เรื่องราวต่อไปนี้ เป็นเรื่องจริงในชีวิตของเราค่ะ
เราเชื่อว่า ทุกๆคนเคยผ่านจุดๆนี้กันมาแล้ว และก็เชื่อว่า เราจะต้องผ่านมันไปให้ได้!!
เรื่องราวมันเกิดขึ้นตอนที่เราเข้าปี1 ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ตอนนั้นเราไม่ได้สนใจใครเรย ไม่ได้เปิดใจให้ใคร แม้แต่คนที่เข้ามาคุย เราก็ไม่คุย เพราะเรารอแฟนคนแรก เขาทิ้งเราไป มีคนอื่น ตอนที่เลิก เรารักเขาหมดหัวใจ ภายในใจ เราอภัยให้เขาเสมอ รอวันที่เขากลับมาแค่นั้น...
รอได้ ปีกว่าๆ จิตใจเริ่มเข้มแข็งขึ้น ตั้งใจว่า เข้ามาหาลัยจะตั้งใจเรียนให้จบ จะเป็นผญที่เข้มแข็งที่สุด จะไม่ง้อผชเรย..และมันก็เป็นตามนั้นค่ะ
เราเจอผชคนหนึ่งค่ะ ซึ่งเขาเป็นเพื่อนในห้องเรานี่เอง เรียนห้องเดียวกัน แรกๆเฉยๆนะ มีวันหนึ่งมีการบ้าน เรยทักเขาไปเพื่อที่จะบอก ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไรนะ เอาจริงๆนะ ถ้าเราไม่รู้จักเขา เขาเป็นผชธรรมดาค่ะ หน้าตาธรรมดา ไม่ได้หล่อ ไม่เข้ม แต่ขาวๆ แต่สำหรับเรา ก็โอเครนะ เพราะเราไม่ชอบผชเข้ม ชอบเเบบเรียบๆ เฉยๆ เราทักไปบอกการบ้าน แล้วเขาก็ถามกลับ จนเหมือนว่าจะเเลกเบอร์นะ (ตอนนั้นไม่คิดอะไร) แลกเบอร์ถามการบ้านธรรมดา
จนบ่อยขึ้น บางวัน เป็นทุกๆวัน ใจที่เคยเข้มแข็ง ใจที่รอแฟน มันหายไปเรย จากที่เคยเศร้า เป็นคนที่ร่าเริง แจ่มใส คนเดิมๆกลับมาแล้ว
จริงๆเราต้องขอบคุณเขาด้วย ที่เป็นคนฉุดเราขึ้นมาจากความเศร้า 
#ขอบคุณมากๆนะเทอร์ <3
...เรารักเขาแล้วค่ะ ผชคนที่2ในชีวิตที่เรารักมาก และรักมากที่สุด ตอนนั้นเราคุยๆกันนะ มีความสุขมากค่ะ ถึงแม้ว่า มันจะไม่เหมือนคู่อื่นๆก็ตาม
เวลา 1 วันของเรา มันผ่านไปเร็วเหลือเกิน อยากรีบตื่น รีบไปเรียน ดีใจที่เจอหน้าเทอตอนเช้า ของทุกๆวัน ความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอ ..
เรามารู้ทีหลังว่าเขามีแฟนแล้ว เราเลือกที่จะเดินออกมาค่ะ อะไรมันก็ไม่บังเอิญเท่า แฟนคนแรกเรามาขอคืนดี เรากลับไป กลับไปคบ แต่มันไม่เหมือนเดิมเรย ใจเรารักอีกคน ตอนนั้นเราว่าเราตัดสินใจถูกแล้ว เราเดินมาถูกแล้ว
ทุกวันนี้ ปี4 แล้วค่ะ ใจเราเหมือนเดิม เรารักเพื่อนร่วมชั้น คนนั้น เราไม่รู้ใจเขานะ เขาเป็นคนน่ารักเสมอ ใจดีกับเรา ทำดีกับเรา ทำดีกับทุกคน และเราก็ไม่รู้ว่า เขาเคยรักเราบ้างรึป่าว?
สำหรับเรา เขาไม่ชัดเจนเรย ทุกๆเรื่อง นี่คือเหตุผลหลักเรย ที่ทำให้เรา หักห้ามใจไม่ให้รักเขาต่อไป
"เทอดูแลใครไม่ได้ เทอไม่เคยเอาใจใคร ที่ผ่านมา ไม่เคยบอกรัก ไม่เคยบอกคิดถึง เทอไม่เคยชวนเราไปกินข้าว ไม่เคยชวนเราไปดูหนัง ไม่เคยมาหาเรา มีแต่เราไปหา เรียกร้องที่จะไปหา เราก็ไม่รูว่าเทอมีใคร หรืออะไร แต่เอาเป็นว่า เทอคงมีเหตุผลของเทอ"
ปัจจุบัน เราไม่ได้คุยกันแล้ว เขาจะทักมาเฉพาะมีงาน ขอความช่วยเหลือ เเต่ เราก็เหมือนเดิม "รัก" รักเขามาก เวลาที่เราอยู่กับเขา คุยกับเขา เราไม่เคยปริปากออกมา เก็บให้เงียบที่สุด เราไม่อยากทำให้เขาเดือดร้อน ถ้าเกิดอะไรขึ้นเรารับเพียงคนเดียว แค่อย่าให้ใครแตะต้องเขาเด็ดขาด ในตอนนั้นเราสัญญากับตัวเอง ว่าเราจะเก็บเขาไว้ให้ลึกที่สุด.
ถ้าอ่านก็จะงงๆหน่อยนะ เข้าใจง่ายๆ คือเรามีแฟนยุแล้ว แล้วยังยุ่งกับคนรักเก่ายุ(นิสัยไม่ดีเรย) เพราะลืมไม่ได้
กับแฟนปัจจุบัน ถามว่ารักไหม? เราอยู่กับเขาเราไม่ต้องการคำว่ารัก เขาดูแลเราดีมาก ดูแลเราทุกอย่าง รักครอบครัวของเรา เราอยู่กับเขา ไม่มีความลำบากเรย แค่เขารักเรา และเป็นอย่างนี้กับเรา เราก็จะดูแลเขาไปตลอดชีวิตค่ะ ตอบแทนที่เขาดูแลเราและครอบครัวของเราเป็นอย่างดี
สุดท้ายนี้ เราควรจะเลิกยุ่งกับเขา..ไช่ไหมค่ะ??
คนๆหนึ่งที่เรารักมาก คิดถึงทุกลมหายใจ แต่เขาไม่ชัดเจน กับเรา
กับ อีกคน แฟนคนแรก คนที่เราเคยรัก กลับมาพร้อมคำสัญญาว่าจะรักและดูแลเราตลอดไป.
เราควรจะทำอย่างไรดี ???
..
..
ขอบคุณความคิดเห็นล่วงหน้านะค่ะ <3
เราควรจะเลิกยุ่งกับเขา..ไช่ไหม??
เราเชื่อว่า ทุกๆคนเคยผ่านจุดๆนี้กันมาแล้ว และก็เชื่อว่า เราจะต้องผ่านมันไปให้ได้!!
เรื่องราวมันเกิดขึ้นตอนที่เราเข้าปี1 ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ตอนนั้นเราไม่ได้สนใจใครเรย ไม่ได้เปิดใจให้ใคร แม้แต่คนที่เข้ามาคุย เราก็ไม่คุย เพราะเรารอแฟนคนแรก เขาทิ้งเราไป มีคนอื่น ตอนที่เลิก เรารักเขาหมดหัวใจ ภายในใจ เราอภัยให้เขาเสมอ รอวันที่เขากลับมาแค่นั้น...
รอได้ ปีกว่าๆ จิตใจเริ่มเข้มแข็งขึ้น ตั้งใจว่า เข้ามาหาลัยจะตั้งใจเรียนให้จบ จะเป็นผญที่เข้มแข็งที่สุด จะไม่ง้อผชเรย..และมันก็เป็นตามนั้นค่ะ
เราเจอผชคนหนึ่งค่ะ ซึ่งเขาเป็นเพื่อนในห้องเรานี่เอง เรียนห้องเดียวกัน แรกๆเฉยๆนะ มีวันหนึ่งมีการบ้าน เรยทักเขาไปเพื่อที่จะบอก ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไรนะ เอาจริงๆนะ ถ้าเราไม่รู้จักเขา เขาเป็นผชธรรมดาค่ะ หน้าตาธรรมดา ไม่ได้หล่อ ไม่เข้ม แต่ขาวๆ แต่สำหรับเรา ก็โอเครนะ เพราะเราไม่ชอบผชเข้ม ชอบเเบบเรียบๆ เฉยๆ เราทักไปบอกการบ้าน แล้วเขาก็ถามกลับ จนเหมือนว่าจะเเลกเบอร์นะ (ตอนนั้นไม่คิดอะไร) แลกเบอร์ถามการบ้านธรรมดา
จนบ่อยขึ้น บางวัน เป็นทุกๆวัน ใจที่เคยเข้มแข็ง ใจที่รอแฟน มันหายไปเรย จากที่เคยเศร้า เป็นคนที่ร่าเริง แจ่มใส คนเดิมๆกลับมาแล้วจริงๆเราต้องขอบคุณเขาด้วย ที่เป็นคนฉุดเราขึ้นมาจากความเศร้า
...เรารักเขาแล้วค่ะ ผชคนที่2ในชีวิตที่เรารักมาก และรักมากที่สุด ตอนนั้นเราคุยๆกันนะ มีความสุขมากค่ะ ถึงแม้ว่า มันจะไม่เหมือนคู่อื่นๆก็ตาม
เวลา 1 วันของเรา มันผ่านไปเร็วเหลือเกิน อยากรีบตื่น รีบไปเรียน ดีใจที่เจอหน้าเทอตอนเช้า ของทุกๆวัน ความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอ ..
เรามารู้ทีหลังว่าเขามีแฟนแล้ว เราเลือกที่จะเดินออกมาค่ะ อะไรมันก็ไม่บังเอิญเท่า แฟนคนแรกเรามาขอคืนดี เรากลับไป กลับไปคบ แต่มันไม่เหมือนเดิมเรย ใจเรารักอีกคน ตอนนั้นเราว่าเราตัดสินใจถูกแล้ว เราเดินมาถูกแล้ว
ทุกวันนี้ ปี4 แล้วค่ะ ใจเราเหมือนเดิม เรารักเพื่อนร่วมชั้น คนนั้น เราไม่รู้ใจเขานะ เขาเป็นคนน่ารักเสมอ ใจดีกับเรา ทำดีกับเรา ทำดีกับทุกคน และเราก็ไม่รู้ว่า เขาเคยรักเราบ้างรึป่าว?
สำหรับเรา เขาไม่ชัดเจนเรย ทุกๆเรื่อง นี่คือเหตุผลหลักเรย ที่ทำให้เรา หักห้ามใจไม่ให้รักเขาต่อไป
"เทอดูแลใครไม่ได้ เทอไม่เคยเอาใจใคร ที่ผ่านมา ไม่เคยบอกรัก ไม่เคยบอกคิดถึง เทอไม่เคยชวนเราไปกินข้าว ไม่เคยชวนเราไปดูหนัง ไม่เคยมาหาเรา มีแต่เราไปหา เรียกร้องที่จะไปหา เราก็ไม่รูว่าเทอมีใคร หรืออะไร แต่เอาเป็นว่า เทอคงมีเหตุผลของเทอ"
ปัจจุบัน เราไม่ได้คุยกันแล้ว เขาจะทักมาเฉพาะมีงาน ขอความช่วยเหลือ เเต่ เราก็เหมือนเดิม "รัก" รักเขามาก เวลาที่เราอยู่กับเขา คุยกับเขา เราไม่เคยปริปากออกมา เก็บให้เงียบที่สุด เราไม่อยากทำให้เขาเดือดร้อน ถ้าเกิดอะไรขึ้นเรารับเพียงคนเดียว แค่อย่าให้ใครแตะต้องเขาเด็ดขาด ในตอนนั้นเราสัญญากับตัวเอง ว่าเราจะเก็บเขาไว้ให้ลึกที่สุด.
ถ้าอ่านก็จะงงๆหน่อยนะ เข้าใจง่ายๆ คือเรามีแฟนยุแล้ว แล้วยังยุ่งกับคนรักเก่ายุ(นิสัยไม่ดีเรย) เพราะลืมไม่ได้
กับแฟนปัจจุบัน ถามว่ารักไหม? เราอยู่กับเขาเราไม่ต้องการคำว่ารัก เขาดูแลเราดีมาก ดูแลเราทุกอย่าง รักครอบครัวของเรา เราอยู่กับเขา ไม่มีความลำบากเรย แค่เขารักเรา และเป็นอย่างนี้กับเรา เราก็จะดูแลเขาไปตลอดชีวิตค่ะ ตอบแทนที่เขาดูแลเราและครอบครัวของเราเป็นอย่างดี
สุดท้ายนี้ เราควรจะเลิกยุ่งกับเขา..ไช่ไหมค่ะ??
คนๆหนึ่งที่เรารักมาก คิดถึงทุกลมหายใจ แต่เขาไม่ชัดเจน กับเรา
กับ อีกคน แฟนคนแรก คนที่เราเคยรัก กลับมาพร้อมคำสัญญาว่าจะรักและดูแลเราตลอดไป.
เราควรจะทำอย่างไรดี ???
..
..
ขอบคุณความคิดเห็นล่วงหน้านะค่ะ <3