จำเป็นมั้ยว่ารักแท้ต้องแพ้ระยะทาง?

สำหรับเรา เราเป็นโรคจิตมั้งชอบมีแฟนไกล คือสำหรับเราเราคิดในมุมที่ว่า ไกลกันเราจะมีช่องว่างซึ่งการมีช่องว่างมันเหมือนพิสูจน์ไรหลายอย่างความเชื่อใจความซื่อสัตย์ ความเชื่อมั่น แล้วแบบเจอกันทีนึงมันรู้สึก

เรารู้จักกันมา8ปี ในฐานะพี่น้อง แล้วพึ่งจะเริ่มคบกัน ก่อนที่จะมาคบกัน โดนเทมาทั้งคู่ ระยะทางเรากับเขาอยู่คนละจังหวัด นานๆทีจะได้เจอกัน แต่ก่อนคุยก็ตกลงกันว่าระยะทางไม่ใช่ปัญหา จะติดอย่างเดียวคือเขาอยู

คือเราอยากมีแฟนมากๆคะ รู้สึกเหงาและเบื่อโลกมากๆไปไหนเพื่อนก็เอาแฟนไปกันด้วย😓มีเราคนเดียวที่โสด คนอื่นๆก็ชมเราว่าเราหน้ารัก แต่ทำไมเราถึงยังไม่มีแฟนล่ะ (เราเลือกเยอะเพราะบางคนที่เข้ามาก็หลอกฟันเล่นๆเรา

คือเราคบกับแฟนเรามาได้3เดือนกว่าแล้ว แต่ที่พีคก็คือไม่เคยเจอหน้ากันเพราะอยู่ไกลกันอ่ะครับ คือเราก็กลัวนะกลัวว่าเค้าจะไปหวั่นไหวกับคนใกล้ตัวแทนคนไกลอย่างเราอ่ะครับ

เรา32คนคุย48ปีคุยกันได้10เดือน เขาเป็นคนเข้ามาจีบเขาเป็นผู้ชายสุภาพเรียบร้อยแต่ประวัติเจ้าชู้เหมือนกันเขาเพิ่งเลิกกับแฟนเราก็คบเขาได้ประมาณหนึ่งเรารู้สึกว่าเขายังไม่ลืมคนเก่าเขาไม่เคยบอกรักแต่บอกคิดถึ

เราเป็นทอมแอบชอบรุ่นน้องที่ทำงาน เราขอถามดี้หน่อยว่าทำแบบนี้เขารู้สึกยังไง มันเป็นเรื่องปกติไหม ก็คือว่าเรารู้จักกับน้องมา 3 เดือนได้เป็นน้องที่ทำงานปัจจุบัน น้องน่ารัก คุยเก่ง เฟรนลี่ ตอนแรกๆน้องหยอก

ต้องบอกก่อนว่านี่คือ"ชีวิตมหาลัย" ขอถามเพื่อนๆหน่อยได้มั้ยว่า ระหว่างแฟนที่คบกันมาสามปีเกือบจะสี่ปีแล้ว แต่เรียนคนละมหาลัยกัน เวลาเจอกันก็น้อยมาก เฉลี่ยแล้วรวมๆไม่เกินสองวัน ทะเลาะกันเรื่องเ

ไม่รู้ว่าการที่มาบ่นในนี้ มันจะช่วยให้เราดีขึ้นหรือเปล่านะ แต่บางทีความเหงามันก็ทำให้เราเคว้งเหมือนกันเน้อะ พออยากจะมีใครสักคนที่เข้ามาช่วยเติมเต็มในส่วนที่ขาดหายไปได้บ้าง ก็ไม่เจอสักที ส่วนมากก็เจอแต