เฮ้ย ๆ หล่อมะได้เปงเกย์นะว้อย
ก็แค่...
เมษายนของทุกปี คือช่วงเกณฑ์ทหาร
และทุกปีจะมีภาพ "น้องสาว" ที่มีคำนำหน้าชื่อเป็น "นาย" เข้ารับการเกณฑ์
ก็ยิ่งทำให้คิดถึงอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ
และ เมื่อถึงกรกฎาคม - สิงหาคม ของทุกปี ก็คือฤดูกาลโยกย้ายประจำปีของข้าราชการ
ทำให้คิดถึง "จ่าเพียร"
เมื่อคิดถึงจ่าเพียร ก็นึกถึงภาพ "น้ำตานองหน้า" ของจ่าเพียร วันที่ดั้นด้นขอพบอภิสิทธิ์ถึงทำเนียบ
แต่ไม่ได้พบ
จนสุดท้าย จ่าเพียรต้องกลับไปประสบชะตากรรมที่ไม่น่าจะเกิด
ทำให้ยิ่งคิดถึงอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ
นี่ไม่เอ่ยถึง เมษายน - พฤษภาคม 2553 นะครับ
เพราะไม่อยากคิดเรื่องนี้ ไม่อยากเอ่ยถึงเรื่องนี้ เพราะมัน "หลุด" แน่ ๆ
ยิ่งเปรียบเทียบปี 53 กับปี 56-57 แล้ว ยิ่งเห็นครับว่า ความเป็น "คน" ของคนนั้น
ใครแค่ไหน อย่างไร
ช่วงนี้ นึกถึงจ่าเพียร แล้วก็คิดถึงคนชื่ออภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ
เมื่อถึงเดือนเมษา ก็คิดถึงอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ เมื่อถึงเดือนกรกฎา - สิงหา ก็คิดถึงอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ
ก็แค่...
เมษายนของทุกปี คือช่วงเกณฑ์ทหาร
และทุกปีจะมีภาพ "น้องสาว" ที่มีคำนำหน้าชื่อเป็น "นาย" เข้ารับการเกณฑ์
ก็ยิ่งทำให้คิดถึงอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ
และ เมื่อถึงกรกฎาคม - สิงหาคม ของทุกปี ก็คือฤดูกาลโยกย้ายประจำปีของข้าราชการ
ทำให้คิดถึง "จ่าเพียร"
เมื่อคิดถึงจ่าเพียร ก็นึกถึงภาพ "น้ำตานองหน้า" ของจ่าเพียร วันที่ดั้นด้นขอพบอภิสิทธิ์ถึงทำเนียบ
แต่ไม่ได้พบ
จนสุดท้าย จ่าเพียรต้องกลับไปประสบชะตากรรมที่ไม่น่าจะเกิด
ทำให้ยิ่งคิดถึงอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ
นี่ไม่เอ่ยถึง เมษายน - พฤษภาคม 2553 นะครับ
เพราะไม่อยากคิดเรื่องนี้ ไม่อยากเอ่ยถึงเรื่องนี้ เพราะมัน "หลุด" แน่ ๆ
ยิ่งเปรียบเทียบปี 53 กับปี 56-57 แล้ว ยิ่งเห็นครับว่า ความเป็น "คน" ของคนนั้น
ใครแค่ไหน อย่างไร
ช่วงนี้ นึกถึงจ่าเพียร แล้วก็คิดถึงคนชื่ออภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ