ตอนนี้ดิฉัน อายุ 29 แล้วบอกตรงๆไม่คิดว่าจะต้องมาหางานใหม่แบบนี้เลย สืบเนื่องมาจากฉันเคยทำงานสถานที่ราชการแห่งนึง แถวปทุมธานีเป็นพนักงานชั่วคราวซึ่งต่อสัญญาปีต่อปีมาโดยตลอด อยู่มาวันนึงสำนักงานใหญ่มีโครงการบรรจุพนักงานชั่วคราวเป็นพนักงานประจำ โดยมีกำหนดเกณฑ์ว่าต้องผ่านการประเมินเกิน 60 คะแนนขึ้นไป ซึ่งทางหัวหน้างานของดิฉันให้การประเมินผ่านแล้วในครั้งแรก แต่ทางหัวหน้าใหญ่ได้มีการให้หัวหน้างานมาปรับลดคะแนนให้น้อยลงเนื่องจากคะแนนมันดูเยอะมากจนเกินไป ซึ่งพอแก้ไขแล้วก้อยังถือว่ายังผ่านเกณฑ์ 60 อยู่ดี แต่พอวันที่หัวหน้าใหญ่เรียกพบกลับแจ้งให้ทางพวกเราทราบว่าพวกเราไม่ผ่านการประเมิน แล้วให้เซ็นยินยอมรับทราบผลคะแนน ซึ่งพอดิฉันได้อ่านรายละเอียดพบว่าได้มีการเขียนหักคะแนนเพิ่มเติมจากตารางที่เค้ากำหนดการประเมินลงไปอีกในช่องเสนอแนะของหัวหน้าใหญ่ โดยมีเนื้อหาประมานว่าพวกดิฉันใช้สิทธิขาดลามาสาย 8-10 วันเป็นระยะเวลา 3 ปีต่อเนื่องสม่ำเสมอ โดนหัก 10 คะแนน แล้วเขียนต่อท้ายว่าเป็นบุคคลที่ไม่เหมาะกับการให้บริการ ซึ่งพอสอบถามไปถึงเพื่อนๆในโครงการเดียวกันเกือบทุกที่ประเมินให้เด็กผ่านหมด ทั้งประเทศมีไม่ผ่านแค่ 9 คน พวกเราเป็น 4 ใน 9 ที่ไม่ผ่าน ขอถามหน่อยเถอะค่ะเวลาที่ทำงานที่นี่มา 3 ปี 9 เดือน ดิฉันทำมาหลายหน้าที่มาก ผลงานก้อมีให้เห็น ส่วนสิทธิขาดลามาสายก้อใช้ตามเกณฑ์ไม่เคยเกิน แต่ทำไมมาตัดอนาคตกันแบบนี้ ทั้งที่ทุกๆปีจะมาค่อยบอกว่าจะช่วยน้องน้องให้บรรจุให้หมด พอออกมาแบบนี้ยออมรับเลยค่ะว่าไปต่อไม่เป็นจริงๆ มาให้ความหวังแล้วผลสุดท้ายก้อปล่อยลอยแพ แล้วพวกเราแต่ละคนก้อมีภาระที่จะต้องรับผิดชอบคนนึงพิการแต่ต้องเลี้ยงดูแม่ คนนึงลูกก้อยังเล็ก คนนึงก้อเพิ่งผ่อนบ้าน ตกงานมาเกือบ 7 เดือนแล้วหางานยากมาค่ะ ไปที่ไหนก้อมีจำกัดอายุบ้าง ภาษาบ้าง บางทีก้อเหนื่อยใจนะ ไม่รู้ว่าในโลกนี้ถ้าไม่มีเส้นสายคงอยู่อยากล่ะมั้ง
ทำไมงานหายากจังค่ะ อุปสรรคเยอะจังเจอแต่คนรังแก อายุ 29 แล้วด้วย มีใครแนะนำอะไรได้บ้างไหม