คนเราทำไมการจะมีแฟนสักคนมันช่างยากเย็นเหลือเกิน

ทำไมการจะมีแฟนสักคนันช่างยากเย็นเหลือเกินคะ ทั้งๆที่เราก็มั่นใจว่าเราไม่ได้รูปร่างหน้าตาแย่อะไร แต่ก็ไม่มีหนุ่มๆมี่ตรงเสป็คเข้ามาจีบเลยค่ะ ไปลองเล่นแอฟนัดเดทดูก็มาๆหายๆ ไม่ได้จริงจังอะไร เราเบื่อมากค่

ตั้งแต่ไม่มีเธอ รู้ว่าต้องก้าวต่อไป แต่ทำไมการก้าวไปข้างหน้ามันช่างยากเย็น และทุกข์ทนเหลือเกิน มีวิธีไหนให้ผมไม่นึกถึงเธอที่ใจร้ายกับผมบ้าง? ปล.เหมือนทิ้งผมไปมีคนใหม่เลยครับ

อยากหาใครสักคนที่คุยแล้วไม่ได้กลายเป็นพี่น้องผิดห้องต้องอภัยคับ

ทำไมมันหางานยากขนาดนี้น้อ ผมโตมาอายุ 21 ปีแล้วยังไม่เคยมีงานทำกับเขาเลย คนจบป. 6 จะไม่มีงานทำจริงๆหรอกครับ ​บางทีผมก็เหนื่อยกับชีวิตแล้วมันหางานไม่ได้เลย พยายามแล้วทุกอย่าง หรือว่าเป็นเพราะเราเรียนมาน

ทำไมการเดินออกมาจากชีวิตเค้ามันช่างยากเย็นเหลือเกิน เค้าไล่เราออกจากชีวิตเค้าหลายต่อหลายครั้งทำไมเราไม่ไปสักที ทำไมเราต้องทนเห็น ทนได้ยินในสิ่งที่เราไม่อยากได้ยินด้วยอ่ะ เคยคิดจะปล่อยเค้าไปแต่เอาเข้าจ

วันก่อนไปรับลูกชายอายุ 12 เรียน ม.1 เจอเพื่อนลูกชาย  มีพี่สาวที่อายุมากกว่าเกิน 10 ปี (น่าจะอายุ 25 ปี)  มารับกลับบ้าน ได้เห็นการสั่งสอนน้องชาย   สอนแบบวิธีการเอาตัวรอดแบบเทาๆ&nbs

เหมือนเกิดมาเพื่อมีความทุกข์จริงๆ

เจ็บจากอะไรกันมาบ้างคะ แล้วทำยังไงถึงจะออกจากอารมณ์ตรงนั้น แต่ละคนใช้เวลาทำใจนานแค่ไหนคะ

แฟนเราอยากให้เราเล่นการ์ดแวนการ์ดกับเขาแล้วเราไม่เคยเล่นไม่เคยดู เขาเปิดวิธีเล่นให้เราดูแล้วเราก็ถามว่านั่นนี่คือยังไง ก็พยายามจำแต่เราก็ยังจำไม่ค่อยได้ แล้วเขาก็ชวนเราเล่นเลย เราก็บอกดูไปเล่นไปด้วยได

ส่งออกก็ดีเห็นนะ น้ำหนักหุ้นไทยก็เพิ่มแล้วอย่าโกงสิ