เคยป่ะ...เข้าโรงเรียนครั้งแรกของโรงเรียนใหม่!
แอบชอบรุ่นพี่..คือเราเจอพี่เขาบ่อยมากด้วยความอยู่ตึกเดียวกันยิ่งอยากเจอทำทุกอย่างทุกวิธีที่ได้เจอพอเจอก็หวั่นไหวคิดไปเอง
มาที่จุดเริ่มต้นของคำว่ารักเลยละกัน5555555
เจอจ้ะๆที่บรรไดพี่เขานั่งรอลิฟเราก็เดินขึ้นบรรไดรู้สึกเหยดีใจอะแก จากนั้นพี่เขาก็ค่อยๆทักเฟสมาแต่ใช่รูปตอนเด็กๆเออคือเราก็ไม่รู้ว่าเป็นใคร*พี่เขาก็พิมมาเห่ยวันนี้เจอกันด้วยละ
เราก็เลยตอบเออ อืม ตลอดจนวันหนึงขอลายกันมาคุยในลายก็เลยถามกันว่าอยู่ม.ไรก้บอกนุ้นนี้ไอเราก็ถามกลับพี่ละอยู่ม.ไรตอบกลับมาม3คือบับจากที่เคยตอบอืมเออเปลี่ยนเลยจ้า555555555ก็เริ่มคุยกันมาเรื่อยๆแต่จิงๆตอนนั้นเราก็คบกับอีกคนอยู่ซึ่งเราก็คุยกับพี่เขาด้วยแต่แฟนเรานานๆทีคุยกันแต่เราจะคุยกับพี่เขามากกว่า คุยมาเรื่อยๆจนปิดเทอมพี่เขาต้องไปเข้าค่ายเกือบ1เดือนพอเราเคยคุยแล้วมันไม่ได้คุยกันมันก็เหมือนขาดไรไปอย่างนึงก็รอพี่เขามาเรื่อยๆ. ตอนนั้นเราก็เลิกกับแฟนพอดี เลยมารอพี่เขากลับมาพอสักพักเขากลับมาเราสองคนก็คุยกันเรื่อยๆคุยมาจนได้คบกันมันก็เปลี่ยนจากชอบกลายมาเป็นรัก..รักมากที่สุด มันมีความสุขมากซึ่งรอมานานคบกันมาเรื่อยๆพี่เค้าต้องไปเข้าค่ายอีกเราก้สันยาว่าจะรอ รอ พอวันครบรอบ4เดือนเขาก็ยังไม่กลับเราคิดถึงเขามาก แต่มันมีอยู่ช่วงนึงไม่รู้ว่าคิดไรไปบอกเลิกเขาเฉยงงตัวเองเหมือนกันจิงๆก็เสียใจมาก
พอทำใจได้สักพักมันก็เหมือนเราทำแก้วแตกที่ไม่สามารถต่อกลับมาได้คิดถึงพี่เขาอยู่เสมอไม่ว่าเราจะคบกับใครมาแล้วกี่คนก็ไม่สามารถจะลืมพี่เขาได้เลย จนวันนี้เราก้ยังไม่ลืมเขาก็คุยกันอยู่นะตอนนี้แต่ไม่ใช่สถานะเดิมเราโอเคมากดีใจมากที่เขามาคุยกับเราแต่คิดอยู่เสมอว่า 'มันไม่สามารถกลับมาเหมือนเดิมได้' จะบอกเลิกใครควรคิดดีๆน้าจ้ะไม่งั้นจะเสียใจแบบเค้าา ด้วยรักและคิดถึงจะรออยู่เสมอรออยู่ที่เดิม
เวลานี้ผ่านมา1ปี8เดือนแล้วก็ส่งไปหาเขาบ่อยๆว่าครบรอบนู้นนี้ ก็ทำได้แค่คิดไปเอง
เวลาที่ผ่านมาก็ขอโทดด้วยแต่ก็รู้ว่ามันสายไป
ขอโทดที่ทำตัวเด็กๆขอโทดทุกอย่าง
1411..ไม่เคยลืมหวังว่าเขาจะมาเห็นข้อความนี้
เคยป่ะ??บอกเลิกเค้ามานั่งเสียใจเอง
แอบชอบรุ่นพี่..คือเราเจอพี่เขาบ่อยมากด้วยความอยู่ตึกเดียวกันยิ่งอยากเจอทำทุกอย่างทุกวิธีที่ได้เจอพอเจอก็หวั่นไหวคิดไปเอง
มาที่จุดเริ่มต้นของคำว่ารักเลยละกัน5555555
เจอจ้ะๆที่บรรไดพี่เขานั่งรอลิฟเราก็เดินขึ้นบรรไดรู้สึกเหยดีใจอะแก จากนั้นพี่เขาก็ค่อยๆทักเฟสมาแต่ใช่รูปตอนเด็กๆเออคือเราก็ไม่รู้ว่าเป็นใคร*พี่เขาก็พิมมาเห่ยวันนี้เจอกันด้วยละ
เราก็เลยตอบเออ อืม ตลอดจนวันหนึงขอลายกันมาคุยในลายก็เลยถามกันว่าอยู่ม.ไรก้บอกนุ้นนี้ไอเราก็ถามกลับพี่ละอยู่ม.ไรตอบกลับมาม3คือบับจากที่เคยตอบอืมเออเปลี่ยนเลยจ้า555555555ก็เริ่มคุยกันมาเรื่อยๆแต่จิงๆตอนนั้นเราก็คบกับอีกคนอยู่ซึ่งเราก็คุยกับพี่เขาด้วยแต่แฟนเรานานๆทีคุยกันแต่เราจะคุยกับพี่เขามากกว่า คุยมาเรื่อยๆจนปิดเทอมพี่เขาต้องไปเข้าค่ายเกือบ1เดือนพอเราเคยคุยแล้วมันไม่ได้คุยกันมันก็เหมือนขาดไรไปอย่างนึงก็รอพี่เขามาเรื่อยๆ. ตอนนั้นเราก็เลิกกับแฟนพอดี เลยมารอพี่เขากลับมาพอสักพักเขากลับมาเราสองคนก็คุยกันเรื่อยๆคุยมาจนได้คบกันมันก็เปลี่ยนจากชอบกลายมาเป็นรัก..รักมากที่สุด มันมีความสุขมากซึ่งรอมานานคบกันมาเรื่อยๆพี่เค้าต้องไปเข้าค่ายอีกเราก้สันยาว่าจะรอ รอ พอวันครบรอบ4เดือนเขาก็ยังไม่กลับเราคิดถึงเขามาก แต่มันมีอยู่ช่วงนึงไม่รู้ว่าคิดไรไปบอกเลิกเขาเฉยงงตัวเองเหมือนกันจิงๆก็เสียใจมาก
พอทำใจได้สักพักมันก็เหมือนเราทำแก้วแตกที่ไม่สามารถต่อกลับมาได้คิดถึงพี่เขาอยู่เสมอไม่ว่าเราจะคบกับใครมาแล้วกี่คนก็ไม่สามารถจะลืมพี่เขาได้เลย จนวันนี้เราก้ยังไม่ลืมเขาก็คุยกันอยู่นะตอนนี้แต่ไม่ใช่สถานะเดิมเราโอเคมากดีใจมากที่เขามาคุยกับเราแต่คิดอยู่เสมอว่า 'มันไม่สามารถกลับมาเหมือนเดิมได้' จะบอกเลิกใครควรคิดดีๆน้าจ้ะไม่งั้นจะเสียใจแบบเค้าา ด้วยรักและคิดถึงจะรออยู่เสมอรออยู่ที่เดิม
เวลานี้ผ่านมา1ปี8เดือนแล้วก็ส่งไปหาเขาบ่อยๆว่าครบรอบนู้นนี้ ก็ทำได้แค่คิดไปเอง
เวลาที่ผ่านมาก็ขอโทดด้วยแต่ก็รู้ว่ามันสายไป
ขอโทดที่ทำตัวเด็กๆขอโทดทุกอย่าง
1411..ไม่เคยลืมหวังว่าเขาจะมาเห็นข้อความนี้