เหตุเกิดในที่ทำงานผมค่อนข้างที่จะรู้เรื่องรถพอตัว เล่นมอไซด์มาตั่งแต่ เมทนางพญายันปัจจุบันขับ ER6N
ถ้าไม่เสียหนักถึงขนาดผ่าเครื่อง สูบติด คว้านเสื้อ ผมทำเองหมด เวลาเพื่อนๆที่ทำงานมีปัญหาเรื่องรถก็ชอบมาปรึกษา
รุ่นนั้นดีไหม อาการนี้ซ่อมไง น่าจะเป็นที่อะไร.....  ก็ว่ากันไป บางทีช่วยได้ผมก็ช่วยเพราะอะไหล่ที่บ้านเป็นกองเลย
เคยยกไปจะขายแต่ทำใจไม่ได้กับราคา คาร์บูมิคุนิร้านรับตัวละ 100 บาท บ้าไปแล้ว..เลยขนกลับกลับบ้านมากองเอาไว้ต่อ

วันหนึ่ง(เมื่อวาน) ตกเย็นเลิกงานผมนั่งเช็คโซ่ตัวเองอยู่ที่โรงจอดรถมอไซด์ของบริษัท อืม...น่าจะได้ฤกตั่งโว่ใหม่แล้วเริ่มหย่อน
ก็ได้มีลุงคนนึงเป็นคนงานไลด์ผลิตในบริษัท แต่ผมไม่สนิท ไม่เคยคุยกันด้วยซ้ำ ทีแรกแกเดินผ่านไป แล้วก็เดินกลับมา ทำท่าอายๆ
เดินเข้ามาถามผม "หนุ่ม..พอดีมอไซด์ลุงเสียอะเสียเมื่อเช้าสต๊าทไม่ติดเลย พอดีเพื่อนลุงบอกว่าหนุ่มพอช่วยได้" ระหว่างนั้นคนงาน
ออกกะก็เริ่มทยอยเดินออกมาคนเริ่มเยอะ ผมก็ถามอาการไป ถามอาการมาน่าจะคาร์บูตัน ดรีม 100 คุรุสภา ระหว่างคุยกันใกล้ๆนั้น
ก็มีคนในไลด์(ดูจาดชุด) ยืนอยู่ตรงนั้นกับรถออโต้แต่งซิ่งยางแคบ ยืนอยู่กับเพื่อนเกลอมัน 2 คนรวม 3 คน

อยู่ดีๆก็พูดแทรกขึ้นมา "โหลุง ไอ้คันนั้นยังซ่อมอีกเหรอ ขายเศษเหล็กแล้วซื้อใหม่เหอ" ลองแกทำท่าอายๆแล้วพูดว่า"ลุงไม่มีเงินซื้อ
รถคันใหม่หรอกหนุ่ม" งั้นลุงก็ซื้อจักรยานซิพวกนั้นยังไม่หยุดแซว "ไม่ได้หรอกหนุ่ม บ้านลุงอยู่ไกล ตั่ง 20 โล ลุงปั่นไม่ไหว" แต่ผมดู
ท่าทางแล้วลุงแกอายๆ งั้นลุงก็เอาเต้นมากางนอนหน้าบริษัทเลยจะได้ไม่ต้องเดินทางแล้วพวกมันก็หัวเราะ นพวกนี้ก็แซวอยู่ได้ลุง
แกก็เหนียมๆ

ผมก็ผมว่างพอดีทนไม่ไหว "ไม่เป็นไรลุงเดี๋ยวผมไปดูให้" ลุงก็เลยขอบคุณใหญ่ (นับได้ 4 รอบ) ลุงแกเลยบอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ลุงจะเข็นมาให้
ดูนะ แต่เช้าเลย ผมทำหน้า (-.-") เดี๋ยวๆลุงบอกบ้านลุงอยู่ห่างไป 20 ไม่ใช่รึ ไม่เป็นไรลุงเข็นมาได้ (หน้าตาลุงยังดีใจอยู่) ไอ้พวกส้นตึกพวก
นั้นก็ยังคุยเรื่องปักเต้นหน้าบริษัทกันไม่เลิก ผมเลยบอกให้ลุงขึ้นรถมาเลย ผมไปดูให้เลย ตอนนี้เลย ลุงแกบอกจะดีหรือ แกเกรงใจ
ผมบอกไม่เป็นไรผมว่าง

จับไมล์ได้ 23 กิโล 23กิโลเลยนะเนี่ยที่ลุงแกจะเข็นมา บ้านลุงแกเป็นบ้านไม่เก่าๆโทรมๆมีดรีมจอดอยู่คันนึง เริ่มเย็นแล้วจัดแจง ถอดเลย
แต่ถอดได้ไม่เท่าไหร่ก็ต้องพอเพราะเครื่องมือไม่พอ ผมเลยกลับบ้านไปเอารถเก๋งมาพร้อมกล่องเครื่องมือ พอรถเก๋งมาจอดหน้าบ้านเห็นแก
ยืนรอแบบมีความหวังมาๆ (เอาจริงๆภาพนั้นผมสงสารลุงแกมาก คือ...แกมรความหวังอะ) ผมเอากล่องเครื่องมือลงไปถอดคาร์บู อืม...เป้นที่
ไอ้นี่จริงๆโคลนสนิมเต็มเลย น้ำมันเลยไม่เข้าเครื่อง ต้องล้าง ผมอยากได้น้ำมันลุงแกเดินขึ้นบ้านไปหยิบเงิน ผมได้ยินเสียงเหรียญกระทบกัน
เสียงแบบเหรียญเต็มกระเป๋าเกงอะ ผมเลยบอกไม่เป็นไรผมไปซื้อเอง แกเลยควักเงินมาให้ มีเหรียญ 10 5 1 0.50 0.25 ครบเลยยกเว้นเหรียญสตางค์

ผมออกมาซื้อน้ำมันที่ปั้มพร้อมแวะจีฟฟี่ซื้อขนมกับน้ำไปถุงใหญ่ ไปกินกับลุงแก แรกๆลุงแกอายๆหลังๆ ลุงแกจ้วงหมด ลุงแกคงหิว
ยืนให้กำลังใจผมตลอด 3 ช.ม. พอผมล้างเสร็จประกอบ สต๊าทไม่ติด (-.-") ทำหน้าซึนรอบ 2 เอ่อ...สงสัยน้ำมันมันยังไม่เข้ามั้ง
สต๊าทไป 30 นาที ลุงแกบอกไม่เป็นไรหรอกหนุ่มแค่นี้ลุงก็ขอบใจมากแล้ว ไม่อะลุงมันต้องติดดิ ทีนี้เลยมาลองเข็นสต๊าทๆหน้าบ้าน
เข็นแล้วกระชากเกียร์  อ้าวเฮ้ย...ติดโว้ย ท่าทางลุงแกดีใจมากๆ ติดแล้วๆ

เริ่มดึกผมเก็บของขอตัวกลับก่อน ลุงแกถามว่าค่าซ่อมเท่าไหร่พ่อหนุ่ม (-.-") ไม่เป้นไรลุงมีอะไรก็ช่วยกัน ถ้าลุงจะเสียตังค์เอาไว้ผมซ่อมไมไ่ด้
ค่อยไปเสียให้ร้านแล้วกัน ลุงแกยังดีใจไม่เลิกรถสต๊าทติด ผมก็แนะนำลุงไปว่าถังลุงมีสนิมนะ ขับๆไปเรื่อยๆเดี๋ยวสนิมก็มาอีก .........ฯลฯ

ผมขับรถกลับบ้าน หลับเป็นตาย ลุงดีใจนอนฝันเปียก(หรือเปล่าก็ไม่รู้)

ปล.อยากตบกบาลน 3 ตัวนั่นให้หัวทิ่มดิน