ขอกราบจิตใจปู มลิกา อีกทีนึง หัวใจเธอคนนี้ยิ่งกว่าเพชร

พอดี ระหว่างเดินทางกลับบ้าน ได้หยิบหนังสือซาร่ามาอ่าน ...
(แน่ะ!  โฆษณาให้ด้วยซะเลยยย)

/เรื่องราวของซาร่าน่าชื่นชมครับ ลองไปซื้ออ่านเองเด้อ

อ่านๆไปอยู่ดีๆ ถึง Chapter ที่พูดถึงโอลิมปิค ...

คือ ก่อนหน้านี้รู้แหละว่าแมทคิวบา ปูฝืนลงทั้งๆที่เจ็บ แต่ก็ไม่ได้ทราบเหตุการณ์ภายในตอนนั้นทั้งหมด

จนได้มาอ่านหนังสือเล่มนี้และทราบคำพูดของปูที่บอกทีม ...

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้"ไม่เป็นไร แมทสุดท้ายแล้ว ต่อให้เดินไม่ได้ก็จะเล่น..."

โอ้ยยย ผมนี่อิน น้ำตาร่วงเลยครับ   ทำไมเธอคนนี้ถึงได้สุดยอดขนาดนี้

หลายครั้งหลายหนที่ปู ฝืนลง และช่วยทีมไว้ได้มากมายเหลือเกิน เจ็บเรื้อรังขนาดไหนก็ไม่ยอมแพ้

มีกระทู้ชื่นชมเธอเยอะแล้วแหละ แต่ขอผมกระทู้นึงเถอะ ยังไม่เคยตั้งกระทู้เกี่ยวกับเธอเลย "มลิกา กันทอง"



/ตั้งแต่เล่นพันทิปมา ไม่เคยว่าปูสักครั้ง แต่ก็ไม่ค่อยได้ชมเธอเช่นกัน ขออภัยจริงๆที่บางทีก็มองข้ามคุณไป