เคยไหม? อยากจะเลิก แต่ทำไม่ได้...

ขอถามคนอื่นบ้างค่ะ เราคบกับผู้ชายคนหนึ่ง ตอนเริ่มที่คบกันคือเราไม่ได้รัก คือมีใจอะไร แต่มันมีเหตุการณ์ที่ต้องมาคบกันจนได้ (ขอไม่เล่ารายละเอียดนะคะ) โดยนับจากวันนั้นจนวันนี้คบกันมาเกือบ 3 ปีแล้วค่ะ เราเคยบอกเลิกไปประมาณ 4 ครั้ง (จำไม่แม่นเท่าไหร่) แต่ไม่เคยได้เลิกกันจริงๆ สักครั้ง เพราะทุกครั้งที่เราบอกเลิก เขาจะถามว่าทำไม เพราะอะไร เขาผิดอะไร ซึ่งเราตอบได้ไม่เต็มปากว่าเขาผิด แต่ความรู้สึกเราคืออยากเลิกค่ะ เบื่อ รำคาญ ในบางครั้ง มาวันนี้เป็นอีกวันที่เราทะเลาะกันตอนเช้า แล้วเราเสียอารมณ์ เสียความรู้สึก เราเลยส่งข้อความไปประมาณว่า "เลิกกันมั๊ย ถ้าเข้าใจกันยากนัก" ไม่ต้องรอนานค่ะ โทรมาเลย ถามว่าหมายความว่ายังไง คือเราก็บอกไปว่าเราไม่เข้าใจ ทำไมช่วงนี้ทะเลาะกันบ่อยจัง อยากเลิกมั๊ย เรื่องไม่เป็นเรื่อง ขอย้อนไปนิดนะคะ คือปกติวันอาทิตย์เป็นวันที่จะต้องได้เจอกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ส่วนวันอื่นๆ ได้แต่โทรคุยกันค่ะ และเมื่อเช้าเราโทรไปบอกว่าเราคงไปเจอไม่ได้พรุ่งนี้ เพราะต้องไปช่วยงานแต่งเพื่อน เขาก็ว่าเรา ชอบไปยุ่งเรื่องคนอื่น เสนอตัวเข้าช่วย ถ้าพวกนั้นไม่มีเรา แต่งกันไม่ได้หรือยังไง เขาอารมณ์เสียมากค่ะ เราก็บอกเหตุผลไป คุยแบบใจเย็น (พยายามเก็บความโมโห) เขาก็พาลว่าญาติพวกนั้นไม่มีหรอ ทำไมต้องไปยุ่ง เราเลยขึ้นค่ะ บอกว่าเราเนี่ยแหละญาติเจ้าบ่าว นึกว่าจะจบ แต่มีต่อบอกว่า เรื่องจัดงานพวกนี้ฝ่ายเจ้าสาวเขาต้องทำสิ ไม่ใช่ฝ่ายเจ้าบ่าว เราเลยโมโห คุยกันไม่รู้เรื่อง เราเลยตัดบทว่าพรุ่งนี้เราเจอกันเหมือนเดิม เช้ากับเย็นเราไปงาน ส่วนเที่ยงๆ เราไปเจอเขา เขาเลยบอกให้เราไปคิดใหม่ก่อน อย่าเพิ่งตัดสินใจ ก็เลยคุยกันค้างไว้แค่นั้น เพราะเราใช้อารมณ์ หลังจากนั้นสักพักใหญ่ๆ เราเลยส่งข้อความที่ว่าไปค่ะ อารมณ์เราคือตัดใจแล้ว เลิกดีกว่า แต่พอโทรมาคุยกันเราก็ใจอ่อนทุกที เขาจะพูดให้เรารู้สึกว่าเราสำคัญ เขาไม่พอใจที่เราชอบให้ความสำคัญกับคนอื่น มากกว่าเขา (หลายครั้งที่เราโดนว่าแบบนี้) ซึ่งเราก็ต้องมาคิดทบทวนตัวเองทุกที คุยไปคุยมากลายเป็นเรารู้สึกผิดที่ทำร้ายจิตใจเขา สุดท้ายเขากลับมาถามคำถามเดิมว่า เราจะเอายังไง ไม่ต้องมาถามเขา เพราะเขาไม่มีทางบอกเลิกเราเด็ดขาด และไม่เคยคิดด้วย ตอนนี้เราคิดมากค่ะ เราไม่เข้าใจว่านี่คือความรัก หรือความสงสาร หรือความรู้สึกผิดต่ออีกคน  สุดท้ายวันนี้ก็ไม่ได้เลิกกันค่ะ แต่ใจเราคือ 50/50 นะ ไม่ได้รักมาก แต่ก็ไม่ได้เกลียดอะไรเลย (อ่อ! หลังปรับความเข้าใจกัน เขาส่งข้อความมาว่า จะกี่ครั้งก็เจ็บ เรายิ่งรู้สึกแย่ค่ะ) ใครเคยเป็นแบบเราบ้าง เราควรทำยังไงดี เราสับสน เรารู้ใจเขา แต่ไม่รู้ใจตัวเอง บอกตรงๆ คิดไม่ออกค่ะ (ผช. ธรรมดามาก หน้าตาก็เฉยๆ ทั่วไป ไม่มีอะไรเลย ส่วนเราทั้งหน้าตา การงานดีกว่าเยอะค่ะ เราอาจจะติดข้อนี้ก็ได้ เพราะมีพร้อมกว่า ผช. )