อยากเล่าว่าเมื่ออาทิตย์ก่อนผมได้เจอเพื่อนเก่าสมัยประถมที่ไม่ได้เจอเลยตั้งแต่จบป.6 นับแล้วเกิน 10 ปี บนรถไฟฟ้าบีทีเอส แวบแรกมองหน้าละคุ้นๆ ไอ้นี่หน้าตาเหมือนเคยรู้จัก แต่เค้าตัวสูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเลยครับ เลยไม่แน่ใจ สักพักเค้าหันมาเห็นแล้วทักผมก่อน เลยเป๊ะเลย เพื่อนเก่าตรูนี่หว่า 55+
เมื่อก่อนสนิทกันกับเพื่อนคนนี้ครับ แต่พอจบป.6 เค้าย้ายโรงเรียน เบอร์ติดต่อก็ไม่มี ตอนนั้นยังไม่มีมือถือ อย่าพูดถึงเมล หรือ MSN เลย ผมเพิ่งสมัครเมลแรกตอน ม.1 เพื่อนคนนี้เลยเหมือนขาดไปจากสารบบชีวิตเลย
พอได้มาเจอกันอีกก็ได้คุยถามสารทุกข์สุขดิบ แลกเบอร์ติดต่อ แอดเฟซ แอดไลน์กัน สักพักก็เริ่มแตกกลุ่มไปเจอเพื่อนประถมคนอื่นๆในโซเชียลนี่แหละ
ใครเคยเจอประสบการณ์แบบนี้มั่งครับ มาแชร์กันหน่อย ส่วนตัวผมนั่งบีทีเอสบ่อย นั่งไปทำงานเช้าเย็น แต่ไม่ค่อยได้เจอกับใครโดยบังเอิญบนรถไฟฟ้าเท่าไหร่ ครั้งนี้นี่แหละที่น่าเอามาเล่าสู่กันฟัง จะมีโอกาสแค่ไหนกันที่เราจะได้เจอเพื่อนที่คิดว่าคงไม่ได้เจอกันอีกแล้วโดยบังเอิญบนรถไฟฟ้า ^__^
มีโอกาสแค่ไหนที่เราจะได้เจอเพื่อนเก่าโดยบังเอิญบนรถไฟฟ้า
เมื่อก่อนสนิทกันกับเพื่อนคนนี้ครับ แต่พอจบป.6 เค้าย้ายโรงเรียน เบอร์ติดต่อก็ไม่มี ตอนนั้นยังไม่มีมือถือ อย่าพูดถึงเมล หรือ MSN เลย ผมเพิ่งสมัครเมลแรกตอน ม.1 เพื่อนคนนี้เลยเหมือนขาดไปจากสารบบชีวิตเลย
พอได้มาเจอกันอีกก็ได้คุยถามสารทุกข์สุขดิบ แลกเบอร์ติดต่อ แอดเฟซ แอดไลน์กัน สักพักก็เริ่มแตกกลุ่มไปเจอเพื่อนประถมคนอื่นๆในโซเชียลนี่แหละ
ใครเคยเจอประสบการณ์แบบนี้มั่งครับ มาแชร์กันหน่อย ส่วนตัวผมนั่งบีทีเอสบ่อย นั่งไปทำงานเช้าเย็น แต่ไม่ค่อยได้เจอกับใครโดยบังเอิญบนรถไฟฟ้าเท่าไหร่ ครั้งนี้นี่แหละที่น่าเอามาเล่าสู่กันฟัง จะมีโอกาสแค่ไหนกันที่เราจะได้เจอเพื่อนที่คิดว่าคงไม่ได้เจอกันอีกแล้วโดยบังเอิญบนรถไฟฟ้า ^__^