[CR] มาเมืองร้อยเกาะ แบบไม่ได้ไปเกาะ <<สุราษฎ์ธานี>>

DAY 1 - ไล่เก็บ landmark

1. วันนี้ก็เดินทางมาถึงตัวเมืองสุราษฎ์ธานีตอนสายๆเกือบเที่ยงพอดี
ด้วยความโชคดีอย่างแรก คือ วันนี้เดินทางสบาย
เพราะมีญาติของเพื่อนอยู่ เลยมารับไปไหนมาไหนได้
ออกมาจากสนามบิน เราก็มุ่งตรงไปหาที่กินข้าวเป็นอย่างแรก
จนมาถึงร้านที่ดูแล้วเป็นร้านที่ถ้ามากันเอง คงไปได้ยาก เพราะมันไม่ได้อยู่ในตัวเมือง
ชื่อร้านว่า “ภูณิศา” ครับ



เป็นร้านอาหารที่บรรยากาศดีมาก
ร้านนี้เราได้ลองอาหารใต้แท้ๆหลายอย่างทีเดียว
ไม่ว่าจะเป็น ใบเหลียงผัดไข่ แกงกะทิ แกงส้มแบบใต้ (แกงเหลือง)
นอกจากนี้ก็ยังมีพวกหมูคั่วเกลือ กุ้งผัดสะตอ และอีกมากมาย
จัดว่าอร่อยมาก ถ้ามาตอนเย็นน่าจะยิ่งฟินกว่านี้ครับ
ราคาก็ถือว่าแบบให้นักท่องเที่ยวมากินกัน แต่ก็คุ้มค่าครับ



2. จากนั้นเราก็เริ่มเดินสายไปหาที่ท่องเที่ยวในรอบๆเมืองที่คนเขาชอบไปกัน
ที่แรกเลยคือ วัดสวนโมกฯ



ผมมาครั้งแรก แต่รู้สึกประทับใจมากๆในหลายๆอย่าง
บรรยากาศดีมาก รักษาความเป็นธรรมชาติได้ดี ไม่เน้นวัตถุนิยม
มีตึกที่จะเห็นชัดเจนก็คงที่เดียว คือ ตึกแห่งปริศนาธรรม (โรงมหรสพทางวิญญาณ)
รอบๆตึก และข้างในเข้าไปก็จะเป็นรูปภาพมากมาย เป็นปริศนาธรรมที่ลึกซึ้ง
ถึงจะมีผู้คนมาปฏิบัติธรรม และพระสงฆ์อยู่จำนวนมาก ก็ไม่ได้มีความอึดอัด
เพราะสถานที่แห่งนี้มีความกว้างขวาง และสงบมาก
ผมว่าจริงๆถือเป็นที่พักผ่อนหย่อนใจแห่งหนึ่งก็ได้นะ
เราได้เดินหลงๆเข้าไปข้างในๆของวัดหน่อย ก็เจอพระสงฆ์รูปหนึ่ง
ท่านก็เดินมาถามสารทุกข์สุขดิบกับพวกเรา เพราะคงจะเห็นเราไม่ใช่คนมาปฏิบัติธรรม
ท่านก็ได้ถามว่าพวกเราได้ไปโบสถ์กันมาหรือยัง?
เราก็ยังไม่ได้ไป ท่านเลยอาสาพาเราขึ้นไป พร้อมทั้งบอกว่า “โบสถ์ที่วัดนี้ใหญ่ที่สุดในโลกนะ”
ผมก็งงครับ ไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลย
ทางเดินขึ้นไปเหมือนกับทางเดินศึกษาธรรมชาติดีๆทางหนึ่ง
พอไปถึง โล่งครับ



มีลานกว้างๆรูปครึ่งวงกลมลานหนึ่ง พื้นเป็นกรวดๆทรายๆขาวๆ
พวกเรากำลังยืนฟินกับความเป็นธรรมชาติอยู่ตรงนั้น ก็ได้ยินเสียงพระท่านพูดว่า
“โบสถ์นี้ใหญ่ที่สุดในโลก เพราะมีหลังคาเป็นท้องฟ้า มีผนังเป็นป่ารายล้อม”
ลึกซึ้งจริงๆ

3. เลยไปอีกไม่ไกลมาก ก็ถึงสถานที่อีกแห่งที่ได้ยินชื่อบ่อย
“พระบรมธาตุไชยา”
แน่นอนว่าทางเข้าวัด ไข่เค็มไชยา เรียงรายเต็มไปหมด
เป็นวัดเล็กๆ คนไม่เยอะอย่างที่คิดไว้ เพราะอาจจะเป็นวันธรรมดา
ก็สวยแบบเรียบง่ายดีครับ





4. ห่างออกมาจากตัวเมืองอยู่พอสมควร
ได้มาเจอทะเลใต้จริงๆแล้ว



ที่นี่ชื่อว่า “แหลมโพธิ์ ไชยา”
เป็นจุดพักผ่อนเล็กๆ แต่ก็ใช้เวลาอยู่นานเหมือนกัน
เป็นที่เงียบๆ ไม่ได้มีอะไรมากมาย
แต่หากใครเดินทางนานๆแล้วผ่านทางนี้ ก็เป็นจุดพักกายพักใจที่ดีนะ





5. ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสีแล้ว
หลังจากเข้าที่พักเรียบร้อย เราก็ออกมาเดินเล่นในตัวเมือง
ตัวเมืองสุราษฎ์ไม่ใหญ่มาก สามารถเดินไปไหนมาไหนเองได้สบายๆ



เราค่อยๆเดินเลียบแม่น้ำตาปี เดินเล่นดูพระอาทิตย์ตกดิน
จากนั้นก็ค่อยๆเดินไปเรื่อยๆ เจออะไรน่ากินก็แวะซื้อตามทาง 55+
จนไปถึงตลาดกลางคืนแห่งหนึ่งใกล้ๆศาลเจ้า
น่าจะเพราะเหตุนี้แหละ เลยได้ชื่อว่า “ตลาดศาลเจ้า”



ผู้คนคึกคักมากทีเดียว ร้านค้าเต็มข้างทางไปหลายแยกทีเดียว
ส่วนใหญ่เป็นพวกอาหารทั่วไป ขนมเล็กๆน้อยๆ และน้ำปั่นทั่วไป
แต่ก็เป็นอาหารแบบใต้ๆอยู่หลายอย่าง





ผัดไทยร้านนี้ดูแล้วน่าจะขึ้นชื่อ คนต่อคิวแบบพันล้านทั้งกินที่นั่น และห่อกลับบ้าน
ตอนหลังมาดูจากโซเชี่ยล ชื่อ ร้านผัดไทยท่าฉาง ป้าหนุ่ย
ผมก็ยืนรอคิวต่อซื้อให้เพื่อนๆ
เห็นคุณป้าคนทำกว่าจะบรรจงจัดได้แต่ละจาน
เขาใช้ส้อมเล็กๆค่อยๆตักทีละคำจากกระทะ มาใส่จาน
ยกนิ้วให้กับความละเอียดอ่อนนี้จริงๆครับ
ส่วนรสชาตินั้น ค่อนข้างจัดจ้านทีเดียว สไตล์ใต้ๆ

สุดท้ายพวกเราก็จับจ่ายใช้สอยแบบจัดเต็มพอสมควร
เพราะไหนๆมาแล้วเราก็อยากลองหลายๆอย่าง 55+
ค่าเสียหายรวมประมาณเกือบพันน่าจะได้
เสร็จแล้วก็กลับไปจัดการกับอาหารพวกนี้ที่โรงแรมครับ

เดี๋ยวมาต่อวันที่ 2 นะครับ