** นิราศลำไส้ใหญ่ ** องก์แปด

...องก์แปด...

  ๓๖ ถึงบางเกลียวเขตข้าม               คามคน
เกลียวมัดเกลียวใจจน                      จิตเศร้า
โอ้..เกลียวคลื่นสวาทปน                   สายป่าน  พี่ฤา
เคยคบเกลียวคลุกเคล้า                    ครึ่งก้อนเกลียวคลาย ฯ

  ๓๗ คลายสอยคอยส่ายไส้              สายตา
ตาฉ่ำตรำนัยนา                               ไย่ย้อย
ย้อยรอยกร่อยโศภา                         พายับ  เยินพ่อ
ยับย่อยสอยใจร้อย                          ไล่คล้อยกลอยเหงา ฯ

  ๓๘ เหงานวลครวญคร่ำไห้              ใจลาญ
ลาญนี่นี้ทรมาน                                ซ่านซึ้ง
ซึ้งสอนซ่อนประสาน                        สมานป่วน  นวลพี่
ป่วนก่นหนไกลขึ้ง                           กึ่งคร้านกานต์ขม ฯ

  ๓๙ เพลียนักพักผ่อนให้                  หายคะนึง  พ่อเอย
สุดยากสุดยวดถึง                            ทุกข์ย้อน
ก่อนนอนก่อนเคยคลึง                      คลำพ่อ  เคล้าพ่อ
นิราศนิวาสข้อน                              ขบขั้นบรรจถรณ์ ฯ

  ๔๐ ราตรีนี้ไร้เมฆ                          หมู่ดาว  พราวเฮย
ดาวหมู่ดูเหม็นคาว                          คาดหั้น
หั้นคาดปราศจากหาว                      คล่าวจิต  คิดพี่
จิตคล่าวกลัดหนาวขั้น                     หนั่นข้าชะตาฝืน ฯ..