เราอยากจะขอคำแนะนำค่ะ ว่าเราควรจะทำยังไง ควรจะเคลียร์หรือปล่อยให้เรื่องจบไปแบบนี้ดีคะ?
ขอเล่าเลยนะคะ เมื่อประมาณต้นปี มีเพื่อนเก่าสมัย ม.ปลายทักมาในแชท facebook ค่ะ ขอเรียกว่า ป.นะคะ ก็ทักมาคุยเรื่องทั่วไป แล้วก็ขอไลน์เราไปค่ะ เราก็เห็นว่าเพื่อนกันก็เลยให้ไป แรกๆก็ไม่ค่อยได้คุยกันนะคะ แต่จากนั้นไม่นานมาก ป.ก็จะมีทักมาหาเราบ้าง บางครั้งก็ส่งเพลงมาให้ฟัง ร้านอาหารบ้าง กระทู้พันทิพบ้าง ตอนแรกๆเราก็ไม่เอะใจอะไร ก็คุยบ้าง ไม่คุยบ้าง แต่พอผ่านไปสักระยะนึง ป.ก็เริ่มแสดงออกเหมือนว่าชอบเรา แต่ยังไม่ได้พูดออกมานะคะ แต่เราก็ดูออกอะค่ะ เราก็เลยเริ่มห่างออกมา เพราะเรามีแฟนแล้วค่ะ (เรียนคนละมหาวิทยาลัย) และป.ก็รู้นะคะว่าเรามีแฟน จากนั้นไม่นาน เค้าก็มาสารภาพค่ะ ว่าเค้าแอบชอบเรามาตั้งแต่ม.ปลายแล้ว และตอนนี้เค้ารู้สึกว่าเค้าอยากคุยกับเรา ง่ายๆก็คือจะจีบอะค่ะ ซึ่งตอนนั้นเราก็รีบบอกเลยค่ะ พูดไปชัดเจนเลยว่า ไม่ดีกว่า เรามีแฟนแล้ว เราทำแบบนั้นไม่ได้หรอก เค้าก็บอกเราว่าไม่เป็นไรค่ะ เค้าเข้าใจ แต่กลายเป็นว่า เค้ากลับเดินหน้าเต็มที่ค่ะ จีบเราแบบชัดเจน เราก็พยายามเลี่ยงตลอดนะคะ แต่เค้าก็จะทักมาหาเราถี่มากค่ะ เราก็ตอบน้อยมากค่ะ ยอมรับว่าตั้งใจไม่เปิดเข้าไปอ่าน คือเราคิดว่าถ้าเราห่างออกมา เค้าจะห่างออกไปเองเหมือนกัน
แต่เราคิดผิดค่ะ กลายเป็นเค้ายิ่งพยายามคุยกับเรามากขึ้นๆเข้าไปอีก จนมีวันนึงค่ะ เค้ามาหาเราที่มหาวิทยาลัย (เรียนคนละที่นะคะ) โดยที่ไม่ได้บอกเราก่อน แล้วมายืนรอที่รถเราค่ะ (ที่จอดรถลานนั้นจะไม่กว้างมาก วนหาได้ไม่ยาก) วันนั้นเราไปที่รถคนเดียว ก็ยิ่งเข้าทางเค้า เค้าบอกเราว่าขอเวลาเคลียร์กับเรา เพราะเค้ารู้สึกได้ว่าเราไม่ปกติ เค้าก็พยายามจะพาเราไปทานข้าวกับเค้า พูดประมาณว่าเค้ามาแล้วจะให้เค้าเสียเที่ยวเลยหรอ ซึ่งจุดนั้นเราไม่พอใจแล้วอะค่ะ คือเหมือนมัดมือชกเรามากไป เราก็เลยบอกว่าเราไม่ชอบแบบนี้เลย ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย ในเมื่อเราก็บอกไปแล้วว่าเรามีแฟนแล้ว เค้าก็ตอบเราว่า เค้ารู้มาจากเพื่อนเราค่ะ ว่าเรามีปัญหากับแฟน ระหองระแหงกันบ่อย และเราเคยพูดกับเพื่อน ว่าเราเหนื่อยที่จะคบกับแฟนเรา ซึ่งใช่ค่ะ นั่นคือคำพูดของเราจริง แต่เราพูดกับเพื่อนเราเพื่อปรึกษา ไม่ได้พูดกับเค้าเพื่อให้ความหวัง เราเลยบอกเค้าไปประมาณว่า ใช่ เราอาจจะโกรธแฟนเรา น้อยใจแฟนเรา แต่ถ้าเราหมดรักแฟนเราแล้ว เราก็คงจะเลิกกับแฟนเราไปแล้ว แต่นี่เรายังไม่เลิกกัน ก็เพราะเรายังรักแฟนเราอยู่ แล้วเราก็เคยเคลียร์ไปแล้วว่าเราไม่ต้องการคุยกับเค้าในสถานะนั้น แต่เค้ากลับไม่เคารพการตัดสินใจของเราเลย เค้าก็เงียบไปค่ะ เงียบอย่างเดียว แล้วเราก็ขึ้นรถ ขับออกไปเลยค่ะ จากนั้นเค้าก็มีส่งไลน์มาบ้าง เป็นข้อความเชิงให้เราดูแลตัวเองอะค่ะ เช่น ดึกๆจะส่งมาว่า ถ้ายังเห็นไลน์เค้า แสดงว่ายังไม่นอน ดึกมากแล้ว นอนได้แล้วนะ อะไรประมาณนี้ค่ะ เราก็ไม่เคยตอบกลับไปอีก จนสุดท้ายเค้าก็ไม่ส่งมาอีก
เราก็นึกว่าทุกอย่างจะจบแล้วนะคะ ตอนนั้นเราเองก็รู้สึกผิดเหมือนกัน ที่ทำร้ายความรู้สึกเค้า แต่ปรากฏว่า มีวันนึงค่ะ เราเห็น facebook เค้า ขึ้นที่หน้า feed เราเลยกดเข้าไปดู โอ้โห พึ่งเห็นค่ะ ทั้งเพื่อนเค้า ที่รู้จักเราและที่ไม่เคยรู้จักกัน แม้กระทั่งน้องสาวเค้า โพสท์แขวะเราเป็นเรื่องเป็นราวเลยค่ะ โดยที่คำพูดต่างๆจะเป็นลักษณะเหมือนเรามีแฟนอยู่แล้ว แต่ไปหลอกป. บางครั้งก็เป็นเพลงต่างๆค่ะ อารมณ์ประมาณว่า เราเห็นป.เป็นตัวสำรอง ทะเลาะกับแฟนเมื่อไหร่ ป.จะมีค่า แต่ดีกับแฟนเมื่อไหร่ ก็จะทิ้งป.ไป คือเราก็เลยคิดนะคะว่า ถ้าป.เล่าตามความจริง คนรอบข้างเค้าจะมองเราแบบนี้หรอคะ? ถ้าป.เล่าให้ตรงประเด็นตามที่มันเกิดขึ้นจริงๆ ว่าที่เราปฏิเสธเค้า เพราะเรารักแฟนเรา เราจะถูกมองแบบนี้มั้ย? เรารู้สึกแย่และผิดหวังในตัวป.มาก เพราะสำหรับเรา เรามองว่าเค้าเป็นคนดีคนนึง ในฐานะของเพื่อน แต่เค้ากลับมาทำแบบนี้ ตอนนี้เราเลยไม่ชอบเค้าไปเลยค่ะ ก็ไม่อยากไปยุ่งเกี่ยวกับเค้าอีก แต่อีกใจเราก็คิดว่าเราก็อยากแสดงความบริสุทธิ์ใจให้คนอื่นรู้บ้าง ไม่ใช่เป็นฝ่ายที่ถูกว่าอยู่แบบนี้ ทำแบบนี้ไม่แมนเลยนะคะ
ที่เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา มี2ประเด็นหลักๆค่ะ
1. อย่างที่ถามไปตอนต้นค่ะ เราควรจะเคลียร์ดีมั้ยคะ หรือว่าปล่อยให้มันจบไป เพราะเดี๋ยวผ่านไป คนก็ลืม (แต่ลึกๆก็แอบโกรธ อยากให้คนอื่นฟังความจริงจากปากเราบ้าง)
2. อยากให้ตัวเค้าเองเข้ามาอ่านค่ะ เค้าชอบอ่านพันทิพ หวังว่าจะได้อ่านนะ แล้วรู้ไว้ด้วยว่าเราผิดหวังในตัวเธอมาก แค่นี้แหละ
ปล. ยืมไอดีคุณน้ามานะคะ ^^
คุณผู้ชายคะ แบบนี้เรียกว่าแพ้แล้วพาลรึเปล่า?
ขอเล่าเลยนะคะ เมื่อประมาณต้นปี มีเพื่อนเก่าสมัย ม.ปลายทักมาในแชท facebook ค่ะ ขอเรียกว่า ป.นะคะ ก็ทักมาคุยเรื่องทั่วไป แล้วก็ขอไลน์เราไปค่ะ เราก็เห็นว่าเพื่อนกันก็เลยให้ไป แรกๆก็ไม่ค่อยได้คุยกันนะคะ แต่จากนั้นไม่นานมาก ป.ก็จะมีทักมาหาเราบ้าง บางครั้งก็ส่งเพลงมาให้ฟัง ร้านอาหารบ้าง กระทู้พันทิพบ้าง ตอนแรกๆเราก็ไม่เอะใจอะไร ก็คุยบ้าง ไม่คุยบ้าง แต่พอผ่านไปสักระยะนึง ป.ก็เริ่มแสดงออกเหมือนว่าชอบเรา แต่ยังไม่ได้พูดออกมานะคะ แต่เราก็ดูออกอะค่ะ เราก็เลยเริ่มห่างออกมา เพราะเรามีแฟนแล้วค่ะ (เรียนคนละมหาวิทยาลัย) และป.ก็รู้นะคะว่าเรามีแฟน จากนั้นไม่นาน เค้าก็มาสารภาพค่ะ ว่าเค้าแอบชอบเรามาตั้งแต่ม.ปลายแล้ว และตอนนี้เค้ารู้สึกว่าเค้าอยากคุยกับเรา ง่ายๆก็คือจะจีบอะค่ะ ซึ่งตอนนั้นเราก็รีบบอกเลยค่ะ พูดไปชัดเจนเลยว่า ไม่ดีกว่า เรามีแฟนแล้ว เราทำแบบนั้นไม่ได้หรอก เค้าก็บอกเราว่าไม่เป็นไรค่ะ เค้าเข้าใจ แต่กลายเป็นว่า เค้ากลับเดินหน้าเต็มที่ค่ะ จีบเราแบบชัดเจน เราก็พยายามเลี่ยงตลอดนะคะ แต่เค้าก็จะทักมาหาเราถี่มากค่ะ เราก็ตอบน้อยมากค่ะ ยอมรับว่าตั้งใจไม่เปิดเข้าไปอ่าน คือเราคิดว่าถ้าเราห่างออกมา เค้าจะห่างออกไปเองเหมือนกัน
แต่เราคิดผิดค่ะ กลายเป็นเค้ายิ่งพยายามคุยกับเรามากขึ้นๆเข้าไปอีก จนมีวันนึงค่ะ เค้ามาหาเราที่มหาวิทยาลัย (เรียนคนละที่นะคะ) โดยที่ไม่ได้บอกเราก่อน แล้วมายืนรอที่รถเราค่ะ (ที่จอดรถลานนั้นจะไม่กว้างมาก วนหาได้ไม่ยาก) วันนั้นเราไปที่รถคนเดียว ก็ยิ่งเข้าทางเค้า เค้าบอกเราว่าขอเวลาเคลียร์กับเรา เพราะเค้ารู้สึกได้ว่าเราไม่ปกติ เค้าก็พยายามจะพาเราไปทานข้าวกับเค้า พูดประมาณว่าเค้ามาแล้วจะให้เค้าเสียเที่ยวเลยหรอ ซึ่งจุดนั้นเราไม่พอใจแล้วอะค่ะ คือเหมือนมัดมือชกเรามากไป เราก็เลยบอกว่าเราไม่ชอบแบบนี้เลย ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย ในเมื่อเราก็บอกไปแล้วว่าเรามีแฟนแล้ว เค้าก็ตอบเราว่า เค้ารู้มาจากเพื่อนเราค่ะ ว่าเรามีปัญหากับแฟน ระหองระแหงกันบ่อย และเราเคยพูดกับเพื่อน ว่าเราเหนื่อยที่จะคบกับแฟนเรา ซึ่งใช่ค่ะ นั่นคือคำพูดของเราจริง แต่เราพูดกับเพื่อนเราเพื่อปรึกษา ไม่ได้พูดกับเค้าเพื่อให้ความหวัง เราเลยบอกเค้าไปประมาณว่า ใช่ เราอาจจะโกรธแฟนเรา น้อยใจแฟนเรา แต่ถ้าเราหมดรักแฟนเราแล้ว เราก็คงจะเลิกกับแฟนเราไปแล้ว แต่นี่เรายังไม่เลิกกัน ก็เพราะเรายังรักแฟนเราอยู่ แล้วเราก็เคยเคลียร์ไปแล้วว่าเราไม่ต้องการคุยกับเค้าในสถานะนั้น แต่เค้ากลับไม่เคารพการตัดสินใจของเราเลย เค้าก็เงียบไปค่ะ เงียบอย่างเดียว แล้วเราก็ขึ้นรถ ขับออกไปเลยค่ะ จากนั้นเค้าก็มีส่งไลน์มาบ้าง เป็นข้อความเชิงให้เราดูแลตัวเองอะค่ะ เช่น ดึกๆจะส่งมาว่า ถ้ายังเห็นไลน์เค้า แสดงว่ายังไม่นอน ดึกมากแล้ว นอนได้แล้วนะ อะไรประมาณนี้ค่ะ เราก็ไม่เคยตอบกลับไปอีก จนสุดท้ายเค้าก็ไม่ส่งมาอีก
เราก็นึกว่าทุกอย่างจะจบแล้วนะคะ ตอนนั้นเราเองก็รู้สึกผิดเหมือนกัน ที่ทำร้ายความรู้สึกเค้า แต่ปรากฏว่า มีวันนึงค่ะ เราเห็น facebook เค้า ขึ้นที่หน้า feed เราเลยกดเข้าไปดู โอ้โห พึ่งเห็นค่ะ ทั้งเพื่อนเค้า ที่รู้จักเราและที่ไม่เคยรู้จักกัน แม้กระทั่งน้องสาวเค้า โพสท์แขวะเราเป็นเรื่องเป็นราวเลยค่ะ โดยที่คำพูดต่างๆจะเป็นลักษณะเหมือนเรามีแฟนอยู่แล้ว แต่ไปหลอกป. บางครั้งก็เป็นเพลงต่างๆค่ะ อารมณ์ประมาณว่า เราเห็นป.เป็นตัวสำรอง ทะเลาะกับแฟนเมื่อไหร่ ป.จะมีค่า แต่ดีกับแฟนเมื่อไหร่ ก็จะทิ้งป.ไป คือเราก็เลยคิดนะคะว่า ถ้าป.เล่าตามความจริง คนรอบข้างเค้าจะมองเราแบบนี้หรอคะ? ถ้าป.เล่าให้ตรงประเด็นตามที่มันเกิดขึ้นจริงๆ ว่าที่เราปฏิเสธเค้า เพราะเรารักแฟนเรา เราจะถูกมองแบบนี้มั้ย? เรารู้สึกแย่และผิดหวังในตัวป.มาก เพราะสำหรับเรา เรามองว่าเค้าเป็นคนดีคนนึง ในฐานะของเพื่อน แต่เค้ากลับมาทำแบบนี้ ตอนนี้เราเลยไม่ชอบเค้าไปเลยค่ะ ก็ไม่อยากไปยุ่งเกี่ยวกับเค้าอีก แต่อีกใจเราก็คิดว่าเราก็อยากแสดงความบริสุทธิ์ใจให้คนอื่นรู้บ้าง ไม่ใช่เป็นฝ่ายที่ถูกว่าอยู่แบบนี้ ทำแบบนี้ไม่แมนเลยนะคะ
ที่เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา มี2ประเด็นหลักๆค่ะ
1. อย่างที่ถามไปตอนต้นค่ะ เราควรจะเคลียร์ดีมั้ยคะ หรือว่าปล่อยให้มันจบไป เพราะเดี๋ยวผ่านไป คนก็ลืม (แต่ลึกๆก็แอบโกรธ อยากให้คนอื่นฟังความจริงจากปากเราบ้าง)
2. อยากให้ตัวเค้าเองเข้ามาอ่านค่ะ เค้าชอบอ่านพันทิพ หวังว่าจะได้อ่านนะ แล้วรู้ไว้ด้วยว่าเราผิดหวังในตัวเธอมาก แค่นี้แหละ
ปล. ยืมไอดีคุณน้ามานะคะ ^^