กระทู้แรกอย่าว่ากันนะคะ
คือมีอยู่วันนึงมีรุ่นพี่ต่างโรงเรียนทักเรามาซึ่งรุ่นพี่คนนี้เค้าเคยกิ๊กๆกับเพื่อนเรา(แค่กิ๊กกัน)ตอนแรกคุยกันก็เหมือนคนที่สนิทกันมา10ปีประมาณนี้แต่จริงๆคือเคยเจอกันแค่ครั้งเดียวผ่านๆ และจากวันนั้นวันที่พี่เค้าทักมาเราก็คุยกันมาเรื่อยๆจนเราเริ่มรู้สึกดีและพี่เค้าก็คงรู้สึกเหมือนเรา จนวันนึงพี่เค้าขอเราคบแต่เราไม่ได้ตอบตกลงทันทีนะเพราะเรามีคติอย่างนึงคือ"ไม่คบแฟนเก่าเพื่อน" จนวันนึงเราทนแรงความรู้สึกเราไม่ไหวเราเลยโทรไปหาเพื่อนเราแล้วเล่าเหตุการณ์แบบข้างบนให้ฟังเพื่อนเราก็โอเคไม่เป็นไรเพราะเพื่อนเราไม่ได้รู้สึกกับพี่เค้าแล้ว เอาแล้วเพื่อนเราโอเคเอาไงดีล่ะอยากคบก็อยากคบแต่เราติดอยู่อย่างนึงคือ เราจะไม่คบกับคนที่ไม่เคยเจอกัน แต่พอเค้าจะมาเรากลับไม่ว่าง จนนานเข้าพี่เค้าเริ่มหายซึ่งเราก็ไม่รู้เพราะอะไร เราก็แบบโอเคพี่เค้าคงมีไรที่ต้องทำมากมายมั้ง และแล้วพี่เค้าก็ทักมาทักมาประมาณว่าคิดถึงงู้นงี้และพี่เค้าเป็นคนที่ชอบเราให้อ่านนินิทานก่อนนอนให้เค้าฟังหรือไม่ก็จะให้เราโทรปลุกเค้าตอนเช้าๆอย่างงี้ทุกครั้ง และหลังจากนี้เค้าจะหายไปบางทีหายไปเป็นเดือนๆถึงมาคุยกันทีแล้วก็จะมาแนวเดิมๆซึ่งเราไม่เข้าใจว่าพี่เค้าต้องการอะไร แต่ทุกวันนี้ไม่ใช่ว่าเราไม่รู้สึกไรกับพี่เค้าแล้วนะเรายังรู้สึกเหมือนเดิมไม่คิดจะเปลี่ยน ไม่รู้ว่าเป็นเพราะพี่เค้าหรือเปล่าที่ทำให้เราชอบคนที่โตกว่า แต่ก็ต้องขอบคุณที่พี่เข้ามาเข้ามาทำให้หนูลืมอะไรแย่ในอดีตได้ และก็ขอบคุณที่พี่มาทำให้หนูรู้สึกดีแล้วจากไป
ปล.เราไม่รู้ว่าเราหรือพี่เค้าที่ผิด
สนุกมากไหมกับการให้ความหวัง?
คือมีอยู่วันนึงมีรุ่นพี่ต่างโรงเรียนทักเรามาซึ่งรุ่นพี่คนนี้เค้าเคยกิ๊กๆกับเพื่อนเรา(แค่กิ๊กกัน)ตอนแรกคุยกันก็เหมือนคนที่สนิทกันมา10ปีประมาณนี้แต่จริงๆคือเคยเจอกันแค่ครั้งเดียวผ่านๆ และจากวันนั้นวันที่พี่เค้าทักมาเราก็คุยกันมาเรื่อยๆจนเราเริ่มรู้สึกดีและพี่เค้าก็คงรู้สึกเหมือนเรา จนวันนึงพี่เค้าขอเราคบแต่เราไม่ได้ตอบตกลงทันทีนะเพราะเรามีคติอย่างนึงคือ"ไม่คบแฟนเก่าเพื่อน" จนวันนึงเราทนแรงความรู้สึกเราไม่ไหวเราเลยโทรไปหาเพื่อนเราแล้วเล่าเหตุการณ์แบบข้างบนให้ฟังเพื่อนเราก็โอเคไม่เป็นไรเพราะเพื่อนเราไม่ได้รู้สึกกับพี่เค้าแล้ว เอาแล้วเพื่อนเราโอเคเอาไงดีล่ะอยากคบก็อยากคบแต่เราติดอยู่อย่างนึงคือ เราจะไม่คบกับคนที่ไม่เคยเจอกัน แต่พอเค้าจะมาเรากลับไม่ว่าง จนนานเข้าพี่เค้าเริ่มหายซึ่งเราก็ไม่รู้เพราะอะไร เราก็แบบโอเคพี่เค้าคงมีไรที่ต้องทำมากมายมั้ง และแล้วพี่เค้าก็ทักมาทักมาประมาณว่าคิดถึงงู้นงี้และพี่เค้าเป็นคนที่ชอบเราให้อ่านนินิทานก่อนนอนให้เค้าฟังหรือไม่ก็จะให้เราโทรปลุกเค้าตอนเช้าๆอย่างงี้ทุกครั้ง และหลังจากนี้เค้าจะหายไปบางทีหายไปเป็นเดือนๆถึงมาคุยกันทีแล้วก็จะมาแนวเดิมๆซึ่งเราไม่เข้าใจว่าพี่เค้าต้องการอะไร แต่ทุกวันนี้ไม่ใช่ว่าเราไม่รู้สึกไรกับพี่เค้าแล้วนะเรายังรู้สึกเหมือนเดิมไม่คิดจะเปลี่ยน ไม่รู้ว่าเป็นเพราะพี่เค้าหรือเปล่าที่ทำให้เราชอบคนที่โตกว่า แต่ก็ต้องขอบคุณที่พี่เข้ามาเข้ามาทำให้หนูลืมอะไรแย่ในอดีตได้ และก็ขอบคุณที่พี่มาทำให้หนูรู้สึกดีแล้วจากไป
ปล.เราไม่รู้ว่าเราหรือพี่เค้าที่ผิด