สมัยก่อน ความละเอียดของกล้องโทรศัพท์มือถือ มันไม่ได้เป๊กเวอร์เหมือนอย่างทุกวันนี้ พอเอากล้องมือถือถ่ายรูป ไม่ว่ามุมไหนก็ดูดีไปหมด จนกระทั่งมาปัจจุบันนี้ นอกจากความละเอียดของกล้องจะเพิ่มมากขึ้นแล้ว ยังมีแอ๊ปแต่งรูปเสริมเข้ามาอีกเพียบ ไอ้เราก็ไม่ใช่ตากล้องมืออาชีพ เวลาไปไหนกันกับแฟน แฟนจะให้ถ่ายรูปให้หน่อยทุกครั้ง (คือ แฟนเป็นคนที่บ้าถ่ายรูปมาก ๆ) ก็ถ่ายตามปรกติ มุมกล้องก็มุมเดิม ๆ เหมือนสมัยก็ใช้กล้องมือถือความละเอียด 3 ล้าน ถ่าย เพียงแต่ปัจจุบัน กลายเป็นกล้อง Iphone ความละเอียด 12 ล้าน ถ่ายเป็นร้อยภาพ ก็ยังบ่นว่าถ่ายไม่ได้เรื่อง ถ่ายไม่สวย ใช้ไม่ได้ซักภาพ คือว่าไปเดินเที่ยว ก็ไม่ได้ดูโน่นดูนี่ ชมโน่นชมนี่กันแล้ว ถ่ายแต่รูปมันเนี่ย ลบถ่ายใหม่ ลบถ่ายใหม่ อยู่นั่นแหละ พอเราบ่นเข้าหน่อย ก็บอกว่าเราไม่ตั้งใจถ่าย ถ่ายให้แบบขอไปที พอบอกว่าฝีมือมีแค่นี้แหละ ก็หาว่าเราพูดประชด คืออยากจะบอกว่า ไอ้เราเนี่ยไม่ใช่ตากล้องมืออาชีพ และถ่ายรูปเนี่ย เราก็ถ่ายเหมือนเดิม ไม่ได้มี skill อะไรลดลงหรือเพิ่มเติมขึ้นเลย เพียงเทคโนโลยีที่ใช้ถ่ายรูปให้เนี่ยมันสูงขึ้น บวกกับ เวลาที่ล่วงเลย ที่ทำให้เธอแก่ไป สิ่งหนึ่งในใจยังก็ไม่เปลี่ยน ก็คือความรู้สึกที่เธอคิดว่าเธอยังเอ๊าะ ๆ เหมือนสมัยยุค Nokai N70 ก็ยังมั่นคงเสมอเหนือกาลเวลา ไม่ว่าจะเกิดอะไร กรูจะบ้าตาย มาตรฐานของเธอนี่มันเริ่มจะสูงขึ้นตามอายุหรืออย่างไร จะให้ถ่ายรูปจากคนใกล้เลข 3 ไม่กี่ปี ให้เป็น 14 อีกครั้งหรือ บ้าไปแล้วววววว
ฝีมือฉันไม่ได้แย่ลง แต่มาตรฐานเธอมันสูงขึ้นต่างหาก