เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า เราเเอบเผลอใจไปชอบผู้ชายคนหนึ่ง เขาเป็นผู้ชายค่อนข้างหน้าตาดี มีความสามารถ เขาเป็นนักฟุตบอล(อะคาเดมี่)อยู่ที่โรงเรียนสารวิทยา ซึ่งเเตกต่างจากเราซึ่งเป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง เราเคยทักเเชทเขาไปเเบบไม่ได้ตั้งใจครั้งหนึ่ง พี่เขาก็ตอบเเละคุยกับเราอย่างไม่ถือตัว ขณะคุยกันเราก็ได้โพสต์ข้อความเล่นๆลงในเฟสบุ๊ค พี่เขาก็มีน้ำใจมากดไลค์ให้ (ไลค์เเรกในชีวิตจากผู้ชายคนนี้) จากนั้นก็ไม่ได้คุยกันอีก เรานำเรื่องที่เราได้คุยกับเขาไปเล่าให้เพื่อนฟัง เพราะมันอัดอั้นใจไม่รู้ว่าจะไประบายให้ใครฟังที่ไหน เเละเเล้วก็มีเพื่อนคนหนึ่งได้เเกล้งเราเพื่อนของเราทักเเชทไปบอกพี่เขาว่า "เราชอบ" พร้อมส่งชื่อเฟสบุ๊คให้ ช่วงนั้นเป็นเวลาเช้าตอนรอเข้าเเถวนะ โรงเรียนเราต้องฝากโทรศัพท์ทุกคน ตอนเย็นเพื่อนเอาเเชทที่เพื่อนส่งข้อความไปบอกพี่เขาว่าเราชอบมาให้ดู เเบบเห็นครั้งนี่มันตำหัวใจ สั้นๆได้ใจความ "พี่ไม่ได้ชอบอ่ะ"
ยอมรับว่าคำนี้เจ็บมาก เเต่ก็พยายามฝืนยิ้ม เเละใช้ชีวิตอย่างปกติที่สุด เวลาผ่านไปไม่ถึงอาทิตย์ปรากฏว่าพี่เขาได้ลบเราออกจากการเป็นเพื่อนในเฟสบุ๊คไปเเล้ว ถ้าเป็นไปได้น้องอยากบอกกับพี่ว่า "พี่รู้ไหม? พี่ทำให้คนที่หมดศรัทธาในความรักอย่างหนู กลับมามีชีวิตที่ดีอีกครั้งหนึ่ง ทุกครั้งที่หนูมองหน้าพี่ มองตาพี่
มองมือพี่ ส่องเฟสพี่ เเละมองเวลาที่พี่ยิ้ม หนูมีความสุขมาก หนูอยากบอกพี่ว่า หนูโชคดีที่ได้พบคนอย่างพี่ ถึงพี่จะไม่ได้ชอบหนู ไม่ได้รักหนู เเต่หนูก็จะใช้ความพยายาม หนูเชื่อว่าการที่เราชอบใครสักคนนั้นมันก็มีเหตุผล ถ้าจะให้หนูเลิกชอบพี่โดยที่พี่ไปคบกับคนอื่นนั้นคงเป็นไปได้ยาก หนูไม่รู้หรอกว่า หนูไปชอบพี่ตั้งเเต่ตอนไหน หนูกล้ายอมรับกับทุกคนว่าหนูรู้สึกอย่างไรกับพี่ ถ้าเป็นไปได้หนูก็อยากจะบอกพี่ด้วยตัวของหนูเอง เเม้เราจะไม่ได้เป็นอะไรกัน เเต่หนูก็กลัวที่จะเสียพี่ไป กลัวไม่เห็นหน้าพี่ กลัวเเม้กระทั่งพี่จะไปมีคนอื่น ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี หนูสัญญาว่าจะรักเเละจะรอพี่ เนื่องจากคำว่ารักที่คงมั่นนั้นมันไม่ผันไม่เเปรเเม้สักเสี้ยววินาที ก่อนจะหลับตานอนทุกครั้งหนูก็ยังส่งใจไปหาพี่ทุกที่ หนูไม่เคยสนใจผู้ชายคนอื่น ถึงผู้ชายที่เข้ามาจีบจะหน้าตาดีเเค่ไหน หนูก็ไม่เคยมอง ไม่เคยเล่นด้วย ไม่เคยคุยด้วย หนูรักพี่นะคะ รักมาก รักมานานเเล้วด้วย เพราะรักคนเดียวน้องจึงต้องรอ" เพื่อนๆว่าเราควรทำอย่างไรต่อไปดี จะตัดใจก็ลำบาก เรารักเขาไปเเล้ว มันเป็นความรู้สึกที่ไม่เคยมีให้ใครมาก่อนเลย ช่วยเเนะนำหน่อยนะคะ ((กราบบบบบบ))
ชอบเขาไปเเล้วหมดใจ เเต่เขาไม่เคยสนใจ(เขาค่อนข้างหยิ่ง) เราควรจะทำอย่างไรดี??
มองมือพี่ ส่องเฟสพี่ เเละมองเวลาที่พี่ยิ้ม หนูมีความสุขมาก หนูอยากบอกพี่ว่า หนูโชคดีที่ได้พบคนอย่างพี่ ถึงพี่จะไม่ได้ชอบหนู ไม่ได้รักหนู เเต่หนูก็จะใช้ความพยายาม หนูเชื่อว่าการที่เราชอบใครสักคนนั้นมันก็มีเหตุผล ถ้าจะให้หนูเลิกชอบพี่โดยที่พี่ไปคบกับคนอื่นนั้นคงเป็นไปได้ยาก หนูไม่รู้หรอกว่า หนูไปชอบพี่ตั้งเเต่ตอนไหน หนูกล้ายอมรับกับทุกคนว่าหนูรู้สึกอย่างไรกับพี่ ถ้าเป็นไปได้หนูก็อยากจะบอกพี่ด้วยตัวของหนูเอง เเม้เราจะไม่ได้เป็นอะไรกัน เเต่หนูก็กลัวที่จะเสียพี่ไป กลัวไม่เห็นหน้าพี่ กลัวเเม้กระทั่งพี่จะไปมีคนอื่น ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี หนูสัญญาว่าจะรักเเละจะรอพี่ เนื่องจากคำว่ารักที่คงมั่นนั้นมันไม่ผันไม่เเปรเเม้สักเสี้ยววินาที ก่อนจะหลับตานอนทุกครั้งหนูก็ยังส่งใจไปหาพี่ทุกที่ หนูไม่เคยสนใจผู้ชายคนอื่น ถึงผู้ชายที่เข้ามาจีบจะหน้าตาดีเเค่ไหน หนูก็ไม่เคยมอง ไม่เคยเล่นด้วย ไม่เคยคุยด้วย หนูรักพี่นะคะ รักมาก รักมานานเเล้วด้วย เพราะรักคนเดียวน้องจึงต้องรอ" เพื่อนๆว่าเราควรทำอย่างไรต่อไปดี จะตัดใจก็ลำบาก เรารักเขาไปเเล้ว มันเป็นความรู้สึกที่ไม่เคยมีให้ใครมาก่อนเลย ช่วยเเนะนำหน่อยนะคะ ((กราบบบบบบ))