ถ้าคุณทำแฟนเสียความรู้สึกเพราะความงี่เง่าขอตัวเองคุณจะทำยังไงให้ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม ?

สวัสดีครับคือผมเป็นเด็กผู้ชายคนนึงที่โดนผู้หญิงหลอกให้ความหวังมาตลอด3ปีจนผมชินกับการเป็นของตายไปเลย55555 แต่ผมก็ยังไม่ปิดกั้นตัวเองนะผมเชื่อสักวันผมต้องเจอคนที่เขาไม่หลอกผมสักคนเเล้วผมก็เจอจริงๆ แฟนผมเขาเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กอวบๆน่ารักดีนิสัยขี้อ้อนแล้วที่สำคัญขี้งอนมากๆ คืองอนได้ทุกเรื่องแล้วงอนแต่ล่ะที่งอนหนักด้วยแต่ผมก็ง้อนะ ผมก็บอกเขาตลอดนะว่าไม่ว่าจะเป็นยังไงผมจะอยู่กับเขาเสมอจะไม่ทิ้งเขาเขาก็บอกผมว่าถึงเขาจะดิ้นแรงแค่ไหนก็อย่าปล่อยเขานะถึงปากเขาจะไล่ก็ไม่ได้อยากให้ปล่อยมือกันนะผมก็สัญญาว่าจะไม่ปล่อย.แต่เรื่องมันเริ่มเกิดที่ว่าช่วงหลังๆน้องติดงานแก้ที่โรงเรียนจนไม่ค่อยมีเวลากันไม่เพ้อถึงไม่ต่อโพสอะไรกันมากเหมือนก่อนแล้วผมก็ชอบพูดถึงอนาคตของเราบ่อยๆน้องก็จะชอบบอกว่า"เราจะคบกันถึงตอนนั้นหรอ"?ผมก็มีจึกๆบ้างนะบ้างทีเหมือนว่าเขาไม่มั่นใจในตัวเราเลยเพราะที่ผ่านมาน้องโดนแฟนเก่าทำเรื่องแย่ๆมาเยอะ โดยร่วมๆผมก็แอบไปน้อยใจนะผมอยากให้เขาสนใจผมเหมือนแรกๆบ้างผมยอมรับที่ผมงี่เง่าเอง เพราะเรื่องมันเกิดที่ว่าวันนั้นเราทะเลาะกันเเล้วผมก็เครียดจนขี่รถใจลอยไปจนเกือบชนรถคันหน้าผมจึงเบรคกระทันหันรถคันหลังที่มาเร็วเลยเฉี่ยวแขนผมจนรถล้มเล็กๆน้อยๆแค่แขนเคล็ดผมเลยกลับบ้านมาเพ้อใช้ผ้าพันแผลพันไม่ให้มันขยับมากเพราะมันก็ปวดๆแต่ผมดันงี่เง่าอยากสำคัญไม่เข้าเรื่องเลยบอกน้องว่ารถล้มเข้าโรงบาลนิดหน่อยแต่จริงๆผมนอนพักแขนอยู่ที่บ้านขาดการติดต่อไป2ชม.น้องโทมาหาผม4สิบกว่าสายโทรไปร้องไห้ไปเพราะโทษตัวเองเป็นตัวต้นเหตุตลอด แล้วน้องก็แท็กมาในเฟสซึ่งซึ้งพอสมควร ผมเห็นตอนนั้นผมก็ดีใจนะแต่ผมนั่งร้องไห้อะ ร้องเพราะเราโกหกเขามันอาจเล็กๆน้อยแต่มันก็คือการโกหกให้เขาเป็นห่วงเป็นอารมที่ไม่คิดผมแค่อยากให้เขาคิดว่าถ้าวันนึงเขางอนมากๆทะเลาะกันมากๆจนผมต้องเข้าโรงบาลจริงๆเขาจะรู้สึกอะไรไหมเขาจะยังงอนกันอีกไหม ? แล้วเมื่อวานผมพึ่งรู้ว่าน้องเอาชื่อผมไปสืบที่โรงบาลมาจนรู้ว่าผมไม่ได้เข้ารพ.จริง พอเขารู้เขาก็บอกเลิกผมซึ่งตลอดเวลาที่คบกันมาเราทะเลาะบ่อยแต่ไม่เคยบอกเลิกกันเลยสักครั้งนี้คือครั้งแรก! ผมทำอะไรไม่ถูกนอกจากอยากจะคุยกับเขาแต่ได้คำตอบแค่ว่า"ความรู้สึกมันพังหมดแล้วมันหมดอะ"ผมเลยบอกกับเขาว่า"ใช่ผมทำมันพังแต่ให้ผมซ่อมให้ผมดูแลได้ไหม?"น้องก็ตอบกลับว่า"ดูแลแบบพี่น้องได้ไหมวะ"ผมยอมคุกเข่าขอร้องเพราะขอแค่โอกาสแต่น้องไม่ใยดีผมเลยน้องเปลี่ยนรหัสเฟสเปลี่ยนชื่อในวงเล็บเอาตัสออกแล้วที่ผมเจ็บที่สุดคือน้องลบรูปออกเกือบหมดผมเจ็บผมร้องไห้กับการกระทำที่งี่เง่าของตัวเองมากๆน้องบอกแค่ว่า"โอกาสมันมีอยู่ที่พี่จะทำให้มันดีขึ้นรึแย่ลงตอนนี้ความรู้สึกมันพังหมดแล้วอยากอยู่คนเดียว ยิ่งพี่คุกเข่าหนูยิ่งอึดอัด"คือผมไม่อยากเสียเขาไปเลยผมอยากรู้ผมยังมีโอกาสไหมผมควรทำไงต่อไปดีไม่อยากให้น้องอึดอัดด้วย ตอนนี้ผมรู้สึกแย่มากรู้สึกเป็นแฟนที่ไม่ดีเป็นผู้ชายที่รักษาแฟนคนเดียวยังไม่ได้ผมอยากขอโทษเขาที่งี่เง่าไม่เข้าเรื่องผมยังอยากง้อเขาไปนานๆยังอยากมีเขาอยู่ผมมันเป็นแฟนที่แย่มากใช่ไหม ?
ปล.ตลอดเวลาที่คบกันมาผมไม่เคยนอกใจรึหนีเที่ยวโดยไม่บอกเลยนะ.