มีพี่ๆน้องๆท่านใดทำงานกลางเมืองหลวง เบื่อการเดินทาง เบื่อสภาพแวดล้อม บ้างมั้ยครับ

ผมทำงานที่เพลินจิต บ้านอยู่นครปฐม
ทำงานไม่เหนื่อย ไม่เบื่อน่ะ แต่เบื่อกับการเดินทางและสภาพแวดล้อม
เบื่อรถติด เบื่อสภาพการจราจร เบื่ออาหารการกิน

ผมรู้สึกว่า กลางเมืองหลวงวุ่นวาย ผู้คนรีบ ขาดน้ำใจซึ่งกันและกัน
อาหารก็แพง รถติดมาก บางวันผมมารถไฟฟ้า บางวันมารถประจำทาง บางวันขับรถมาเอง ระยะเวลาเดินทางไม่ต่างกันเลย

เพิ่งเข้าใจ...ว่าทำไม รถติด เพราะคนใช้รถส่วนตัวมากขึ้น(หนึ่งในนั้น คือ ผมด้วย)

เหตุผลเพราะว่า วันไหนมารถประจำทางก็รอนานมาก คนก็แน่น วันไหนมารถไฟฟ้า ก็ต้องนั่งรถประจำทางมาก่อนอยู่ดี กว่าจะถึงสถานีรถไฟฟ้าก็นาน
วันไหนขับรถมาก็มาติดในเมือง

ค่ารถไฟฟ้ากับค่ารถประจำทางพอๆกับค่าน้ำมัน ทำให้คนใช้รถส่วนตัวมากขึ้น รถก็เลยติด

อยากให้ระบบขนส่งมวลชนดีกว่านี้ ราคาแพงแต่คุณภาพและการบริการยังไม่ดีพอ

ขอโทษครับ...มาบ่นให้ฟังเฉยๆ

สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3
เบื่อ แต่ใกล้บ้านมันไม่มีงาน
ความคิดเห็นที่ 29
บ้านเราอยู่ปทุมธานี ทำงาน CTW ไป - กลับทุกวัน
ตื่นตี 4.15 เพื่อไปเข้างานก่อน 8.30
นั่งรถเมล์ไปลงอนุสาวรีย์ ต่อรถเมล์อีกทีไป CTW วันไหนสายก็ BTS
รถเมล์บางคันก็แข่งกัน แย่งกัน รับผู้โดยสาร ปาดกันไปปาดกันมา ไม่ปิดประตูรถ
แต่ก็ต้องขึ้นทุกวันค่ะ เลี่ยงไม่ได้ เลือกเอาว่าสายไหนขับดี
พยายามเปลี่ยนทางกลับบ้าน รถตู้บ้าง วันนี้ขึ้นรถเมล์สายนี้ อีกวันขึ้นอีกสาย
แวะเดินเล่นบ้าง หาอะไรกินบ้าง ชีวิตจะได้ไม่น่าเบื่อเกินไป เพราะเราเลือกที่จะอยู่กับมันแล้ว

เรื่องอาหารการกิน ส่วนใหญ่ผูกปิ่นโตมาจากบ้านค่ะ แต่ก็มีไปกินกับพี่ๆ ในแผนกบ้างสร้างความสัมพันธ์
ขนมจุกจิกไม่ค่อยกินค่ะ กาแฟยี่ห้อดังๆ ไม่เอาเลย (นอกจากเจ้านายเลี่ยง อิอิ)
กาแฟข้างทางยังไม่ค่อยอยากซื้อ วันไหนไม่ไหวจริงๆ ก็กาแฟบริษัทค่ะ ไม่เสียเงิน
พยายามประหยัดบางวันเราสามรถมาทำงานได้โดยใช้งบประมาณ 100 บาท ^^
จะได้มีเงินเดือนให้พ่อแม่ ตัวเราเองชอบเที่ยวด้วยและเผื่อไว้ในยามฉุกเฉิน

เบื่อค่ะ...เบื่อสภาพแวดล้อมที่ต้องเร่งรีบ
แต่งานที่นี่โอเค เจ้านายดี พี่ๆ ร่วมงานดี เราก็เด็กจบใหม่ไม่อยากเลือกงานเยอะ
สาเหตุที่ไม่เช่าหอพัก เนื่องจากหอแถวนี้ราคาแพงมาก งานแรกที่เราเคยทำก็อยู่หอ
ไม่ต้องเสียค่ารถ เดินไปทำงาน หออยู่ใกล้ๆ แม่น้ำเจ้าพระยา
แต่เราคิดถึงบ้าน...บางทีทำงานเหนื่อยๆ โดนเจ้านายว่า แล้วกลับมาอยู่ห้องคนเดียวมันห่อเหี่ยวมากๆ
ทุกวันนี้ถึงจะเหนื่อยและเบื่อที่ต้องเจอรถติด ต้องแย่งกันกิน แย่งกันใช้แค่ไหน
แลกกับการที่เราได้เจอหน้าพ่อแม่ทุกวัน เจอหน้าน้องๆ กลับไปกินกับข้าวฝีมือแม่ มันก็คุ้ม
ได้แต่หวังว่า...ถ้าเรามีประสบการณ์มากกว่านี้ เก่งว่านี้ เราคงเลือกได้มากกว่าที่เป็นอยู่

เอาใจช่วยทุกคนนะคะ ^^
ความคิดเห็นที่ 22
เบือจนต้อง ถอยมอไซค์ออกมาขี่เอง ทนไม่ไหวกับการนั่งรถเมล์ รถติดนานๆ อารมเสียเข้างานสาย ปวดท้องขี้บนรถอีก นรกสุดๆ ปวดท้องขี้บนทางด่วนที่ มองไปข้างหน้าก็ไม่เห็นด่านเก็บเงิน มองไปข้างหลังก็มีแต่รถติดๆๆๆๆ มองไปรอบๆคนนู้นก็หลับ บ้างคนอ่านสือ บางคนเล่นแชท ผมนี้ นั่งขมิบตูดเพราะขี้จะออก ไม่ไหว ทรมานกันสุดๆ รถติดว่าหนักแล้ว ฝนยังตกลงมาอีก...อะไระขนาดนั้นชีวิต
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่