เพื่อนกับแฟน คุณเลือกใคร?

ครับก่อนอื่นนะครับ บอกเลยว่าตัวเองเป็นคนติดเพื่อน ผมเป็นผู้ชายขี้อายจีบผู้หญิงไม่ค่อยเป็น มันก็รู้สึกเขินๆอะไรประมาณนั้น ก็ขอเล่าความเป็นตัวเราตั้งแต่มอปลายนะ คือตั้งแต่เรียนมาจนตอนนี้อยู่มหาลัยละครับ พึ่งมีแฟนจริงจังก็ตอนเรียนปี 1 เทอม 2 (ตอนนี้ผมปี 3 ละครับ) คือเมื่อก่อนผมเป็นผู้ชายทั่วไปที่สนุกกับชีวิตมัธยมคาบว่างกับเพื่อนพวกผมก็ชวนกันเล่นบอล ฟุตซอลบ้าง มันช่วงที่เราไม่ได้รักษาเนื้อรักษาตัวปล่อยป่ะละเลยหน้าตาเป็นไงก้อช่างมัน แค่รู้ว่า เป็นช่วงที่สนุก หน้าตาก็ไม่ดีอ่ะสิวขึ้น ตัวใหญ่ ผิวโคตรคล้ำเพราะผมเองก็เรียนนศท.ด้วยไง ก้อไม่แปลกคับที่ตัวจะดำ จะจีบใครก็ไม่ติด(ไม่มีใครเอานั่นเอง) ฮ่า ๆ ๆ ก้อมีผู้หญิงคนนึงครับ (สมมุติอักษรย่อว่า N ) ที่เราแอบชอบเค้ามาตั้งแต่ตอนเข้ามาม.4 ใหม่ๆ ได้อยู่ห้องเดียวกัน จะว่าไปหน้าตาเค้าก็ถือว่าน่ารักนะครับ นิสัยดี เรียนเก่ง แต่ตรงกันข้ามกับผมไง หน้าตาห่วย เรียนไม่เก่ง ก้อไม่รู้เหมือนกันครับว่าเราแอบชอบเค้าตั้งแต่ตอนไหน ได้พบได้เจอเห็นหน้ากันเรียนด้วยกันทุกวันมั้ง เค้าก็รู้นะครับว่าผมแอบชอบเค้าแต่ด้วยความที่เราเขินไง ไม่กล้าบอกกล้าจีบเค้าตรงๆ แต่หากเราทำอะไรเป็นที่จับตาของเพื่อนมันก็ล้อกันละครับ อันแน ! โน่นนี่นั่นตามประสาเพื่อนมอปลาย ทำให้เรายิ่งเขินไปอีก ไม่กล้าจีบเลยทีนี้ ฮ่า ๆ ๆ แต่พอถึงวันเกิดเค้าผมก็ซื้อของขวัญให้ทุกปีจนจบม.6 (3 ปีเลยนะที่ไม่นอกใจไปจีบใคร ฮ่า ๆ ๆ เดี๋ยวๆ ก้อเพราะหน้าตาไง 555+) ละทุกปีครับตั้งแต่ม.4จนจบม.6 พอวันวาเลนไทน์ ผมก็จะให้ช่อดอกไม้เค้าทุกปี ก็ผู้ชายอ่ะนะ เลือกซื้อของหรือจะให้อะไรใครคนที่เราชอบ เราก็เลือกไม่ถูกตามธรรมดา ก็ดีครับตอนนั้นก่อนวันวาเลนไทน์ก็บอกแม่ครับ "แม่พรุ่งนี้วันวาเลนไทน์ ไปช่วยเลือกให้หน่อยนะแม่ไม่รู้จะซื้ออะไรให้ N " แม่ก็บอกกลับเลย "กับแม่นี่รักแบบนี้ไหม ฮ่า ๆ ๆ" ผมก็บอกไป "แม่อ่ะมาก่อนเสมอแหละ  555+ " ผมมีอะไรก็ไม่ปิดแม่ครับถือว่าเป็นทั้งที่ปรึกษาเป็นซุปเปอร์mom เลยก็ว่าได้สำหรับผม คืนวันนั้นก็ออกไปตลาดกับแม่ครับ แม่ก็ไปช่วยเลือก "เอาแบบนี้แหละโจ (ชื่อสมมุติของผมน่ะ) แม่ว่าผู้หญิงน่าจะชอบอยู่น่ะ " ผมก้อบอกกลับไปได้ครับแม่ แม่ว่าอันไหนผมก็ว่าอันนั้นแหละ ไหนละตางค์ เอามาจ่ายสิแม่ถาม ผมยิ้มๆ ละบอกไป แม่จ๋าาาาาา ไหนละเงินจะจ่ายให้ลูก ฮ่า ๆ ๆ ก็เรียบร้อยครับได้ช่อดอกไม้ให้ผู้หญิงที่เราแอบชอบ พอถึงตอนเช้าวันวาเลนไทน์เป็นปกติตามธรรมดาครับ ที่หน้าโรงเรียนก็จะมีพ่อค้าแม่ค้ามาตั้งร้านขายดอกกุหลาบกันเยอะแยะ พอถึงโรงเรียนเราก็เดินเข้าไปที่นั่งประจำใต้อาคาร เพื่อนในกลุ่มมันก็เอาเลย อันแน มีช่อดอกไม้มาด้วย จะเอามาให้ N อ่ะดิ๊ ผมตอกกลับเลย เออ ละทำไมว่ะสาส ! พอก่อนจะเข้าแถว N เค้าก้อมา ผมก้อเขินๆอ่ะ ก็เดินถือช่อดอกไม้ไปโต๊ะที่เค้านั่งอยู่ " N สุขสันต์วันววาเลนไทน์น่ะ " ผมพูดออกไปอย่างเขินๆ เค้าก็รับละบอกขอบคุณมากนะ ก็ดีใจตามธรรมดาผู้หญิงที่ได้ดอกไม้จากผู้ชาย แต่ผมคิดว่าคงไม่ได้ดีใจเพราะผมให้หรอกมั้ง นั่นแหละครับผมทำแบบนั้นอยู่สามปี ม.4-6 ที่แอบชอบเค้า อ่อลืมบอกไปช่วงผมม.4 ผมอ้วนมากครับ น้ำหนักตอนนั้นราว 85 ผมสูง 180 ครับ แต่ด้วยความที่เราแอบชอบอยู่ฝ่ายเดียวอ่ะนะ ไม่รู้จะทำไงละ ก้อพักหลังๆก้อเริ่มออกห่างถอยออกมาบ้าง ก้อพยายามทำตัวเองให้มีค่า เริ่มรู้จักการดูแลตัวเอง ละผมถือว่าโชคดีครับตอนขึ้นม.5 ผมไม่สบายครับ เป็นไข้หวัดปอดอักเสบมั้ง ช่วงนั้น กินอะไรไม่ได้ หยุดเรียนไปราวๆ 2 อาทิตย์เกือบ 3 อาทิตย์ได้ พอหายกลับมาเรียนต่อ น้ำหนักผมจากตอนนั้น 85 ลดเหลือ76-77 ครับ ละน้ำหนักประมาณนี้ก็อยู่กับผมจนมาถึงตอนม.6 บวกกับเราดูแลตัวเองมากขึ้น สำหรับผมผผมว่าช่วงม.6 ตัวเองก็ดูดีขึ้นในระดับนึงนะครับถึงจะไม่มาก ด้วยความที่เราม.6เป็นพี่ใหญ่สุดในโรงเรียน ก็เริ่มเป็นผู้นำไม่ว่าจะเป็นกีฬาสี อะไรต่างๆ ม.6ก็จะเป็นตัวตั้งตัวตี ก็เริ่มมีน้องม.4 แอบชอบ ตอนนั้นก็ไม่รู้หรอกครับ ก็เพื่อนมันบอก น้องคนนั้นเค้าอยากได้เบอร์ แต่ไม่กล้ามาขอ ตอนนั้นเราอย่างที่บอกไปครับสนุกกับการอยู่กับเพื่อนมากกว่า จีบใครก็ไม่ติด เลยไม่ได้ให้อะไรไป ฮ๋าๆ ๆ ไม่ได้เล่นตัวนะครับ จนถึงวันปัจฉิม เอ่อเรื่องผญ.ที่ชื่อ N ผมก้อถอดใจละครับตอนนั้น ฮ่า ๆ ไม่อยากหวังอะไรละ ไม่คิดจะมีแฟนละครับ คิดแต่ว่าเล่นกับเพื่อน เที่ยว ไปไหนมาไหนกับเพื่อนมันสนุกและอบอุ่นกว่าครับ พอวันปัจฉิมช่วงบ่ายทางโรงเรียนเค้าก็ให้พวกเราม.6 กับม.3 เข้าแถวก้อเดินไปตามทางที่โรงเรียนเค้าจัดให้โดยมีน้องๆยืนอยู่สองข้างทางเพื่อรับดอกไม้ มันเป็นประเพณีของโรงเรียนไปละในวันปัจฉิม ก็เดินไปกันครับ มีทั้งพวงมาลัยฮาร์ทบีท ดอกกุหลาบ ของขวัญ ตุ๊กตา ก็ไม่ถึงกับเป็นคนดังด้วยความที่เป็นหัวโจก เป็นแกนนำ อารมณ์ร้อนก็เป็นที่รู้จักกันของรุ่นน้อง อ่ะครับ ก็มีน้องผญ. คนนั้นละครับตอนม.4 ถือตุ๊กตาตัวใหญ่จะให้ผมแต่ห้องผมเป็นห้อง 1 ไงเลยเดินออกหลังสุด น้องคิดว่าผมไม่มามั้ง  เพื่อนเค้าเลยบอกว่า "พี่โจไม่มาแล้วละ เอาให้คนอื่นไปเถอะ ถือไว้ทำไมอุตส่าห์เอามาให้แต่เค้าไม่มาไม่น้อยใจบ้างไง" แอบชอบพี่เค้าพี่เค้าไม่สนใจเพื่อนน้องเค้าพูดแบบนั้นนะ พอคราวนี้ผมเดินผ่านออกเกือบหลังสุด จนมาถึงน้องผญ.คนนั้น ผมก้อมองละก็ยิ้มให้ ก่อนเดินจากไป หันกลับมาอีกทีน้องเค้า ร้องไห้ละครับ ผมก็งงตอนนั้น จนเพื่อนน้องเค้าได้มาบอกว่า มันเอาตุ๊กตามาให้พี่ แต่มันนึกว่าพี่ไม่มามันเอาให้เพื่อนพี่ที่รู้จักกันไปแล้ว มันเสียใจ ผมก็เลยฝากบอกเพื่อนน้องไปว่า "ไปบอกน้องไม่เป็นไรๆ ช่างเถอะๆ ก็ฝากเอาพวงมาลัยฮาร์ทบีทไปให้เค้า " จนจบม.6ไป คราวนี้มาเข้าเรื่องตอนมหาลัยครับ สรุปสุดท้ายมัธยมเราก็ไม่มีแฟน ฮ่า ๆ ๆ พอมหาลัยปี 1 ก็ไม่ค่อยคุ้นอ่ะครับจากที่เราอยู่กับเพื่อนจันทร์ถึงศุกร์ เตะบอล แต่พอมามหาลัยช่วงแรกๆ ก็ไม่ค่อยรู้จักไม่ค่อยสนิทกับใคร ละผมเลือกที่จะมาเรียนไกลบ้านไง ก้ได้รู้จักกับเพื่อนตอนเข้ารับน้อง เริ่มสนิทกับเพื่อนคนอื่นๆบ้าง จนวันใกล้สอบมิดเทอม เพื่อนก็ชวนกันไปติวครับ เราก็ไป ก็ไม่ได้สนใจอะไร กลุ่มผมตอนนั้นก็ใหญ่ดีนะครับมีกัน7-8 คนได้ พอไปถึงที่ติวก็ได้เจอกับผญ. คนนึงครั้งแรกครับ สมมุติชื่อว่า ริน น่ะครับเป็นคนผิวขาว น่ารัก ผมยาว ผอมบาง เค้าก็มากับเพื่อนๆ ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร ด้วยความที่เราหากสนิทกับใครเราก็จะเล่นกวนตีน เฮฮา กับเพื่อนในกลุ่ม ตอนนั้นผมก็ไม่รู้ครับว่าเค้าแอบชอบผมอยู่ รู้แค่ว่าตอนนั้นเหมือนได้ยินว่าเค้าชอบเพื่อนผู้ชายอีกคนนึงในคณะ จากนั้นผมกับเค้าก็คุยกันแอดเฟสกันเป็นเพื่อนปกติ ก็ทักคุยกันตามประสาเพื่อนในคณะ ด้วยความที่คุยกันทุกวันๆ ๆ แชทกันทุกวันๆ สนิทกันขึ้นเรื่อยๆ เวลาไปติวไปเรียนเจอกันก็คุยหยอกล้อเล่นกันปกติ ละสุดท้ายมาอยู่กลุ่มเดียวกันในตอนนั้น ก็ได้สนิทกันมากขึ้น ผมว่าผมรู้สึกดีที่ได้คุยได้เจอเค้า จนวันนึงเหมือนผมก็ได้ขอเค้าเป็นแฟน ช่วงปีหนึ่งเทอม 2 แต่ก็ถามเค้าก่อนนั้นแล้ว ว่ารู้ใช่ไหมว่าเราติดเพื่อน รับได้หรือป่าว เค้าก็บอกรับได้ เคครับจากนั้นเราก็คบกันเป็นแฟน แต่ด้วยที่เราติดเพื่อน  (ไว้เล่าต่อนะครับ)