เคยมั้ย? มายืนอยู่จุดๆหนึ่งที่ไม่มีใครสนใจเรา มันโครตแย่เลยอ่ะ :(

เรื่องที่เราจะมาเล่ามันเกี่ยวกับตัวเราและคนรอบข้างเรานะ คือเราเรียนอยู่มัธยมเรามีเพื่อนในกลุ่มอยู่6คนค่ะซึ่งเราก็จะเป็นคนที่เพื่อนไม่สนใจเลยแม้แต่เพื่อนที่สนิทกับเราที่สุดคือวันนั้นอ่ะเป็นวันสอบวันสุดท้ายตอนม.3เพื่อนมันเอาเฟรนชิปและมันก็ให้เราเขียนและเราก็เห็นเพื่อนมันเขียนเราเลยเปิดดูตรงที่เขียนว่าเบสเฟรนอ่ะมันไม่เขัยรชื่อเราว่ะเรานี่แบบโครตจะเสียความรู้สึกเลยและเวลาไปไหนมาไหนคือเพื่อนมันก็จะไปสนใจเราทำเหมือนเราไม่มีตัวตนทุกคนเดินรวมกันมีเราเดินรั้งท้ายอยู่คนเดียวต่อมาที่บ้านเราคือเรามีน้องสาวคนนึงพ่อกับแม่ก็สนใจแต่น้องเราอยู่บ้านกับพ่อแม่และก็น้องนะเวลาตาเราที่โทรมาคุยกับเราตาก็จะถามถึงแต่น้องและก็ให้เราเรียกน้องมาคุย เรานี่อยากจะถามมากเลยจะคุยกับน้องแล้วโทรหาเราเพื่ออะไร? ตอนวันเกิดเรานะรู้มั้ยเค้าทิ้งเรากลับบ้านแล้วพาน้องไปเดินห้าง เห้ย?วันนี้วันเกิดเรานะ?? เรานี่กินข้าวไปร้องไห้ไปเลย เรารู้สึกปวดที่หัวใจเหมือนมีคนเอามือมาบีบมันแรงๆ นี่แค่เรื่องที่บ้านนะกับเพื่อนนะมีเรื่องคนที่เราแอบชอบอีกเค้ามาให้ความหวังแต่เค้าก็มีแฟนอยู่แล้ว มันไม่แฟร์อ่ะ ทำไมตอนนี่ทุกคนถึงมองข้ามความรู้สึกเราอ่ะ เราก็เป็นคนนะมีความรู้สึกเหมือนกัน ตอนนี้เราโครตแย่เลย ทุกอย่างมันแย่ไปหมดเลย เราควรทำไงดี ?
อันนั้เรายืมเมลล์คนอื่นมานะ