จากกระทู้นี้
http://pantip.com/topic/33933796
ผมได้ลองปรึกษากับที่บ้าน เรื่องพาท่านไปหาหมอจิตแพทย์ ซึ่งที่บ้าน (หลายเสียง) ก็ยังไม่อยาก
เขาให้เหตุผลที่ผมเคยคิดเมื่อก่อนมาว่า ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเรา เรื่องแบบนี้จะมานั่งกินยาเสียเงินไปตลอดเหรอ
การเงินที่บ้านก็แย่มากพอแล้ว ไม่มีตังค์ให้ไปหาหมอทุกครั้งที่สติแตกนะ (ราว ๆ นี้)
ผมกับน้องชายเลยปรึกษากันว่าเอาไงต่อ มันก็บอกว่าคงต้องพยายามช่วยต่อไป
ผมก็เลยเหนื่อยต่อครับ แต่ไม่ใช่ปัญหา ก็พยายามต่อมาตลอดเรื่อย ๆ เช่นเคย
ไม่ได้โอ๋อะไรมากเหมือนกัน ผมมักจะพูดให้ข้อคิด ให้เหตุผลกับสิ่งที่เขาอยากทำ
ยกตัวอย่างว่าสิ่งไหนทำแล้วดี สิ่งไหนทำแล้วไม่ดี และจะทำให้ฝ่ายหญิงเบื่อ
แต่ .. ก็ยังไม่ช่วยเท่าไหร่นัก อีก 2 ชั่วโมงถัดมา ก็กลับมานั่งพูดต่อเรื่องเดิมครับ
สามสี่วันมานี้มีนอนไม่หลับเพิ่มแล้ว และล่าสุด เขาเริ่มใช้อารมณ์คุยกับผมแล้วครับ
พูดเสียงดังแนว ๆ ประชด ผมก็เลยเงียบครับ พูดไปก็เท่านั้น จนพ่อเขาลุกหายไป
เรื่องระบายอารมณ์ใส่น้อง ก็ยังมีอยู่ แต่เบาลง วันไหนเขาหงุดหงิดหน่อย แล้วคนอื่นไม่ว่าง
จะแย่ครับ แต่ผมก็พยายามทำอะไรให้เสร็จโดยไวอยู่แล้วเพื่อเอาน้องมาเลี้ยงเอง (เน้นให้ก่อนจะมีคนอ่านไม่เข้าใจเพิ่ม)
ในใจตอนนี้รู้สึกท้อครับ ถึงขั้นใช้อารมณ์กับผมแล้วทั้งที่ไม่เคย ผมคิดว่าการคุยแบบนี้มันคงจะจบในไม่ช้า
และจะไม่มีใครช่วยเหลือเขาอีก เพราะเขาทำแบบนี้กับทุกคนที่ห่วงและรักเขา โดยที่เขายังเหมือนเดิม
ยังคิดถึงอดีต โทษตัวเอง คิดจะไปฆ่าเขา คิดจะไปตามหาเขาให้เขาด่ากลับมา พอโดนห้ามก็จะหงุดหงิด
แต่เขาบอกให้ผมห้ามเขาเอง ... ซึ่งผมก็รู้ว่ามันไม่มีประโยชน์เพราะเขาทนไม่ได้หรอก
ยังจะมีวิธีไหนอีกมั้ยครับ นอกจากปล่อย เพราะชวนให้ทำอะไร เขาไม่ทำเลย ดูหนังฟังเพลงไปวัดหางานทำ
ไม่ยอมเอาอะไรอีกแล้ว ยิ่งเวลาเขาคิดถึงแฟนหนัก ๆ เขาจะไม่มีเหตุผลจะพูดไม่รู้เรื่องและก็หนังม้วนเดิม
ใครมีประสบการณ์กับคุณพ่อที่ป่วยแบบนี้อีกบ้าง ?ป
ที่ปรึกษาเรื่องพ่อวันนั้น วันนี้เอาความคืบหน้ามาปรึกษาต่อครับ
ผมได้ลองปรึกษากับที่บ้าน เรื่องพาท่านไปหาหมอจิตแพทย์ ซึ่งที่บ้าน (หลายเสียง) ก็ยังไม่อยาก
เขาให้เหตุผลที่ผมเคยคิดเมื่อก่อนมาว่า ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเรา เรื่องแบบนี้จะมานั่งกินยาเสียเงินไปตลอดเหรอ
การเงินที่บ้านก็แย่มากพอแล้ว ไม่มีตังค์ให้ไปหาหมอทุกครั้งที่สติแตกนะ (ราว ๆ นี้)
ผมกับน้องชายเลยปรึกษากันว่าเอาไงต่อ มันก็บอกว่าคงต้องพยายามช่วยต่อไป
ผมก็เลยเหนื่อยต่อครับ แต่ไม่ใช่ปัญหา ก็พยายามต่อมาตลอดเรื่อย ๆ เช่นเคย
ไม่ได้โอ๋อะไรมากเหมือนกัน ผมมักจะพูดให้ข้อคิด ให้เหตุผลกับสิ่งที่เขาอยากทำ
ยกตัวอย่างว่าสิ่งไหนทำแล้วดี สิ่งไหนทำแล้วไม่ดี และจะทำให้ฝ่ายหญิงเบื่อ
แต่ .. ก็ยังไม่ช่วยเท่าไหร่นัก อีก 2 ชั่วโมงถัดมา ก็กลับมานั่งพูดต่อเรื่องเดิมครับ
สามสี่วันมานี้มีนอนไม่หลับเพิ่มแล้ว และล่าสุด เขาเริ่มใช้อารมณ์คุยกับผมแล้วครับ
พูดเสียงดังแนว ๆ ประชด ผมก็เลยเงียบครับ พูดไปก็เท่านั้น จนพ่อเขาลุกหายไป
เรื่องระบายอารมณ์ใส่น้อง ก็ยังมีอยู่ แต่เบาลง วันไหนเขาหงุดหงิดหน่อย แล้วคนอื่นไม่ว่าง
จะแย่ครับ แต่ผมก็พยายามทำอะไรให้เสร็จโดยไวอยู่แล้วเพื่อเอาน้องมาเลี้ยงเอง (เน้นให้ก่อนจะมีคนอ่านไม่เข้าใจเพิ่ม)
ในใจตอนนี้รู้สึกท้อครับ ถึงขั้นใช้อารมณ์กับผมแล้วทั้งที่ไม่เคย ผมคิดว่าการคุยแบบนี้มันคงจะจบในไม่ช้า
และจะไม่มีใครช่วยเหลือเขาอีก เพราะเขาทำแบบนี้กับทุกคนที่ห่วงและรักเขา โดยที่เขายังเหมือนเดิม
ยังคิดถึงอดีต โทษตัวเอง คิดจะไปฆ่าเขา คิดจะไปตามหาเขาให้เขาด่ากลับมา พอโดนห้ามก็จะหงุดหงิด
แต่เขาบอกให้ผมห้ามเขาเอง ... ซึ่งผมก็รู้ว่ามันไม่มีประโยชน์เพราะเขาทนไม่ได้หรอก
ยังจะมีวิธีไหนอีกมั้ยครับ นอกจากปล่อย เพราะชวนให้ทำอะไร เขาไม่ทำเลย ดูหนังฟังเพลงไปวัดหางานทำ
ไม่ยอมเอาอะไรอีกแล้ว ยิ่งเวลาเขาคิดถึงแฟนหนัก ๆ เขาจะไม่มีเหตุผลจะพูดไม่รู้เรื่องและก็หนังม้วนเดิม
ใครมีประสบการณ์กับคุณพ่อที่ป่วยแบบนี้อีกบ้าง ?ป