เรื่องมันมีอยู่ว่า เราเป็นเด็กคนหนึ่งที่ ตอนแรกก็ไม่คิดไรมากมาย แต่พอโตมาเราได้รู้ว่าเรารักเพศเดียวกัน เราไม่ตัดผมสั้น ไม่รัดหน้าอก คบได้ทุกเพศยกเว้นเพศชาย เพราะเราคิดว่าเราไม่ชอบมันเรย เราเป็นพี่คนโตของบ้าน วันหนึ่งแม่สงสัยเราขึ้นมาเรย เรียกมาคุยแล้วบอกว่า แม่เกลียดพวกรักเพศเดียวกัน เพราะเมื่อพระเจ้าให้เรามาแบบนี้เราก็ต้องทำมันเหมือนที่กำหนด ไม่ใช่ผิดเพศแบบนี้ ไม่ว่าจะทำไง เราก็เป็นผู้หญิงอยู่ดี พอบอกถ้าเป็นก็จะตัดขาดกับเรา คือตอนนี้รู้สึกกดดันที่สุด จะให้ไปคบหรือแต่งงานอะไรกับผู้ชายคือ ไม่ได้ คือจะบังคับไม่ให้เป็นก็ไม่ได้เพราะใจเรามันรักมาทางนี้แล้ส ปรึกษาเพื่อน เพอนก็บอกไม่เห็นด้วยที่จะเป็น แถมบอกความรักแบบนี้ ไม่มีลูกไม่มีคนมาดูแลตอนแก่ การที่แก่ก็ต่างคนต่างอยู่ คือแม้แต่เพื่อนก็ทำให้เรากดดัน จนเราไม่รู้ว่าจะทำไงต่อไปแล้ว ช่วงนี้เลยเก็บตัวเงียบๆไม่คบไม่คุยกับใคร เพราะถ้าคบกับใคร พอแม่พ่อรู้ ปัญหามันก็จะหนักที่เรา แม่ก็ย้ำนักย้ำหนาว่าแม่เกลียดพวกผิดเะศ เกลียดผุ้หญิงรักผู้หญิง อันที่จริงพอแม่พูดเรื่องนี้เราจะนั่งเงียบฟังไม่ตอบ เพราะยิ่งพุดมันจะยิ่งเปนประเด็น ทำให้ทุกอย่างแย่ลง คือตอนนี้ กดดันและคิดเรื่องนี้มากที่สุด คือควรจะทำไงดี คือพ่อแม่พูดคำไหนคำนั้น จะบังคับอะไรก็ยอมแต่เรื่องนี้มันไม่ได้จริงๆ แต่ถ้าเป็นขึ้นมาถ้าแม่ไม่รับ พ่อตัดขาด จริงๆหล่ะ ใครก็ได้ช่วยบอกทีควรทำไงกะชีวิตต่อไป
ทำไงดีเมื่อครอบครัวไม่รับที่เรารักเพศเดียวกัน??