กล่าวค่ะเรื่องของเรื่อง เราพักอยู่ที่อพาร์ทเมนต์นี้มาเป็นเวลาปีกว่าๆ ไม่รวมกับการอยู่ครั้งแรกและย้ายไปเพราะไกลที่ทำงานอีก 2-3 ปีค่ะ เราเป็นพนักงานบริษัททั่วไปค่ะ เช้าไปทำงาน เย็นกลับมานอน แล้วช่วงนี้ก้มีขายของตอนเย็นที่ตลาดนัดหลังห้างที่กำลังบูมค่ะ
ประเด็นอยู่ที่ว่า เราอยู่ห้องชั้น4 มีรถเก๋ง1 คัน ห้องของญาติห่างๆ ของเจ้าของตึกที่เป็นคนดูแลนี่อยู่ชั้น3 คือตรงกับห้องเราพอดีค่ะ แล้วเรากับเค้าไม่เคยมีเรื่องหรือปัญหาอะไรกันเลยค่ะ
แล้วเรื่องก็เกิดในวันนึงที่เรากับแฟนจะออกไปข้างนอก ละแฟนเรายกตะกร้าผ้าใหญ่และหนักมากค่ะ ออกจากลิฟเราก็ยืนอยู่ตรงตะกร้าผ้าหน้าลิฟ ซึ่งวันนั้นตอนกลางคืนของเมื่อคืนที่จอดรถเต็ม เราต้องไปจอดแปะกับกำแพง ตรงข้ามตึกค่ะ ละตะกร้าผ้ามันหนัก แฟนจึงไปเลื่อนรถเข้ามาที่ลานจอดปกติเพื่อจะเปิดท้ายนำตะกร้าใส่ท้ายรถ และป้าแม่บ้าน (พวกเดียวกับคนดูแลตึก) โวยวายเสียงดังมากค่ะ บอกจอดตรงนี้ได้ยังไง ทำไมมาจอดตรงนี้พร้อมกับชักสีหน้าทำหน้าตาไม่พอใจมาก เราซึ่งยื่นอยู่หน้าลิฟซึ่งใกล้ประตูทางออกจึงเดินออกมาถามว่ามีอะไร ป้าแม่บ้านบอกว่า จอดตรงนี้ได้ยังไง บังลมกลางวันชั้นหมด ย้ำว่า บังลมกลางวัน คือตรงนี้เป็นที่จอดรถ คือประตูทางเข้าหน้าประตูมีโต๊ะ รปภ. อยู่ค่ะแล้วเค้าก็จะชอบจับกลุ่มนินทา เน้นว่านินทาเพราะเคยได้ยินกับหุค่ะ แล้วเราก็เลยถามว่าจอดไม่ได้หรอ เพราะนี่คือที่จอดรถนะ แล้วถ้าจะเอาลมกลางวันป้ากลับไปนอนที่บ้านไหมคะ ซึ่งแฟนเราไม่พอใจอย่างมากกับครั้งนี้ แล้วเรากับแฟนก็ขับรถไปข้างนอก คือไม่อยากมีปากเสียงค่ะ
นี่คือเรื่องแรกค่ะ คือเราก็เลยมองว่านี่คือแบบ ไม่ถามหรืออะไรเลยแต่โวยวายแล้ว ซึ่งตรงนี้คือที่จอดรถปกตินะ ซึ่งมันผิดหรอที่จอดรถ เรื่องที่1 ผ่านไป
เรื่องที่สอง คือที่เราบอกไปข้างต้นว่าเราขายของช่วงเย็นดังนั้นจึงมีอุปกรณ์ในการขายของค่ะ มีกล่องใส่ของกับตะแกรงค่ะซึ่งไม่ได้เยอะเลยค่ะจริงๆ เราเอาไปวางแอบแนบไว้ตรงข้างตึกที่เป็นที่เก็บของ โดยที่ไม่ได้เกะกะเลยนะคะ เพราะมีของอย่างอื่นวางเยอะมาก แต่ประเด็นคือป้าแม่บ้านคนเดิมมาโวยวายค่ะ ใช้น้ำเสียงที่แย่มาก เอามาวางตรงน้ทำไมเกะกะ รถเข็นขายของเค้าออกไม่ได้ เราเลยบอกว่าวางแค่วันเดียวค่ะป้า แล้วก็ไม่ได้เกะกะด้วยค่ะ รถเข็นที่วางอยู่น่ะเกะกะกว่าอีก ผ่านไป2-3 วันเราสังเกตุรถเข็นขายของนี้เป็นของเพื่อนป้าเค้าค่ะที่ไม่ได้อยู่ที่ตึกนี้แต่ป้าเอาเก็บไว้ให้ค่ะ ซี่งเราก็ไม่พูดอะไรนะคะ แต่คิดว่าเราน่ะเสียเงินค่าเช่านะไม่ได้ขออยู่ฟรี ทำไมถึงทำพฤติกรรมแย่ๆแบบนี้กับเรา ซึ่งถ้าวางไม่ได้บอกเราดีๆก็ได้ค่ะเราก็จะยกออกให้
ครั้งที่3 โดยปกติแล้วเวลาอะไรในห้องที่เกี่ยวกับตึกเสียนี่เราจะต้องแจ้งกับป้าเพราะเจ้าของไม่ได้อยู่ดูแลที่ตึก ไปอยู่ดูแลพ่อเค้าที่ต่างจังหวัดค่ะ แล้วตัวเบ้าที่เสียบสัญญาณโทรศัพท์มันหลุด ตั้งแต่ที่เราเข้ามาอยู่ค่ะ ทางป้าก็บอกรอช่างค่ะ ผ่านไปเป็นปีก้ให้รอๆๆ เราก็ไม่ค่อยได้อยู่ห้องจึงไม่ได้ว่าอะไร แต่เราบอกแล้วว่าถ้าช่างมาโทรบอกจะกลับมาเปิดห้องให้เพราะที่ทำงานไม่ไกลห้องมาก แต่ก้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่ะ แต่เรื่องที่โมโหนี่คือ เก้าอี้โต๊ะเครื่องแป้งค่ะ เป็นไม้อัด และนั่งทุกวันล้อมันก็หัก แบบไม้อัดมันผุคะ เราก้แจ้งป้าเปลี่ยนให้ ซึ่งก่อนหน้านี้เราเคยเปลี่ยนมาหนึ่งครั้งแล้ว เราจึงบอกว่าขอเปลี่ยนนะ แล้วครั้งนี้ครั้งที่สองแล้ว จะเก็บค่าเสียหายในการเปลี่ยนหรือยังไงป้าจัดการมาไดัเลยค่ะผ่านไปเป็นอาทิตย์ เราตามเรื่องเก้าอี้ ป้าโวยวายใส่เรา บอกว่าเปลี่ยนอยู่นั่นแหละ ครั้งที่สองละนะ คือเราไม่เข้าใจว่าราบอกป้าแล้วนะคะ ในวันที่ขอเปลี่ยน ว่าครั้งนี้ครั้งที่2 จะคิดค้าเสียหายชำรุดยังไงก็คิดได้เลยเราโอเครค่ะเพราะของใช้งานแล้วมันเก่าแล้ว แต่ป้ากลับโวยวายพร้อมกับชักสีหน้า แล้วก็ไม่ดำเนินการให้ค่ะ คือเราไม่เข้าใจ เราก็พูดดีๆ แต่พอหันไปดูเราจึงเข้าใจว่าเพราะว่าเค้านั่งเมาส์กับเพื่อนเค้าอยู่แล้วเราไปขัดคอค่ะจึงไม่พอใจ
ครั้งล่าสุดนี้เมื่อสักครู่นี้เองค่ะ เราใช้ครกตำพริก เราหั่นก่อนนะคะ แล้วก้ตำแบบเบาๆเพราะรู้ว่ามันจะรบกวนคนอื่นค่ะ เน้นว่าเบาจริงๆค่ะ เรารู้กฏตึกค่ะเราทำผิดเราจึงทำเบาๆ อันนี้ยอมรับผิด แต่ประเด็นอยู่ที่เมียของญาติห่างๆของเจ้าของนี่ที่อยู่ข้างล่างห้องเรา (ที่กล่าวไปเมื่อต้น) ตะโกนด่าอย่างดังจากในห้องแล้วก็ออกมาที่ระเบียง ทุบกับขอบเหล็กที่ระเบียงห้องเค้าแบบไม่พอใจเสียงดัง เราเลยโผล่ไปเค้าก็ถามว่าใช้ครกหรอเราบอกใช่ค่ะ แต่จะไม่ใช้แล้วขอโทษค่ะ ซึ่งเราไม่เข้าใจว่า ต้องถึงกับโวยวายตะโกนด่าเลยหรอ เราสาบานได้เลยค่ะว่าไม่ดังเพราะเรารุ้ว่ามันจะรบกวนคนอื่น ยอมรับผิด
แล้วเรากับเมียญาติเจ้าของนี่ก็ไม่เคยมีปัญหาอะไรกันส่วนตัวนะคะ มีแต่กับป้าแม่บ้านที่เถียงกลับตอนนั้น คือป้าแม่บ้านกับเมียญาติเจ้าตึกเค้าสนิทกันค่ะ หลังจากที่เรามีอะไรที่พูดกับป้านี่จะเป็นประเด็นค่ะ เค้าจะปรินท์กฏมาแปะตามชั้นเลยค่ะ แล้วกับห้องอื่นที่เค้าทำผิดกฏต่างๆ หนักกว่าเรา กินเหล้าโวยวายเสียงดัง , วางของหน้าห้องเป็นอาทิตย์เกะกะทางเดินนี่ไม่เป็นไร ,ทอดแหนมแล้วเปิดประตูหน้าห้องกลิ่นและควันนี่คุ้งไปทั้งชั้น แล้วคือเวลาที่เรามีปัญหากับป้าแม่บ้าน ป้าจะต้องไปฟ้องเมียคนดูแลตึกตลอดค่ะ แล้วเค้าก็ไม่เป้นกลางคือฟังมาปุ๊บจะปรินท์แปะทันทีโดยที่ไม่ฟังความจากอีกฝ่ายเลย ว่ารื่องเป็นยังไง แล้วป้าแม่บ้านค่ะ วันนึงไม่เคยทำอะไรเลยนั่งนินทาชาวบ้านตลอดค่ะ ใครเดินผ่านก็นินทาเค้า ไม่เคยกวาดถูตามชั้น ไม่เคยทำหน้าที่เลย เดินลงไปจะเจอนั่งเก้าอี้เอาขาพาดมาบนโต๊ะรปภ. ดูทีวีผ่านโทรศัพท์ค่ะ เป็นแบบนี้ตลอด ละตอนกลางคืนก็ให้สามีป้ามาเป็นรปภ. กลับมาตอน2ทุ่มครึ่ง ลุงก็เข้าไปนอนละค่ะ ลงไปตอนๆหนก็เห็นลุงนอน ไม่เคยดูรถ กลับตี1 ลุงก็นอนละถ้ารถหายโดนเฉี่ยวใครรับผิดชอบคะ คือพอเฮียเจ้าของตึกมาก็จะทำหน้าที่กันอย่างเคร่งครัดค่ะ ป้านี่กวาดจนแทบจะเลียพื้นตึกเลยค่ะ ลุงนี่ไม่เคยนอนเดินตลอด แบบแหมมม เราเลยโทรคุยกับเฮีย เค้าบอกว่าคนที่ดูแลเค้าเป็นเมียของญาติห่างๆๆๆๆมากเค้าเสนอดูให้เอง แต่เวลาทำอะไรเค้าไม่เคยบอกเฮียนะ ทำเลยโดยพละการ แต่คือเฮียไม่รู้อะไรเลยเวลาเข้ามาที่ตึก ก็เดือนละครั้งและก็พาพ่อเค้าไปโรงพยาบาล และคื อเฮียเค้าเป็นคนเฉยๆ นิ่งๆเรียบร้อยค่ะ ก่อนหน้านี้เราเคยอยู่ที่นี่มาก่อนค่ะ ตอนนั่นเฮียอยุ่ดูแลเอง ไม่เคยมีปัญหาอะไรเลยค่ะ อยู่แล้วสบายใจมาก แล้วเราได้ที่ทำงานไกลจึงย้ายออก ละพอได้ที่ใกล้ๆเราก็กลับมาอยู่ที่นี่อีก ละก็ห้องเดิมที่เคยอยู่ค่ะ ซึ่งเราก็เลยไม่รู้จะทำยังไง เพราะหาห้องที่อยู่แล้วโอเครมันยากนะคะ ใครมีวิธีรับมือดีๆบ้างคะ ช่วยแนะนำหน่อยค่ะว่าเราควรทำยังไงดี
ปล . ขอโทษที่พิมพ์ตกๆหล่นๆนะคะพอดีพิมพ์ในโทรศัพท์จึงไม่ถนัดค่ะ
ปัญหาหนักใจของคนอยู่อพาร์ทเมนต์
ประเด็นอยู่ที่ว่า เราอยู่ห้องชั้น4 มีรถเก๋ง1 คัน ห้องของญาติห่างๆ ของเจ้าของตึกที่เป็นคนดูแลนี่อยู่ชั้น3 คือตรงกับห้องเราพอดีค่ะ แล้วเรากับเค้าไม่เคยมีเรื่องหรือปัญหาอะไรกันเลยค่ะ
แล้วเรื่องก็เกิดในวันนึงที่เรากับแฟนจะออกไปข้างนอก ละแฟนเรายกตะกร้าผ้าใหญ่และหนักมากค่ะ ออกจากลิฟเราก็ยืนอยู่ตรงตะกร้าผ้าหน้าลิฟ ซึ่งวันนั้นตอนกลางคืนของเมื่อคืนที่จอดรถเต็ม เราต้องไปจอดแปะกับกำแพง ตรงข้ามตึกค่ะ ละตะกร้าผ้ามันหนัก แฟนจึงไปเลื่อนรถเข้ามาที่ลานจอดปกติเพื่อจะเปิดท้ายนำตะกร้าใส่ท้ายรถ และป้าแม่บ้าน (พวกเดียวกับคนดูแลตึก) โวยวายเสียงดังมากค่ะ บอกจอดตรงนี้ได้ยังไง ทำไมมาจอดตรงนี้พร้อมกับชักสีหน้าทำหน้าตาไม่พอใจมาก เราซึ่งยื่นอยู่หน้าลิฟซึ่งใกล้ประตูทางออกจึงเดินออกมาถามว่ามีอะไร ป้าแม่บ้านบอกว่า จอดตรงนี้ได้ยังไง บังลมกลางวันชั้นหมด ย้ำว่า บังลมกลางวัน คือตรงนี้เป็นที่จอดรถ คือประตูทางเข้าหน้าประตูมีโต๊ะ รปภ. อยู่ค่ะแล้วเค้าก็จะชอบจับกลุ่มนินทา เน้นว่านินทาเพราะเคยได้ยินกับหุค่ะ แล้วเราก็เลยถามว่าจอดไม่ได้หรอ เพราะนี่คือที่จอดรถนะ แล้วถ้าจะเอาลมกลางวันป้ากลับไปนอนที่บ้านไหมคะ ซึ่งแฟนเราไม่พอใจอย่างมากกับครั้งนี้ แล้วเรากับแฟนก็ขับรถไปข้างนอก คือไม่อยากมีปากเสียงค่ะ
นี่คือเรื่องแรกค่ะ คือเราก็เลยมองว่านี่คือแบบ ไม่ถามหรืออะไรเลยแต่โวยวายแล้ว ซึ่งตรงนี้คือที่จอดรถปกตินะ ซึ่งมันผิดหรอที่จอดรถ เรื่องที่1 ผ่านไป
เรื่องที่สอง คือที่เราบอกไปข้างต้นว่าเราขายของช่วงเย็นดังนั้นจึงมีอุปกรณ์ในการขายของค่ะ มีกล่องใส่ของกับตะแกรงค่ะซึ่งไม่ได้เยอะเลยค่ะจริงๆ เราเอาไปวางแอบแนบไว้ตรงข้างตึกที่เป็นที่เก็บของ โดยที่ไม่ได้เกะกะเลยนะคะ เพราะมีของอย่างอื่นวางเยอะมาก แต่ประเด็นคือป้าแม่บ้านคนเดิมมาโวยวายค่ะ ใช้น้ำเสียงที่แย่มาก เอามาวางตรงน้ทำไมเกะกะ รถเข็นขายของเค้าออกไม่ได้ เราเลยบอกว่าวางแค่วันเดียวค่ะป้า แล้วก็ไม่ได้เกะกะด้วยค่ะ รถเข็นที่วางอยู่น่ะเกะกะกว่าอีก ผ่านไป2-3 วันเราสังเกตุรถเข็นขายของนี้เป็นของเพื่อนป้าเค้าค่ะที่ไม่ได้อยู่ที่ตึกนี้แต่ป้าเอาเก็บไว้ให้ค่ะ ซี่งเราก็ไม่พูดอะไรนะคะ แต่คิดว่าเราน่ะเสียเงินค่าเช่านะไม่ได้ขออยู่ฟรี ทำไมถึงทำพฤติกรรมแย่ๆแบบนี้กับเรา ซึ่งถ้าวางไม่ได้บอกเราดีๆก็ได้ค่ะเราก็จะยกออกให้
ครั้งที่3 โดยปกติแล้วเวลาอะไรในห้องที่เกี่ยวกับตึกเสียนี่เราจะต้องแจ้งกับป้าเพราะเจ้าของไม่ได้อยู่ดูแลที่ตึก ไปอยู่ดูแลพ่อเค้าที่ต่างจังหวัดค่ะ แล้วตัวเบ้าที่เสียบสัญญาณโทรศัพท์มันหลุด ตั้งแต่ที่เราเข้ามาอยู่ค่ะ ทางป้าก็บอกรอช่างค่ะ ผ่านไปเป็นปีก้ให้รอๆๆ เราก็ไม่ค่อยได้อยู่ห้องจึงไม่ได้ว่าอะไร แต่เราบอกแล้วว่าถ้าช่างมาโทรบอกจะกลับมาเปิดห้องให้เพราะที่ทำงานไม่ไกลห้องมาก แต่ก้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่ะ แต่เรื่องที่โมโหนี่คือ เก้าอี้โต๊ะเครื่องแป้งค่ะ เป็นไม้อัด และนั่งทุกวันล้อมันก็หัก แบบไม้อัดมันผุคะ เราก้แจ้งป้าเปลี่ยนให้ ซึ่งก่อนหน้านี้เราเคยเปลี่ยนมาหนึ่งครั้งแล้ว เราจึงบอกว่าขอเปลี่ยนนะ แล้วครั้งนี้ครั้งที่สองแล้ว จะเก็บค่าเสียหายในการเปลี่ยนหรือยังไงป้าจัดการมาไดัเลยค่ะผ่านไปเป็นอาทิตย์ เราตามเรื่องเก้าอี้ ป้าโวยวายใส่เรา บอกว่าเปลี่ยนอยู่นั่นแหละ ครั้งที่สองละนะ คือเราไม่เข้าใจว่าราบอกป้าแล้วนะคะ ในวันที่ขอเปลี่ยน ว่าครั้งนี้ครั้งที่2 จะคิดค้าเสียหายชำรุดยังไงก็คิดได้เลยเราโอเครค่ะเพราะของใช้งานแล้วมันเก่าแล้ว แต่ป้ากลับโวยวายพร้อมกับชักสีหน้า แล้วก็ไม่ดำเนินการให้ค่ะ คือเราไม่เข้าใจ เราก็พูดดีๆ แต่พอหันไปดูเราจึงเข้าใจว่าเพราะว่าเค้านั่งเมาส์กับเพื่อนเค้าอยู่แล้วเราไปขัดคอค่ะจึงไม่พอใจ
ครั้งล่าสุดนี้เมื่อสักครู่นี้เองค่ะ เราใช้ครกตำพริก เราหั่นก่อนนะคะ แล้วก้ตำแบบเบาๆเพราะรู้ว่ามันจะรบกวนคนอื่นค่ะ เน้นว่าเบาจริงๆค่ะ เรารู้กฏตึกค่ะเราทำผิดเราจึงทำเบาๆ อันนี้ยอมรับผิด แต่ประเด็นอยู่ที่เมียของญาติห่างๆของเจ้าของนี่ที่อยู่ข้างล่างห้องเรา (ที่กล่าวไปเมื่อต้น) ตะโกนด่าอย่างดังจากในห้องแล้วก็ออกมาที่ระเบียง ทุบกับขอบเหล็กที่ระเบียงห้องเค้าแบบไม่พอใจเสียงดัง เราเลยโผล่ไปเค้าก็ถามว่าใช้ครกหรอเราบอกใช่ค่ะ แต่จะไม่ใช้แล้วขอโทษค่ะ ซึ่งเราไม่เข้าใจว่า ต้องถึงกับโวยวายตะโกนด่าเลยหรอ เราสาบานได้เลยค่ะว่าไม่ดังเพราะเรารุ้ว่ามันจะรบกวนคนอื่น ยอมรับผิด
แล้วเรากับเมียญาติเจ้าของนี่ก็ไม่เคยมีปัญหาอะไรกันส่วนตัวนะคะ มีแต่กับป้าแม่บ้านที่เถียงกลับตอนนั้น คือป้าแม่บ้านกับเมียญาติเจ้าตึกเค้าสนิทกันค่ะ หลังจากที่เรามีอะไรที่พูดกับป้านี่จะเป็นประเด็นค่ะ เค้าจะปรินท์กฏมาแปะตามชั้นเลยค่ะ แล้วกับห้องอื่นที่เค้าทำผิดกฏต่างๆ หนักกว่าเรา กินเหล้าโวยวายเสียงดัง , วางของหน้าห้องเป็นอาทิตย์เกะกะทางเดินนี่ไม่เป็นไร ,ทอดแหนมแล้วเปิดประตูหน้าห้องกลิ่นและควันนี่คุ้งไปทั้งชั้น แล้วคือเวลาที่เรามีปัญหากับป้าแม่บ้าน ป้าจะต้องไปฟ้องเมียคนดูแลตึกตลอดค่ะ แล้วเค้าก็ไม่เป้นกลางคือฟังมาปุ๊บจะปรินท์แปะทันทีโดยที่ไม่ฟังความจากอีกฝ่ายเลย ว่ารื่องเป็นยังไง แล้วป้าแม่บ้านค่ะ วันนึงไม่เคยทำอะไรเลยนั่งนินทาชาวบ้านตลอดค่ะ ใครเดินผ่านก็นินทาเค้า ไม่เคยกวาดถูตามชั้น ไม่เคยทำหน้าที่เลย เดินลงไปจะเจอนั่งเก้าอี้เอาขาพาดมาบนโต๊ะรปภ. ดูทีวีผ่านโทรศัพท์ค่ะ เป็นแบบนี้ตลอด ละตอนกลางคืนก็ให้สามีป้ามาเป็นรปภ. กลับมาตอน2ทุ่มครึ่ง ลุงก็เข้าไปนอนละค่ะ ลงไปตอนๆหนก็เห็นลุงนอน ไม่เคยดูรถ กลับตี1 ลุงก็นอนละถ้ารถหายโดนเฉี่ยวใครรับผิดชอบคะ คือพอเฮียเจ้าของตึกมาก็จะทำหน้าที่กันอย่างเคร่งครัดค่ะ ป้านี่กวาดจนแทบจะเลียพื้นตึกเลยค่ะ ลุงนี่ไม่เคยนอนเดินตลอด แบบแหมมม เราเลยโทรคุยกับเฮีย เค้าบอกว่าคนที่ดูแลเค้าเป็นเมียของญาติห่างๆๆๆๆมากเค้าเสนอดูให้เอง แต่เวลาทำอะไรเค้าไม่เคยบอกเฮียนะ ทำเลยโดยพละการ แต่คือเฮียไม่รู้อะไรเลยเวลาเข้ามาที่ตึก ก็เดือนละครั้งและก็พาพ่อเค้าไปโรงพยาบาล และคื อเฮียเค้าเป็นคนเฉยๆ นิ่งๆเรียบร้อยค่ะ ก่อนหน้านี้เราเคยอยู่ที่นี่มาก่อนค่ะ ตอนนั่นเฮียอยุ่ดูแลเอง ไม่เคยมีปัญหาอะไรเลยค่ะ อยู่แล้วสบายใจมาก แล้วเราได้ที่ทำงานไกลจึงย้ายออก ละพอได้ที่ใกล้ๆเราก็กลับมาอยู่ที่นี่อีก ละก็ห้องเดิมที่เคยอยู่ค่ะ ซึ่งเราก็เลยไม่รู้จะทำยังไง เพราะหาห้องที่อยู่แล้วโอเครมันยากนะคะ ใครมีวิธีรับมือดีๆบ้างคะ ช่วยแนะนำหน่อยค่ะว่าเราควรทำยังไงดี
ปล . ขอโทษที่พิมพ์ตกๆหล่นๆนะคะพอดีพิมพ์ในโทรศัพท์จึงไม่ถนัดค่ะ