หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
เส้นขอบฟ้า
กระทู้สนทนา
แต่งกลอน
ก้าวต่อก้าวเฝ้าติดตามหาความหมาย
สู่เบื้องหน้าฟ้าพรายเช่นใจฝัน
แรงต่อแรงแข็งข้อต่อประชัน
เพื่อรางวัลจึงเคลื่อนขับนับเวลา
วันต่อวันผันผ่านเนิ่นนานนัก
สองขาหนักฝืนก้าวย่างอย่างปวดปร่า
ใจต่อใจจำยอมรับนับเนื่องมา
ณ ที่สุดเส้นขอบฟ้า.....ไม่มีจริง
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
“คืนหนึ่ง…กลางใจคน”
ลมพัดแผ่วแทรกผ่านสะท้านไหว เหมือนเสียงใจใครหนึ่งซึ่งเงียบงัน ดวงดาวพราวพรายอยู่ไม่รู้วัน ยังส่องฝันอันลี้ลับประดับฟ้า คืนค่ำคล้ำหม่นบนหนทางยาว ใจคนร้าวเงียบเหงาเฝ้าคอยหา เหมือนแรงคิดติดค้างในกายา ยัง
กิรติ
งดงามเลื่อมพราย_ทอประกายวันใหม่
~•~• งดงามเลื่อมพราย_ทอประกายวันใหม่ เมื่อแสงอรุณแรกแตะขอบฟ้า เราต่างตระหนักถึงความจริงเรียบง่ายแต่ลึกซึ้ง-- ดวงอาทิตย์เป็นดวงเดียวกันในทุกวัน แต่ผู้คนและผู้นำกลับผันเปลี่ยนไปตามกระแสเวลา
สมาชิกหมายเลข 4130019
คือเธอ
สุริเยศส่องฟ้านภาพร่าง เมื่อขาดนางคู่ชิดจิตสลัว ศศิธรหลบฟ้านภามัว มิหวาดกลัวอุราสว่างเพราะนางเคียง วันเวลาผันผ่านเนิ่นนานนับ แม้ชั่วกัปป์กัลล์ไกลไวกว่าเสียง สิ่งต่างต่างต่างมิด้อยมาร้อยเรียง ฉันขอเพี
Googae
เมื่อใจยังเดินต่อ
ยามลมเย็นเร้นผ่านวสันต์ค่ำ ชีวิตช้ำก็คลายไปในยามหม่น บางความหลังยังพัวพันอยู่กับคน บางคำล้นยังค้างอยู่ในสายลม หนทางไกลใช่ไร้เงาของความหวัง ทุกก้าวยังเก็บฝันอันเหมาะสม บางวันเศร้าก็ซ่อนยิ้มไว้พอช้ม ให
กิรติ
รอ....
ใบไม้หล่น ฝนโปรย ลมโชยพริ้ว ระลอกลิ่ว ทิวไผ่ ยามไหวสั่น กี่ร้อนหนาว ยาวนาน ผ่านคืนวัน กี่ความฝัน สันต์สุข กี่ทุกข์ทน กี่วันเคลื่อน เดือนผ่าน เนิ่นนานนับ กี่ตะวันลับ ขอบฟ้า พนาสนธิ์ กี่ความหวัง
สมาชิกหมายเลข 3051986
>>> เกี่ยวเสี้ยวจันทร์ <<<
เกี่ยวเสี้ยวจันทร์ผันสู่เรือล่องนที อาบกวีคืนนี้มีมนตร์ขลัง ดารดาษดาวพรายคลายภวังค์ ถ่ายพลังสังสรรค์ฟ้าคราราตรี อลังการมวลม่านสะเก็ดดาว ระยิบพราวพร่างพิศรัศมี ดั่งฉลุผืนฟ้าดารณี ด้วยวิถีลีลาจักรวาล
รัชต์สารินท์
O นันทุปาทานรูป .. O
0 แสงสูรย์ค่อยพรายพร่างลงกลางที่ คล้ายรอรับราศีและทีท่า เพื่อจะเหลื่อมเหลี่ยมประกายต่อสายตา ก่อนสบสืบเสน่หาจากตาชาย 0 เห็นงามคุกคามฝ่า .. แววตาสบ ย่อมบรรจบลุกลามเป็นความหมาย ถวิลแต่คุณค่าอันพร่าพราย ท
สดายุ...
O บ่วงอาวรณ์ .. O
0 โอ หนอความเรื่อเรื้องที่เบื้องหน้า กลับเหมือนว่าแอบซ่อนความอ่อนไหว เผลอเผยการแกว่งตัวของหัวใจ พาดแววผ่านเอาไว้ .. ที่นัยน์ตา 0 อาจมีความขัดเขิน .. หยอกเอินอยู่ เพื่อหัวใจรับรู้ .. ได้รู้ว่า ทุกช่วงต
สดายุ...
ʕ•ᴥ•ʔ คืนรอดาว ʕ•ᴥ•ʔ
แรงบันดาลใจจากกระทู้....ดาวที่คุณเห็นในคืนนี้ อาจไม่มีอยู่แล้ว https://pantip.com/topic/43549262 ร่ำค่ำคืนรอดาวสกาวแสง ในซอกแฝงความขมซมโหยหา ราตรีนี้ระเรื่อรินกลิ่นอำลา อนิจจาปร่าแปร่งแสลงทรวง เศร
สมาชิกหมายเลข 9029321
‧˚ʚɞ จินตนาการ 🕰️
εїз ° °º¤ø, ¸¸, ø¤º° `°º¤ø༄˖°. เจียระไนร้อย ฉลุลายถักสร้อย ดาริกาสรวงละเมียดละไม ดุจแก้วมณีดวง ประดับ
ปรอยฝนเมษา
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
แต่งกลอน
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
เส้นขอบฟ้า
สู่เบื้องหน้าฟ้าพรายเช่นใจฝัน
แรงต่อแรงแข็งข้อต่อประชัน
เพื่อรางวัลจึงเคลื่อนขับนับเวลา
วันต่อวันผันผ่านเนิ่นนานนัก
สองขาหนักฝืนก้าวย่างอย่างปวดปร่า
ใจต่อใจจำยอมรับนับเนื่องมา
ณ ที่สุดเส้นขอบฟ้า.....ไม่มีจริง