หากเป็นเมื่อหลายเดือนก่อนหรือช่วง 5 ปี ที่ร้อยตะวันทำงานแบบนี้ มาเธอคงไม่คิดมากอะไรก็แค่หาข่าว หาข้อมูลที่คนสั่งอยากได้ แล้วรับเงินมา

ซึ่งเงินที่ได้มาในแต่ละครั้งก็ไม่น้อยเลยทีเดียว ยิ่งงานล่าสุดที่รับมานี่บอกได้คำเดียวว่าถ้างานนี้สำเร็จลุล่วงโดยไม่มีอุปสรรคอะไร

ร้อยตะวันสามารถ อยู่อย่างสบายๆโดยไม่ต้องทำงานเกือบปีเลยที่เดียวล่ะ แรกๆก็นึกสงสัยงานก็ไม่ต่างจาก3งานก่อนหน้านี้เท่าไหร่

แค่ควบ 2เป้าหมายก็แค่นั้น  แต่ตอนนี้ร้อยตะวันรู้แล้วว่าเพราะอะไรค่าจ้างถึงได้งามนัก ก็เล่นเอาเธอมาขายอย่างนี้ แล้วจะทำไงล่ะทีนี้

ความรู้สึกไม่ปลอดภัยเริ่มกัดกินหัวใจแต่ละวัน  คิดทางหนีทีไล่ ก็ไม่ได้คิดไว้ตั้งแต่แรก ข้อมูลส่วนตัวทุกอย่างอยู่ที่นายหญิงทั้งหมด

จะดีหน่อยตรงที่เธอไม่ต้องมีพ่อแม่มาร่วมรับกรรมด้วย เพราะเธอกำพร้ามาแต่ยังเด็กพี่น้องก็ไม่มีจะมีก็แค่ลุงกับป้าที่เลี้ยงเธอมา

ก่อนหน้าที่จะปล่อยเธอมาทำงานเองตอนอายุ13 หลังเรียนจบ  ชั้นประถม เพราะเหตุผลว่าเลี้ยงเธอไม่ไหวแล้ว

สรุปง่ายๆเธอตัวคนเดียว ไม่ต้องมีใครมาเอี่ยวซวยไปด้วย  แต่ไม่ว่ายังไง 5 ปีที่ผ่านมานายหญิงก็สอนและช่วยเหลือเธอไม่น้อย

ทั้งเรื่องเรียนต่อ  และภาษาอังกฤษที่เธอคนนั้นคงจ่ายไปมากโขตอนที่จ้างครูมาสอนเดี่ยวๆให้ร้อยตะวันเป็นปีๆ  

จะว่าไปนายหญิงก็ไม่ต่างจากแม่คนหนึ่งของร้อยตะวัน  เพียงแต่แม่คนนี้ไม่ได้ช่วยเหลือเกื้อกูลเพียงอย่างเดียว

แต่ยังหาผลประโยชน์จากลูกสาวอย่างเธอแทบทุกทางแม้แต่ตอนนี้  ยิ่งคิดก็ยิ่งจนหนทาง

3 วันแล้วที่เธอต้องอยู่แต่ในบ้านของจอมไตร โดยมีผู้คุมหน้านิ่งนามว่านนท์ที่คอยจับตามองเธอแทบจะทุกย่างก้าวในบ้านหลังนี้