สวัสดีทุกคนค้าาา เหมือนกับหัวข้อกระทู้เขียนไว้ เราอยากรู้ว่าเค้าคิดแบบเดียวกับเรารึปล่าว? รบกวนเพื่อนๆช่วยให้คำแนะนำด้วยน้าาาา
เราก็เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาๆคนนึงในโรงเรียน เราดูจะเฟรนลี่กับทุกคนนะ ถ้ารู้จักหรือแค่เคยเจอกันเราก้อยิ้มให้แล้วว แทบจะยิ้มให้ทุกคนในโรงเรียนเลยหละ เรื่องของเรามันมีอยู่ว่า เราเป็นรุ่นพี่ ม.6 แล้ว เราแอบชอบรุ่นน้องคนนึงมาได้ปีนึงเต็มๆแล้วแหละ มันเป็นโชคดีของเราที่เรารู้จักกับน้องเค้าอยู่แล้ว เรารู้จักกันตั้งแต่น้องเค้าเข้า ม.1 จนตอนนี้น้องเค้า ม.4 แล้วว ช่วงแรกๆเราก้อไม่ได้รู้สึกอะไรกับน้องเค้าหรอกนะเพราะเราไม่ค่อยจะสนิทกัน แทบจะไม่ได้คุยกันเลยด้วยซ้ำ แต่เมื่อปีที่ผ่านมาเราได้เข้าแข่งขันดนตรีกับน้องเค้า ได้ทำอะไรด้วยกันเยอะ ได้อยู่ด้วยกัน ได้พูดคุยกันมากขึ้น เริ่มรู้จักกันมากขึ้น ทำให้เรารู้สึกว่าเราชอบที่จะคุยกับน้องคนนี้นะ แต่ก้อยังไม่ได้สนิทกันมากจนกระทั่งคืนวันที่แข่งเส็ด ตามประสาเด็กๆอ่ะนะ แข่งเส็ดก้อต้องฉลองซะหน่อยย พวกเราเลยจัดปาร์ตี้เล็กๆในห้องนอนที่โรงแรมที่ไปพักโดยที่คุณครูไม่รู้ ในปาร์ตี้ก้อมีพวกสปาย เบียร์ แล้วก้อขนมขบเคี้ยวตามปกติอ่ะ คืนนั้นพวกเราสนุกกันมากเลยแหละ เปิดเพลง เต้น เล่นหมุนขวด ทำกิจกรรมอะไรด้วยกันเยอะแยะ เราจำได้ว่าระหว่างที่เล่นหมุนขวดกัน เราโดนบ่อยมาก ก้อเลยเมาก่อนเพื่อนเลยยย เราก้อไปนั่งพิงกำแพงแบบว่า ไม่ไหวแล้วจิงๆพร้อมอ้วกสุดๆ แล้วขวดก้อหมุนมาที่เราอีก ตอนนั้นคิดเลยว่าไม่ไหวแล้วแน่ๆอ่ะ น้องเค้าเลยอาสากินให้แทน หลังจากนั้นเหมือนทุกคนจะเมากันแล้วแหละ มึนๆอ่ะนะ ก้อจะแยกย้ายกันไปนอน แต่มันไปกันไม่ไหวจิงๆเลยนอนกันที่ห้องของเรา ประมาน 20 คนในห้องเล็กๆ ก้อต้องนอนอัดกันอยู่อ่ะ บนเตียงบ้าง บนโซฟาบ้าง บนพื้นบ้าง คืนนั้นจำอะไรไม่ค่อยได้เลย จนตื่นเช้ามา เราตื่นก่อนคนอื่นก้อพบว่าตัวเองนอนอยู่ริมขอบเตียงสุดๆ คือถ้าขยับอีกนิดเดียวนี่ตกแน่ๆอ่ะ แล้วก้อเห็นน้องเค้านอนอยู่บนพื้นติดเตียงเลย แล้วเราก้อเห็นว่าเราจับมือกับน้องอยู่ คือเรานอนบนเตียงแล้วมือห้อยแล้วจับกับมือน้องไว้แบบประสานมือกันเลยอ่ะ ตอนนั้นคือเขินมาก แต่ก้อตกใจมากเหมือนกันเลยสะบัดมือออก น้องก้อตื่น เราก้อเขินๆอ่ะ ทำไรไม่ถูกเลยปลุกคนอื่น วันนั้นเราต้องกลับกันแล้ว ต่างคนต่างแฮ้งหลับเป็นตายกันบนรถ ใช้เวลาอยู่บนรถประมาน 6ชม.เต็มๆ หลังจากที่กลับมาถึง เราก้อไปเรียนกันตามปกติ แต่เรารู้สึกตัวเองไม่ค่อยปกติ เพราะว่าเรารู้สึกเปลี่ยนไปกับน้องเค้า เราสนิทกันมากขึ้นก้อจริงแต่เรารู้สึกว่าเราไม่ค่อยกล้าที่จะจ้องตาเค้า คอยแอบมองน้องเค้าตลอด เราก้อพอจะรู้ตัวนะว่าชอบน้องเค้าอ่ะ น้องเค้าก้อเหมือนจะพยาามหลบหน้าเราเหมือนกัน คือเราซ้อมด้วยกัน เจอกันทุกวันอยู่แล้ว ก้อมีเรื่องคุยกันธรรมดา แล้วเวลาคุยกันนี่น้องเค้าก้อจะกวนๆอ่ะ เวลาคุยก้อจะไม่ค่อยมองหน้ากัน ฟีลแบบหาอะไรทำอยู่ตลอดเวลาที่คุยกัน แคะเล็บบ้าง จัดเป๋าบ้าง สารพัดอย่างอ่ะ หลังจากนั้นประมาน6เดือน น้องเค้าก็เปิดตัวแฟนจ้าาา ตอนนั้นรู้สึกเหมือนอกหักอ่ะ นอนร้องไห้เลย แต่ก้อทำใจอ่ะนะ เราคงเป็นได้แค่พี่สาวเค้าแค่นั้น แต่หลังจากวันนั้นน้องเค้าก้อทักแชท คุยกับเราตลอด เราก้อคอยให้คำปรึกษาน้องเกี่ยวกับเรื่องแฟนน้องเค้าอ่ะ น้องเค้ามีปัญหากันบ่อยเราก้อเหมือนเป็นคนช่วยเคลียให้ตลอด จนวันนึงเมื่อไม่นานมานี้เอง น้องเค้ามีปัญหากับแฟนแล้วเคลียกันไม่ลงอ่ะ จนสุดท้ายต้องเลิกกัน เราพยายามทำทุกวิธีแล้วเพื่อให้น้องเค้าคืนดีกัน ไม่ใช่เราไม่ได้ชอบน้องเค้าแล้วนะ แต่เวลาเราเห็นน้องเค้าเศร้า นั่งซึมอ่ะ เราก้อเจ็บจี้ดเหมือนกัน เพราะรู้มาว่าที่เค้าเลิกกันเพราะน้องผู้หญิงไม่ชอบที่น้องเค้ามาคุยกับเรา เราก้อพยายามลดเรื่องคุยกับน้องเค้าไปนะ แต่เราก้อยังชอบน้องเค้าอยู่ดีอ่ะ รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นมือที่สามยังไงก้อไม่รู้ น้องเค้าก้อมาเล่าเรื่องทั้งหมดให้เราฟังนะ บอกเราว่าเค้าเชื่อใจเรา ไว้ใจเราเลยมาเล่าเรื่องพวกนี้ให้ฟัง หลังจากที่น้องเค้าเลิกกัน เราก้อพยายามไม่ทักน้องเค้าไปประมานอาทิตย์นึงอ่ะ เพราะคิดว่าบางทีน้องเค้าอาจจะกลับมาคืนดีกันก้อได้ แต่มันไม่เป็นอย่างที่คิดอ่ะดิ น้องมันเศร้ามาก ซึมมากเลยอ่ะ เราเลยเข้าไปชวนคุย หาเรื่องกวนตีน พยายามทำให้น้องเค้ายิ้ม ให้น้องเค้าหัาเราะออกมาได้ จนทุกวันนี้เราคุยกับน้องเค้าทุกวัน ตอนแรกๆน้องเค้าก้อมาปรึกษาเราว่าจะลืมเรื่องน้องผู้หญิงได้ไง ทำไงให้หายเศร้า ทำไงให้หายซึม แต่หลังๆนี้น้องเค้าดูจะสนใจเรามากขึ้น หรือเราคิดไปเองรึปล่าวก้อไม่รู้นะ ถึงบ้านก้อทักมาบอกว่าถึงแล้วว ทำอะไรก้อบอกเรา คอยถามเรื่องของเรา คอยบอกเรื่องของตัวเองให้เราฟัง หาเรื่องมาคุยกับเราได้เรื่อยๆ ชอบถามว่าเราคุยกับคนอื่นอยู่รึปล่าว ชอบพูดว่ามาคุยกับน้องแบบนี้ กิ๊กป้าไม่ว่าหรอ เราก้อบอกไปว่ายังไม่มีกิ๊กอ่ะนะ ตามปกติเพราะยังไม่มีจิง คุยกันตั้งแต่กลับจาก รร. จนถึงก่อนนอน อาจจะมีช่วงที่หายไปบ้างเพราะไปทำการบ้าน เราก้อไปอ่านหนังสือด้วย
เราไม่แน่ใจว่าการกระทำของน้องเค้า เพราะเราเป็นคนเดียวที่คอยให้คำปรึกษาค้าได้ เข้าใจเค้ารึปล่าวนะ แต่การคุยกันแบบนี้ทำให้เราคิดกับน้องเค้ามากขึ้น บางทีก้อแอบคิดนะ ว่าน้องเค้าจะชอบเราแบบที่เราชอบน้องเค้ารึปล่าว555
เราคิดเหมือนกันไหม??
เราก็เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาๆคนนึงในโรงเรียน เราดูจะเฟรนลี่กับทุกคนนะ ถ้ารู้จักหรือแค่เคยเจอกันเราก้อยิ้มให้แล้วว แทบจะยิ้มให้ทุกคนในโรงเรียนเลยหละ เรื่องของเรามันมีอยู่ว่า เราเป็นรุ่นพี่ ม.6 แล้ว เราแอบชอบรุ่นน้องคนนึงมาได้ปีนึงเต็มๆแล้วแหละ มันเป็นโชคดีของเราที่เรารู้จักกับน้องเค้าอยู่แล้ว เรารู้จักกันตั้งแต่น้องเค้าเข้า ม.1 จนตอนนี้น้องเค้า ม.4 แล้วว ช่วงแรกๆเราก้อไม่ได้รู้สึกอะไรกับน้องเค้าหรอกนะเพราะเราไม่ค่อยจะสนิทกัน แทบจะไม่ได้คุยกันเลยด้วยซ้ำ แต่เมื่อปีที่ผ่านมาเราได้เข้าแข่งขันดนตรีกับน้องเค้า ได้ทำอะไรด้วยกันเยอะ ได้อยู่ด้วยกัน ได้พูดคุยกันมากขึ้น เริ่มรู้จักกันมากขึ้น ทำให้เรารู้สึกว่าเราชอบที่จะคุยกับน้องคนนี้นะ แต่ก้อยังไม่ได้สนิทกันมากจนกระทั่งคืนวันที่แข่งเส็ด ตามประสาเด็กๆอ่ะนะ แข่งเส็ดก้อต้องฉลองซะหน่อยย พวกเราเลยจัดปาร์ตี้เล็กๆในห้องนอนที่โรงแรมที่ไปพักโดยที่คุณครูไม่รู้ ในปาร์ตี้ก้อมีพวกสปาย เบียร์ แล้วก้อขนมขบเคี้ยวตามปกติอ่ะ คืนนั้นพวกเราสนุกกันมากเลยแหละ เปิดเพลง เต้น เล่นหมุนขวด ทำกิจกรรมอะไรด้วยกันเยอะแยะ เราจำได้ว่าระหว่างที่เล่นหมุนขวดกัน เราโดนบ่อยมาก ก้อเลยเมาก่อนเพื่อนเลยยย เราก้อไปนั่งพิงกำแพงแบบว่า ไม่ไหวแล้วจิงๆพร้อมอ้วกสุดๆ แล้วขวดก้อหมุนมาที่เราอีก ตอนนั้นคิดเลยว่าไม่ไหวแล้วแน่ๆอ่ะ น้องเค้าเลยอาสากินให้แทน หลังจากนั้นเหมือนทุกคนจะเมากันแล้วแหละ มึนๆอ่ะนะ ก้อจะแยกย้ายกันไปนอน แต่มันไปกันไม่ไหวจิงๆเลยนอนกันที่ห้องของเรา ประมาน 20 คนในห้องเล็กๆ ก้อต้องนอนอัดกันอยู่อ่ะ บนเตียงบ้าง บนโซฟาบ้าง บนพื้นบ้าง คืนนั้นจำอะไรไม่ค่อยได้เลย จนตื่นเช้ามา เราตื่นก่อนคนอื่นก้อพบว่าตัวเองนอนอยู่ริมขอบเตียงสุดๆ คือถ้าขยับอีกนิดเดียวนี่ตกแน่ๆอ่ะ แล้วก้อเห็นน้องเค้านอนอยู่บนพื้นติดเตียงเลย แล้วเราก้อเห็นว่าเราจับมือกับน้องอยู่ คือเรานอนบนเตียงแล้วมือห้อยแล้วจับกับมือน้องไว้แบบประสานมือกันเลยอ่ะ ตอนนั้นคือเขินมาก แต่ก้อตกใจมากเหมือนกันเลยสะบัดมือออก น้องก้อตื่น เราก้อเขินๆอ่ะ ทำไรไม่ถูกเลยปลุกคนอื่น วันนั้นเราต้องกลับกันแล้ว ต่างคนต่างแฮ้งหลับเป็นตายกันบนรถ ใช้เวลาอยู่บนรถประมาน 6ชม.เต็มๆ หลังจากที่กลับมาถึง เราก้อไปเรียนกันตามปกติ แต่เรารู้สึกตัวเองไม่ค่อยปกติ เพราะว่าเรารู้สึกเปลี่ยนไปกับน้องเค้า เราสนิทกันมากขึ้นก้อจริงแต่เรารู้สึกว่าเราไม่ค่อยกล้าที่จะจ้องตาเค้า คอยแอบมองน้องเค้าตลอด เราก้อพอจะรู้ตัวนะว่าชอบน้องเค้าอ่ะ น้องเค้าก้อเหมือนจะพยาามหลบหน้าเราเหมือนกัน คือเราซ้อมด้วยกัน เจอกันทุกวันอยู่แล้ว ก้อมีเรื่องคุยกันธรรมดา แล้วเวลาคุยกันนี่น้องเค้าก้อจะกวนๆอ่ะ เวลาคุยก้อจะไม่ค่อยมองหน้ากัน ฟีลแบบหาอะไรทำอยู่ตลอดเวลาที่คุยกัน แคะเล็บบ้าง จัดเป๋าบ้าง สารพัดอย่างอ่ะ หลังจากนั้นประมาน6เดือน น้องเค้าก็เปิดตัวแฟนจ้าาา ตอนนั้นรู้สึกเหมือนอกหักอ่ะ นอนร้องไห้เลย แต่ก้อทำใจอ่ะนะ เราคงเป็นได้แค่พี่สาวเค้าแค่นั้น แต่หลังจากวันนั้นน้องเค้าก้อทักแชท คุยกับเราตลอด เราก้อคอยให้คำปรึกษาน้องเกี่ยวกับเรื่องแฟนน้องเค้าอ่ะ น้องเค้ามีปัญหากันบ่อยเราก้อเหมือนเป็นคนช่วยเคลียให้ตลอด จนวันนึงเมื่อไม่นานมานี้เอง น้องเค้ามีปัญหากับแฟนแล้วเคลียกันไม่ลงอ่ะ จนสุดท้ายต้องเลิกกัน เราพยายามทำทุกวิธีแล้วเพื่อให้น้องเค้าคืนดีกัน ไม่ใช่เราไม่ได้ชอบน้องเค้าแล้วนะ แต่เวลาเราเห็นน้องเค้าเศร้า นั่งซึมอ่ะ เราก้อเจ็บจี้ดเหมือนกัน เพราะรู้มาว่าที่เค้าเลิกกันเพราะน้องผู้หญิงไม่ชอบที่น้องเค้ามาคุยกับเรา เราก้อพยายามลดเรื่องคุยกับน้องเค้าไปนะ แต่เราก้อยังชอบน้องเค้าอยู่ดีอ่ะ รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นมือที่สามยังไงก้อไม่รู้ น้องเค้าก้อมาเล่าเรื่องทั้งหมดให้เราฟังนะ บอกเราว่าเค้าเชื่อใจเรา ไว้ใจเราเลยมาเล่าเรื่องพวกนี้ให้ฟัง หลังจากที่น้องเค้าเลิกกัน เราก้อพยายามไม่ทักน้องเค้าไปประมานอาทิตย์นึงอ่ะ เพราะคิดว่าบางทีน้องเค้าอาจจะกลับมาคืนดีกันก้อได้ แต่มันไม่เป็นอย่างที่คิดอ่ะดิ น้องมันเศร้ามาก ซึมมากเลยอ่ะ เราเลยเข้าไปชวนคุย หาเรื่องกวนตีน พยายามทำให้น้องเค้ายิ้ม ให้น้องเค้าหัาเราะออกมาได้ จนทุกวันนี้เราคุยกับน้องเค้าทุกวัน ตอนแรกๆน้องเค้าก้อมาปรึกษาเราว่าจะลืมเรื่องน้องผู้หญิงได้ไง ทำไงให้หายเศร้า ทำไงให้หายซึม แต่หลังๆนี้น้องเค้าดูจะสนใจเรามากขึ้น หรือเราคิดไปเองรึปล่าวก้อไม่รู้นะ ถึงบ้านก้อทักมาบอกว่าถึงแล้วว ทำอะไรก้อบอกเรา คอยถามเรื่องของเรา คอยบอกเรื่องของตัวเองให้เราฟัง หาเรื่องมาคุยกับเราได้เรื่อยๆ ชอบถามว่าเราคุยกับคนอื่นอยู่รึปล่าว ชอบพูดว่ามาคุยกับน้องแบบนี้ กิ๊กป้าไม่ว่าหรอ เราก้อบอกไปว่ายังไม่มีกิ๊กอ่ะนะ ตามปกติเพราะยังไม่มีจิง คุยกันตั้งแต่กลับจาก รร. จนถึงก่อนนอน อาจจะมีช่วงที่หายไปบ้างเพราะไปทำการบ้าน เราก้อไปอ่านหนังสือด้วย
เราไม่แน่ใจว่าการกระทำของน้องเค้า เพราะเราเป็นคนเดียวที่คอยให้คำปรึกษาค้าได้ เข้าใจเค้ารึปล่าวนะ แต่การคุยกันแบบนี้ทำให้เราคิดกับน้องเค้ามากขึ้น บางทีก้อแอบคิดนะ ว่าน้องเค้าจะชอบเราแบบที่เราชอบน้องเค้ารึปล่าว555