อาการแบบนี้เป็นโรคซึมเศร้าหรือไม่ ?

สวัสดีดีค่ะ   ตอนนี้หนูอายุ  15  ปี   ปกติหนูเป็นคนไม่ค่อยพูด  และไม่ค่อยกล้าแสดงออก  หนูเคยสงสัยว่าโรคซึมเศร้าคืออะไรเลยไปหาข้อมูลดู  ปรากฏว่าตรงกับที่หนูเป็นอยู่เกือบทุกอย่างและเป็นอย่างนี้มาได้สัก  2-3  ปีแล้ว    แต่ปีนี้ดูเหมือนว่าอาการจะหนักกว่าเมื่อก่อน  ช่วงนี้หนูรู้สึกว่าคิดอะไรไม่ค่อยออก  เหมือนหัวมันตื้อไปหมด  ขี้ลืมก่อนนอนต้องร้องไห้  ในหัวคิดแต่เรื่องเศร้าๆชวนหดหู่  โดยพื้นฐานแล้วครอบครัวของหนูไม่ได้อยู่กันแบบพร้อมหน้าพร้อมตาหรอกค่ะ. พ่อกับแม่แยกกันอยู่ตั้งแต่ก่อนหนูคลอด   เพราะต้องไปทำงาน แต่พ่อก็ยังมาหาพวกเราบ้างปีละสองสามครั้ง  และหนูกับแม่ก็รับรู้มาตลอดว่าพ่อมีผู้หญิงคนอื่น  ซึ่งเป็นธรรมดาของผู้ชายที่ต้องทำงานไกลๆ ณ  จุดๆ นี้ะพวกเรายอมรับได้  แต่จุดพีคที่สุดคือ  พ่อทำผู้หญิงท้อง  และผู้หญิงคนนั้นก็พยายามทำทุกทางให้แม่กับหนูรู้  และหลังจากนั้นสุขภาพของหนูก็ทรุดลง  ไม่ได้เป็นเพราะพ่อหรอกค่ะ   แต่หนูเป็นห่วงความรู้สึกของแม่ที่ต้องรับรู้เรื่องราวพวกนี้เพียงคนเดียวและยังต้องทำเป็นเข้มแข็งทั้งที่ความจริงแล้วไม่ใช่เลย.  แม่แอบไปร้องไห้คนเดียวบ่อยๆ  หนูเคยคิดที่จะบอกแม่เรื่องซึมเศร้าแล้ว  แต่หนูกลัวแม่เครียดเลยไม่ได้บอก  พอลองพูดอ้อมๆ ดูแม่ก็บอกว่าอย่าไปสนใจมัน  หลังจากนั้นหนูก็ไม่กล้าบอกท่านอีกเลย  พออยู่กับตา  ท่านก็ชอบเอาหนูไปเปรียบเทียบกับคนอื่น  ว่าทำไมไม่เป็นคนนั้นคนนี้  บางครั้งหนูก็แอบคิดเหมือนกันนะว่าที่หนูเป็นอยู่มันยังไดีไม่พออีกหรอ  แล้วจะเกิดมาทำไมตายๆ ไปได้คงทำให้ใครหลายคนสบายใจ  ไม่ต้องมาคอยนั่งเฝ้าคนขี้โรคอย่างหนู  อยู่ไปก็ไร้ค่า คิดแบบนั้นหนูก็เหลือบไปมองถุงยาที่ตั้งอยู่หลายๆ ถุง. เนื่องจากหนูต้องทานเพื่อรักษาตัว  แต่ก่อนที่หนูจะทำอะไรบ้าๆ ลงไปก็มีบางอย่างแทรกขึ้นมา. ภาพที่แม่ร้องไห้ในวันที่หนูนอนโรงพยาบาล.  ภาพที่แม่ใส่ใจในรายละเอียดในทุกเรื่อง.  ภาพที่แม่ยอมทุ่มเททุกสิ่งอย่างเพื่อเรา.   ภาพผู้หญิงที่อุ้มท้องและเลี้ยงเรามาตัวคนเดียว.   หนูจะทำสิ่งนี้เพื่อทิ้งท่านไว้ข้างหลังอย่างนั้นหรือ.  ในช่วงนั้นหนูคิดได้.  แต่หนูยังไม่ไว้ใจตังเอง.   เลยอยากจะคำปรึกษาเรื่องการรักษาหน่อยค่ะ