สวัสดีค่ะ😀ชาวPantipทุกคน
คือเราอยากรู้ว่าทุกคนคิดยังไง(ฝากถึงพวกผู้ชายด้วย555)
เข้าประเด็นเลยล้ะกันนะ
เมื่อตอนปลายปีที่แล้ว (2557) เราได้คุยกับเพื่อนของรุ่นพี่เราคนนึง เค้าทักเรามาในเฟสบุ๊ค
ที่แรกเราก็คิดว่า เอ้อที่แรกก็คิดว่าทักมาคุยเพราะเป็นน้องของเพื่อนจริงๆแล้วไม่จ้า5555
นางทักมาจีบก็คุยกันไปเรื่อยๆ คุยกันไปประมาณ 3 เดือน(คุยในเฟส) ถามว่าตัวจริงเคยเจอกันมั้ย? ตอบเลยเจอบ่อยเลยจ้า
ที่แรกก็ไม่รู้หลอกว่าพี่เค้าอ้ะคนไหน ก็วันที่พี่คนนี้ทักมาเราเลยแคปแชทไปให้พี่ชายเราดู(พี่เราเป็นเพื่อนกับพี่คนที่มาจีบ)
วันต่อมาเราไปรร.พี่เราเลยบอกคนนี้ๆนะ แล้วตั้งแต่ที่คุยกันไปอาทิตย์นึง พอไปรร.พี่เค้าคนนั้นก็มาทักเราแบบต่อหน้าที่รร.ทุกวัน
และก็เลยคุยกันจน 3 เดือน พอเข้าเดือนที่ 4 (3เดือนที่ผ่านมาพี่เค้ายอมรับแล้วว่าจีบ) เดือนที่ 4 มันประมาณช่วงปีใหม่พอดี
โมเม้นฟินๆ ก็เกิดขึ้นอยู่ๆ พี่เค้าก็โทรฟรีในเฟสมาจ้า ก็เคาว์ดาวทางโทรศัพท์ด้วยกันเลย😋555 นี่ยังไม่ได้คบกันนะ
พอพ้นปีใหม่มาไม่กี่วัน อยู่ๆนางก็ตัดสินใจของฉันคบ ตอนแรกก็คิดนะว่าจะตกลงดีมั้ย? แต่ด้วยระยะเวลาแล้ว มันก็โอเคนะ ที่จะคบกัน
ก็เลยตกลงตบไป ..
เหมือนเรื่องราวมันจะดีใช่ป่ะ ?
(ยาวหน่อยนะทนอ่านหน่อย) พอตกลงคบกันช่วงเวลาดีๆก็มีนะเยอะเลย แต่..สุดท้ายแล้วเรากับพี่เค้าก็เลิกกัน
ทั้งๆที่คบกันได้แค่เดือนเดียว😭 มันแย่นะตอนนั้นอ้ะ แบบอยู่ๆเค้าก็เปลี่ยนไป หายไปเลยจนเราไปดึงพี่เค้ามาคุยว่า สรุปแล้วจะยังไง พี่เค้าก็วอก อืมมม เลิกกันนะพี่ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเราแล้ว โอ้โหวจุก แล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย ตอนนั้นเราโกรธพี่แกมาก
บล๊อคทุกอย่าง เฟส ไลน์ มีเบอร์ลบ ลบทุกอย่าง เวลาก็ผ่านไปจนต้นเดือนกรกฎามั้งน่าจะมันมีเหตุที่ทำให้เราได้กลับไปคุยกัน
คือ พ่อพี่เค้าเสียไม่รู้นะหลายคนอาจจะเอ้อพ่อเค้าเสียแล้วเกี่ยวไรกับเธอ เห้ยย!!! เข้าใจโมเม้นแบบยังเป็นห่วงเค้าอยู่ป่ะทั้งๆที่ในใจ โคตรโกรธอ่ะ แต่พอวินาทีนั้นตัวเราเองลืมไปเลยนะเคยโกรธแค่ไหน รู้แค่ว่าต้องหาทางติดต่อพี่เค้าให้ได้ แล้วสุดท้ายเราก็ทักเค้าไปคุยทักไปให้กำลังใจพี่เค้า รวมถึงไปงานศพพ่อพี่เค้า คนอื่นนะอาจจะมองว่าเอ้อเป็นแค่แฟนเก่าจะมาทำไมแค่ให้กำลังใจในเฟสก็พอแล้วมั้ง แต่เราไม่สนหลอกชั่งเค้าสิ เราหาทางไปงานทุกวิถีทางสุดท้ายก็ได้ไป ไปถึงโมเม้นตอนที่แบบคบกันไม่เคยมีก็มีอ่ะ 55555
แบบก็นะโชคฉะตาฟ้าลิขิตอะไร ให้ได้ไปถึงบ้านได้ซ้อนมอไซย์555 พองานศพพ่อพี่เค้าเสร้จ เราก็กลับมาคุยกันนะ(นี่พยายามเล่าข้ามๆบ้างละมันยาว55) คือกลับมาคุยกันจนหลายๆคนคิดว่ากลับมาคบกันแล้ว คืออยู่รร.มีงานอะไรให้ช่วยก็กันทำช่วยกันสอนนู้นนี่นั่น คือพ่เค้ากลับมาทำเหมือนตอนที่คบกัน แต่จริงๆคือ "ยังไม่ได้กลับมาคบ" แต่มันก็เหมือนจะดีนะแต่ไม่อ้ะ จนวันนึงพี่เค้าก็หายไปจากเราอีกแล้วหายไปเฉยๆ เจอหน้ากันที่รร.ไม่มองหน้าไม่ยิ้มให้ไม่อะไรทั้งสิ้น คือเราแบบเอ้าเราทำอะไรผิดรึป่าว แล้วพี่เค้าก็ทักเฟสมาบอกเราว่า "พี่รู้ และ เข้าใจ เพราะก็เคยโดนทิ้งแต่เราจะ เหมือนเดิมทุกอย่าง แต่ความสัมพันธ์ เหมือนเดิมไม่ได้ ที่ไม่ทัก ไม่ตอบ จะได้ชินกับการ ไม่มีดิฉํน ok น่ะ อาจเห็นแก่ตัวแต่เนี่ยแหละคิดว่าดีสุดแล้ว ทักได้ช่วยได้" แบบโห่วจุกอ่ะ😭 แต่เราก็เหมือนชินนะ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาตั้งแต่เลิกกันจนกลัวมาคุยกันเราทำใจเรื่องพี่เค้าไว้ก็นานแล้วแค่ไม่คิดว่าจะกลับมาคุยกันแล้วมันจะดีขนาดนี้ เราเลยตอบพี่เค้าไปว่า" ขอบคุณนะที่ยังมาตอบมาพูดตรงๆ เอ้อมันก็ดีกว่าที่อยู่ๆมาเงียบมาหาย ก็คิดนะยอมรับเลยละว่าคิดไปเองสะส่วนใหญ่ แต่พอพี่มาพูดแล้วนี้แล้วก็โอเค. ถ้าไม่กลับม่แล้วจริงๆก็โอเคเว่ย คืออย่าน้อยก็ได้ทำอะไรดีๆให้กันบ้างแล้วถือสะว่าเป็นความทรงจำ ขอบคุณนะในทุกอย่างที่ผ่านมาไม่รู้หลอกว่าพี่อ่ะตอนนู้นจนถึงตอนนี้จริงๆแล้วคิดยังไง แต่ก็ขอบคุณจริงๆ ที่เคยผ่านเข้ามาก็จากนี้ก็โชคดีนะ เคลียดไรก็ทักมาคุยได้ตลอดละจะให้ช่วยอะไรก็บอกได้
ขอบคุณนะ " ยอมรับนะว่าเราก็เยอะเองละ แต่ตอนนี้ก็เลยรู้ตัวเองไงเราเลยคิดว่า "ปล่อยเค้าไปเถอะค่ะ" ถ้าคนมันจะได้คู่กันจริงๆ
สักวันเรายะกลับมาเจอกันอีกครั้งนึงแน่ๆ ต่อให้ห่างกันไปไกลแค่ไหนเดี๋ยวก็จะกลับมาเจอกันเองละค่ะ เรื่องความรักไม่มีใครถูกใครผิดหลอกค่ะ อยู่ที่ตัวเราเองจะตัดสินใจ
สำหรับใครคนไหนที่กำลังตกอยู่ในภาวะแบบนี้ให้คิดแบบเรานะเชื่อเลยถ้าเค้าไม่วนกลับมาหาเราแล้วก็ไม่เป็นไร แต่บทเรียนแบบนี้มันจะทำให้เราเข้มแข็งขึ้นในเรื่องความรัก รู้ค่ะว่ามันยากที่ทำแต่เชื่อเถอะหลายคนทำได้แน่นอน😀
ทำแบบนี้ดีแล้วใช่มั้ย?
คือเราอยากรู้ว่าทุกคนคิดยังไง(ฝากถึงพวกผู้ชายด้วย555)
เข้าประเด็นเลยล้ะกันนะ
เมื่อตอนปลายปีที่แล้ว (2557) เราได้คุยกับเพื่อนของรุ่นพี่เราคนนึง เค้าทักเรามาในเฟสบุ๊ค
ที่แรกเราก็คิดว่า เอ้อที่แรกก็คิดว่าทักมาคุยเพราะเป็นน้องของเพื่อนจริงๆแล้วไม่จ้า5555
นางทักมาจีบก็คุยกันไปเรื่อยๆ คุยกันไปประมาณ 3 เดือน(คุยในเฟส) ถามว่าตัวจริงเคยเจอกันมั้ย? ตอบเลยเจอบ่อยเลยจ้า
ที่แรกก็ไม่รู้หลอกว่าพี่เค้าอ้ะคนไหน ก็วันที่พี่คนนี้ทักมาเราเลยแคปแชทไปให้พี่ชายเราดู(พี่เราเป็นเพื่อนกับพี่คนที่มาจีบ)
วันต่อมาเราไปรร.พี่เราเลยบอกคนนี้ๆนะ แล้วตั้งแต่ที่คุยกันไปอาทิตย์นึง พอไปรร.พี่เค้าคนนั้นก็มาทักเราแบบต่อหน้าที่รร.ทุกวัน
และก็เลยคุยกันจน 3 เดือน พอเข้าเดือนที่ 4 (3เดือนที่ผ่านมาพี่เค้ายอมรับแล้วว่าจีบ) เดือนที่ 4 มันประมาณช่วงปีใหม่พอดี
โมเม้นฟินๆ ก็เกิดขึ้นอยู่ๆ พี่เค้าก็โทรฟรีในเฟสมาจ้า ก็เคาว์ดาวทางโทรศัพท์ด้วยกันเลย😋555 นี่ยังไม่ได้คบกันนะ
พอพ้นปีใหม่มาไม่กี่วัน อยู่ๆนางก็ตัดสินใจของฉันคบ ตอนแรกก็คิดนะว่าจะตกลงดีมั้ย? แต่ด้วยระยะเวลาแล้ว มันก็โอเคนะ ที่จะคบกัน
ก็เลยตกลงตบไป ..
เหมือนเรื่องราวมันจะดีใช่ป่ะ ?
(ยาวหน่อยนะทนอ่านหน่อย) พอตกลงคบกันช่วงเวลาดีๆก็มีนะเยอะเลย แต่..สุดท้ายแล้วเรากับพี่เค้าก็เลิกกัน
ทั้งๆที่คบกันได้แค่เดือนเดียว😭 มันแย่นะตอนนั้นอ้ะ แบบอยู่ๆเค้าก็เปลี่ยนไป หายไปเลยจนเราไปดึงพี่เค้ามาคุยว่า สรุปแล้วจะยังไง พี่เค้าก็วอก อืมมม เลิกกันนะพี่ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเราแล้ว โอ้โหวจุก แล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย ตอนนั้นเราโกรธพี่แกมาก
บล๊อคทุกอย่าง เฟส ไลน์ มีเบอร์ลบ ลบทุกอย่าง เวลาก็ผ่านไปจนต้นเดือนกรกฎามั้งน่าจะมันมีเหตุที่ทำให้เราได้กลับไปคุยกัน
คือ พ่อพี่เค้าเสียไม่รู้นะหลายคนอาจจะเอ้อพ่อเค้าเสียแล้วเกี่ยวไรกับเธอ เห้ยย!!! เข้าใจโมเม้นแบบยังเป็นห่วงเค้าอยู่ป่ะทั้งๆที่ในใจ โคตรโกรธอ่ะ แต่พอวินาทีนั้นตัวเราเองลืมไปเลยนะเคยโกรธแค่ไหน รู้แค่ว่าต้องหาทางติดต่อพี่เค้าให้ได้ แล้วสุดท้ายเราก็ทักเค้าไปคุยทักไปให้กำลังใจพี่เค้า รวมถึงไปงานศพพ่อพี่เค้า คนอื่นนะอาจจะมองว่าเอ้อเป็นแค่แฟนเก่าจะมาทำไมแค่ให้กำลังใจในเฟสก็พอแล้วมั้ง แต่เราไม่สนหลอกชั่งเค้าสิ เราหาทางไปงานทุกวิถีทางสุดท้ายก็ได้ไป ไปถึงโมเม้นตอนที่แบบคบกันไม่เคยมีก็มีอ่ะ 55555
แบบก็นะโชคฉะตาฟ้าลิขิตอะไร ให้ได้ไปถึงบ้านได้ซ้อนมอไซย์555 พองานศพพ่อพี่เค้าเสร้จ เราก็กลับมาคุยกันนะ(นี่พยายามเล่าข้ามๆบ้างละมันยาว55) คือกลับมาคุยกันจนหลายๆคนคิดว่ากลับมาคบกันแล้ว คืออยู่รร.มีงานอะไรให้ช่วยก็กันทำช่วยกันสอนนู้นนี่นั่น คือพ่เค้ากลับมาทำเหมือนตอนที่คบกัน แต่จริงๆคือ "ยังไม่ได้กลับมาคบ" แต่มันก็เหมือนจะดีนะแต่ไม่อ้ะ จนวันนึงพี่เค้าก็หายไปจากเราอีกแล้วหายไปเฉยๆ เจอหน้ากันที่รร.ไม่มองหน้าไม่ยิ้มให้ไม่อะไรทั้งสิ้น คือเราแบบเอ้าเราทำอะไรผิดรึป่าว แล้วพี่เค้าก็ทักเฟสมาบอกเราว่า "พี่รู้ และ เข้าใจ เพราะก็เคยโดนทิ้งแต่เราจะ เหมือนเดิมทุกอย่าง แต่ความสัมพันธ์ เหมือนเดิมไม่ได้ ที่ไม่ทัก ไม่ตอบ จะได้ชินกับการ ไม่มีดิฉํน ok น่ะ อาจเห็นแก่ตัวแต่เนี่ยแหละคิดว่าดีสุดแล้ว ทักได้ช่วยได้" แบบโห่วจุกอ่ะ😭 แต่เราก็เหมือนชินนะ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาตั้งแต่เลิกกันจนกลัวมาคุยกันเราทำใจเรื่องพี่เค้าไว้ก็นานแล้วแค่ไม่คิดว่าจะกลับมาคุยกันแล้วมันจะดีขนาดนี้ เราเลยตอบพี่เค้าไปว่า" ขอบคุณนะที่ยังมาตอบมาพูดตรงๆ เอ้อมันก็ดีกว่าที่อยู่ๆมาเงียบมาหาย ก็คิดนะยอมรับเลยละว่าคิดไปเองสะส่วนใหญ่ แต่พอพี่มาพูดแล้วนี้แล้วก็โอเค. ถ้าไม่กลับม่แล้วจริงๆก็โอเคเว่ย คืออย่าน้อยก็ได้ทำอะไรดีๆให้กันบ้างแล้วถือสะว่าเป็นความทรงจำ ขอบคุณนะในทุกอย่างที่ผ่านมาไม่รู้หลอกว่าพี่อ่ะตอนนู้นจนถึงตอนนี้จริงๆแล้วคิดยังไง แต่ก็ขอบคุณจริงๆ ที่เคยผ่านเข้ามาก็จากนี้ก็โชคดีนะ เคลียดไรก็ทักมาคุยได้ตลอดละจะให้ช่วยอะไรก็บอกได้
ขอบคุณนะ " ยอมรับนะว่าเราก็เยอะเองละ แต่ตอนนี้ก็เลยรู้ตัวเองไงเราเลยคิดว่า "ปล่อยเค้าไปเถอะค่ะ" ถ้าคนมันจะได้คู่กันจริงๆ
สักวันเรายะกลับมาเจอกันอีกครั้งนึงแน่ๆ ต่อให้ห่างกันไปไกลแค่ไหนเดี๋ยวก็จะกลับมาเจอกันเองละค่ะ เรื่องความรักไม่มีใครถูกใครผิดหลอกค่ะ อยู่ที่ตัวเราเองจะตัดสินใจ
สำหรับใครคนไหนที่กำลังตกอยู่ในภาวะแบบนี้ให้คิดแบบเรานะเชื่อเลยถ้าเค้าไม่วนกลับมาหาเราแล้วก็ไม่เป็นไร แต่บทเรียนแบบนี้มันจะทำให้เราเข้มแข็งขึ้นในเรื่องความรัก รู้ค่ะว่ามันยากที่ทำแต่เชื่อเถอะหลายคนทำได้แน่นอน😀