ตอนนี้เราเรียนอยู่ปี 3 ที่มหาลัยแห่งนึงทางภาคเหนือที่ไม่สามารถนำรถมอไซด์เข้าไปในมอได้
เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนที่เราอยู่ปี 1 มหาลัยของเราจะบังคับให้นิสิตปี 1 ทุกคนอยู่หอใน
เราได้อยู่หอ 11 ชั้น 1 ซึ่งมีรูมเมทอยู่ด้วย 1 คน
นายเป็นคนภาคกลางและมีเซ้นเกี่ยวกับเรื่องผีๆ เราอยู่ที่หอในด้วยกันเกือบๆปี
มีเจอเกือบทุกวัน แต่เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องที่รูมเมทเราเจอแล้วเอามาเล่าให้เราฟัง
เรื่องมีอยู่ว่า ที่มอเราจะมี 1 คืนที่ต้องเก็บของสีแดงทุกชิ้นเข้าเก็บไว้ให้มิดชิด
เพราะเชื่อกันว่าคืนนั้นจะเป็นคืนที่กองทัพของพระนเรศวรออกมาเดินผ่านบริเวณหอใน
รุ่นพี่ก็เล่าๆสู่กันฟังบ้างว่าเคยเจอ บ้างก็ว่าเห็นเป็นกองทัพ บ้างก็ว่าได้ยินแต่เสียงคนเดินหลายๆคนพอออกมาดูก็ไม่เจออะไร
จริงๆแล้วเราไม่ค่อยเชื่อเรื่องนี้เพราะคิดว่ามันน่าจะเป็นเรื่องเล่าหลอกให้เด็กปี 1 กลัว
แต่เมทเราบอกว่าไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่ เราเลยจำเป็นต้องเก็บเสื้อผ้า เปลี่ยนผ้าปูที่นอน(เพราะเป็นสีแดง)
และเก็บกล่องห่อข้าวของเราที่เป็นสีแดงมาจากหลังห้อง
พอตะวันตกดินความน่ากลัวมันก็เริ่มขึ้น ปกติแล้วที่หอในจะคึกคักมาก โดยเฉพาะหน้ามินิมาร์ทและลานดาว
ที่มักจะมีคู่รักมานั่งคุยกัน มีเพื่อนๆพี่ๆที่มานั่งเล่น หรือคนที่ออกมาซื้อข้าวของเครื่องใช้ หรือบางคนแต่งตัวเตรียมออกไปเที่ยวหน้ามอ
แต่วันนั้นทุกอย่างดูเงียบตั้งแต่ช่วงใกล้ 2 ทุ่ม ทุกคนกลับเข้าหอกันเร็วมากและทุกห้องต่างพากันปิดประตูหลังห้อง
พอถึง 3 ทุ่มเราเปิดประตูหลังห้องออกมาแล้วพูดกับเมทเราว่า "วันนี้ไม่มีคนอยู่หน้าหอเลย ปิดหลังห้องกันหมดด้วย"
เมทเราก็บอกว่า "ใครจะกล้าออกไปไหนวันนี้ อย่าว่าแต่ปิดหลังห้องเลย แต่ละห้องต่างเก็บผ้ากันเรียบไม่เหลือทิ้งไว้"
(หลังห้องของหอเราจะเป็นอ่างล้างจานและที่ตากผ้า) หลังจากนั้นเราก็ปิดประตูห้อง
เรานอนเล่นมือถืออยู่ซักพักเราก็เริ่มง่วงและปวดตาจากแสงหน้าจอมือถือด้วยเลยบอกเมทว่าจะนอนแล้ว
เราน่าจะหลับช่วง 5 ทุ่ม ซึ่งปกติเราจะเข้านอนเร็วเพราะเป็นคนหลับยากมากกกกกก
แต่วันนั้นพอวางมือถือปุ๊บก็หลับเลย เรารู้สึกว่าคืนนั้นหลับสบายมาก พอตอนเช้าเรามีเรียนตอน 9 โมง
แต่เมทเราเรียน 8 โมง เลยเข้าไปอาบน้ำก่อน พอเมทอาบน้ำเสร็จก็ออกมาแต่งตัว แล้วระหว่างนั้นก็ถามเราว่า
"ต่อไปนี้เปิดไฟนอนได้มั้ย แล้วก็ไม่เอาผ้าม่านตรงหลังห้องขึ้นนะ" เราเลยบอกว่าถ้าไม่ปิดไฟเราจะนอนไม่หลับ
มีอะไรรึป่าว???
หลังจากที่เราถามแบบนั้นออกไปเมทเราก็เล่าให้ฟังว่า
"เมื่อคืนตอนเกือบๆตี 2 กำลังเล่นไอแพดอยู่ก็แชทกับแฟนตามปกติ แต่สายตาเหลือบไปเห็นอะไรขาวๆ
ตรงหน้าต่างหลังห้องก็เลยวางไอแพดแล้วหันไปดูเต็มๆ เห็นเป็นหน้าคนขาวๆตรงบริเวณหน้าต่าง แบบหัวตั้งตรงขอบล่างของหน้าต่าง"
เราก็เลยบอกไปว่า "คิดมากไปรึเปล่า เพราะห้องเราอยู่ตรงชั้น 1 อาจจะมีคนปีนมาแกล้งก็ได้"
เมทเราตอบกลับว่า "จะเป็นไปได้ไง ตรงหน้าต่างเป็นอ่างล่างจานนะจะมีใครปีนขึ้นไปตรงอ่างได้ เพราะตรงนั้นมีถ้วยจาน ช้อนส้อม
ถ้าเป็นคนก็ต้องมีเสียงสิ" หลังจากที่เห็นว่าเป็นหน้าคนแล้วก็เลยขยี้ตาหลายๆครั้ง แล้วก็มองอีกทีก็ยังเห็นอยู่
เป็นหน้าที่นิ่งๆ มองมาที่เมทเรานิ่งๆ เมทเราบอกว่าตะโกนเรียกเราต้องหลายครั้งเราก็ไม่ตื่นไม่รู้จะทำยังไง
เลยหันกลับไปมองก็ยังเจออยู่แต่คราวนี้ ใบหน้านั้นก็ค่อยๆลอยห่างออกไปจากหน้าต่าง
พอแน่ใจแล้วว่าใบหน้านั้นหายไปเมทเรารีบลุกไปดึงม่านลงและปิดไฟคลุมโปงนอนทันที
หลังจากที่เราได้ฟัง เราเลยบอกให้เมทไปทำบุญให้ แล้วเราก็เลยปริ้นรูปพระแล้วก็ยันมาติดไว้ที่ประตูหลังห้อง
เพื่อไม่ให้เมทเราจิตตก เรายอมให้เมทเปิดไฟที่หน้าห้องน้ำนอน และม่านหลังห้องก็ไม่เคยถูกเอาขึ้นอีกเลย
นี่ไม่ใช่เรื่องเดียวของเราที่เจอตอนที่อยู่หอใน เอาไว้ว่างๆเราจะมาเล่าให้ฟัง
ปล.เราตั้งกระทู้ครั้งแรก ถ้าพิมพ์ผิดๆถูกๆยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ
ประสบการณ์ผีๆของหอในที่มหาลัยทางภาคเหนือ
เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนที่เราอยู่ปี 1 มหาลัยของเราจะบังคับให้นิสิตปี 1 ทุกคนอยู่หอใน
เราได้อยู่หอ 11 ชั้น 1 ซึ่งมีรูมเมทอยู่ด้วย 1 คน
นายเป็นคนภาคกลางและมีเซ้นเกี่ยวกับเรื่องผีๆ เราอยู่ที่หอในด้วยกันเกือบๆปี
มีเจอเกือบทุกวัน แต่เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องที่รูมเมทเราเจอแล้วเอามาเล่าให้เราฟัง
เรื่องมีอยู่ว่า ที่มอเราจะมี 1 คืนที่ต้องเก็บของสีแดงทุกชิ้นเข้าเก็บไว้ให้มิดชิด
เพราะเชื่อกันว่าคืนนั้นจะเป็นคืนที่กองทัพของพระนเรศวรออกมาเดินผ่านบริเวณหอใน
รุ่นพี่ก็เล่าๆสู่กันฟังบ้างว่าเคยเจอ บ้างก็ว่าเห็นเป็นกองทัพ บ้างก็ว่าได้ยินแต่เสียงคนเดินหลายๆคนพอออกมาดูก็ไม่เจออะไร
จริงๆแล้วเราไม่ค่อยเชื่อเรื่องนี้เพราะคิดว่ามันน่าจะเป็นเรื่องเล่าหลอกให้เด็กปี 1 กลัว
แต่เมทเราบอกว่าไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่ เราเลยจำเป็นต้องเก็บเสื้อผ้า เปลี่ยนผ้าปูที่นอน(เพราะเป็นสีแดง)
และเก็บกล่องห่อข้าวของเราที่เป็นสีแดงมาจากหลังห้อง
พอตะวันตกดินความน่ากลัวมันก็เริ่มขึ้น ปกติแล้วที่หอในจะคึกคักมาก โดยเฉพาะหน้ามินิมาร์ทและลานดาว
ที่มักจะมีคู่รักมานั่งคุยกัน มีเพื่อนๆพี่ๆที่มานั่งเล่น หรือคนที่ออกมาซื้อข้าวของเครื่องใช้ หรือบางคนแต่งตัวเตรียมออกไปเที่ยวหน้ามอ
แต่วันนั้นทุกอย่างดูเงียบตั้งแต่ช่วงใกล้ 2 ทุ่ม ทุกคนกลับเข้าหอกันเร็วมากและทุกห้องต่างพากันปิดประตูหลังห้อง
พอถึง 3 ทุ่มเราเปิดประตูหลังห้องออกมาแล้วพูดกับเมทเราว่า "วันนี้ไม่มีคนอยู่หน้าหอเลย ปิดหลังห้องกันหมดด้วย"
เมทเราก็บอกว่า "ใครจะกล้าออกไปไหนวันนี้ อย่าว่าแต่ปิดหลังห้องเลย แต่ละห้องต่างเก็บผ้ากันเรียบไม่เหลือทิ้งไว้"
(หลังห้องของหอเราจะเป็นอ่างล้างจานและที่ตากผ้า) หลังจากนั้นเราก็ปิดประตูห้อง
เรานอนเล่นมือถืออยู่ซักพักเราก็เริ่มง่วงและปวดตาจากแสงหน้าจอมือถือด้วยเลยบอกเมทว่าจะนอนแล้ว
เราน่าจะหลับช่วง 5 ทุ่ม ซึ่งปกติเราจะเข้านอนเร็วเพราะเป็นคนหลับยากมากกกกกก
แต่วันนั้นพอวางมือถือปุ๊บก็หลับเลย เรารู้สึกว่าคืนนั้นหลับสบายมาก พอตอนเช้าเรามีเรียนตอน 9 โมง
แต่เมทเราเรียน 8 โมง เลยเข้าไปอาบน้ำก่อน พอเมทอาบน้ำเสร็จก็ออกมาแต่งตัว แล้วระหว่างนั้นก็ถามเราว่า
"ต่อไปนี้เปิดไฟนอนได้มั้ย แล้วก็ไม่เอาผ้าม่านตรงหลังห้องขึ้นนะ" เราเลยบอกว่าถ้าไม่ปิดไฟเราจะนอนไม่หลับ
มีอะไรรึป่าว???
หลังจากที่เราถามแบบนั้นออกไปเมทเราก็เล่าให้ฟังว่า
"เมื่อคืนตอนเกือบๆตี 2 กำลังเล่นไอแพดอยู่ก็แชทกับแฟนตามปกติ แต่สายตาเหลือบไปเห็นอะไรขาวๆ
ตรงหน้าต่างหลังห้องก็เลยวางไอแพดแล้วหันไปดูเต็มๆ เห็นเป็นหน้าคนขาวๆตรงบริเวณหน้าต่าง แบบหัวตั้งตรงขอบล่างของหน้าต่าง"
เราก็เลยบอกไปว่า "คิดมากไปรึเปล่า เพราะห้องเราอยู่ตรงชั้น 1 อาจจะมีคนปีนมาแกล้งก็ได้"
เมทเราตอบกลับว่า "จะเป็นไปได้ไง ตรงหน้าต่างเป็นอ่างล่างจานนะจะมีใครปีนขึ้นไปตรงอ่างได้ เพราะตรงนั้นมีถ้วยจาน ช้อนส้อม
ถ้าเป็นคนก็ต้องมีเสียงสิ" หลังจากที่เห็นว่าเป็นหน้าคนแล้วก็เลยขยี้ตาหลายๆครั้ง แล้วก็มองอีกทีก็ยังเห็นอยู่
เป็นหน้าที่นิ่งๆ มองมาที่เมทเรานิ่งๆ เมทเราบอกว่าตะโกนเรียกเราต้องหลายครั้งเราก็ไม่ตื่นไม่รู้จะทำยังไง
เลยหันกลับไปมองก็ยังเจออยู่แต่คราวนี้ ใบหน้านั้นก็ค่อยๆลอยห่างออกไปจากหน้าต่าง
พอแน่ใจแล้วว่าใบหน้านั้นหายไปเมทเรารีบลุกไปดึงม่านลงและปิดไฟคลุมโปงนอนทันที
หลังจากที่เราได้ฟัง เราเลยบอกให้เมทไปทำบุญให้ แล้วเราก็เลยปริ้นรูปพระแล้วก็ยันมาติดไว้ที่ประตูหลังห้อง
เพื่อไม่ให้เมทเราจิตตก เรายอมให้เมทเปิดไฟที่หน้าห้องน้ำนอน และม่านหลังห้องก็ไม่เคยถูกเอาขึ้นอีกเลย
นี่ไม่ใช่เรื่องเดียวของเราที่เจอตอนที่อยู่หอใน เอาไว้ว่างๆเราจะมาเล่าให้ฟัง
ปล.เราตั้งกระทู้ครั้งแรก ถ้าพิมพ์ผิดๆถูกๆยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ