในตัวเขานะ ^^
เรื่องราวกำลังไปได้สวย ร่างกายกระชุ่มกระชวยมากเธอทำให้ฉันรู้สึกเหมือนตอน14ตอนที่ฉันมีแฟนคนแรก55555555
มีวันนึงเขาเคยขอเปิดกล้อง โดยส่วนตัวแล้วเรากลัวการเปิดกล้องมากอ่ะคือในรูปมันไม่เหมือนตัวจริงไงรูปก็ไม่ได้สวยอะไรหรอกแต่แบบ...แต่งแล้วมันก็ขาวขึ้นดูดีกว่าตัวจริงไง แต่เราก็ตัดสินใจเปิด(คิดในใจว่า..เอาว่ะเป็นไงเป็นกัน เขาจะเลิกคุยกับกูก็วันนี้แหละ TT ฮึ้ยยย) หลังจากเปิดแล้วก็เหมือนกับว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น..วันต่อมาเขาก็ยังคุยกับเราปกติ แต่พักหลังมานี่จะเปิดกล้องคุยกัน คุยๆอยู่เราก็จะได้ยินเสียงแชทเขาดังขึ้น เราแอบแซวเขาว่า..แหนะๆๆสาวทักมาแล้ว เขาก็บอกว่า อารายยยยยเค้ายังไม่ได้คุยกับใครเลย เค้าก็คุยแต่กับตัวเองเนี่ยมีตัวเองคนเดียว...มีแทนตัวเองว่า เค้ากับตัวเองซะด้วย (จังหวะนั้นนี่เขินนนเลยคับ ฟินนนนนอ๊ากก)
เรื่องราวยังคงดำเนินต่อไป.. เรารู้สึกดีกับเขามากกกกกกกขึ้นเรื่อยๆ
เขาคนนั้นกินเก่งมาก คุยๆกันอยู่ก็ลุกไปกินขนม คือต้องกินทุกคืนจริงๆ เขาชอบดูการ์ตูนชอบดูหนังบู๊ ชอบไปที่ที่มีของกินขายเยอะๆ ชอบกินหมี่กรอบ ชอบไปทะเล เคยคุยกันไว้ตอนที่เขายังอยู่ใน รร. ว่าออกมาแล้วเราจะไปเที่ยวกัน ไปในหลายๆที่ ที่เคยคุยกันไว้ เรานี่ก็ฟิตเลยจ้า วิ่งออกกำลังกายทุกเย็น ต้องผอมก่อนที่จะมาเจอกันให้ได้......
เราคุยกับเขาไม่นานนะแต่ทำไมเรา
โคตรรู้สึกดีกับเขาขนาดนี้ก็ไม่รู้ ตอนนั้นเราคิดว่าเขาก็คงจะรู้สึกดีกับเราเหมือนกันแหละไม่งั้นก็คงไม่มาคุยกับเราทุกวันแบบนี้.....ไม่อยากจะคิดเลยว่าสิ่งที่เราคิดทั้งหมดนั้น เราแค่คิดไปเองคนเดียวจริง!!!
แต่แล้ว..ฝันนั้นก็สลายไปในพริบตาเมื่อมีคนนึงเดินเข้ามาจับมือเธอแล้วเดินจากไป....เหมือนถูกบอกเลิกโดยที่ยังไม่ได้บอกรัก
วันนั้นเราคุยกันปกติมากแบบไม่มีผิดสังเกตุเลย ทุกเย็นเขาจะทักมาว่า... ฝึกงานเสร็จแล้ว เดี๋ยวเค้าไปเตะบอลกลับเพื่อนนะ..คือเราก็เห็นข้อความเค้าแล้วแหละแต่วันนั้นเป็นวันศุกร์พอดีเราอยู่หอก็เลยกะว่าถึงบ้านแล้วค่อยตอบ.... พอถึงบ้านปุ๊บเราก็ตอบไปปกติเวลาก็ผ่านไปหลายชั่วโมงเราก็เลยส่งสติ๊กเกอร์ไปส่งแบบกดรัวๆๆๆๆๆๆเลย แต่เขาก็ไม่ตอบคือตอนนั้นใจเริ่มไม่ดีแหละว่าทำไมเค้าไม่ตอบว๊าา จำได้ว่าตอนนั้นพิมอะไรไปไม่รู้เยอะมากจนเขากดอ่าน เราก็รอดูสักพักเผื่อว่าเขาจะตอบ..... แต่เขาก็ไม่ตอบ เราจะลองทักแชทเฟสเขาไปถึงได้รู้ว่า เค้าบล็อคเฟสเราไปแล้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!! น้ำตาไหลเลยจ้า หลังจากนั้นก็เลยลองส่งไลน์ไปก็ไม่มีการตอบสนองใดๆทั้งสิ้น!! คือตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกเลยใจมันสั่นไปหมด ไม่คิดว่าคนที่เราคุยกันทุกวัน คนที่เรารู้สึกดีกับเขาจะทำกับเราได้ถึงขนาดนี้......TT
เค้าตัดเราทุกช่องทางการติดต่อ ตัดแบบไม่มีเยื่อใยเลย คือ..จะไปทำไมไม่ลาสักคำ หายไปแบบนี้คือเราก็ไม่รู้ว่าเราผิดอะไร แต่ในเมื่อถ้าเค้าคิดว่าเราไม่ใช่จะมาคุยกับเราตั้งแต่แรกทำไมว่ะ มาทำให้เรารู้สึกดีแล้วก็ทิ้งเราไปเหอะๆๆๆ โคตรเจ็บเลยอ่ะ คือโดนบล็อคโดนทิ้งไปแบบนี้เราว่ามันเจ็บกว่าการโดนบอกเลิกอีกนะ อย่างน้อยโดนบอกเลิกเราก็ยังมีโอกาสได้คุยกันในวันสุดท้ายอย่างน้อยเลิกกัน ก็ยังพอเป็นเพื่อนกันได้ หลังจากวันนั้นเราเลยให้เพื่อนแอดไป เพื่อนเราก็ถามเรื่องเรากับเขา ยังดีนะที่เขาตอบมาว่า....รู้จักเราเคยคุยกันอยู่....เค้าบอกว่า เราไม่ใช่สเปคเค้า...เค้าฝากเพื่อนเรามาบอกว่า...เค้าขอโทษ เรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว เค้าไม่ขอแก้ตัวอะไรอีก...อื้มมมมจ้าาาา ขอโทษแล้วหายเจ็บไหมละ ฮึฮึ!! แต่ตอนนั้นก็พอจะทำใจได้แล้วแหละแต่ถามว่าลืมได้ยัง มันก็คงยังไม่ได้หรอก
จนวันเวลาล่วงเลยมาถึงงานราตรี....
ด้วยความที่ชอบหนุ่มในเครื่องแบบมาก ในเฟสนี่มีทุกเหล่า ทัพบก ทัพเรือ ทัพอากาศ ตำรวจ นักเรียนเตรียมทหาร ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ งานราตรีนั้นมีชื่อว่า...ราตรียูงทอง... พอตกเย็นมารูปคู่นี่ก็อัพกันให้พรึบบบ แบบก็อิจฉาอยู่นิดๆแหละ แต่ก็พยายามไม่ใส่ใจ จำได้ว่าตอนนั้นซ้อมดนตรีอยู่ แล้วไลน์เพื่อนเด้งมาก็เปิดดู...มันคือรูปคู่ของคนที่บล็อคเฟสเรา.. โอ้โห้ถึงกับจุกคับ เป่าไม่เป็นเพลงเลยจ้าาา คือไม่คิดว่าหลังจากที่เค้าบล็อคเราแล้วเค้าก็มีคนใหม่ทันที หรืออีกมุมนึงเค้าอาจจะคุยกันมานานแล้ว...อ้าวแล้วช่วงเวลาที่เราคุยกับเขานี่คือไรว่ะเห็นเราเป็นแค่คนแก้เหงางั้นหรอ555555 หลังจากวันงานเราก็ได้แอดเฟสแฟนเค้าไป ได้เห็นรูปคู่ที่เค้าถ่ายเวลาเค้าไปเที่ยวด้วยกัน ซึ้งแต่ละที่มันเป็นที่ ที่เราเคยคุยกับเขาว่าเราจะไปด้วยกัน มันก็เจ็บอยู่นะจากที่เคยคิดว่าที่ตรงนั้นควรจะเป็นเรา แต่มาวันนี้มันกลับไม่ใช่แล้วอ่ะมันกลายเป็นของคนอื่นไปแล้วเห้ออออออออออออ
ทำไงได้ละเนอะคนแพ้ก็ต้องดูแลตัวเองต่อไป....
จบแล้วแหละกระทู้อันยืดยาว ไม่มีสาระอะไรเลย ถ้ามีคนเข้ามาอ่านก็ขอบคุณมากๆนะคะ^^ เรื่องราวความรักของเรากับหนุ่มในเครื่องแบบคนนั้นเห้อออความรักมันก็มีทั้งสมหวังและผิดหวังแหละเนอะ คู่ไหนที่กำลังรักกันอยู่ก็ขอให้รักกันนานๆช่วยกันประคองความรักให้กำลังใจกันและกันเนอะ ส่วนคู่ไหนที่คิดว่าคนที่คุยอยู่รู้สึกว่ามันไม่ใช่สเปคคุณ ก็บอกเค้าไปตรงๆดีกว่าค่ะ พูดออกมาเลยว่าไม่ใช่ อย่าหายไปเฉยๆอย่าบล็อคกันเลยค่ะคนที่โดนมันทรมานจริงๆอย่างน้อยถึงจะไม่ได้เป็นแฟนกันก็น่าจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้นะ^ ^
ประสบการณ์(เกือบจะเป็น)ความรัก กับหนุ่มในเครื่องแบบ><
เรามีโอกาสได้รู้จักกับหนุ่มในเครื่องแบบคนนึงในช่วงต้นเดือนกุมภา รู้จักเขาผ่านเฟสบุ๊คเนี่ยแหละคุยในแชทสักพักเขาก็เริ่มขอไลน์ แล้ววันนั้นที่คุยกันเขาบอกกับเราว่าเขาต้องไปฝึกต่างจังหวัดต้องเก็บโทรศัพท์ เราก็บอกเขาว่าจะรอนะรีบกลับมา (คือ
เวลาผ่านไป...เขาคนนั้นก็กลับมา..หลังจากที่เขากลับมาเราก็ได้คุยกันเกือบจะตลอด แต่ส่วนใหญ่แล้วเราและเขาจะว่างช่วงดึกๆเพราะเป็นช่วงที่เขาเรียกรวมเสร็จ แล้วเราก็ซ้อมดนตรีเสร็จ เรื่องราวที่คุยกันก็เรื่อยเปื่อยมากกกก แต่ก็มีบอกคิดถึง มีคุยแบบหวานๆกุ๊กกิ๊กๆบ้าง จนทำให้เรานึกในใจว่า เห้ยยเขาต้องมีใจให้ตูบ้างแหละว๊า มีส่งเพลงนั้นเพลงนี้ให้ฟัง ตอนเช้าก็จะทักมา กลางวันก็ทักมา เย็นก็ทักมา เนี่ยแหละทักมาบ่อยขนาดนี้คนนี้แหละใช่แน่ๆ คือตอนนั้นเรารู้สึกดีกับเขาไปแล้วแต่ก็ไม่เคยบอกเขาเลย...........คือพูดง่ายๆแบบตรงตามสเปคที่เราชอบเลย เป็นหนุ่มในเครื่องแบบ ด้วยความที่เราสูง แล้วเขาก็สูงกว่าเรา คือชอบคนสูงกว่า แต่จริงๆแล้วมันก็มีหลายๆอย่างที่ชอบในตัวเขานะ ^^
เรื่องราวกำลังไปได้สวย ร่างกายกระชุ่มกระชวยมากเธอทำให้ฉันรู้สึกเหมือนตอน14ตอนที่ฉันมีแฟนคนแรก55555555
มีวันนึงเขาเคยขอเปิดกล้อง โดยส่วนตัวแล้วเรากลัวการเปิดกล้องมากอ่ะคือในรูปมันไม่เหมือนตัวจริงไงรูปก็ไม่ได้สวยอะไรหรอกแต่แบบ...แต่งแล้วมันก็ขาวขึ้นดูดีกว่าตัวจริงไง แต่เราก็ตัดสินใจเปิด(คิดในใจว่า..เอาว่ะเป็นไงเป็นกัน เขาจะเลิกคุยกับกูก็วันนี้แหละ TT ฮึ้ยยย) หลังจากเปิดแล้วก็เหมือนกับว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น..วันต่อมาเขาก็ยังคุยกับเราปกติ แต่พักหลังมานี่จะเปิดกล้องคุยกัน คุยๆอยู่เราก็จะได้ยินเสียงแชทเขาดังขึ้น เราแอบแซวเขาว่า..แหนะๆๆสาวทักมาแล้ว เขาก็บอกว่า อารายยยยยเค้ายังไม่ได้คุยกับใครเลย เค้าก็คุยแต่กับตัวเองเนี่ยมีตัวเองคนเดียว...มีแทนตัวเองว่า เค้ากับตัวเองซะด้วย (จังหวะนั้นนี่เขินนนเลยคับ ฟินนนนนอ๊ากก)
เรื่องราวยังคงดำเนินต่อไป.. เรารู้สึกดีกับเขามากกกกกกกขึ้นเรื่อยๆ
เขาคนนั้นกินเก่งมาก คุยๆกันอยู่ก็ลุกไปกินขนม คือต้องกินทุกคืนจริงๆ เขาชอบดูการ์ตูนชอบดูหนังบู๊ ชอบไปที่ที่มีของกินขายเยอะๆ ชอบกินหมี่กรอบ ชอบไปทะเล เคยคุยกันไว้ตอนที่เขายังอยู่ใน รร. ว่าออกมาแล้วเราจะไปเที่ยวกัน ไปในหลายๆที่ ที่เคยคุยกันไว้ เรานี่ก็ฟิตเลยจ้า วิ่งออกกำลังกายทุกเย็น ต้องผอมก่อนที่จะมาเจอกันให้ได้......
เราคุยกับเขาไม่นานนะแต่ทำไมเรา
แต่แล้ว..ฝันนั้นก็สลายไปในพริบตาเมื่อมีคนนึงเดินเข้ามาจับมือเธอแล้วเดินจากไป....เหมือนถูกบอกเลิกโดยที่ยังไม่ได้บอกรัก
วันนั้นเราคุยกันปกติมากแบบไม่มีผิดสังเกตุเลย ทุกเย็นเขาจะทักมาว่า... ฝึกงานเสร็จแล้ว เดี๋ยวเค้าไปเตะบอลกลับเพื่อนนะ..คือเราก็เห็นข้อความเค้าแล้วแหละแต่วันนั้นเป็นวันศุกร์พอดีเราอยู่หอก็เลยกะว่าถึงบ้านแล้วค่อยตอบ.... พอถึงบ้านปุ๊บเราก็ตอบไปปกติเวลาก็ผ่านไปหลายชั่วโมงเราก็เลยส่งสติ๊กเกอร์ไปส่งแบบกดรัวๆๆๆๆๆๆเลย แต่เขาก็ไม่ตอบคือตอนนั้นใจเริ่มไม่ดีแหละว่าทำไมเค้าไม่ตอบว๊าา จำได้ว่าตอนนั้นพิมอะไรไปไม่รู้เยอะมากจนเขากดอ่าน เราก็รอดูสักพักเผื่อว่าเขาจะตอบ..... แต่เขาก็ไม่ตอบ เราจะลองทักแชทเฟสเขาไปถึงได้รู้ว่า เค้าบล็อคเฟสเราไปแล้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!! น้ำตาไหลเลยจ้า หลังจากนั้นก็เลยลองส่งไลน์ไปก็ไม่มีการตอบสนองใดๆทั้งสิ้น!! คือตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกเลยใจมันสั่นไปหมด ไม่คิดว่าคนที่เราคุยกันทุกวัน คนที่เรารู้สึกดีกับเขาจะทำกับเราได้ถึงขนาดนี้......TT
เค้าตัดเราทุกช่องทางการติดต่อ ตัดแบบไม่มีเยื่อใยเลย คือ..จะไปทำไมไม่ลาสักคำ หายไปแบบนี้คือเราก็ไม่รู้ว่าเราผิดอะไร แต่ในเมื่อถ้าเค้าคิดว่าเราไม่ใช่จะมาคุยกับเราตั้งแต่แรกทำไมว่ะ มาทำให้เรารู้สึกดีแล้วก็ทิ้งเราไปเหอะๆๆๆ โคตรเจ็บเลยอ่ะ คือโดนบล็อคโดนทิ้งไปแบบนี้เราว่ามันเจ็บกว่าการโดนบอกเลิกอีกนะ อย่างน้อยโดนบอกเลิกเราก็ยังมีโอกาสได้คุยกันในวันสุดท้ายอย่างน้อยเลิกกัน ก็ยังพอเป็นเพื่อนกันได้ หลังจากวันนั้นเราเลยให้เพื่อนแอดไป เพื่อนเราก็ถามเรื่องเรากับเขา ยังดีนะที่เขาตอบมาว่า....รู้จักเราเคยคุยกันอยู่....เค้าบอกว่า เราไม่ใช่สเปคเค้า...เค้าฝากเพื่อนเรามาบอกว่า...เค้าขอโทษ เรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว เค้าไม่ขอแก้ตัวอะไรอีก...อื้มมมมจ้าาาา ขอโทษแล้วหายเจ็บไหมละ ฮึฮึ!! แต่ตอนนั้นก็พอจะทำใจได้แล้วแหละแต่ถามว่าลืมได้ยัง มันก็คงยังไม่ได้หรอก
จนวันเวลาล่วงเลยมาถึงงานราตรี....
ด้วยความที่ชอบหนุ่มในเครื่องแบบมาก ในเฟสนี่มีทุกเหล่า ทัพบก ทัพเรือ ทัพอากาศ ตำรวจ นักเรียนเตรียมทหาร ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ งานราตรีนั้นมีชื่อว่า...ราตรียูงทอง... พอตกเย็นมารูปคู่นี่ก็อัพกันให้พรึบบบ แบบก็อิจฉาอยู่นิดๆแหละ แต่ก็พยายามไม่ใส่ใจ จำได้ว่าตอนนั้นซ้อมดนตรีอยู่ แล้วไลน์เพื่อนเด้งมาก็เปิดดู...มันคือรูปคู่ของคนที่บล็อคเฟสเรา.. โอ้โห้ถึงกับจุกคับ เป่าไม่เป็นเพลงเลยจ้าาา คือไม่คิดว่าหลังจากที่เค้าบล็อคเราแล้วเค้าก็มีคนใหม่ทันที หรืออีกมุมนึงเค้าอาจจะคุยกันมานานแล้ว...อ้าวแล้วช่วงเวลาที่เราคุยกับเขานี่คือไรว่ะเห็นเราเป็นแค่คนแก้เหงางั้นหรอ555555 หลังจากวันงานเราก็ได้แอดเฟสแฟนเค้าไป ได้เห็นรูปคู่ที่เค้าถ่ายเวลาเค้าไปเที่ยวด้วยกัน ซึ้งแต่ละที่มันเป็นที่ ที่เราเคยคุยกับเขาว่าเราจะไปด้วยกัน มันก็เจ็บอยู่นะจากที่เคยคิดว่าที่ตรงนั้นควรจะเป็นเรา แต่มาวันนี้มันกลับไม่ใช่แล้วอ่ะมันกลายเป็นของคนอื่นไปแล้วเห้ออออออออออออ
ทำไงได้ละเนอะคนแพ้ก็ต้องดูแลตัวเองต่อไป....
จบแล้วแหละกระทู้อันยืดยาว ไม่มีสาระอะไรเลย ถ้ามีคนเข้ามาอ่านก็ขอบคุณมากๆนะคะ^^ เรื่องราวความรักของเรากับหนุ่มในเครื่องแบบคนนั้นเห้อออความรักมันก็มีทั้งสมหวังและผิดหวังแหละเนอะ คู่ไหนที่กำลังรักกันอยู่ก็ขอให้รักกันนานๆช่วยกันประคองความรักให้กำลังใจกันและกันเนอะ ส่วนคู่ไหนที่คิดว่าคนที่คุยอยู่รู้สึกว่ามันไม่ใช่สเปคคุณ ก็บอกเค้าไปตรงๆดีกว่าค่ะ พูดออกมาเลยว่าไม่ใช่ อย่าหายไปเฉยๆอย่าบล็อคกันเลยค่ะคนที่โดนมันทรมานจริงๆอย่างน้อยถึงจะไม่ได้เป็นแฟนกันก็น่าจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้นะ^ ^