เราขอเล่าเลยนะคะ เราเขียนครั้งแรก และครั้งนี้จะเป็นการเขียนแบบไม่มีการร่าง คิดอะไรออกก็เขียนเลย อาจทำให้อ่านแล้วงง หรือไม่เข้าใจ ต้องขอโทษไว้ล่วงหน้าเลยนะคะ
เรากับแฟน คบกันมา 4 ปีแล้วค่ะ เราคบกันตั้งแต่เข้ามหาลัยปี 1 อยู่หอด้วยกันมาตลอด 4 ปี รักกันมากมาตลอด มีทะเลาะกันก็บ่อยค่ะ ตามประสาคนอยู่ด้วยกันตลอดเวลา ไม่เคยห่างกัน ห่างกันมากสุด 3 เดือนมั้งคะ รักกันมากจริงๆ แต่เราโลกส่วนตัวสูง บางครั้งเขาก็ไม่เข้าใจ ทำให้เราอึดอัด จนมีวันนึงก่อนปิดเทอมเทอมสุดท้าย เรารู้สึกว่าเราไม่ไหวกับความสัมพันธ์นี้ เราอยากเป็นตัวเอง เราอยากทำสิ่งที่อยากทำ และทำสิ่งที่ต้องทำ เราตัดสินใจเดินออกมาค่ะ ตอนนั้นเราฟังเพลง ดอกไม้กับแจกันบ่อยมาก ของ ใหม่ เจริญปุระ เราเลือกเดินออกมาค่ะ เขาเสียใจมากก เราก็รู้นะคะ แต่อารมณ์ตอนนั้นคือรักตัวเองมาก ปรากฎว่าเราไม่ได้เป็นดอกไม้ที่ออกมาจากแจกันเฉยๆค่ะ เราดันมีแจกันใบใหม่เข้ามา เห่อสิคะ เห่อมาก ลืมแจกันใบเก่าไปเลย ลืมแฟนคนนั้นของเราไป แต่เราก็ยังไม่ได้คบหรืออะไรกับคนใหม่ที่เจอนะคะ เราก็คุย จนวันนึงเรารู้สึกว่า เราคิดถึงเขาค่ะ แจกันใบเก่า คนใหม่คุยสนุก แต่ไม่เข้าใจเรา มีหลายเหตุผลค่ะ เราตัดสินใจกลับไปหาคนเก่า พอได้คุยกัน ความรู้สึกที่คุ้นเคยก็กลับมา มันเหมือนได้กลับบ้าน เรารู้เลยว่าตอนเราออกมาเขาแย่แค่ไหนเราทำไว้แย่แค่ไหน เราทำลายความเชื่อใจที่เขาเคยมีให้เรา เพราะเขาร็ค่ะ ว่าเรามีคนคุยใหม่
เขาบอกว่าเขายังรอค่ะ แต่เจ็บมากที่รู้ว่าเราไม่ได้เลิกเพราะเรารักตัวเรา แต่เราเลิกเพราะเราไปคุยกับคนอื่น เขาเจ็บมาก เรารู้เลยจริงๆ แต่เขาก็ยอมให้เรากลับไป โดยบอกกับเราตรงๆว่าไม่มีทางลืมที่เราเคยนอกใจได้ ซึ่งเราผิด เราก็โอเคค่ะ เราทำเขาเสียใจ เราต้องยอมรับสิ่งที่เราทำลงไป เราสองคนกลับมาคุยกัน บอกรักกันเหมือนเดิม มันดีมากกกมากกกกกกกกกกจริงๆค่ะ
แต่ตอนนี้เรารู้สึกแย่มากคือ เราเรียนจบกันแล้ว จากแต่ก่อนที่เคยอยู่ด้วยกัน ทุกวัน จากนี้เราต้องอยู่แบบต่างคนต่างอยู่ บ้านใครบ้านมัน เราหลับตาก็เห็นแต่ภาพตอนเราเดินออกมา เราทิ้งเขาไว้ ทั้งๆที่มันควรเป็นเวลาที่มีความสุขของเราสองคน มันยากมากเลยค่ะ ที่คนที่เคยอยู่ด้วยกันทุกวัน วันนึงต้องมาแยกกันอยู่ แล้วจะเริ่มทำงานกันแล้วด้วย ต่างคนต้องต่างมีชีวิตของตัวเอง โอกาสได้เจอกันก็น้อยลงมากมาก จริงๆเราก็อยากถามนะคะ ว่าเพื่อนๆว่าเราควรทำยังไง แต่ก็ไม่รู้จะถามไปทำไม แต่ลองบอกก็ได้ค่ะ คือเราคิดถึงเขามาก คิดถึงเวลาของเรา โกรธตัวเอง โทษตัวเองอยู่ทุกวัน อยากย้อนเวลากลับไป แต่เราก็คิดว่ามันผ่านมาแล้ว แก้ไม่ได้ เราควรทำจุดนี้ให้ดี แต่เราก็โทษตัวเอง ที่ทิ้งคนที่รักเรามากขนาดนั้นได้ยังไง แล้วเราจะทำยังไงถึงจะชดเชยมันได้
แล้วเราก็กลัวค่ะ กลัวว่าเราเคยทำเขาเสียใจมากๆแล้ว ความรู้สึกของเขาที่มีให้เราจะไม่เหมือนเดิม เขาบอกว่ารักนะคะ เราก็เชื่อนะคะ แต่เราก้ยังกลัว มันเหมือนมีช่องว่างแปลกๆ ถ้าทำได้ เราก็อยากย้อนเวลากลับไป ไม่ให้ตัวเองไปคุยกับคนๆนั้น เพื่อนๆที่แฟนเคยนอกใจ ถ้ากลับมาคบกัน รักเขาเหมือนเดิมไหมคะ
แล้วยิ่งต้องอยู่ห่างกัน ไม่ได้กอด ไม่ได้สัมผัส (เราหมายถึงสัมผัสจริงๆนะคะ ไม่ใช่เรื่องอย่างว่า เราหมายถึงการกอด โอบ บีบไหล่ให้กำลังใจ)
บวกกับเรื่องที่แฟนเคยนอกใจ เป็นเพื่อนๆทำยังไงคะ เหมือนมันไม่มีคำถาม แต่เราอยากได้คำตอบหรือความคิดเห็นจากมุมคนอื่นค่ะ เรากลัวเขาไม่ทน เพราะเขาก็ขี้น้อยใจ ชอบคนที่เอาใจ และมีเวลาให้ เรากลัวเราไปกันไม่รอด แต่ยังไงเราก็คงไม่ทิ้งความสัมพันธ์นี้ไปไหนแล้ว
ปล. ถึงคนที่คิดว่าแฟนตัวเองไม่ดี กำลังหรือคิดจะนอกใจแฟน หยุดนะคะ หยุดเถอะค่ะ มันก็แค่สนุกชั่ววูบ ลองมองไปที่คนที่คุณเคยรัก คนที่กว่าจะมาถึงจุดนี้กันได้ เขารักคุณนะคะ และจริงๆแล้ว คุณก็รักเขา แค่ลองห่างกันให้คิดถึงก็พอค่ะ อย่ามีคนอื่นเลย แล้วคุณจะรู้ว่าการทำให้คนอื่นเจ็บ บางครั้งมันเจ็บที่สุดค่ะ การเห็นคนที่เรารักเจ็บโดยที่เราไม่เข้าไปช่วย หรือช่วยไม่ได้มันทรมานมากจริงๆ การสร้างแผลให้คนอื่น มันคือการสร้างตราบาปให้คุณเองนะคะ มีแผลทั้งคู่ และตราบใดที่ยังสะกิด ยังแกะแผล เลือดก็จะยังไหลค่ะ ถ้าเขาไม่ได้ทำอะไรผิด อย่าให้เป็นคุณเลยนะคะที่ทำผิด
เราเขียนไม่เข้าใจตรงไหนถามได้เลยนะคะ
ขอบคุณนะคะที่เสียเวลาอ่าน
ถึงคนที่เคยนอกใจแฟน แฟนเคยนอกใจ และคนที่ไม่ได้อยู่กับแฟน
เรากับแฟน คบกันมา 4 ปีแล้วค่ะ เราคบกันตั้งแต่เข้ามหาลัยปี 1 อยู่หอด้วยกันมาตลอด 4 ปี รักกันมากมาตลอด มีทะเลาะกันก็บ่อยค่ะ ตามประสาคนอยู่ด้วยกันตลอดเวลา ไม่เคยห่างกัน ห่างกันมากสุด 3 เดือนมั้งคะ รักกันมากจริงๆ แต่เราโลกส่วนตัวสูง บางครั้งเขาก็ไม่เข้าใจ ทำให้เราอึดอัด จนมีวันนึงก่อนปิดเทอมเทอมสุดท้าย เรารู้สึกว่าเราไม่ไหวกับความสัมพันธ์นี้ เราอยากเป็นตัวเอง เราอยากทำสิ่งที่อยากทำ และทำสิ่งที่ต้องทำ เราตัดสินใจเดินออกมาค่ะ ตอนนั้นเราฟังเพลง ดอกไม้กับแจกันบ่อยมาก ของ ใหม่ เจริญปุระ เราเลือกเดินออกมาค่ะ เขาเสียใจมากก เราก็รู้นะคะ แต่อารมณ์ตอนนั้นคือรักตัวเองมาก ปรากฎว่าเราไม่ได้เป็นดอกไม้ที่ออกมาจากแจกันเฉยๆค่ะ เราดันมีแจกันใบใหม่เข้ามา เห่อสิคะ เห่อมาก ลืมแจกันใบเก่าไปเลย ลืมแฟนคนนั้นของเราไป แต่เราก็ยังไม่ได้คบหรืออะไรกับคนใหม่ที่เจอนะคะ เราก็คุย จนวันนึงเรารู้สึกว่า เราคิดถึงเขาค่ะ แจกันใบเก่า คนใหม่คุยสนุก แต่ไม่เข้าใจเรา มีหลายเหตุผลค่ะ เราตัดสินใจกลับไปหาคนเก่า พอได้คุยกัน ความรู้สึกที่คุ้นเคยก็กลับมา มันเหมือนได้กลับบ้าน เรารู้เลยว่าตอนเราออกมาเขาแย่แค่ไหนเราทำไว้แย่แค่ไหน เราทำลายความเชื่อใจที่เขาเคยมีให้เรา เพราะเขาร็ค่ะ ว่าเรามีคนคุยใหม่
เขาบอกว่าเขายังรอค่ะ แต่เจ็บมากที่รู้ว่าเราไม่ได้เลิกเพราะเรารักตัวเรา แต่เราเลิกเพราะเราไปคุยกับคนอื่น เขาเจ็บมาก เรารู้เลยจริงๆ แต่เขาก็ยอมให้เรากลับไป โดยบอกกับเราตรงๆว่าไม่มีทางลืมที่เราเคยนอกใจได้ ซึ่งเราผิด เราก็โอเคค่ะ เราทำเขาเสียใจ เราต้องยอมรับสิ่งที่เราทำลงไป เราสองคนกลับมาคุยกัน บอกรักกันเหมือนเดิม มันดีมากกกมากกกกกกกกกกจริงๆค่ะ
แต่ตอนนี้เรารู้สึกแย่มากคือ เราเรียนจบกันแล้ว จากแต่ก่อนที่เคยอยู่ด้วยกัน ทุกวัน จากนี้เราต้องอยู่แบบต่างคนต่างอยู่ บ้านใครบ้านมัน เราหลับตาก็เห็นแต่ภาพตอนเราเดินออกมา เราทิ้งเขาไว้ ทั้งๆที่มันควรเป็นเวลาที่มีความสุขของเราสองคน มันยากมากเลยค่ะ ที่คนที่เคยอยู่ด้วยกันทุกวัน วันนึงต้องมาแยกกันอยู่ แล้วจะเริ่มทำงานกันแล้วด้วย ต่างคนต้องต่างมีชีวิตของตัวเอง โอกาสได้เจอกันก็น้อยลงมากมาก จริงๆเราก็อยากถามนะคะ ว่าเพื่อนๆว่าเราควรทำยังไง แต่ก็ไม่รู้จะถามไปทำไม แต่ลองบอกก็ได้ค่ะ คือเราคิดถึงเขามาก คิดถึงเวลาของเรา โกรธตัวเอง โทษตัวเองอยู่ทุกวัน อยากย้อนเวลากลับไป แต่เราก็คิดว่ามันผ่านมาแล้ว แก้ไม่ได้ เราควรทำจุดนี้ให้ดี แต่เราก็โทษตัวเอง ที่ทิ้งคนที่รักเรามากขนาดนั้นได้ยังไง แล้วเราจะทำยังไงถึงจะชดเชยมันได้
แล้วเราก็กลัวค่ะ กลัวว่าเราเคยทำเขาเสียใจมากๆแล้ว ความรู้สึกของเขาที่มีให้เราจะไม่เหมือนเดิม เขาบอกว่ารักนะคะ เราก็เชื่อนะคะ แต่เราก้ยังกลัว มันเหมือนมีช่องว่างแปลกๆ ถ้าทำได้ เราก็อยากย้อนเวลากลับไป ไม่ให้ตัวเองไปคุยกับคนๆนั้น เพื่อนๆที่แฟนเคยนอกใจ ถ้ากลับมาคบกัน รักเขาเหมือนเดิมไหมคะ
แล้วยิ่งต้องอยู่ห่างกัน ไม่ได้กอด ไม่ได้สัมผัส (เราหมายถึงสัมผัสจริงๆนะคะ ไม่ใช่เรื่องอย่างว่า เราหมายถึงการกอด โอบ บีบไหล่ให้กำลังใจ)
บวกกับเรื่องที่แฟนเคยนอกใจ เป็นเพื่อนๆทำยังไงคะ เหมือนมันไม่มีคำถาม แต่เราอยากได้คำตอบหรือความคิดเห็นจากมุมคนอื่นค่ะ เรากลัวเขาไม่ทน เพราะเขาก็ขี้น้อยใจ ชอบคนที่เอาใจ และมีเวลาให้ เรากลัวเราไปกันไม่รอด แต่ยังไงเราก็คงไม่ทิ้งความสัมพันธ์นี้ไปไหนแล้ว
ปล. ถึงคนที่คิดว่าแฟนตัวเองไม่ดี กำลังหรือคิดจะนอกใจแฟน หยุดนะคะ หยุดเถอะค่ะ มันก็แค่สนุกชั่ววูบ ลองมองไปที่คนที่คุณเคยรัก คนที่กว่าจะมาถึงจุดนี้กันได้ เขารักคุณนะคะ และจริงๆแล้ว คุณก็รักเขา แค่ลองห่างกันให้คิดถึงก็พอค่ะ อย่ามีคนอื่นเลย แล้วคุณจะรู้ว่าการทำให้คนอื่นเจ็บ บางครั้งมันเจ็บที่สุดค่ะ การเห็นคนที่เรารักเจ็บโดยที่เราไม่เข้าไปช่วย หรือช่วยไม่ได้มันทรมานมากจริงๆ การสร้างแผลให้คนอื่น มันคือการสร้างตราบาปให้คุณเองนะคะ มีแผลทั้งคู่ และตราบใดที่ยังสะกิด ยังแกะแผล เลือดก็จะยังไหลค่ะ ถ้าเขาไม่ได้ทำอะไรผิด อย่าให้เป็นคุณเลยนะคะที่ทำผิด
เราเขียนไม่เข้าใจตรงไหนถามได้เลยนะคะ
ขอบคุณนะคะที่เสียเวลาอ่าน