His voice has no message.
วันนี้ผมมาแบบกัลยาณมิตร อ้าวจริงๆ นะ
ผมเห็นนายกพูดอยู่หลายครั้ง ผมพูดเยอะ สั่งไปเยอะ ทำไปเยอะ คุณไม่ฟังกัน ทำแต่ข่าวขัดแย้ง
ผมรู้สึกอย่างงั้นจริง ๆ ถ้าถามผมว่านายกพูดอะไรเกี่ยวกับงานปฎิรูปอะไร ผมตอบไม่ได้นะ แต่ผมจะจำได้ว่า ไปพูดถึงโรญิงยา อุยกู ยังไง ให้ไปปลูกหมามุ่ย อย่ามาเอาแต่ขอ ไปใช้ตะกียงซิ ไม่เกิดภาพเรื่องงาน ยกตัวอย่างเคยไปดูนำ้ที่เชียงใหม่ ฟังจากข่าวก็ไม่รู้ว่าไปทำอะไร จะแก้ปัญหาดีขึ้นยังไง แต่รู้ว่านายกไปแย่งไม้ชี้อธิบดีกรมชล ไปว่าเจ้าหน้าที่คุณรู้มั๊ยนำ้มาจากใหน ไปไล่ต้อนเจ้าหน้าที่
ทำไมเป็นงั้นล่ะ ถ้าเทียบกับทักษิณนี่ ต้องเรียกว่าคนละชั้น แต่ด้วยความเป็นธรรมนั่นนักธุรกิจ คงเทียบไม่ได้
ผมช่วยท่านวิเคราะห์นะครับ
คนไม่รู้ว่า ท่านจะทำอะไร ไม่ใช่พวกผมไม่รู้ ผมเกรงว่าข้าราชการก็จะไม่รู้ งานที่สั่งมันเหมือนรูทีนครับ ตรงนั้น ตรงนี้ เรื่องนั้นเรื่องนี้ 108 แก้กันทุกวัน และก้ทำมานานแล้ว และจะทำต่อไป มันเลยเหมือนไม่มีอะไร และเป็นภาพย่อยๆ ครับ แต่ละเรื่องที่ท่านคิดว่าเปนเรื่องใหญ่ๆ ท่านตั้งเป้าแล้วบอกมาว่าจะทำให้ได้ยังไง เช่นบอก ที่ป่าสงวน ถูกยึดไป 8 ล้านไร่ ในสมัยผมจะนำกลับคืนมาให้พี่น้อง 90% ในปีนี้ บางอันที่เปนนามธรรม ปรองดอง ปฎิรูปแต่ละด้าน เป้าคืออะไร จะทำอะไร บ้าง แล้วไอ้ที่ทำทุกวันนี้ มันตอบเป้าหมายข้อใหน เช่น รถไฟจีนก็ดี เรือดำนำ้ อะไรมันอยู่ข้อใหน ให้ชัด คนถึงจะรู้สึกว่าทำอะไร คืบหน้ายังไง ไม่งั้น เค้าก็คิดว่า ไอ้ที่สั่ง ใครๆ ก็สั่งเหมือนกัน
อีกอย่างการนำเสนอของท่านไม่เป็นภาพครับ ทีมฟรีเซนไม่เก่งครับ ออกทีวีทุกวัน เย็นๆ ออกหนังสือแจก ช่องทางมากมาย
ยกตัวอย่างนะ ผมได้ยินคำว่า โรดแมป นะมาก และบ่อยๆ กี่เดือนๆ ทำอะไร หน้าตามันเป็นยังไง ไทม์ไลน์เป็นยังไง ให้เห็นเป็นกราฟฟิค ผมยังไม่เคยเห็นรัฐบาลเผยแพร่ออกมาเลย ท่านอธิบาย BAR CHART ด้วยคำพูด มันไม่จำครับ ยุทธศาสตร์ข้างบนก็ไม่เห็นไดอะแกรมอะไร แสดงความเชื่อมโยง กิจกรรมหลักกิจกรรมรองอะไรให้เห็น
อีกประเด็นแล้วกัน อะไรที่มาพูดเป็นนามธรรม มันเหมือนไม่มีอะไร จับต้องไม่ได้ เหมือนสั่งสอน หรือ บ่น เช่น ประมาณนี้ "เราต้องช่วยกันทุกฝ่ายเพื่อให้ประเทศไปได้นะครับ ภาคเอกชนก็ต้องเพิ่มศักยภาพการแข่งขัน ภาคเกษตรก็ต้องบูรณาการมากขึ้น ใช้เทคโนโลยีเข้ามาช่วย อินเตอร์เน็ท ตลาดล่วงหน้าก็มีแล้ว ถ้าขาดอะไรที่จะให้รัฐช่วยก็บอกมา" ถามว่าจะให้เค้าทำอะไร ก็ไม่ชัด จะช่วยยังไงก้ไม่ชัด มันเลยเหมือนไม่ได้พูดอะไร
ดังนั้นที่ว่าคนรู้สึกว่าใช้เวลามาก แต่เหมือนไม่ได้พูดอะไร จึงไม่แปลก
ทำไมนายกพูดเยอะ แต่ผมรู้สึกเหมือนไม่ได้พูดอะไร ในเรื่องการทำงาน มีแต่อย่างอื่น
วันนี้ผมมาแบบกัลยาณมิตร อ้าวจริงๆ นะ
ผมเห็นนายกพูดอยู่หลายครั้ง ผมพูดเยอะ สั่งไปเยอะ ทำไปเยอะ คุณไม่ฟังกัน ทำแต่ข่าวขัดแย้ง
ผมรู้สึกอย่างงั้นจริง ๆ ถ้าถามผมว่านายกพูดอะไรเกี่ยวกับงานปฎิรูปอะไร ผมตอบไม่ได้นะ แต่ผมจะจำได้ว่า ไปพูดถึงโรญิงยา อุยกู ยังไง ให้ไปปลูกหมามุ่ย อย่ามาเอาแต่ขอ ไปใช้ตะกียงซิ ไม่เกิดภาพเรื่องงาน ยกตัวอย่างเคยไปดูนำ้ที่เชียงใหม่ ฟังจากข่าวก็ไม่รู้ว่าไปทำอะไร จะแก้ปัญหาดีขึ้นยังไง แต่รู้ว่านายกไปแย่งไม้ชี้อธิบดีกรมชล ไปว่าเจ้าหน้าที่คุณรู้มั๊ยนำ้มาจากใหน ไปไล่ต้อนเจ้าหน้าที่
ทำไมเป็นงั้นล่ะ ถ้าเทียบกับทักษิณนี่ ต้องเรียกว่าคนละชั้น แต่ด้วยความเป็นธรรมนั่นนักธุรกิจ คงเทียบไม่ได้
ผมช่วยท่านวิเคราะห์นะครับ
คนไม่รู้ว่า ท่านจะทำอะไร ไม่ใช่พวกผมไม่รู้ ผมเกรงว่าข้าราชการก็จะไม่รู้ งานที่สั่งมันเหมือนรูทีนครับ ตรงนั้น ตรงนี้ เรื่องนั้นเรื่องนี้ 108 แก้กันทุกวัน และก้ทำมานานแล้ว และจะทำต่อไป มันเลยเหมือนไม่มีอะไร และเป็นภาพย่อยๆ ครับ แต่ละเรื่องที่ท่านคิดว่าเปนเรื่องใหญ่ๆ ท่านตั้งเป้าแล้วบอกมาว่าจะทำให้ได้ยังไง เช่นบอก ที่ป่าสงวน ถูกยึดไป 8 ล้านไร่ ในสมัยผมจะนำกลับคืนมาให้พี่น้อง 90% ในปีนี้ บางอันที่เปนนามธรรม ปรองดอง ปฎิรูปแต่ละด้าน เป้าคืออะไร จะทำอะไร บ้าง แล้วไอ้ที่ทำทุกวันนี้ มันตอบเป้าหมายข้อใหน เช่น รถไฟจีนก็ดี เรือดำนำ้ อะไรมันอยู่ข้อใหน ให้ชัด คนถึงจะรู้สึกว่าทำอะไร คืบหน้ายังไง ไม่งั้น เค้าก็คิดว่า ไอ้ที่สั่ง ใครๆ ก็สั่งเหมือนกัน
อีกอย่างการนำเสนอของท่านไม่เป็นภาพครับ ทีมฟรีเซนไม่เก่งครับ ออกทีวีทุกวัน เย็นๆ ออกหนังสือแจก ช่องทางมากมาย
ยกตัวอย่างนะ ผมได้ยินคำว่า โรดแมป นะมาก และบ่อยๆ กี่เดือนๆ ทำอะไร หน้าตามันเป็นยังไง ไทม์ไลน์เป็นยังไง ให้เห็นเป็นกราฟฟิค ผมยังไม่เคยเห็นรัฐบาลเผยแพร่ออกมาเลย ท่านอธิบาย BAR CHART ด้วยคำพูด มันไม่จำครับ ยุทธศาสตร์ข้างบนก็ไม่เห็นไดอะแกรมอะไร แสดงความเชื่อมโยง กิจกรรมหลักกิจกรรมรองอะไรให้เห็น
อีกประเด็นแล้วกัน อะไรที่มาพูดเป็นนามธรรม มันเหมือนไม่มีอะไร จับต้องไม่ได้ เหมือนสั่งสอน หรือ บ่น เช่น ประมาณนี้ "เราต้องช่วยกันทุกฝ่ายเพื่อให้ประเทศไปได้นะครับ ภาคเอกชนก็ต้องเพิ่มศักยภาพการแข่งขัน ภาคเกษตรก็ต้องบูรณาการมากขึ้น ใช้เทคโนโลยีเข้ามาช่วย อินเตอร์เน็ท ตลาดล่วงหน้าก็มีแล้ว ถ้าขาดอะไรที่จะให้รัฐช่วยก็บอกมา" ถามว่าจะให้เค้าทำอะไร ก็ไม่ชัด จะช่วยยังไงก้ไม่ชัด มันเลยเหมือนไม่ได้พูดอะไร
ดังนั้นที่ว่าคนรู้สึกว่าใช้เวลามาก แต่เหมือนไม่ได้พูดอะไร จึงไม่แปลก