เคยเป็นไหมคะ? เขาไม่เคยให้ความหวัง มีแต่เราที่ให้ความหวังตัวเอง

ทั้งๆที่รู้ว่าทุกอย่างมันชัดเจนอยู่แล้วว่าเขาปฎิเสธ แต่กลับกลายเป็นเราซะเองที่ยังดื้อดึง และให้ความหวังตัวเอง
หวังว่าสักวันจะเปลี่ยนใจเขาได้ เพราะขนาดน้ำหยดลงหิน หินมันยังกร่อน แต่เราคงลืมนึกไปว่านี่มันหัวใจคน
มันเปลี่ยนกันไม่ได้ เขาคงเลือกแล้วที่จะเป็นแบบนี้ สถานะนี้ แต่สำหรับเรา เราเป็นคนที่ชอบเขาไปแล้ว รักเขาไปแล้ว
จะให้ไม่มารู้สึกอะไรกันเลยแบบเขานั้น เราคงทำไม่ได้หรอก

แต่เอาจริงๆ เราก็บ่นไปแบบนั้น เพราะสุดท้ายแล้วเราก็ยังจะเลือกมองเขาอยู่ในมุมไกลๆอย่างนี้เหมือนเดิม
ในเมื่อความสุขของเราตอนนี้มันกลายเป็นเขาไปแล้ว