สวัสดีค่ะ มาตั้งกระทู้อยากรู้ว่าตัวเองผิดปกติหรือป่าว 555 ขอเกริ่นก่อนว่า เราไม่เคยมีเเฟน แต่มีคนมาจีบบ้าง ชอบคนอื่นบ้าง
ปกติเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมาก คืออยู่กับสิ่งที่ชอบได้ทั้งวัน บางทีก็ไม่ออกจากบ้านเลย(ขี้เกียจนั่นเอง) ไม่ค่อยชอบอยู่กับคนเยอะๆเท่าไหร่ ที่บอกว่ามีคนเคยมาจีบ คือไม่ได้อวยว่าตัวเองสวยหรือน่ารักนะ 555 อาจจะเป็นคนที่คุยได้ทุกเรื่อง ส่วนมากคนที่มาคุยก็เป็นเพื่อนกันมาก่อน ซักพักเริ่มรู้สึกว่า เฮ้ยเริ่มทักมาทุกวัน เริ่มเยอะขึ้น จนบางทีเราคิดว่ามันไม่ใช่ เราเริ่มตีห่าง เริ่มกลัว จริงๆเรามีเซ้นส์นะบางทีคิดว่าไม่น่าเข้ามาคุยธรรมดาเเต่ไม่อยากคิดเองเออเองเท่าไหร่ จนมีคนเริ่มเเซว เราเริ่มไม่ชอบ จนทำให้ความเป็นเพื่อนเริ่มห่างๆไป บางทีก็เปิดใจลองคิดว่าถ้าเราคบกันล่ะเป็นยังไง บลาๆ เเต่พอคิดในเเง่ความจริงกลับกลัวเลยหันหลังให้ตลอด เป็นคนชอบเพ้อ บางทีก็เพ้อเจ้อ เพ้อฝัน เหงา หาอะไรเพ้อได้ทุกวัน แต่พอเรื่องจริงเรากลับกลัวไม่กล้าสานต่อ จริงๆเราก็เเอบชอบคนอื่นเหมือนกันนะ ถึงเเม้บางทีเอากลับไปฝันเเล้วไม่เคยเกิดเป็นเรื่องจริงๆก็ตาม (ไม่เคยได้คุย จะจริงได้ไง 555)
เคยจีบคนอื่นนะ เคยเเค่ 1 คน เเต่อกหักเพราะเค้ามีเเฟนเเล้วหลังจากนั้นก็ไม่กล้าเข้าหาคนอื่นเลย เเอบโรคจิตตามห่างๆพอ(ซึ่งก็ไม่รู้ - -")
ยังคิดอยู่เสมอว่า ผู้หญิงจีบผู้ชายมันดีจริงๆหรอ เค้าจะมองเราเป็นคนยังไง คิดสารพัดนึก... สุดท้ายมาจบด้วยการอ่านนิยาย(เกี่ยวมั้ย)
เป็นคนปรึกษาความรักให้เพื่อนได้ เเต่ตัวเองกลับไม่เคยมีซะอย่างนั้น จนทำงานเเล้ว...เราเลยอยากรู้ว่าเราผิดปกติไหมคะ ขอคำเเนะนำหน่อยได้ไหมคะ หรือจริงๆเเล้วเราเป็นโรคจิต TT จนเริ่มกลัวความสูงเเล้วนะ
กลัวคนมาจีบ กลัวที่จะจีบคนอื่น
ปกติเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมาก คืออยู่กับสิ่งที่ชอบได้ทั้งวัน บางทีก็ไม่ออกจากบ้านเลย(ขี้เกียจนั่นเอง) ไม่ค่อยชอบอยู่กับคนเยอะๆเท่าไหร่ ที่บอกว่ามีคนเคยมาจีบ คือไม่ได้อวยว่าตัวเองสวยหรือน่ารักนะ 555 อาจจะเป็นคนที่คุยได้ทุกเรื่อง ส่วนมากคนที่มาคุยก็เป็นเพื่อนกันมาก่อน ซักพักเริ่มรู้สึกว่า เฮ้ยเริ่มทักมาทุกวัน เริ่มเยอะขึ้น จนบางทีเราคิดว่ามันไม่ใช่ เราเริ่มตีห่าง เริ่มกลัว จริงๆเรามีเซ้นส์นะบางทีคิดว่าไม่น่าเข้ามาคุยธรรมดาเเต่ไม่อยากคิดเองเออเองเท่าไหร่ จนมีคนเริ่มเเซว เราเริ่มไม่ชอบ จนทำให้ความเป็นเพื่อนเริ่มห่างๆไป บางทีก็เปิดใจลองคิดว่าถ้าเราคบกันล่ะเป็นยังไง บลาๆ เเต่พอคิดในเเง่ความจริงกลับกลัวเลยหันหลังให้ตลอด เป็นคนชอบเพ้อ บางทีก็เพ้อเจ้อ เพ้อฝัน เหงา หาอะไรเพ้อได้ทุกวัน แต่พอเรื่องจริงเรากลับกลัวไม่กล้าสานต่อ จริงๆเราก็เเอบชอบคนอื่นเหมือนกันนะ ถึงเเม้บางทีเอากลับไปฝันเเล้วไม่เคยเกิดเป็นเรื่องจริงๆก็ตาม (ไม่เคยได้คุย จะจริงได้ไง 555)
เคยจีบคนอื่นนะ เคยเเค่ 1 คน เเต่อกหักเพราะเค้ามีเเฟนเเล้วหลังจากนั้นก็ไม่กล้าเข้าหาคนอื่นเลย เเอบโรคจิตตามห่างๆพอ(ซึ่งก็ไม่รู้ - -")
ยังคิดอยู่เสมอว่า ผู้หญิงจีบผู้ชายมันดีจริงๆหรอ เค้าจะมองเราเป็นคนยังไง คิดสารพัดนึก... สุดท้ายมาจบด้วยการอ่านนิยาย(เกี่ยวมั้ย)
เป็นคนปรึกษาความรักให้เพื่อนได้ เเต่ตัวเองกลับไม่เคยมีซะอย่างนั้น จนทำงานเเล้ว...เราเลยอยากรู้ว่าเราผิดปกติไหมคะ ขอคำเเนะนำหน่อยได้ไหมคะ หรือจริงๆเเล้วเราเป็นโรคจิต TT จนเริ่มกลัวความสูงเเล้วนะ