รักใสๆ ของเด็กหน้าสิว ♡♡

เราก็ยังไม่กล้าเข้าไปทักทาย หรือเเม้เเต่มองหน้าด้วยซ้ำ เเต่พอดึกๆเราก็คุยเเชทกันเหมือนเดิม หึหึ เเล้ววันจบของพี่ม.6 โรงเรียนเราจะมีวันมอบดอกไม้ให้พี่ เค้าก็ไปบอกกะเพื่อนเค้าว่าเค้าชอบเรา เราเเทบไม่เชื่อหูตัวเอง หลังจากนั้นก็โดนเเซวมาตลอด เเต่มันก็มีเหตุการณ์ให้เราห่างกันจู่ๆเราก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นเค้าก็หายไปไม่คุยกะเราอีก เเต่เราก็ทำใจใครจะมาชอบหน้าสิวๆเเบบเราจริง พอขึ้นม.2 เราก็กลับมาคุยกันอีกครั้ง เเล้วเค้าก็ทำให้เราประทับใจเเบบสุดคือตอนไปเข้าค่ายพวกเรานั่งรถบัสไปเค้านั่งชั้นล่างเรานั่งชั้นบน เเล้วจู่ๆเราก็ปวดเข้าห้องน้ำเเบบสุดๆ เเล้วบังเอิญห้องน้ำบนรถดันเสียซ่ะได้ เราเลยลงไปบอกครูด้านล่างตอนเดินไปหาเค้าดันนั่งอ่านหนังสืออยู่หน้าครูด้วย เราก็เลยต้องพูดเบาด้วยความอายให้ครูขอให้จอดรถเพราะเราไม่ไหวเเล้ว เเต่เนื่องด้วยรถมันไปหลายคันจึงไม่สามารถจอดได้ ครูเลยบอกให้เราทน เราเลยขึ้นไปนั่งที่เเล้วจู่ๆเค้าคนนั้นก็เดินไปหาผู้ช่วยคนขับรถเเล้วขอให้เปิดประตูห้องน้ำให้เรา วินาทีนั้นคือทุกอย่างมันเกินคำบรรยายจริงๆ เราก็ไปเข้าห้องน้ำพอเสดออกมาเห็นเค้ายืนกอดอกอ่านหนังสืออยู่ข้างประตูห้องน้ำ พอเราเดินออกเค้าก็บอกเราว่า ปวดขนาดนั้นเราหรอ ....(ชื่อเรา อิอิ)ทำตัวเป็นเด็กอยูเรื่อยเลยนะ โห้ยวินาทีนั้นคืออยากกระโดดกอดมากมาย เเต่มันติดที่ว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกันนี่ล่ะ เฮ้อออออออ.......