ขอเกริ่นก่อนนะคะ คือ เราแอบชอบคนๆนึง(เคยสนิท)ซึ่งตอนเเรกก็ไม่ได้ชอบหรอกค่ะเพราะเขาไม่ใช่สเป็คเลยสักอย่างเเต่ไม่รู้ทำไมเวลาที่อยู่ใกล้เขาเรากลับมีความรู้สึกเอ็นดู รู้สึกดีมากๆ รู้สึกเหมือนเขาเป็นส่วนหนึ่งของคนในครอบครัว พอนานๆเข้าเราเลยคิดว่าเราชอบเขาค่ะเพราะเพื่อนก็บอกว่าดูจากสายตาเราเเล้วคนนั้นยังไงก็ไม่ใช่เเค่เพื่อน เมื่อเริ่มรู้ตัวเราก็ชอบตลอดมาเเต่ก็มีจุดพีคตรงที่เขาเริ่มเปลี่ยนไป+ไม่คุยกับเรา+เขาเริ่มเปลี่ยนตัวเองทุกอย่าง ซึ่งเราพอไปรู้มาว่าเขามีคนที่ชอบจึงทำให้เราเริ่มตัดใจอย่างจริงจัง (การที่คนเราอยู่ๆจะลุกขึ้นมาเปลี่ยนเเปลงตัวเองได้นั้นเเสดงว่าสิ่งที่นำมาเป็นเเรงบันดาลใจต้องสำคัญจริงๆซึ่งก็คือคนที่เขาแอบชอบ) ตัดใจประมานปีกว่าได้ค่ะเเต่ก็ไม่สำเร็จ ตอนนี้เริ่มรู้สึกเฉยๆเเล้วเเต่ก็ชอบมองเขาและรู้สึกเป็นห่วงตลอด มีครั้งนึงเคยสารภาพกับเขาค่ะว่า ชอบ เเบบต่อหน้าเลยซึ่งเขาก็บอกว่าเขาไม่เคยคิดอะไรกับเราเลย ตอนนั้นเราสารภาพเพราะเราอยากให้เรื่องมันจบ เราอยากเจ็บสุดๆเพราะจะได้ตัดใจได้สักทีเเต่ผลปรากฎว่าตอนเราสารภาพเราไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นเลย กลับรู้สึกเฉยๆด้วยซ้ำทั้งๆที่เป็นครั้งเเรกที่สารภาพเเละตอนที่ได้ยินประโยคที่เขาบอก เราก็ไม่ได้เสียใจ ตอนนั้นเราคุยปรับทุกข์กันนานมากถึงเรื่องความเข้าใจผิดต่างๆซึ่งมันให้ความรู้สึกเหมือนเดิมที่เคยสนิทกันมาดังนั้นเราเลยขอเขาให้ความสัมพันธ์กลับไปเป็นเหมือนเดิมคือสนิทกันเหมือนเดิม เเต่มีบ้างที่เราจะส่งของให้ได้มั้ย เราให้เหตุผลว่าไหนๆเราก็จะจากกันเเล้วเเละมันก็เหลือเวลาอีกไม่เท่าไรที่เราจะได้ทำแบบนี้ให้ เขาก็บอกได้ เราก็ตกลง เราคิดว่าบางทีเราอาจจะไม่ได้ชอบเขาแบบชู้สาวก็ได้ เเต่พอมาอาทิตย์ถัดไปความสัมพันธ์เราก็ยังเหมือนเดิมค่ะคือ "เคยสนิท" (ก็ไม่ค่อยได้พูดกันเท่าไร)ซึ่งเราก็ทำใจค่ะยังไงให้สนิทเเบบเดิมคงทำได้ยากเเล้วเเต่มีอยู่วันนึงเราไปเห็นรูปเขากับผู้หญิงคนนึง(เป็นคนที่เฟรนลี่มากกกกก เข้าได้กับทุกคน)เดินด้วยกันพอดูเเล้วเราก็รู้สึกแปล๊บๆค่ะ มันให้ความรู้สึกเหมือนผู้หญิงคนนั้นคือเราเมื่อก่อนเลย เรารู้สึกเซ็งๆเศร้าๆเบื่อๆไม่อยากจะทำอะไรเป็นอยู่หลายวันค่ะ เราเลยตัดสินใจถามเพื่อนคนนึงเพราะเราอยากรู้อาการตัวเอง เพื่อนเราเลยบอกว่าเราไม่ได้ชอบเเล้วเเต่เเค่หวงก้างเท่านั้นเองซึ่งตอนนั้นเราก็คิดเหมือนกันเป๊ะเลยค่ะ เเต่ตอนนี้เราก็เริ่มไม่มั่นใจเเล้วค่ะว่าเราเป็นหมาหวงก้างจริงรึป้าวเพราะทุกวันนี้ก็ยังแอบมองเขาเหมือนเดิมเเละรู้สึกห่วงเขาเหมือนเดิมอาจจะมากขึ้นๆด้วยซ้ำเลยอยากจะถามค่ะว่าทั้งๆที่รู้ว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน เป็นได้เเค่เพื่อนเเละไม่มีทางเป็นได้มากกว่านี้เเล้ว เเต่ทำไมถึงรู้สึกห่วงเขาได้มากขนาดนี้ทั้งๆที่เขาไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงเลยเรียนก็เก่งเเต่เรานี่สิอาการหนักน่าเป็นห่วงกว่าเยอะเเต่ทำไมก็ยังห่วง เเละเราอยากรู้ค่ะว่าสรุปแล้วจากที่เล่ามาทั้งหมดตอนนี้เรารู้สึกยังไงยังชอบเขาอยู่หรือไม่ รบกวนด้วยนะคะ เรางงกับความรู้สึกตัวเอง55555