ความรู้สึกกับ ความจริง .

ผมเป็นเด็กธรรมคนหนึ่ง  หน้าตา  ไม่ดี  ไม่เคยมี  แฟน และที่สำคัญ ผมเป็นเกย์   ผมได้รู้จักกับเพื่อนคนนี้  ผ่านเพื่อนสนิผม  เท่าที่เห็นนะครับ เพื่อนของเพื่อนสนิทผมเนี้ย  น่าตาหล่อ สูงและที่สำคัญ เป็นเดือน ม.ปลาย  ตอนนั้นผมก็รู้จักเฉยๆๆนะครับ  แค่คนรู้จัก ..... ผมเริ่มชอบตั้งแต่นั้นครับ  เพราะ จู่ๆๆ เค้าก็เอาลูกอมมายื่นให้เฉยเลยครับ  ตอนนั้นลูกอม (ผมเก็บมา 4 ปีล้ะครับลูกอมนั้นก้อยังอยู่ )  จนเวลาผ่านมาครับผมก็สนิทกัลแต่ไม่ถึงกับมากครับ  จนเข้าค่ายติวเพื่อจะไปเรียนต่อมหาวิทยาลัย  ต้องบอกก่อนเลยว่า (ผมมันบ้าครับชอบจับตูด ทุกคน  แต่ผมไม่ได้คิดอะไรนะแค่เล่นๆๆ ตามความบ้าของผม ผมจับหมดแหละ  )  จนวันนั้น ผมไปจับตูดคนนั้นอ้ะ  (ให้ชื่อ ย่อละกัน ฮ) นั้นแหละ ผมไปจับตุดไอ่ ฮ เนี้ย  และทีนี้มันเหวี่ยงผม  ด่าผม  ไม่ชอบอย่างงุ้นอย่างนี้   ผมเลยไปนั่งคิดนะว่า  แค่จับตูดเนี้ยนะ  ถึงกับ ออกตัวแรงอย่างงี้เลยเหรอ  ผมนี้งง เลยครับ  ผมก็เลยเลิกชอบดดยแบบไม่ติดใจอะไร  เเบบ  เรื่องของ  กูไม่รู้จัก  อะไรประมาณเนี้ยครับ  จนวันที่เราได้ติดมหาลัย   ผมกับเพื่อนสนิท  คุยกันว่า " ทำมัย  ฮ มันอารมรุนแรงอย่างงั้นหว่ะ "  "อย่างเงี้ยแหละ  นิสัยไอ่เนี้ยแหละ"  "แต่มันหล่อเนอะ กู อยากหน้าใส  ตัวสูง อย่างกับมันบ้างอ่ะ"  ".(เพื่อนสนิทบอก)"  "มีไร ป้ะ" "กกูชอบมัน  หว้ะ" ผมก้อถามไปว่า  "จริงจังเนี้ยชอบมัน" เพื่อนสนิทผมก้อบอกไปว่า   "กูชอบมันตั้งแต่มอ สี่แล้ว"  "ตอนแลกกุก็ว่ากูก็ชอบมัน  แต่กุว่าไม่ได้ชอบชอบตรงที่มันสูง  หล่อ  หน้าใสมากกว่าว้ะ....  ถ้าชอบก็เข้าไป  บอกสิ"  "ไม่ดีกว่าว้ะ " ผมถามกลับไปว่า" ทำไม " "ไม่บอกอ้ะดีแล้ว....  นี้กูบอกคนเดียวนะเนี้ย  ห้ามไปบอกใคร และที่สำคํญห้ามพูดให้ใครฟังเด็จขาดดดด "  ผมเลยตอบไปว่า   "เอ่อๆๆ   กูเคยพูดกับใครที่ไหนหล่าาา  "  จนเวลาผ่านไป  ทุกคนมีสถาบันที่จะเรียน รวมทั้งผมด้วย  พวกเราจากลากันทุกคน  นะ  วันที่เราจบ  ม.6 ลา  กัล  ผมรอเวลาเปิดภาคเรียน  ซึ่งโรงเรียนปิดตั้งแต่เดือนกุมภาพัน  กว่ามหาลัยจะเปิดก็เดือนสิงหา  โน่น  ผมเลยหางานทำ  ผมสนิทกับพี่เจ้าของร้านกาแฟแห่งหนึ่ง  เรารู้จักกันตอนนั้ พี่เขากำลังจะเปิดร้านใหม่พอดีเลยชวนผม มาทำ  พี่เขาก็บอกว่าชวนเพื่อนมาอีกสัก  สี่  ห้าคนสิ  ผมก็บอกไปว่าเอาคนอื่นมั้ยครับเพราะถ้าพวกผมไปเรียนหมดอ้ะแล้วใครจะช่วยพี่  ..  พี่คนนั้นเลยตอบว่า  มันก้มีสิเวลานั้นอ้ะ  ผมเลย  อ่อ  ครับๆๆ  ผมเลยไปบ่นให้เพื่อนสนิทผมฟังว่าถ้าพี่รับแต่รุ่นพวกเราๆๆ  แล้วกุจะเอาใครมา  ...  เพื่อนผมเลยตอบไปว่า"ลองไปถามพวกนั้นดูม้ะ."ผมถาม "ใคร"มันตอบ"ก็  อีกหลายๆๆคนอ่าาาา"  ผมเลยพูดไป  วา่ " แล้วแต่เหอะ  ถ้าพี่พวกนั้นเห็นผลไม่ดี  โทษนะ  "  เวลาผ่านไป  ผมไปทำงาน ตามปกติ  แต่ผิดสังเกตุตรงที่ว่า เพื่อนสนิทผมเอา  คนชื่อ  ฮ มา  ทำมัย  ผมานี้งงเลยครับ  มาแล้วจะทำเหรอ   ผมก็ไม่ได้สนใจอ้ะไร  จนวันหนึ่งรู้จักสนิท  แต่ผมก้อยังไม่ชอบอยู่ดี  จนมันมาคุย  มาเล่น  มา ถ่ายรู้ด้วยไปว่ายน้ำด้วยกัน  จนเป็นแบบ ผมก็รู้ตัวนะว่าเป็นแค่เพื่อน  จนวันหนึ่งผมคุยกํบ  ไอ่ฮ  เนี้ยว่า  " ๆ รู้มั้ยว่ามีคนชอบแต่มันไม่กล้าบอก "  มันตอบกับว่า  "รู้ดิ  และรู้มาตลอดด้วย "  "อ่าว  รู้แล้วแล้วทำมัยไม่บอกให้มันอ้ะ " มันตอบมาว่า  "ให้มันมาบอกกูเอง" ... ผมก็เงียบบ  จน ผมสนิท กับไอ่คนชื่อ  ฮ  เนี้ย  ว่านิสัยแมร่งน่ารัก ก  ไม่ณุ้ป่าวนะว่าผมหลงรักมันยัง  อย่างน้อยมันก้สุภาพบุรุษคนหนึ่งนะ  (บางครั้งนะ)  บางครั้งก้  หัวหรัง เอาแต่ใจ  ไม่ฟังเหตุ ผล  ใจร้อน  นะ  จนผมไปนั่งกินแม็คกัน  จนผมเปิดใจพูดกับมันว่านิสัย  มันแมร่งง  เป้นงี้  มันก็เข้าใจนะ  ปรับตัวเข้ากัน   อีกหลายๆๆวันต่อมา  ที่ร้านกาแฟ  มีคนมาชอบมันนะ  ผม ก็ดใจด้วยกับมันนะ  แต่บางครั้งมันก็ระบายให้ผมฟังนะ  ว่ามันก้อืดอัด  เหมือนกัน  ผมก็บอกมันแบบน่ารัก  นะว่า  ก้หล่อนอ  แบ่งมาให้กูบ้างสิ  มันก็บอกเอาสิ  ผมเลยตอบไป  ไอ่บ้า  ผ่อง  ตาย  (เราสองคนหัวเราะกัน)  แล้วผมเลยถามกลับ"หายอืดอัดยัง"  มันตอบว่า  "อืม"  ผมเลยบอกว่า  "ก็คิดเสียว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาสิจะได้ไม่ต้องอืดอัด  "   มันเดินไปแล้วหันกับ มาบอกว่า  "ขอบคุณนะ"    ใจผมเต้นแรงมากเลยตอนนั้นไม่รู้สิว่าเพราะอ้ะไร  ผมก็ไม่ได้ติดใจอ้ะไร  จนมัน  พูดกับ  น้องของเจ้าของร้าน  ตอนเเรกผมก้อเฉยๆๆๆ นะ  แต่  ทำมั้ย  ตั้งคำามกับตัวเองมาตลอด  ว่าทำมัย  เห็นเค้าสองคนคุยกัลต้องหงุดหงิด  ตลอด  จนช่วงนั้นผมต้อง  หา บุหรี่ สูบ  เพื่อไม่ให้คิดมาก  ..  จนเขาสองคนสนิทกัล ถึงขั้นไปส่งที่บ้านกัน  ..  ผมรู้ผมนี้นิสัยไม่ดีคุยกับเจ้าของร้าน  ว่ามันไม่ควรหรือป่าว  ผู้หญิงไปส่งผู้ชาย   ผมนี้  ใส่ไข่ใส่นม  (ตอนนี้ผมยังรู้สึกผิดอยู่เลยที่ไปพูดอย่างงั้น )  ช่วงนั้นผมคิดมากที่สุด  จนคิดไปคิดมา  ว่าทำมัยกูต้องไปสนใจมันด้วยในเมื่อหัวใจก็คนละดวงกัล  ผมเลยไม่สนใจ  ด้วยความที่มันมาทำดีด้วยทุกวัน  หรือปล่าว  นะผมก็อดคิดไม่ได้ที่จะลองถามว่าเค้าสองคนคบกัลป่าวว  จากสภาพแล้วมันก็น่าจะชอบ  พี่คนนั้นอยู่นะ แต่ผมก็ยังรู้สึกหงุดหงิดอยู่ดีที่เค้าสองคนคุยกัล  จนผมไม่คุยกับ  ฮ  เกิบอาทิตย์  ผมเลยตัดสินใจหลบหน้า  มันก็พยายามมาถาม  ว่าเป็นไร  ทำไมไม่พุดผมก็บอกไปว่าอืดอัด  ขึ้เกียจเห็นหน้า   มันเลยพูดมา  ว่า  ก็คิดว่ามันเป็นเรื่องตลกสิ  ไม่มีไรหลอก  อย่าคิดมากนะ  แล้ว  มันก็ยิ้ม  ทำให้ผมดีใจขึ้นมาอีกหน่อยว่ามันก้ใช่ทำมัยเราต้องไป  งอล มันหลบหน้ามัน  จนวันหนึ่ง  ผมชวน  พี่น้องของเจ้าของร้าน  และไอ้ฮ  นะไปกินแม็คกัลก็ไปกินกัล นั้นไปส่งไอ้ฮ กลับบ้าน  พอมันลงรถและกับบ้าน จนผมกับพี่คนเหลือแต่ผมกับพี่คนนั้นในร๔  ผมถามว่า  พี่คิดไร กับอี ฮ  ป่าว  พี่ก็ตอบไปว่า  บ้าป่าว  ไอ่ ฮ เป็นตู๊ด   ผมว่าพี่ว่าไปล้ะ  พี่คนนั้นก็ตอบว่า  ไม่เชื่ออีก  ผมเลยพูดไปว่า  ง้นเอาพี่สบายใจผมว่ามันไม่เป็น   เพราะผมดูไม่ออกจบนะ   จนส่งผมที่ร้านกาแฟ  ผมก็กลับไปเอารถ  .. กลับบ้าน  ช่วงนั้นผมไปรับไปส่ง ไอ่  ฮ  กลับบ้านไปรับ  ไปส่ง  ทุกวันเลยโดยไม่รู้เหตุผลเพราะอะไรนะ  ทั้งๆๆที่บ้านผมก้ไกลจากที่ทำงานไม่ต่างจากมันเลย  ผมไปรับมันแทบจะทุกวันเกิบทั้งอาทิตย์    ไม่รู้สิผมเริ่มรู้สึกดี  นะคน  ผุ้ชายคนนี้  แต่ไม่ถึงกับชอบและไม่ถึงกับรัก  ผมถามกับเพื่อนของผมทุกคนนะว่าทำมัยเพราะบางครั้งก็อรู้สึกดี บางครั้งก็รู้สึกโมโหนะที่เห็นไอ่ ฮ  คุยกับคนอื่นน ไม่รู้เพราะเหตุใด จนเราได้สนิทกัลไปด้วยกัลหลายๆๆที่  จนมันเป็นอะไรที่มีวีรกรรมของเราสองคนแฝงอยู่ทั้งน่ารัก  ทั้งกวนตีน  สิ่งที่ผมไม่เคยทำในชีวิตนี้ ผมก้เคยทำกับคนนี้เป็นครั้งแรก  นะ หลายๆๆ สิ่งเป็นความทรงจำ  นะ  ทำให้ผม  ต้องยิ้มเมื่อไปสถานที่นี้เมื่อเวลานั้น  มันรู้สึกดีนะ  ผมตั้งคำถามกับตัวเองมาตลอดเวลานะว่าถ้าเวลาผ่านไปมนคงลืมผมแน่  ผมเลยลองทายใจ  โดยการถาม  มันว่า  "ขออะไรอย่างหนึ่งได้ป้ะ  "  มันตอบ "อืมว่ามา"  "ถ้าวันไหนที่เราต้องจากกัลห้ามเมินกูนะ  ห้ามหยิงนะ "  มันตอบด้วยความโมโหว่า "กูก้ไม่ใช่คนอย่างนั้นป้ะ"  ผมเลย แถ ไปว่า  "ล้อเล่น แค่ถามเล่นเล่นอย่าคิดมากนะะ  นะนนะนะนะนะนะ  ^^"  แล้วผมก็ทำหน้าตลกใส่  มันก็หัวเราะ  แล้วก็ตบหัวผม  (ซึ่งผมเคย  บอกกับมันว่า  อยากมีเเฟนนะ  และอยากให้แฟนตบหัว  ไม่งั้นก็ลูหัว  ชอบ  ชอบ)   จนคืนวันนั้นผม อยากดูหนังเลยชวนมันก็เลยไปปป  ตอบโดยไม่ทันคิด  ก่อนหน้านั้นเราไปกินเคเอฟซีมา  แล้วกำลังจะขี่รถกลับผมถาม  ก็เลยโค้งรถกลับเพื่อจะไปดุหนัง  คือบ้ามาก  ดู รอบ ๑๑.๐๐ น.  โอ้โห  ในส่วนของบ้านผมก็ไกลนะ  แต่ผมก็อยากดูก็ไปออกจากโรงก็ตีหนึ่งกว่าๆๆ ละมันเลยชวนผมไปนอนบ้านมันซึ่งผมยังงอยู่เลยว่า  ผู้ชายจริงๆๆ อย่างนั้นจะชวนเกย์อย่างผมไปนอนด้วย  ซึ่งเตียงแมร่งแคบบ นอนหายใจรดต้นคอกัลคืนนั้นผมนอนไม่หลับเลยครับเพราะไรไม่รู้  ..หัวใจแมร่งเต้นแรง ทั้งคืน  จนเช้าเราตื่นเช้าไปทำงานตามปกติ  ทำเป็นไม่มีไรเิกดขึ้น    ผมก้อไม่คิดนะจากที่ผมชอบกลายเป็นเกียจแบบ ๆๆ  เนี้ยยังต้องมาสนิทกัล  จนถึงปัจจุบีนนี้  ผมก็ยังไม่รู้ใจตัวเองว่าผมชอบมันจริงหรือป่าวว  หรือแค่ความจริงคือเขาอยากจะรู้จักเฉยๆ  หรือแค่ผมรู้สึกไปเอง   (ปล. เรื่องยังไม่จบมีอีก(ถ้าว่าผมจะมาตั้งคำถามว่าผมชอบหรือแค่รู้สึกดีหรือแค่เพือน ?))