เรื่องมีอยู่ว่า เราคุยกับคนๆหนึ่ง เรากับเขารู้จักกันช่วงเดือนเมษา เราก็คุยกับเขามาเรื่อยๆ จนเราแลกไลน์กัน เขาไม่ให้เฟชเรา ตอนนั้นเราไม่ทำไมเขาไม่ให้ เราก็ไม่คิดไรมาก ส่วนตัวเป็นคนชอบเล่นไลน์มากกว่าเฟชอยู่เเล้วเลยไม่มีปัญหา เรากับเขาก็คุยไลน์กันทุกวัน ทักมอนิ่งกันทุกเช้า ฝันดีทุกคืนจน เราชวนเขาคอลไลน์ เขาก็คอลคะ ตอนนันแบบอึ้งไม่นึกว่าเขาจะยอมคอลกับเรา ยอมรับว่าเขินมากก คอลกันทุกวัน วันไหนไม่คอลกันนี้ นอนไม่หลับจ้า (เป็นเอามาก) เราติดเขามาก เขาก็ติดเรา ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เราก็คุยกันจนเราเปิดเทอม ก็คอลกันเหมือนเดิมแต่มันมาถึงช่วงที่งานเราเยอะมากกก แล้วเราก็เบื่ออะ เปิดเทอมน่าเบื่อ เราเลยต้องตอบเขาน้อยลงไม่ใช่ว่าไม่ตอบนะคะ ไม่ได้คอลกันอีกเลยแต่มีส่งความข้อความเสียงกันบางครั้ง เราก็ขอโทษเขาตลอดนะคะ ว่าเราไม่ว่างจริงๆ พอไปสักระยะเขาเปลี่ยนไป เขาตอบเราช้าลง ตอบสั้น ตอบไม่เหมือนเดิม คือจะว่ายังไงละ คือมันเปลี่ยน เราไม่ได้คอลกัน เราชวนเขาคอลเขาก็บอกว่าไม่ ขี้เกียจ เราทักไลน์ไป ตอบช้า เศร้าจัง เขาตอบเรามาว่า เล่นเฟชอยู่ คือเราอึ้งอะ เงิบ คือแบบตอบไลน์ไม่ได้เลยหรอ แต่ก่อนเขาติดกระดุมอยู่เขายังตอบเราเลยคะ (กระดุมเสื้อพิธีการอะคะ) บางครั้งคำที่เขาพิมมาเราเสียใจมาก เศร้าคะ ไม่รู้จะทำยังไงดี เราควรหยุดความสัมพันชะหรือต่อความสัมพันธ์ดีคะ
ปล.เรากับเขาไม่ได้เป็นแฟนกันนะคะ มันเป็นเหมือนเพื่อนแต่ก็มากกว่าเพื่อน แต่ก็ไม่ใช่แฟน
พิมผิดตรงไหนขอโทษด้วยนะคะ เศร้ามากคะ
ควรหยุดหรือไปต่อ ?
ปล.เรากับเขาไม่ได้เป็นแฟนกันนะคะ มันเป็นเหมือนเพื่อนแต่ก็มากกว่าเพื่อน แต่ก็ไม่ใช่แฟน
พิมผิดตรงไหนขอโทษด้วยนะคะ เศร้ามากคะ