ความรู้สึกนี้คืออะไรกันกัน

ช่วงเดือนที่ผ่านมานี้ผมรู้สึกไม่ค่อยเป็นตัวของตัวเองเลย แล้วทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยก็ไม่รู้เหมือนกันนะ ความรู้สึกนี้เริ่มตั้งแต่วันที่ผมไปสัมภาษณ์งานที่ห้างแห่งหนึ่งวันนั้นผมได้พบเธอเป็นครั้งแรกผมก็รู้สึกอยากมองเธอแบบนี้นานๆ บอกตรงๆเลยนะครับว่าผมไม่เคยที่จะเปิดใจให้กับ ผญ คนไหนเลยเพราะผมรู้ดีว่าผมคงไม่คู่ควรกับใครหรอก ก็แค่คนธรรมดาคนนึงไม่ได้วิเศษอะไรเลย แต่สำหรับคนนี้ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงอยากที่จะรู้จักเธอ วันนั้นเธอสวมชุดนักศึกษามาสัมพาษ์งานเหมือนกันช่วงนั้นน่าจะเป็นช่วงปิดเทอมมั้ง ผมมองเธออยู่สักพักเค้าก็เดินตรงมาถามผมว่า"มาสัมภาษณ์งานหรอค่ะ"ผมก็บอกว่าครับ แต่กว่าจะพูดแค่คำว่าครับได้ยังติดๆขัดๆเลย (ผมบอกเลยว่าไม่ใช่คนพูดติดอ่างนะครับ)แล้วผมก็ลุกขึ้นไปฝ่ายบุคคลเพื่อจะไปเขียนใบสัมภาษณ์ดีกว่า พอถึงน่าห้องเจ้าหน้าที่ก็บอกให้ผมนั่งรอก่อน แล้วเค้าก็เดินขึ้นมารอเขียนใบสัมภาษณ์ พอเจ้าหน้าที่ยื่นใบมาผมก็เลยบอกเค้าไปว่าคุณรับก่อนเลยครับ แล้วผมก็เดินไปรับต่อจากเธอ เธอก็เดินไปสัมภาษณ์ พอเธอสัมภาษณ์เสร็จเธอก็เดินมาเรียกผมไปสัมภาษณ์ พอผมออกมาก็ไม่เจอเธอละ
ไว้เล่าต่อวันหลังแล้วกันนะครับ