เราก็เป็นเด็กคนนึงที่โคตรไม่ชอบการถูกว๊ากก
"เป็นเมนส์รึไง พูดดีๆ ก็ได้ เอะอะดุ เอะอะสั่งก้มหน้า"
เราเคยนินทาพี่ว๊ากกับเพื่อนคนนึง
ที่มารู้ทีหลังว่าเพื่อนคนนั้นแม่งง เป็นพี่เนียน 55555
ตอนเราเข้าปี 1 เราตั้งใจว่าจะไม่ทำกิจกรรมอะไรทั้งนั้น
เราไม่ไปงานแรกพบ ไม่ไปงานรับน้องมหา'ลัย
ไม่ไปงานรับน้องคณะ โดดเข้าห้องเชียร์
เราตั้งใจไว้ว่ามหาวิทยาลัยจะตั้งใจเรียนอย่างเดียวเท่านั้น หึ๊
แต่พอ 4 ปีผ่านไป เราเป็นเฮดกรุ๊ป เป็นเฮดภาค เป็น PR ชมรม
ไปทำค่ายจังหวัด ทำค่ายสอน ค่ายแนะแนว เฉยยยยย T^T
ย้อนกลับไป เรื่องมันมีอยู่ว่า
ตอนปี 1 พอเปิดเทอม เราต้องเลือกกรุ๊ปอยู่
เพราะที่คณะเค้าจะแบ่งเด็กเป็นกรุ๊ปๆ เพื่อทำกิจกรรม เพื่อติวหนังสือนู่นนี่แล้วแต่
ก็มี 4 กรุ๊ปให้เราเลือก
กรุ๊ป A ก็มาพูดแนะนำว่าถ้ามาอยู่กรุ๊ปเรา เราจะมีกิจกรรมจับคู่ชายหญิงบลาๆๆ
(ตัดออกเลยค่ะ นี่ไม่ได้จะมาหาคู่นะ โนวๆ)
กรุ๊ป B เราเน้นกิจกรรมมาก จะจัดงานอะไร กรุ๊ปเราต้องยิ่งใหญ่อลังการงานสร้าง
(ตัดค่ะ มัวทุ่มกิจกรรม เดี๋ยวไม่มีเวลาอ่านหนังสือเรียนกันพอดี บายค่ะ)
กรุ๊ป C เป็นกรุ๊ปเดียวที่มีวิดีโอรวมภาพบรรยากาศพร้อมเพลงซึ้งๆ คลอๆ เปิดให้ดู โดยไม่ได้พูดอะไรมาก
(น่าสนใจแฮะ)
กรุ๊ป D จำไม่ได้ว่าพูดอะไร แต่มีคนสนใจเลือกกรุ๊ปนี้เยอะมาก
(เราก็สนใจ เพราะมีพี่คนนึงในกรุ๊ปนี้กวนมาก ชอบบบ 5555)
เอาไงดีล่ะ ต้องเลือกกรุ๊ปละ ...
เราเลือกกรุ๊ป C
เหตุผลคือ คนเลือกกรุ๊ปนี้ไม่เยอะมาก และดูอบอุ่นดีจากภาพในคลิปวิดีโอ
พอเลือกกรุ๊ปเสร็จ เค้าก็มีการจัดกิจกรรมพาออกไปรับน้องนอกสถานที่
เพื่อนใหม่ก็ชวนฉันไป ก็เลยอ่ะๆ ลงชื่อก็ได้ เพราะพี่เค้าบอกว่าไปฟรี ไม่เสียตัง
ปี 1 เป็นปีที่ได้แต่อะไรฟรีๆ ล่ะ ปีแรกและปีเดียว ปีอื่นมีแต่จ่ายรัวๆ ><
พอไปค่ายพี่เค้าก็ให้ท่องกฎ 3 ข้อ
ข้อ 1 คำสั่งของรุ่นพี่คือประกาศิตจากสวรรค์
ข้อ 2 นั่งนิ่งๆ ทำแต่สิ่งที่สั่ง
ข้อ 3 ถ้าไม่เข้าใจให้กลับไปดูข้อ 1 และข้อ 2
โอ้โหวว ชีวิตกรูจะรอดจากค่ายนี้ไหมให้ทาย ?
ค่ายรับน้องนี้ไปต่างจังหวัด 2 วัน
มีการแบ่งน้องๆ เป็นกลุ่ม และพาเข้าฐาน
ก็มีทั้งฐานที่เละและไม่เละ ก็สนุกสนานกันไป
ส่วนมากจะเป็นเกมส์เน้นความสามัคคี ช่วยกันแก้ปัญหาในทีม
แต่มีอยู่ฐานนึง พอไปถึงพี่เค้าก็ให้ทวนกฎค่าย แล้วก็ขอตัวแทนผู้หญิง 1 คน
เราก็เลยออกไป แล้วพี่เค้าก็ขอผู้ชาย 1 คน ออกมารับไข่ไก่ดิบไป 1 ฟอง
แล้วให้เอาไข่ปาใส่หลังเรา พร้อมพูดกฏดันว่ากฏกรุ๊ปที่ท่องไปคืออะไร
(เชี่ยยยยย ม่ายยยยย เจ็บนะเว่ย อย่านะเว่ยย) (คิดในใจ)
ตอนนั้นกลัวเพื่อนมันปาไหม ก็กลัวดิ
เลยตัดสินใจหันไปบอกเพื่อนว่าอย่าปานะเว่ย
แล้วเพื่อนก็ไม่ปา เพื่อนผู้ชายคนนั้นเลยโดนทำโทษให้แต่งตัวเป็นซูเปอร์แมนแทน
ขอบคุณแก
แต่ฐานนี้ก็เจอเรื่องดาร์คนะ เพราะมีกลุ่มนึงดันปาไข่ใส่หลังผู้หญิง
ผู้หญิงร้องไห้เลย
ก่อนวันกลับ ที่กรุ๊ปมีการเปิดใจ ให้น้องอยากพูดไรก็พูดได้เลย
เราเลยบอกพี่คนนึงว่ายิ้มเยอะๆ หน่อย พี่เค้าชอบทำหน้าบึ้ง โคตรน่ากลัว
และมีพี่คนนึงเดินมาบอกเราว่าชื่นชมเราที่กล้าขัดคำสั่งรุ่นพี่
ฐานปาไข่ พี่เค้าต้องการให้น้องขัดคำสั่ง ถึงแม้กฏกรุ๊ปจะเป็นตาม 3 ข้อนั้น
แต่ถ้าสิ่งที่รุ่นพี่ให้ทำมันไม่ถูกต้อง น้องก็สามารถค้านได้เหมือนกัน
(แหงล่ะค่ะพี่ ถ้าหนูไม่ค้านพี่ หนูก็เจ็บดิ 555)
หลังจากกลับมาจากค่ายกรุ๊ป C ก็ได้คุยกับเพื่อนที่ไปรับกรุ๊ปอื่น
เลยได้รู้ว่าเราโคตรโชคดี เลือกโคตรถูกกรุ๊ป
เพราะกรุ๊ปอื่นที่ไปรับน้องนี่เสื่อมมาก
รับน้องแบบน่าเกลียด ให้ผชถอดเสื้อนอน
เอาพาสติกวาง เอานมข้นโรย แล้วให้เพื่อนเลียนมข้น
และฐานเสื่อมๆ อีกมากมาย
หลังจากค่ายผ่านไป ก็มีกิจกรรมรับปริญญา
เพื่อขายของ หาเงินเอาไปรับน้องรุ่นต่อไป
เราถูกเสนอให้เป็นเฮดฝ่ายป้ายคัตเอาท์ จัดซุ้มให้พี่บัณฑิตถ่ายรูป
เพราะเค้าเห็นเราวาดรูปได้
เราปฏิเสธแรงมาก เพราะไม่อยากเป็นเฮด ให้เราช่วยเต็มที่เลย แต่ขอไม่เป็นเฮด
จนพี่เค้าจะให้เพื่อนอีกคนที่เป็นเฮดการแสดงแล้วเป็นเฮดคัตเอาท์ด้วย 2 เฮดเลย
เราเลยรู้สึกว่าโยนงานให้เพื่อนเกินไป เราเลยยอมเป็นเฮดคัตเอาท์ก็ได้วะ
หลังจากงานรับปริญญาผ่านไป เค้าก็จะเลือกเฮดกรุ๊ปกัน
เฮดกรุ๊ปจะมีหน้าที่ดูแลกิจกรรมทั้งหมดที่จะเกิดขึ้นในคณะตลอดภาคเรียน
แล้วก็ไม่รู้เพื่อนเห็นอะไรในตัวเรา เพื่อนโหวตให้เราเป็นเฮดกรุ๊ป
พอรู้เราก็ปฏิเสธโคตร เราบอกเราจะซิ่ว เราไม่เป็นเฮด
รุ่นพี่ก็บอกเอาน่าเป็นๆ ไปก่อน ซิ่วค่อยว่ากัน ฮืออออออออ
และก็ขอบคุณจริงๆ เพราะการเป็นเฮดนี้ช่วยสอนอะไรเราเยอะจริงๆ
เราต้องจัดทริปแต๊งพี่ คือจัดทริปพารุ่นพี่ไปต่างจังหวัด
จัดกิจกรรมฐานนู่นนี่นั่น
โอยยย เงินก็ต้องหา ที่พักก็ต้องหา กิจกรรมก็ต้องคิด เรียนก็ต้องเรียน
ตอนนั้นเราแอบคิดว่าไม่อยากจัดทริปแต๊ง รุ่นพี่อยากไปเที่ยวฟรีกันอ่ะดิ โถ่วว (แอบคิดร้าย 55)
ทริปแรกในชีวิตที่เราจัดเป็นทริปที่ชิลและเละมากกก 5555
แต่ก่อนเราเป็นคนคิดอะไรง่ายๆ สบายๆ ชิวๆ ตอนไปเซอร์เวย์สถานที่รับน้อง
ก็มีรุ่นพี่ช่วยไปเซอเวย์ด้วย เราโคตรตื่นเต้นบวกประหลาดใจกับรุ่นพี่มาก
ไปหารีสอร์ทเราก็คิดแค่ว่าดูรีสอร์ทสวยๆ มีที่ทำกิจกรรม
แค่ราคาพอกับตังที่มีก็พอป่ะวะ
ไม่เคยคิดว่าจะต้องดูว่าสถานที่จัดกิจกรรมมันรกไหม
มีงูหรือเปล่า ห่างจากโรงพยาบาลเท่าไหร่ ห่างสถานีตำรวจกี่นาที
แผนสำรองถ้าฝนตกทำยังไง บลาๆๆ โห งานละเอียด
วันทริปแต๊งพี่ ตามกำหนดบ่ายโมงต้องเล่นกีฬาสี
เราก็ง่วงมาก เลยบอกให้เพื่อนนอนพักก่อน
รุ่นพี่มาตามเราก็ปิดประตูหลับ ไม่สนกิจกรรมอะไรทั้งนั้น
ค่อยตื่นมาสี่โมงเย็นละทำกิจกรรม
พอจะกลับ ตังกรุ๊ปไม่พอ เราก็เก็บตังรุ่นพี่โดยไม่บอกล่วงหน้า
ไม่งั้นรีสอร์ทไม่ยอมให้ออก
สงสารรุ่นพี่ปีนั้นมากจริงๆ เค้าขอโทษ 55555
เห้ยยยย แต่เราได้เรียนรู้ละล่ะว่าการทำค่ายไม่ง่ายอย่างที่คิด
การรันกิจกรรม การกิน การอยู่ของคนหลากหลายรูปแบบ
มีคนแพ้อาหารอะไรไหม แพ้แป้งไหม แพ้หญ้าไหม กล่องพยาบาลยาหมดอายุป่าว
มันมีรายละเอียดปลีกย่อยยุบยิบหยุบหยับหยึกหยึยเต็มไปหมด
เกิดเรื่องราวนอกแผนตลอดเวลา
ดังนั้น การใส่ใจรายละเอียดเล็กๆ ก็ปลอดภัยดีนี่หว่า
คืนสุดท้ายของทริปแต๊งพี่ รุ่นพี่เค้าจะมานั่งสรุปงานให้
ว่าอะไรตรงไหนทำยังไง ดีไม่ดียังไง
การที่รุ่นพี่ให้เราจัดทริปแต๊งเพื่อเป็นการฝึกเพื่อเราจะจัดค่ายรับน้อง
เราจะได้มีประสบการณ์ในการใส่ใจรายละเอียดเล็กๆ พวกนี้บ้าง
เวลาจัดค่ายรับน้องจริง จะได้สนุกและปลอดภัยให้มากที่สุด
พวกกิจกรรม เกมส์ในฐาน พี่เค้าก็ให้ดูความปลอดภัยมากที่สุด
ทำแล้วน้องจะได้เรียนรู้อะไร
ถึงแม้เกมส์ที่เล่นจะไร้สาระ แต่ต้องสรุปให้มีสาระให้ได้
ห้ะ อันนี้พี่เค้าไม่ได้สอน อันนี้เราแถเอง 5555
ก่อนเข้ามหา'ลัย จริงๆ เราเป็นคนขี้อายนะ
ร้องเพลงให้เพื่อนฟังยังเขินเลย
เคยเรียบร้อยกว่านี้หลายเท่าตัวจริงๆ
แต่พอมาทำกิจกรรม ได้ลองกล้า แหกปาก เต้นสันฯ
ทำตัวประหลาดๆ ก็เลยกล้าแสดงออกขึ้น
กล้าพูดคุยกับคนแปลกหน้า
เราว่าก็คงเป็นเหมือนๆ กัน เวลาทำกิจกรรมที่ทำตัวบ้าๆ บอๆ ก็อาย
แต่บรรยากาศมันพาไป และที่สำคัญอยากให้น้องๆ สนุก
เราว่ามันก็น่ารักดีนะ เวลาที่เราใส่เสื้อสีเดียวกัน เต้นท่าเดียวกัน
จริงๆ ก็เป็นการชวนน้องละลายพฤติกรรมแหละ ถ้าเต้นไม่เป็น ดูท่าตามพี่นะ
ส่วนเรื่องว๊าก เราแอนตี้จริงๆ ว่ะ
ทำไมเราต้องยอมอยู่ในสถานการณ์ที่กดดันขนาดนั้น
ชีวิตจริง เวลาเจอเรื่องเครียดๆ กดดันๆ แล้วเรายังหมกมุ่นจ่อหน้าอยู่กับมัน เราจะเห็นทางออกหรอวะ บางอันก็อยากให้น้องผูกพันธ์กัน รักกัน
แบบผ่านช่วงเลวร้ายมาด้วยกัน งี้?
คนเราจะรัก จะผูกพันธ์กัน มันมีวิธีที่ยืนยาวกว่านี้อีกตั้งเยอะ
พอขึ้นปี 2 เราจะอำลาเฮดกรุ๊ปละ ดันโดนเพื่อนเลือกเป็นเฮดภาคต่ออีก
วันที่เรารู้ว่าได้เป็น เราร้องไห้เลย ไม่ได้ดีใจนะ โคตรเสียใจ โคตรเหนื่อย ไม่เอาา
แต่เพื่อนบอกเดี๋ยวช่วยกันๆ ก็เลยจำยอม สรุปไม่ได้ซิ่วละ ติดกิจกรรม
แต่ทำกิจกรรมต้องแบ่งเวลาดีๆ นะ
บางคนมัวกิจกรรม ติด F ก็มี แต่เรานี่ไม่ยอมเด็ดขาด
เลี้ยงหมาได้ แต่ห้ามกินปลาเด็ดขาด
ผลคือ หมาแมววิ่งเล่นเต็มทรานสคริปเลยครับผม 555
จนเราเรียนจบ กิจกรรมพวกนี้ก็ช่วยให้เราได้ทำงานที่เราอยากทำนะ
ถึงเราจะจบไม่ตรงสายเลยอย่างแรง
แต่เค้าก็เห็นว่าเรามีความสามารถด้านกิจกรรมพวกนี้บ้าง
เราเชื่อว่าเด็กกิจกรรมจะมีภูมิต้านทานบางอย่างมากกว่าเด็กเรียนอย่างเดียวคือ
เราเคยเจอปัญหาในการทำงานมากกว่า เราเลยเรียนรู้วิธีแก้ไขปัญหาต่างๆ ได้มากกว่า
เวลาทำงานจริง พอเจอปัญหา เจอคนหลายๆ รูปแบบ
เราก็มีแนวทางในการจัดการปัญหาได้
เอาน่า ไอ้การทำกิจกรรมนี่มันเหนื่อยมากๆ ก็จริง
ไหนจะเรียน ไหนจะกิจกรรม ไหนจะคน
แต่พอผ่านมาได้แล้วก็รู้สึกขอบคุณมากๆ
ขอบคุณเพื่อนที่ช่วยกัน ไม่ทิ้งกัน ไม่เห็นแก่ตัว
ขอบคุณรุ่นพี่รุ่นน้องที่ช่วยสอนกันและกัน
ขอบคุณทุกอย่างทั้งยากและง่าย
ทั้งจำไม่ได้และลืมไม่ได้
ทั้งสมหวังและไม่ได้อย่างใจ
ทั้งเรื่องที่รู้สึกดีและรู้สึกผิด
ทั้งเรื่องที่ทำผิดและทำถูก
ทั้งโคตรสุข และโคตรเศร้า
ขอบคุณทุกคน ทุกเรื่องราว ทุกกิจกรรม
ขอบคุณที่ผ่านเข้ามา ให้ฉันเติบโต
เราโตเป็นผู้เป็นคนได้เพราะการรับน้อง #รับน้องสร้างสรรค์
"เป็นเมนส์รึไง พูดดีๆ ก็ได้ เอะอะดุ เอะอะสั่งก้มหน้า"
เราเคยนินทาพี่ว๊ากกับเพื่อนคนนึง
ที่มารู้ทีหลังว่าเพื่อนคนนั้นแม่งง เป็นพี่เนียน 55555
ตอนเราเข้าปี 1 เราตั้งใจว่าจะไม่ทำกิจกรรมอะไรทั้งนั้น
เราไม่ไปงานแรกพบ ไม่ไปงานรับน้องมหา'ลัย
ไม่ไปงานรับน้องคณะ โดดเข้าห้องเชียร์
เราตั้งใจไว้ว่ามหาวิทยาลัยจะตั้งใจเรียนอย่างเดียวเท่านั้น หึ๊
แต่พอ 4 ปีผ่านไป เราเป็นเฮดกรุ๊ป เป็นเฮดภาค เป็น PR ชมรม
ไปทำค่ายจังหวัด ทำค่ายสอน ค่ายแนะแนว เฉยยยยย T^T
ย้อนกลับไป เรื่องมันมีอยู่ว่า
ตอนปี 1 พอเปิดเทอม เราต้องเลือกกรุ๊ปอยู่
เพราะที่คณะเค้าจะแบ่งเด็กเป็นกรุ๊ปๆ เพื่อทำกิจกรรม เพื่อติวหนังสือนู่นนี่แล้วแต่
ก็มี 4 กรุ๊ปให้เราเลือก
กรุ๊ป A ก็มาพูดแนะนำว่าถ้ามาอยู่กรุ๊ปเรา เราจะมีกิจกรรมจับคู่ชายหญิงบลาๆๆ
(ตัดออกเลยค่ะ นี่ไม่ได้จะมาหาคู่นะ โนวๆ)
กรุ๊ป B เราเน้นกิจกรรมมาก จะจัดงานอะไร กรุ๊ปเราต้องยิ่งใหญ่อลังการงานสร้าง
(ตัดค่ะ มัวทุ่มกิจกรรม เดี๋ยวไม่มีเวลาอ่านหนังสือเรียนกันพอดี บายค่ะ)
กรุ๊ป C เป็นกรุ๊ปเดียวที่มีวิดีโอรวมภาพบรรยากาศพร้อมเพลงซึ้งๆ คลอๆ เปิดให้ดู โดยไม่ได้พูดอะไรมาก
(น่าสนใจแฮะ)
กรุ๊ป D จำไม่ได้ว่าพูดอะไร แต่มีคนสนใจเลือกกรุ๊ปนี้เยอะมาก
(เราก็สนใจ เพราะมีพี่คนนึงในกรุ๊ปนี้กวนมาก ชอบบบ 5555)
เอาไงดีล่ะ ต้องเลือกกรุ๊ปละ ...
เราเลือกกรุ๊ป C
เหตุผลคือ คนเลือกกรุ๊ปนี้ไม่เยอะมาก และดูอบอุ่นดีจากภาพในคลิปวิดีโอ
พอเลือกกรุ๊ปเสร็จ เค้าก็มีการจัดกิจกรรมพาออกไปรับน้องนอกสถานที่
เพื่อนใหม่ก็ชวนฉันไป ก็เลยอ่ะๆ ลงชื่อก็ได้ เพราะพี่เค้าบอกว่าไปฟรี ไม่เสียตัง
ปี 1 เป็นปีที่ได้แต่อะไรฟรีๆ ล่ะ ปีแรกและปีเดียว ปีอื่นมีแต่จ่ายรัวๆ ><
พอไปค่ายพี่เค้าก็ให้ท่องกฎ 3 ข้อ
ข้อ 1 คำสั่งของรุ่นพี่คือประกาศิตจากสวรรค์
ข้อ 2 นั่งนิ่งๆ ทำแต่สิ่งที่สั่ง
ข้อ 3 ถ้าไม่เข้าใจให้กลับไปดูข้อ 1 และข้อ 2
โอ้โหวว ชีวิตกรูจะรอดจากค่ายนี้ไหมให้ทาย ?
ค่ายรับน้องนี้ไปต่างจังหวัด 2 วัน
มีการแบ่งน้องๆ เป็นกลุ่ม และพาเข้าฐาน
ก็มีทั้งฐานที่เละและไม่เละ ก็สนุกสนานกันไป
ส่วนมากจะเป็นเกมส์เน้นความสามัคคี ช่วยกันแก้ปัญหาในทีม
แต่มีอยู่ฐานนึง พอไปถึงพี่เค้าก็ให้ทวนกฎค่าย แล้วก็ขอตัวแทนผู้หญิง 1 คน
เราก็เลยออกไป แล้วพี่เค้าก็ขอผู้ชาย 1 คน ออกมารับไข่ไก่ดิบไป 1 ฟอง
แล้วให้เอาไข่ปาใส่หลังเรา พร้อมพูดกฏดันว่ากฏกรุ๊ปที่ท่องไปคืออะไร
(เชี่ยยยยย ม่ายยยยย เจ็บนะเว่ย อย่านะเว่ยย) (คิดในใจ)
ตอนนั้นกลัวเพื่อนมันปาไหม ก็กลัวดิ
เลยตัดสินใจหันไปบอกเพื่อนว่าอย่าปานะเว่ย
แล้วเพื่อนก็ไม่ปา เพื่อนผู้ชายคนนั้นเลยโดนทำโทษให้แต่งตัวเป็นซูเปอร์แมนแทน
ขอบคุณแก
แต่ฐานนี้ก็เจอเรื่องดาร์คนะ เพราะมีกลุ่มนึงดันปาไข่ใส่หลังผู้หญิง
ผู้หญิงร้องไห้เลย
ก่อนวันกลับ ที่กรุ๊ปมีการเปิดใจ ให้น้องอยากพูดไรก็พูดได้เลย
เราเลยบอกพี่คนนึงว่ายิ้มเยอะๆ หน่อย พี่เค้าชอบทำหน้าบึ้ง โคตรน่ากลัว
และมีพี่คนนึงเดินมาบอกเราว่าชื่นชมเราที่กล้าขัดคำสั่งรุ่นพี่
ฐานปาไข่ พี่เค้าต้องการให้น้องขัดคำสั่ง ถึงแม้กฏกรุ๊ปจะเป็นตาม 3 ข้อนั้น
แต่ถ้าสิ่งที่รุ่นพี่ให้ทำมันไม่ถูกต้อง น้องก็สามารถค้านได้เหมือนกัน
(แหงล่ะค่ะพี่ ถ้าหนูไม่ค้านพี่ หนูก็เจ็บดิ 555)
หลังจากกลับมาจากค่ายกรุ๊ป C ก็ได้คุยกับเพื่อนที่ไปรับกรุ๊ปอื่น
เลยได้รู้ว่าเราโคตรโชคดี เลือกโคตรถูกกรุ๊ป
เพราะกรุ๊ปอื่นที่ไปรับน้องนี่เสื่อมมาก
รับน้องแบบน่าเกลียด ให้ผชถอดเสื้อนอน
เอาพาสติกวาง เอานมข้นโรย แล้วให้เพื่อนเลียนมข้น
และฐานเสื่อมๆ อีกมากมาย
หลังจากค่ายผ่านไป ก็มีกิจกรรมรับปริญญา
เพื่อขายของ หาเงินเอาไปรับน้องรุ่นต่อไป
เราถูกเสนอให้เป็นเฮดฝ่ายป้ายคัตเอาท์ จัดซุ้มให้พี่บัณฑิตถ่ายรูป
เพราะเค้าเห็นเราวาดรูปได้
เราปฏิเสธแรงมาก เพราะไม่อยากเป็นเฮด ให้เราช่วยเต็มที่เลย แต่ขอไม่เป็นเฮด
จนพี่เค้าจะให้เพื่อนอีกคนที่เป็นเฮดการแสดงแล้วเป็นเฮดคัตเอาท์ด้วย 2 เฮดเลย
เราเลยรู้สึกว่าโยนงานให้เพื่อนเกินไป เราเลยยอมเป็นเฮดคัตเอาท์ก็ได้วะ
หลังจากงานรับปริญญาผ่านไป เค้าก็จะเลือกเฮดกรุ๊ปกัน
เฮดกรุ๊ปจะมีหน้าที่ดูแลกิจกรรมทั้งหมดที่จะเกิดขึ้นในคณะตลอดภาคเรียน
แล้วก็ไม่รู้เพื่อนเห็นอะไรในตัวเรา เพื่อนโหวตให้เราเป็นเฮดกรุ๊ป
พอรู้เราก็ปฏิเสธโคตร เราบอกเราจะซิ่ว เราไม่เป็นเฮด
รุ่นพี่ก็บอกเอาน่าเป็นๆ ไปก่อน ซิ่วค่อยว่ากัน ฮืออออออออ
และก็ขอบคุณจริงๆ เพราะการเป็นเฮดนี้ช่วยสอนอะไรเราเยอะจริงๆ
เราต้องจัดทริปแต๊งพี่ คือจัดทริปพารุ่นพี่ไปต่างจังหวัด
จัดกิจกรรมฐานนู่นนี่นั่น
โอยยย เงินก็ต้องหา ที่พักก็ต้องหา กิจกรรมก็ต้องคิด เรียนก็ต้องเรียน
ตอนนั้นเราแอบคิดว่าไม่อยากจัดทริปแต๊ง รุ่นพี่อยากไปเที่ยวฟรีกันอ่ะดิ โถ่วว (แอบคิดร้าย 55)
ทริปแรกในชีวิตที่เราจัดเป็นทริปที่ชิลและเละมากกก 5555
แต่ก่อนเราเป็นคนคิดอะไรง่ายๆ สบายๆ ชิวๆ ตอนไปเซอร์เวย์สถานที่รับน้อง
ก็มีรุ่นพี่ช่วยไปเซอเวย์ด้วย เราโคตรตื่นเต้นบวกประหลาดใจกับรุ่นพี่มาก
ไปหารีสอร์ทเราก็คิดแค่ว่าดูรีสอร์ทสวยๆ มีที่ทำกิจกรรม
แค่ราคาพอกับตังที่มีก็พอป่ะวะ
ไม่เคยคิดว่าจะต้องดูว่าสถานที่จัดกิจกรรมมันรกไหม
มีงูหรือเปล่า ห่างจากโรงพยาบาลเท่าไหร่ ห่างสถานีตำรวจกี่นาที
แผนสำรองถ้าฝนตกทำยังไง บลาๆๆ โห งานละเอียด
วันทริปแต๊งพี่ ตามกำหนดบ่ายโมงต้องเล่นกีฬาสี
เราก็ง่วงมาก เลยบอกให้เพื่อนนอนพักก่อน
รุ่นพี่มาตามเราก็ปิดประตูหลับ ไม่สนกิจกรรมอะไรทั้งนั้น
ค่อยตื่นมาสี่โมงเย็นละทำกิจกรรม
พอจะกลับ ตังกรุ๊ปไม่พอ เราก็เก็บตังรุ่นพี่โดยไม่บอกล่วงหน้า
ไม่งั้นรีสอร์ทไม่ยอมให้ออก
สงสารรุ่นพี่ปีนั้นมากจริงๆ เค้าขอโทษ 55555
เห้ยยยย แต่เราได้เรียนรู้ละล่ะว่าการทำค่ายไม่ง่ายอย่างที่คิด
การรันกิจกรรม การกิน การอยู่ของคนหลากหลายรูปแบบ
มีคนแพ้อาหารอะไรไหม แพ้แป้งไหม แพ้หญ้าไหม กล่องพยาบาลยาหมดอายุป่าว
มันมีรายละเอียดปลีกย่อยยุบยิบหยุบหยับหยึกหยึยเต็มไปหมด
เกิดเรื่องราวนอกแผนตลอดเวลา
ดังนั้น การใส่ใจรายละเอียดเล็กๆ ก็ปลอดภัยดีนี่หว่า
คืนสุดท้ายของทริปแต๊งพี่ รุ่นพี่เค้าจะมานั่งสรุปงานให้
ว่าอะไรตรงไหนทำยังไง ดีไม่ดียังไง
การที่รุ่นพี่ให้เราจัดทริปแต๊งเพื่อเป็นการฝึกเพื่อเราจะจัดค่ายรับน้อง
เราจะได้มีประสบการณ์ในการใส่ใจรายละเอียดเล็กๆ พวกนี้บ้าง
เวลาจัดค่ายรับน้องจริง จะได้สนุกและปลอดภัยให้มากที่สุด
พวกกิจกรรม เกมส์ในฐาน พี่เค้าก็ให้ดูความปลอดภัยมากที่สุด
ทำแล้วน้องจะได้เรียนรู้อะไร
ถึงแม้เกมส์ที่เล่นจะไร้สาระ แต่ต้องสรุปให้มีสาระให้ได้
ห้ะ อันนี้พี่เค้าไม่ได้สอน อันนี้เราแถเอง 5555
ก่อนเข้ามหา'ลัย จริงๆ เราเป็นคนขี้อายนะ
ร้องเพลงให้เพื่อนฟังยังเขินเลย
เคยเรียบร้อยกว่านี้หลายเท่าตัวจริงๆ
แต่พอมาทำกิจกรรม ได้ลองกล้า แหกปาก เต้นสันฯ
ทำตัวประหลาดๆ ก็เลยกล้าแสดงออกขึ้น
กล้าพูดคุยกับคนแปลกหน้า
เราว่าก็คงเป็นเหมือนๆ กัน เวลาทำกิจกรรมที่ทำตัวบ้าๆ บอๆ ก็อาย
แต่บรรยากาศมันพาไป และที่สำคัญอยากให้น้องๆ สนุก
เราว่ามันก็น่ารักดีนะ เวลาที่เราใส่เสื้อสีเดียวกัน เต้นท่าเดียวกัน
จริงๆ ก็เป็นการชวนน้องละลายพฤติกรรมแหละ ถ้าเต้นไม่เป็น ดูท่าตามพี่นะ
ส่วนเรื่องว๊าก เราแอนตี้จริงๆ ว่ะ
ทำไมเราต้องยอมอยู่ในสถานการณ์ที่กดดันขนาดนั้น
ชีวิตจริง เวลาเจอเรื่องเครียดๆ กดดันๆ แล้วเรายังหมกมุ่นจ่อหน้าอยู่กับมัน เราจะเห็นทางออกหรอวะ บางอันก็อยากให้น้องผูกพันธ์กัน รักกัน
แบบผ่านช่วงเลวร้ายมาด้วยกัน งี้?
คนเราจะรัก จะผูกพันธ์กัน มันมีวิธีที่ยืนยาวกว่านี้อีกตั้งเยอะ
พอขึ้นปี 2 เราจะอำลาเฮดกรุ๊ปละ ดันโดนเพื่อนเลือกเป็นเฮดภาคต่ออีก
วันที่เรารู้ว่าได้เป็น เราร้องไห้เลย ไม่ได้ดีใจนะ โคตรเสียใจ โคตรเหนื่อย ไม่เอาา
แต่เพื่อนบอกเดี๋ยวช่วยกันๆ ก็เลยจำยอม สรุปไม่ได้ซิ่วละ ติดกิจกรรม
แต่ทำกิจกรรมต้องแบ่งเวลาดีๆ นะ
บางคนมัวกิจกรรม ติด F ก็มี แต่เรานี่ไม่ยอมเด็ดขาด
เลี้ยงหมาได้ แต่ห้ามกินปลาเด็ดขาด
ผลคือ หมาแมววิ่งเล่นเต็มทรานสคริปเลยครับผม 555
จนเราเรียนจบ กิจกรรมพวกนี้ก็ช่วยให้เราได้ทำงานที่เราอยากทำนะ
ถึงเราจะจบไม่ตรงสายเลยอย่างแรง
แต่เค้าก็เห็นว่าเรามีความสามารถด้านกิจกรรมพวกนี้บ้าง
เราเชื่อว่าเด็กกิจกรรมจะมีภูมิต้านทานบางอย่างมากกว่าเด็กเรียนอย่างเดียวคือ
เราเคยเจอปัญหาในการทำงานมากกว่า เราเลยเรียนรู้วิธีแก้ไขปัญหาต่างๆ ได้มากกว่า
เวลาทำงานจริง พอเจอปัญหา เจอคนหลายๆ รูปแบบ
เราก็มีแนวทางในการจัดการปัญหาได้
เอาน่า ไอ้การทำกิจกรรมนี่มันเหนื่อยมากๆ ก็จริง
ไหนจะเรียน ไหนจะกิจกรรม ไหนจะคน
แต่พอผ่านมาได้แล้วก็รู้สึกขอบคุณมากๆ
ขอบคุณเพื่อนที่ช่วยกัน ไม่ทิ้งกัน ไม่เห็นแก่ตัว
ขอบคุณรุ่นพี่รุ่นน้องที่ช่วยสอนกันและกัน
ขอบคุณทุกอย่างทั้งยากและง่าย
ทั้งจำไม่ได้และลืมไม่ได้
ทั้งสมหวังและไม่ได้อย่างใจ
ทั้งเรื่องที่รู้สึกดีและรู้สึกผิด
ทั้งเรื่องที่ทำผิดและทำถูก
ทั้งโคตรสุข และโคตรเศร้า
ขอบคุณทุกคน ทุกเรื่องราว ทุกกิจกรรม
ขอบคุณที่ผ่านเข้ามา ให้ฉันเติบโต