เคยไหม ทำจะต้องลงสนามด้วยบริบทว่า ยังไงเราก็แพ้....ส่งใจช่วยสาวไทยคืนนี้นะคะ

ส่วนตัว เวลาทำอะไรแล้วรู้สึกว่าท่าจะแพ้ เราไมทำ
ไม่ว่าจะธุรกิจ ความรัก หรือปัญหาการงาน
มันหดหู่เสียกำลังใจ

แต่วันนี้ทีมวอลเล่ย์บอลของเรา กำลังจะเดินลงสนาม ด้วยเสียงคาดเดาว่ายังไงก็แพ้ ขอให้ได้ซักเซต
คงไม่เข้ารอบ แน่ๆแล้ว..

พวกเธอจะเอากำลังใจจากไหนกัน

ในสนามพวกคุณเหนื่อย ทั้งในเกมและร่างกายที่ล้าจากการเดินทางระห่ำ
ขอให้ทำให้ดีที่สุด ยิ้มและทำให้ทีมระดับโลกจดจำพวกคุณ
เมื่อไหร่ก็ตามที่คุณไม่กดดัน คุณเล่นดีมากมาย

ขอให้ทำเกมส์ที่มีความสุขให้ชาวไทยนะคะ
และท่ามกลางโค้ชคีย์บอร์ด ที่เก่งมากๆ จนพวกคุณไม่อยากจะอ่านเว็บบอร์ด
ขอให้คุณรู้ว่า อย่างน้อยมี หลายๆคนที่ไม่มีโอกาสได้มาพิมพ์ (ป้าแม่บ้าน /เจ๊ร้านเสริมสวย/พี่มอไซต์วิน /น้ายาม) รักพวกคุณที่สุด
//เวลานั่งรอรถ ไม่รู้จะทำอะไร ชวนคนข้างๆคุยเรื่องวอลเล่ย์บอล คุณจะได้เพื่อนทันที//

สู้ๆค่ะ รู้นะคะ ว่าทีมแอบอ่านอยู่
ขอบคุณ

วิลาวัณย์ อภิญญาพงศ์
ปลื้มจิตร์ ถินขาว
นุศรา ต้อมคำ
อรอุมา สิทธิรักษ์
พรพรรณ เกิดปราชญ์
อัจฉราพร คงยศ
หัตถยา บำรุงสุข
วรรณา บัวแก้ว
ปิยะนุช แป้นน้อย
จรัสพร บรรดาศักดิ์
ชัชชุอร โมกศรี
พิมพิชยา ก๊กรัมย์

โค้ชอ้อด
และ ทีมงานทุกท่าน

//น้องสาวทำงานทะเบียนอยู่พอเห็นใครนามสกุล เหมือนพวกคุณนางทักนะคะ ว่าพี่เป็นไรกับ ... ปะคะ 5555 อาการหนัก//

ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกแต้ม ...คืนนี้ สู้โว้ยยย!! เสียงดังๆเลยนะคะ

-------