สวัสดีเพื่อนๆ ทุกคนนะคะ
นี่เป็นกระทู้แรกที่เราเขียนขึ้นมา
ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก้ตาม เราแค่อยากเล่าประสบการณ์ให้เพื่อนๆฟัง และอยากถามเพื่อนๆว่า สิ่งที่เราทำอยู่มันผิดมากใช่มั้ย
เข้าเรื่องเลยนะคะ.....
เราชื่อก้อย(นามสมมุติ) ตอนนี้เราทำงานอยู่ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในห้าง(เรียบจบก้ทำงานที่นี่เลยที่แรก) อายุงานก้เกือบสองปีละ ตั้งแต่ที่เราเข้ามาทำงานที่นี่ คนแรกที่เราไม่ปลื้มเลยนั่นคือผู้จัดการร้าน เพราะอะไรนะหร่อ? หยิ่ง ไม่รับไหว้ ไม่ช่วยงานพนักงาน เล่นแต่โทรศัพท์ บลาบลา (แต่เราชอบหุ่นเขาเพราะเขาอ้วน... ก้เราชอบผู้ชายอ้วนนิดูอบอุ่นดี)
นี่แหละจึงทำให้เราเกลียดมาก แทบจะไม่อยากมองหน้าด้วยซ้ำ แต่ด้วยหน้าที่และตำแหน่งที่เราสมัคร(assistant) จึงทำให้เรากับเขา(ผู้จัดการ) ได้ทำงานร่วมกันและใกล้ชิดกันมากขึ้น จากที่เราเคยเกลียดมันเปลี่ยนมาเป็นผูกพันธ์ ยิ่งผูกพันธ์มากเท่าไหร่ความรู้สึกมันก้เริ่มเปลี่ยน (แต่บอกไว้ก่อนนะคะ...คือเขาก้มีครอบครัวแล้วแต่เขาก้ยังมีกิ๊กอีกนะ และเราเองตอนนั้นก้มีแฟนอยู่ด้วย ไม่งงใช่ปะ!!)
กิ๊กเขาก้เคยมาร้านที่ทำงานนะ เราก้เคยเห็น แต่เวลาเราเห็นเขามาหากันเรารู้สึกหงุดหงิดอารมณ์เสีย ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร และเวลาอยู่ที่ร้านเขาก้ชอบให้เราไปขอไลน์คนโน้นคนนี้ให้ ซึ่งเราก้ไม่ปลื้มนะ แต่ก้ทำให้ ขอให้ทุกราย
แล้วอยู่มาวันนึง กิ๊กเขามาหาที่ร้านทะเลาะกันอยู่หน้าร้านด้วย แต่เราก้ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พอผ่านไปไม่กี่วันเราก้รู้ข่าวว่าเขากับกิ๊กเลิกกันแล้ว เหมือนจะเลิกกันไม่ดีด้วย แต่เราก้ไม่ได้ถามอะไร
แล้วพอพักหลังๆมา(ปีที่แล้ว2557)เรากับแฟนก้มีปากเสียงทะเลาะกันบ่อยครั้ง และเราก้ติดเพื่อนที่ทำงานมาก เที่ยวแทบทุกคืน ยิ่งมีเขาไปด้วยเรายิ่งไม่ปฎิเสธ ช่วงนั้นคือเราแทบจะไม่ได้คุยกับแฟนด้วยซ้ำจนแฟนบอกว่าเราเปลี่ยนไปมาก เราเที่ยวกับเพื่อนที่ร้านบ่อยจนทำให้เรากับเขามีโอกาสได้คุยเรื่องส่วนตัวกันมากขึ้น จนทำให้เราสองคนสนิทกันมากมากจนเวลากลับจากเที่ยวเขาจะเป็นคนไปส่งเราตลอด จนกระทั่งลงเอยที่จะมีอะไรกัน... พอเราคุยกันได้สักพัก เราก้เลิกกับแฟนทันที!! ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเรามีเขาหรือเราเบื่อแฟนก้ไม่รู้ เอาเป็นว่าตอนนั้นเรากับเขาตกลงที่จะคบกัน(รู้ว่ามันผิดเพราะเขามีครอบครัวแล้ว) แต่เราเริ่มคบกันโดยที่คนในร้านไม่มีใครรู้นะ เรารู้กันแค่สองคน เวลาเลิกงานเขาจะไปส่งเราทุกวันแต่จะใช้วิธีแอบกัน ประมาณว่าให้พนักงานในร้านกลับกันหมดก่อนแล้วเราค่อยกลับทีหลังอะไรประมาณนี้ แต่ก้ยังมีตาดีเห็นอยู่ดี เหมือนยิ่งแอบคนยิ่งอยากรู้อยากเห็น พอผ่านไปสักพักคนเริ่มรู้ก้เริ่มมีเสียงนินทาซุปซิปมาเรื่อยๆ ส่วนเขาก้มีข้อแม้กับเราว่าเวลาอยู่ที่ทำงานเวลาที่เขาด่าหรือว่าให้ห้ามโกธรเพราะนั่นมันคืองาน งานคืองานเรื่องส่วนตัวว่ากันทีหลัง เลิกงานค่อยโอ๋กัน!!
ใหม่ๆเราก้โอเคอยู่หรอกนะ แต่หลังๆมานี่มันไม่โอเคเลยแหละ เราดื้อมากกกไม่ยอมฟังอะไรเลย ยิ่งเค้าว่าเรื่องงานน่ะยิ่งโมโห ด่ากลับทันทีเลยแหละ!!
ยิ่งมีพนักงานใหม่ๆมาหน้าตาดีๆหน่อยยิ่งทะเลาะกัน เราก้หาว่าเขาชอบพนักงานคนนี้เลยรับมาอะไรประมาณนี้ เราก้แค่ระแวงมันผิดตรงไหน? นับวันยิ่งทะเลาะกันมากขึ้น ทะเลาะกันแทบทุกวันทั้งเรื่องานเรื่องส่วนตัวปะปนกันไปหมด ทำงานไปทะเลาะกันไป
จนตอนนี้เรากับเขาคบกันมาได้ปีกว่าแล้วคะ โดยที่พนักงานในร้านทุกคนรู้(รู้แบบรู้กันเอง เพราะเราไม่เคยพูดว่าเราคบกัน) แต่ครอบครัวเขาก้ยังไม่รู้นะคะ เวลาทำงานอยู่กับคนที่เรารักมันก้มีความสุขดีนะคะ เวลาเหนื่อยๆก้มีกำลังใจอยู่ข้างๆ แต่มันก้คงมีความสุขแค่ชั่วครวา
เรารู้นะว่าสิ่งที่ทำตอนนี้มันผิด ผิดมากด้วยแต่ไม่ใช่เพราะเราคบกับผู้จัดการร้านหรอกน่ะ มันผิดตรงที่เขามีครอบครัวแล้ว ตอนนี้เราพยายามหางานใหม่ เราอยากให้เรื่องระหว่างเรากับเขาจบลงให้เร็วที่สุด เราถูกคนในร้านตราหน้าว่าเป็นเมียน้อย สารพัดคำพูดของคนในร้านทำให้เราไม่อยากอยู่ที่นี่ เราโดนพูดแขวะแทบทุกวันแต่เราก้ทนอยู่ เพราะเรารักเขา และเราก้สัญญากันว่าจะทำงานด้วยกันไปแบบนี้ให้ได้นานที่สุด ... แต่ตอนนี้เราคงต้องผิดสัญญาแล้วแหละ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
ถ้าทุกคนเป็นเราทุกคนจะทำยังไงต่อไปคะ ขอคำแนะนำทีคะ ตอนนี้เราเครียดมากกก
เรารู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ และสิ่งที่ทำมันก้ไม่ถูก แต่เรากำลังพยายามจะทำให้ทุกอย่างมันจบนะ
อย่าพึ่งด่าเรานะ เรารู้สึกผิดแล้วจิงๆ
ความรักไม่ผิด . . .
นี่เป็นกระทู้แรกที่เราเขียนขึ้นมา
ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก้ตาม เราแค่อยากเล่าประสบการณ์ให้เพื่อนๆฟัง และอยากถามเพื่อนๆว่า สิ่งที่เราทำอยู่มันผิดมากใช่มั้ย
เข้าเรื่องเลยนะคะ.....
เราชื่อก้อย(นามสมมุติ) ตอนนี้เราทำงานอยู่ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในห้าง(เรียบจบก้ทำงานที่นี่เลยที่แรก) อายุงานก้เกือบสองปีละ ตั้งแต่ที่เราเข้ามาทำงานที่นี่ คนแรกที่เราไม่ปลื้มเลยนั่นคือผู้จัดการร้าน เพราะอะไรนะหร่อ? หยิ่ง ไม่รับไหว้ ไม่ช่วยงานพนักงาน เล่นแต่โทรศัพท์ บลาบลา (แต่เราชอบหุ่นเขาเพราะเขาอ้วน... ก้เราชอบผู้ชายอ้วนนิดูอบอุ่นดี)
นี่แหละจึงทำให้เราเกลียดมาก แทบจะไม่อยากมองหน้าด้วยซ้ำ แต่ด้วยหน้าที่และตำแหน่งที่เราสมัคร(assistant) จึงทำให้เรากับเขา(ผู้จัดการ) ได้ทำงานร่วมกันและใกล้ชิดกันมากขึ้น จากที่เราเคยเกลียดมันเปลี่ยนมาเป็นผูกพันธ์ ยิ่งผูกพันธ์มากเท่าไหร่ความรู้สึกมันก้เริ่มเปลี่ยน (แต่บอกไว้ก่อนนะคะ...คือเขาก้มีครอบครัวแล้วแต่เขาก้ยังมีกิ๊กอีกนะ และเราเองตอนนั้นก้มีแฟนอยู่ด้วย ไม่งงใช่ปะ!!)
กิ๊กเขาก้เคยมาร้านที่ทำงานนะ เราก้เคยเห็น แต่เวลาเราเห็นเขามาหากันเรารู้สึกหงุดหงิดอารมณ์เสีย ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร และเวลาอยู่ที่ร้านเขาก้ชอบให้เราไปขอไลน์คนโน้นคนนี้ให้ ซึ่งเราก้ไม่ปลื้มนะ แต่ก้ทำให้ ขอให้ทุกราย
แล้วอยู่มาวันนึง กิ๊กเขามาหาที่ร้านทะเลาะกันอยู่หน้าร้านด้วย แต่เราก้ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พอผ่านไปไม่กี่วันเราก้รู้ข่าวว่าเขากับกิ๊กเลิกกันแล้ว เหมือนจะเลิกกันไม่ดีด้วย แต่เราก้ไม่ได้ถามอะไร
แล้วพอพักหลังๆมา(ปีที่แล้ว2557)เรากับแฟนก้มีปากเสียงทะเลาะกันบ่อยครั้ง และเราก้ติดเพื่อนที่ทำงานมาก เที่ยวแทบทุกคืน ยิ่งมีเขาไปด้วยเรายิ่งไม่ปฎิเสธ ช่วงนั้นคือเราแทบจะไม่ได้คุยกับแฟนด้วยซ้ำจนแฟนบอกว่าเราเปลี่ยนไปมาก เราเที่ยวกับเพื่อนที่ร้านบ่อยจนทำให้เรากับเขามีโอกาสได้คุยเรื่องส่วนตัวกันมากขึ้น จนทำให้เราสองคนสนิทกันมากมากจนเวลากลับจากเที่ยวเขาจะเป็นคนไปส่งเราตลอด จนกระทั่งลงเอยที่จะมีอะไรกัน... พอเราคุยกันได้สักพัก เราก้เลิกกับแฟนทันที!! ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเรามีเขาหรือเราเบื่อแฟนก้ไม่รู้ เอาเป็นว่าตอนนั้นเรากับเขาตกลงที่จะคบกัน(รู้ว่ามันผิดเพราะเขามีครอบครัวแล้ว) แต่เราเริ่มคบกันโดยที่คนในร้านไม่มีใครรู้นะ เรารู้กันแค่สองคน เวลาเลิกงานเขาจะไปส่งเราทุกวันแต่จะใช้วิธีแอบกัน ประมาณว่าให้พนักงานในร้านกลับกันหมดก่อนแล้วเราค่อยกลับทีหลังอะไรประมาณนี้ แต่ก้ยังมีตาดีเห็นอยู่ดี เหมือนยิ่งแอบคนยิ่งอยากรู้อยากเห็น พอผ่านไปสักพักคนเริ่มรู้ก้เริ่มมีเสียงนินทาซุปซิปมาเรื่อยๆ ส่วนเขาก้มีข้อแม้กับเราว่าเวลาอยู่ที่ทำงานเวลาที่เขาด่าหรือว่าให้ห้ามโกธรเพราะนั่นมันคืองาน งานคืองานเรื่องส่วนตัวว่ากันทีหลัง เลิกงานค่อยโอ๋กัน!!
ใหม่ๆเราก้โอเคอยู่หรอกนะ แต่หลังๆมานี่มันไม่โอเคเลยแหละ เราดื้อมากกกไม่ยอมฟังอะไรเลย ยิ่งเค้าว่าเรื่องงานน่ะยิ่งโมโห ด่ากลับทันทีเลยแหละ!!
ยิ่งมีพนักงานใหม่ๆมาหน้าตาดีๆหน่อยยิ่งทะเลาะกัน เราก้หาว่าเขาชอบพนักงานคนนี้เลยรับมาอะไรประมาณนี้ เราก้แค่ระแวงมันผิดตรงไหน? นับวันยิ่งทะเลาะกันมากขึ้น ทะเลาะกันแทบทุกวันทั้งเรื่องานเรื่องส่วนตัวปะปนกันไปหมด ทำงานไปทะเลาะกันไป
จนตอนนี้เรากับเขาคบกันมาได้ปีกว่าแล้วคะ โดยที่พนักงานในร้านทุกคนรู้(รู้แบบรู้กันเอง เพราะเราไม่เคยพูดว่าเราคบกัน) แต่ครอบครัวเขาก้ยังไม่รู้นะคะ เวลาทำงานอยู่กับคนที่เรารักมันก้มีความสุขดีนะคะ เวลาเหนื่อยๆก้มีกำลังใจอยู่ข้างๆ แต่มันก้คงมีความสุขแค่ชั่วครวา
เรารู้นะว่าสิ่งที่ทำตอนนี้มันผิด ผิดมากด้วยแต่ไม่ใช่เพราะเราคบกับผู้จัดการร้านหรอกน่ะ มันผิดตรงที่เขามีครอบครัวแล้ว ตอนนี้เราพยายามหางานใหม่ เราอยากให้เรื่องระหว่างเรากับเขาจบลงให้เร็วที่สุด เราถูกคนในร้านตราหน้าว่าเป็นเมียน้อย สารพัดคำพูดของคนในร้านทำให้เราไม่อยากอยู่ที่นี่ เราโดนพูดแขวะแทบทุกวันแต่เราก้ทนอยู่ เพราะเรารักเขา และเราก้สัญญากันว่าจะทำงานด้วยกันไปแบบนี้ให้ได้นานที่สุด ... แต่ตอนนี้เราคงต้องผิดสัญญาแล้วแหละ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
ถ้าทุกคนเป็นเราทุกคนจะทำยังไงต่อไปคะ ขอคำแนะนำทีคะ ตอนนี้เราเครียดมากกก
เรารู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ และสิ่งที่ทำมันก้ไม่ถูก แต่เรากำลังพยายามจะทำให้ทุกอย่างมันจบนะ
อย่าพึ่งด่าเรานะ เรารู้สึกผิดแล้วจิงๆ